Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

O π. Βασίλειος Θερμός στην Πάτρα

Σήμερα εορτή των Τριών Ιεραρχών τέλεσε την πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον εορτάζοντα πανεπιστημιακό ναό στο Ρίο, ο π. Βασίλειος Θερμός. Κατά τη Θεία Λειτουργία, ο π. Βασίλειος έκανε ένα σύντομο κήρυγμα στο οποίο αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα του έργου των εορταζόντων αγίων που τόσο αγάπησαν τα γράμματα και την παιδεία. Μπόρεσαν, παρά την αποσπασματικότητα που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, να βρεθούν πολύ κοντά στην καθολικότητα της αλήθειας και να γεφυρώσουν αντιθέσεις όπως η πίστη και η γνώση, κερδίζοντας την πίστη χωρίς να υπολείπονται στη γνώση. Έχτισαν γέφυρα μεταξύ της πνευματικής προόδου και της παρουσίας κοντά στους ανθρώπους, δείχνοντας ότι οι άνθρωποι δεν είναι οι αντίπαλοί μας που μας εμποδίζουν από το να αγιαστούμε, αλλά οι ίδιες οι δυσκολίες μας. Γεφύρωσαν επίσης ανθρώπινα συναισθήματα, όπως η θλίψη και η ελπίδα, όπως αυτό φαίνεται από τα ποιήματα του Αγ. Γρηγορίου.
Ακολούθησε ομιλία του π. Βασιλείου στο χώρο του ναού με θέμα "H Eκκλησία μέσα σε ένα μετανεωτερικό Κόσμο", την οποία σύντομα θα έχετε τη δυνατότητα να την παρακολουθήσετε στο διαδικτυακό κανάλι intv.gr.

ΑΡΧΙΜ. ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ


Παρουσίασις τοῦ διτόμου βιβλίου «Συνοδικὸν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας»

Πάντες γινώσκομεν ὅτι ὠκεανὸς εἰς κοτύλην οὐ χωρεῖ. Τί πρῶτον ἢ τί ὕστερον νὰ ἀναφέρῃ τις εἰς μίαν δεκαπεντάλεπτον παρουσίασιν βιβλίων ὡς τὸ Συνοδικὸν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας τοῦ Ἄρχοντος Μεγάλου Ἱερομνήμονος κυρίου Ἀριστείδου Πανώτη, τὰ ὁποῖά εἰσιν «Νεῖλος Χρυσοῤῥόας καὶ πολυχεύμων, κατάρδων καὶ καρποδοτῶν τῶν πιστῶν τὰς διανοίας».
Εἶναι δὲ ἀπορίας ἄξιον πῶς καλόγηρος ἐν ταῖς ὑπωρείαις τῶν κακοβιώτων Ἀγράφων τὸ ζῆν ἐκμετρῶν, θὰ δυνηθῇ ἵνα ἐμβατεύσῃ εἰς τὰ ὅσα καταγράφονται. Ἴσως ἐπαληθευθῇ τὸ «καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις». Ὅμως τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν κεντῶ· ἄρχομαι ἀμέσως καὶ ἔσομαι σύντομος ἵνα «μὴ ἀηδὴς γένωμαι διὰ τὸν κόρον».
Καταλιμπάνω τὰ πρὸ τοῦ 850 καὶ ἐν τῷ πρώτῳ τόμῳ διαλαμβανόμενα λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, ἀλλὰ καὶ διότι πρὸ τοῦ ἔτους αὐτοῦ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος» δὲν ὑπῆρχε κἄν. Ὑπῆρχε «θέμα» Ἑλλάδος ἀπὸ τοῦ 7ου αἰῶνος μὲ σύνορον αὐξομειούμενον, ἔχον πρωτεύουσα τὰς Θήβας, τῶν ὁποίων ὁ μητροπολίτης ἔφερε τὸν τίτλον «ἔξαρχος Ἑλλάδος». Ἀλλ᾽ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος οὐχί. Πρὸ τοῦ 733 ὁ χῶρος ἀνῆκε εἰς τὸ βικαριᾶτον τοῦ Ἰλλυρικοῦ ἄρα ὑπὸ τὸν Παλαιᾶς Ῥώμης, ἀπὸ δὲ τοῦ ἔτους αὐτοῦ ὑπήχθη ὑπὸ τὸν νέας Ῥώμης. Ἐπίσης τὰ 7 ἔτη ἀπὸ τοῦ 833 ἕως τοῦ 850, ἀπὸ πλευρᾶς Ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, θεωροῦνται ἔτη νεκρά.
Ἡ ἱστορία τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας ἄρχεται ἀπὸ τοῦ 850. Μὴ λησμονῶμεν δὲ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἐξικνεῖτο ἕως Ὄρθρυος, ὀλίγον ἄνωθεν τῆς Λαμίας. Ἤδη ὅμως (κατὰ τὸν Fraser καὶ πολλοὺς ἄλλους) ἀπὸ τοῦ 822 ἄρχεται ἡ Βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας. Γίνεται ἐργώδης προσπάθεια ὑποταγῆς αὐτῆς εἰς τὴν Πολιτείαν καὶ περιθωριοποιήσεως αὐτῆς. Ὁ γαλλικὸς διαφωτισμὸς καὶ ὁ ταύτῃ συνοδοιπορῶν κοραϊσμὸς γίνονται ὁδηγοὶ ἀπορθοδοξισμοῦ τοῦ ταλαιπώρου λαοῦ. Εὑρίσκονται δὲ καὶ κληρικοὶ δεξιολάβοι καὶ ἀμύντορες ἐξάκουστοι ἔχοντες ἐπὶ κεφαλῆς Θεόκλητον τὸν Φαρμακίδην.
Ἀντιβασιλεία ἑτερόδοξος καὶ μισορθόδοξος, μονάρχης εἶτα ῥωμαιοκαθολικὸς φανατικὸς καὶ βραδύνους, βασίλισσα προτεστάντις καὶ δολοπλόκος, κυβερνῆται ἀλληλοδιάδοχοι καὶ ἓν ἔχοντες κοινὸν τὸ δίκην κυνὸς λακαίνης ῥινηλατεῖν καὶ τὰ ἀρέσκοντα τοῖς ἀνακτόροις καὶ ἐνεργεῖν καὶ πράττειν.
Εὐαγγέλιον; Ἡ Ἑλληνικὴ Νομαρχία.
Ἡ ἁγία ἡμῶν πίστις; Σκοταδισμός, ὀπισθοδρόμισις, ἔρεβος.
Ὁ κλῆρος; Ἀμαθής, ὑίες λελουμένοι εἰς κύλισμα βορβόρου, νεφέλαι ἄνυδροι, δένδρα ἄκαρπα.
Οἱ μοναχοί; Κρότωνες εἰς ὦτα κυνῶν ἀπομυζῶντες πᾶσαν ἰκμάδα τοῦ λαοῦ, ἀγύρται καὶ θεοεμπαῖκται.
Ὁ Πατριάρχης; Πατριάρχης οὐχὶ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τοῦ Μωχαμέτου.
Ἡ Ἱερὰ αὐτοῦ Σύνοδος; Μιαρά.
Ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας; Κατασκευαὶ ἀργοσχόλων ἑνὸς νωχελικοῦ Βυζαντίου.
Καὶ πάντα ταῦτα ἐν ὑπερηφανείᾳ καὶ ἐξουθενώσει.

Ἐξαπολύει ἡ ψευδοσύνοδος, δηλαδὴ ὁ Φαρμακίδης, ἐγκύκλιον εἰς τὰς 4 Μαΐου τοῦ 834:
«Κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀρνηθῇ ὅτι ἀκόμη ἔτος ὅλον δὲν παρῆλθε (ἀπὸ τῆς αὐτοανακηρύξεως τοῦ αὐτοκεφάλου ἐννοεῖται) καὶ ἡ βελτίωσις τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ κλήρου ἀνεφάνη... Δὲν θέλουσι παρέλθει δέκα ἔτη καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἑλληνικοῦ βασιλείου θέλει κατασταθῆ ἐπαινετὴ καὶ ζηλωτή».
Λησμονεῖται συστηματικῶς ἢ καὶ σκοπίμως παρερμηνεύεται ὁ ΛΔ´ Ἀποστολικὸς Κανὼν ὁ διατάσσων: «Τοὺς ἐπισκόπους ἑκάστου ἔθνους εἰδέναι χρὴ τὸν ἐν αὐτοῖς πρῶτον καὶ ἡγεῖσθαι αὐτὸν ὡς κεφαλὴν καὶ μηδὲν πράττειν περιττὸν ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης».
Ποῖον ὅμως τὸ Ἔθνος; Οἱ κάτοικοι τῆς τότε «ψωροκώσταινας» ποὺ ἦσαν δὲν ἦσαν 900.000; Καὶ οἱ ἄλλοι; Τὰ ἑκατομμύρια τῶν ἄλλων; Τῶν ἐκτὸς συνόρων; Εἶναι ἄλλο ἔθνος; Ναί· εἶναι οἱ Τουρκόσποροι. Καὶ αὐτὸ ἐπιβεβαιοῦται καὶ μὲ τὴν ἀπόφασιν τοῦ 844. Ἡ ὀξεία διάκρισις αὐτοχθόνων καὶ ἑτεροχθόνων. Ἄλλο ἐμεῖς, ἄλλο ἐσεῖς.
Καὶ αἱ βραχοπτώσεις εἰς τὴν πνευματικὴν κοιλάδα τῶν Τεμπῶν ἐπέρχονται ἀλληλοδιαδόχως. Καὶ ὁ σεβαστὸς καθηγητὴς ὀρθῶς ἐπισημαίνει ταύτας. Ἀναφέρω τινὰς ἀλλ' ὡς ἀκρὶς ἀπὸ κλάδου ἢ κλαδίσκον.
- Ἡ ἀπομάκρυνσις ὁσημέραι ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ Κέντρου.
- Ἡ προσπάθεια ἀπογαλακτισμοῦ ἀπὸ τῆςΜεγάλης Ἐκκλησίας καὶ εἰς τὴν τάξιν, καὶ τὰς τυπικὰς διατάξεις καὶ εἰς τὴν διοίκησιν.
Τὸ σύνθημα ἦτο: Λησμονήσατε τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν. Ὑπῆρχε κάποτε ἡ δοξασία ὅτι ὁ λέων διὰ νὰ ἀφανίσῃ τὰ ἴχνη του ἔσαινε τὴν οὐρὰν του ἐπ' αὐτῶν καὶ οὕτω πως τὰ ἔσβηνε. Αὐτὸ συνέβη καὶ τότε. Ἐργώδης ἦτο ἡ προσπάθεια ἵνα λησμονηθῇ ἡ ἐξάρτησις, ἔστω καὶ δι' ἀνακριβειῶν, ἔστω διὰ κατασυκοφαντήσεων. Ἐπαρουσιάσθη ἡ μήτηρ ὡς μητρυιὰ ἐνῷ ἡ θυγάτηρ ἔπαιξε τὸν ῥόλον μητραλοίου.
- Ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία ἐκαυχήθη ὡς Αὐτοκέφαλος. Ὅμως εἶναι Αὐτοκέφαλος ἔναντι τῆς Πολιτείας ἢ ἐσύρετο ὄπισθεν αὐτῆς ὡς ἐσύρετο ὁ Ἕκτωρ ὄπισθεν τοῦ ἅρματος τοῦ Ἀχιλλέως;
Καὶ πότε ἐφηρμόσθη ὁ τόμος τῆς Αὐτοκεφαλίας ὁ ἀπαγορεύων τὴν ἀνάμειξιν τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων εἰς τὰ τῆς Ἐκκλησίας; Καὶ ποῖος Μητροπολίτης Ἀθηνῶν ἐξελέγη ἄνευ ἐπεμβάσεως τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας ἢ τῶν νυκτιλόχων τῆς στοᾶς;
- Αἱ προπηλακίσεις, αἱ φυλακίσεις καὶ οἱ ἐκ τῶν κακουχιῶν θάνατοι ἁγνῶν διδασκάλων, ὡς τοῦ Χριστοφόρου Παπουλάκου, τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου καὶ τῶν τόσων ἄλλων.
- Τὰ περίφημα «Σιμωνιακά».
- Ἡ ἐμφάνισις τοῦ πανσλαβισμοῦ εἰς τὴν καθ' ἡμᾶς ἁγίαν Ἀνατολήν, ὅστις τόσα δεινὰ ἐπέφερε.
- Ἡ ἀκώλυτος προπαγάνδα τῶν ἐξ Ἀμερικῆς φανατικῶν προτεσταντῶν μισσιοναρίων, ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας.
- Ἡ ἐμφάνισις τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων.
-Ἡ εἰσαγωγὴ ἐν τοῖς ναοῖς τῆς τετραφωνίας ἀπαιτήσει τῶν ἀνακτόρων, παρ᾽ ὅλην τὴν καταδίκην ὑπὸ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Καὶ τὰ τόσα ἄλλα, ὅσα ἀπαριθμεῖ ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης εἰς τὸν Καλόγερόν του διὰ τὰ ὁποῖα καταλήγει:
«Καὶ δὲν εἶναι ἄρα καιρὸς νὰ σκεφθῇ ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἂν δὲν συμφέρῃ νὰ ἀποσύρῃ ἀπὸ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἀνηλίκου ἀδελφῆς της τὸ αὐτοκέφαλον, τὸ ὁποῖον κατὰ συγκατάβασιν μόνον καὶ ὑπὸ ὅρους παρεχώρησεν αὐτῇ»;
Δυστυχῶς καὶ ἐκ τῆς κακοκεφαλίας ἡμῶν εὕροσαν ἡμᾶς λήμνια κακὰ καὶ ἄξιοι ἐσμὲν μαριανδυνῶν θρηνητήρων. Νὰ μᾶς κλαῖνε οἱ ῥέγγες! Καὶ γιὰ κάτι ἄλλο. Τὸ σπουδαιότερον ὅλων. Ἡ προσκόλλησις τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας εἰς μίαν τῶν ἀντιμαχομένων παρατάξεων. Ἄλλοτε μὲ τοὺς Βενιζελικούς, ἄλλοτε μὲ τοὺς Βασιλικούς.
Καὶ τὰ χείρονα τῶν δεινῶν ἔρχονται. Καταγράφονται εἰς τὸν ἐκδοθησόμενον τρίτον τόμον.
Ἀντὶ ἐπαίνων πρὸς τὸν ἐλλογιμώτατον συγγραφέα, ἀλλὰ καὶ ἀντὶ εὐχαριστιῶν ἐκ μέρους τῆς ἐλαχιστότητός μου, προκριτέα τὰ ὑπὸ τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τοῦ κυρίου μοι κυρίου Βαρθολομαίου λεχθέντα:
«Ὁ Ἄρχων Μ. Ἱερομνήμων εἶναι Φαναριώτης, χωρὶς νὰ ζῇ εἰς τὸ Φανάρι καὶ χωρὶς νὰ κατάγεται ἐντεῦθεν. Εἶναι εἷς ἐξ ἡμῶν κατὰ τὸ πνεῦμα, τὸ φρόνημα, τὸ ἦθος, τὴν ἀγάπην, τοὺς ὁραματισμούς, τὴν ἐλπίδα! Καίτοι δὲν ἐνεδύθη τὸ ῥᾶσον, ἱερουργεῖ πολλαχῶς καὶ πολυτρόπως τὸ Εὐαγγέλιον μὲ ὑποδειγματικὴν εὐσυνειδησίαν καὶ ὑψηλὸν αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Γένους, τῆς Ἱστορίας καὶ τοῦ Θεοῦ».
Πάντως, σεβαστὲ ἄρχον, δέξαι καὶ τὰς ἰδικάς μου καὶ ὡς συμμητριώτου ταπεινὰς εὐχαριστίας καὶ τὰ συγχαρητήρια διὰ τὸ ἔργον σου τὸ τόσον ἐργῶδες καὶ τὸ τόσον συντόνως τεθηγμένον.
Ἔσται φρέαρ ἐξ οὗ πᾶς εἰς τὸ μέλλον ἱστορικὸς ἀντλήσει ὕδωρ διαυγές, πότιμον καὶ κυρίως παναληθές.

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

H ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ "ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Με την παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, του εκπροσώπου της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ιωσήφ και πολλών ιεραρχών και εκπροσώπων Εκκλησιών καὶ κληρικών, μεταξύ των οποίων και η ιστορική ηγεσία της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή» καθὼς και άλλων ιεραποστολικών κινήσεων, Πανεπιστημιακών, Αρχόντων του Πατριαρχείου, Θεολόγων, λογίων, δημοσιογράφων καὶ του Αθηναϊκού κοινού, πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ στην αίθουσα τελετών του «Παρνασσού» η βιβλιοπαρουσίαση των δύο τόμων της τριλογίας του «Συνοδικού της εν Ελλάδι Εκκλησίας» του Μ. Ιερομνήμονος και καθηγητού Αριστείδου Πανώτη.

Ομιλητές ήταν ως Θεολόγος και κληρικός ο ηγούμενος της Μονής Τατάρνης π. Δοσίθεος Κανέλλος, ως φιλόλογος, ερευνητής και πανεπιστημιακὸς καθηγητής, ο Άρχων κ. Εμμανουήλ Βαρβούνης και ως νομικός και ειδικός του κανονικού και του εκκλησιαστικού Δικαίου ο τακτικός καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών Άρχων κ. Ιωάννης Κονιδάρης.

Ο π. Δοσίθεος επισήμανε τον διαχρονικό αγώνα της Μεγάλης Εκκλησίας για να παγιωθεί στον ελληνικό λαό η ορθόδοξη ευσέβεια κατά την πολιτειοκρατική επιδρομή της Εικονομαχίας, της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, που επεξετάθη δυστυχώς από την Βαυαροκρατία και όταν συνεστήθη η Νεοελληνική Πολιτεία, εισάγουσα τα καινά δαιμόνια του Διαφωτισμού στην εν Ελλάδι εκκλησιαστική ζωή για να κατασταθεί η Εκκλησία μια ακόμη υπηρεσία του κράτους όπως σε μερικές χώρες της Ευρώπης.

Αλλά και μετά την έκδοση του Τόμου του 1850 συνεχίστηκε, από το 1852, η άμεση παρέμβαση των πολιτειοκρατών στα εκκλησιαστικά πράγματα, δημιουργώντας σκάνδαλα και διχασμούς που περιγράφει ο συγγραφέας με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα και οδήγησαν την Εκκλησία στην γνωστή ως νέα «Βαβυλώνια Αιχμαλωσία» μέχρι το 1923, προκαλώντας την ανάγκη αναπτύξεως από κληρικούς και λαϊκούς των διαφόρων «ανακαινιστικών κινήσεων» για να βοηθήσουν, και μερικές φορές να αναπληρώσουν και τις ελλείψεις των διοικούντων την Εκκλησία εξ' αιτίας των κρατικών δεσμών.

Ο καθηγητής κ. Βαρβούνης παρουσίασε και σχολίασε τα 92 σπουδαία κεφάλαια των δύο τόμων που μέχρι τώρα εξεδόθηκαν, με την πρωτότυπη εικονογραφία και σημαντική βιβλιογραφική στήριξη που ζωντανεύουν το γραμμένο με γλαφυρότητα κείμενο, και υπογράμμισε την εντιμότητα και ευθυκρισία του συγγραφέα να μην αποκρύψει και εξωραΐσει τα λάθη των πολιτικών και των εκκλησιαστικών ανδρών που θόλωσαν τα πεπραγμένα τους σε στιγμές που ο ελληνισμός έγραφε την Ιστορία των νεώτερων χρόνων του και έβλεπε προσεγγίζουσαν την μεγάλη ημέρα της ολοκληρώσεως των προσδοκιών του. Τέλος συνέστησε τέτοιο βιβλίο με ιστορική βαρύτητα πρέπει να διαβαστεί από κάθε ιεράρχη και κληρικό και λαϊκό για να μην αγνοεί την πρόσφατη Ιστορία της Εκκλησίας του.

Τέλος, ο καθηγητής κ. Κονιδάρης με εύστοχους και επιτυχείς χαρακτηρισμούς μίλησε για τον συνθετικό άθλο του συγγραφέα να εξιστορήσει τα σημαντικότερα και πλέον καθοριστικά γεγονότα της εκκλησιαστικής ζωής του ελληνικού λαού είκοσι αιώνων σε δύο ευμεγέθεις τόμους, που θα συμπληρωθούν μέχρι τα χρόνια μας με τον τρίτο τόμο που αναμένουμε εναγωνίως. Ο κ. Κονιδάρης περιέγραψε το υφιστάμενο σήμερα καθεστώς στην εν Ελλάδι Εκκλησία με την τριχοτόμηση της διοικήσεως ως μοναδικόν στην Ορθοδοξία, και ευχήθηκε οι ευρωπαϊκές εξελίξεις κάποτε να μπορέσουν να ενοποιήσουν το κλίμα του Οικουμενικού Θρόνου και να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες για την ελεύθερη λειτουργία του ιερού Θεσμού της Εκκλησίας εκεί που οι Πατέρες τον καθόρισαν να ποιμαίνει με ενότητα τον ελληνόφωνο ορθόδοξο λαό. Σχολίασε την ανάγκη πλέον να μην κρύπτονται τα λάθη των ταγών της εκκλησιαστικής διοικήσεως καὶ των πολιτικών ανδρών, για να μην επαναναμβάνονται και να σκέπτονται όλοι οι σημερινοί διαχειριστές της εκκλησιαστικής και πολιτικής διακονίας πώς η μνήμη της Ιστορίας κάποια ημέρα, αργά ή γρήγορα, θα επιληφθεί και των πεπραγμένων τους και θα πρέπει η υστεροφημία τους να βρίσκεται πρό οφθαλμών. Ως παλαιός Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ και καθηγητὴς συνέστησε το «Συνοδικό» ως σχολικό βοήθημα στις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες και Σχολές.

Τον επίλογο απηύθυνε ο συγγραφέας κ. Πανώτης, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τους παρόντες επισήμους και τους ομιλητές, καθώς και τούς φιλοξενούντες στην ιστορική αίθουσα του Παρνασσού, τους εκδότες και κυρίως τους οργανωτές της συναντήσεως αυτής και τους προσελθόντες υπό άσχημες κλιματολογικές συνθήκες, έλαβε τον λόγο και μεταξύ των άλλων είπε ότι, εκ νεότητός του θέλησε να μάθει τα της πορεία της θρησκευτικής ζωής του ελληνικού λαού και ειδικά εκείνα τα βαθύτερα του μυστηρίου της Ἐκκλησίας. Μαθήτευσε πλησίον σοφών σύγχρονων Γαμαλιήλ, Πατριαρχών, αρχιερέων, καθηγητών, ερευνητών και από έδρας δίδαξε και συνέγραψε πολλά επί μισό και πλέον αιώνα. Στο μακρό αυτό διάστημα αποθησαύρισε γνώσεις και συμπεράσματα για την εκκλησιαστική ζωή, μακράν της φθοράς της διοικήσεως και των μονοθέλητων αντιλήψεων. Τον απησχόλησε στην συνέχεια ο Μερισμός της Εκκλησίας παρά την ρητή εντολή του Κυρίου της και ασχολήθηκε με την Πανορθόδοξη και την Διαχριστιανική ενότητα δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αὐτό που είναι και αντιπροσωπεύει. Σήμερα, εποχή κυριαρχίας της μνήμης, που χωρίς την μνήμη ούτε ο ηλεκρονικός υπολογιστής δεν δουλεύει, αποφάσισε από καθήκον στους προ αυτού διδασκάλους του και στους μαθητές του να δώσει με ένα Opus vitae μια τίμια πληροφόρηση στους αναγνώστες και στις μέλλουσες γενεές, αφού πρόσφατα είδε τον εκτραχηλισμό της ψευνώνυμης πλάνης μέσα σε σώματα και τα ΜΜΕ, καθὼς και τους αδέσποτους αντιφρονούντες, ποὺ διαλαλούν δήθεν «ομολογίες» χωρίς διάκριση για να μερίζουν την Εκκλησία.

Μεταξύ των πολλών υπενθύμισε πως πρώτος ο Καποδίστριας κατήγγειλε το 1830 το πολιτειοκρατικό καθεστώς του Μεγάλου Πέτρου που επέβαλε στην Ρωσία από το 1730 και εισηγήθηκε δεσμό με την Μητέρα Εκκλησία της Κων/πόλεως με την αυτονομία της τοπικής Εκκλησίας και όχι την αυτοκεφαλία που συνήθως την μεταπράττει η κοσμική εξουσία. Δηλαδή, ο άτυχος κυβερνήτης προηγήθηκε 87 χρόνια πριν αυτό το καθεστώς καταργηθεί το 1917 στην Ρωσία. Όμως, ως γνωστόν, τον δολοφόνησαν και η υπόθεση έπεσε στα χέρια των Φαρμακιδιστών που επέβαλαν το Ρωσικό καθεστώς που ταλαιπώρησε την Εκκλησία επί 90 χρόνια μέχρι το 1923. Τον κανονικό δεσμό της Μητέρας και θυγατέρας Εκκλησίας με την τοπική αυτονομία, που υπέδειξε ο Καποδίστριας το 1830, τώρα προσπαθεί να επιβάλει αντίστροφα το Πατριαρχείο Μόσχας, ώστε η θυγατέρα Εκκλησία (Μόσχας) να συνδεθεί μαζί με την Μητέρα της Εκκλησία (το Κίεβο) με αυτονομία, χάρη της επιχειρούμενης νέας ανά την οικουμένη «σλαβόφωνης» συναγωγής! Είναι ένα από τα κανονικά παράδοξα της εποχής μας.

Τέλος σχολίασε την διεθνή νομική προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου που ψήφισε τὸ Συμβούλιο της Ευρώπης, γεγονός που χειροκροτήθηκε και από τους ακροατές του. Ο συγγραφέας ευχαρίστησε τους οργανωτές και τους παρόντες και ευχήθηκε καλή επανασυνάντηση με την έκδοση του τρίτου τόμου.

Ο φιλαναγνώστης

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΒΥΧ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ


Την ερχόμενη Πέμπτη, αγαπητοί συνοδίτες, η συναυλία της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Η ΕΛΒΥΧ υπό την διεύθυνση του Λυκούργου Αγγελόπουλου, Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, θα ερμηνεύσει την παλαιά Ακολουθία των Τριών Παίδων εν καμίνω, σε μεταγραφή του συνθέτη Μιχάλη Αδάμη, και ύμνους από την Ακολουθία υπέρ Προστασίας του Περιβάλλοντος του αειμνήστου Υμνογράφου της Μ.τ.Χ.Ε. Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.

ΑΝΔΡΕΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ: "Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών"


Παραμονές της μεγάλης γιορτής των Προστατών της Παιδείας και των Γραμμάτων μας, Τριών Ιεραρχών, ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, αγαπητός φίλος και εκλεκτός συνάδελφος Ανδρέας Αργυρόπουλος, θεολογώντας πέρα από τα στερεότυπα περί των ελληνοχριστιανικών ιδεών που συνήθως αναπαράγονται αυτές τις μέρες εν είδει αφιερώματος στην μνήμη των Τριών Ιεραρχών, με λόγο μεστό που προσαρμόζει το δυναμικό λόγο της Θεολογίας στις υπαρξιακές ανάγκες του μετανεωτερικού ανθρώπου, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η ζωή και η πρόταση ζωής που εξάγεται από το έργο των Τριών Ιεραρχών περικλείει ένα μήνυμα άκρως επίκαιρο και τα μάλα επανασταστικό!

Σ’ ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι που κυκλοφόρησε προσφάτως με τίτλο «Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών», ο συγγραφέας, εκπρόσωπος μιας νέας γενιάς θεολόγων και διανοητών, αναδεικνύει με τρόπο γλαφυρό τον επαναστατικό, πράγματι, λόγο των τριών κορυφαίων διδασκάλων και αγίων της Εκκλησίας μας. Ενα λόγο o οποίος contra στη συμβατική θρησκευτικότητα της εποχής μπορεί, εκφράζοντας τη χριστιανική αυθεντικότητα, να προτείνει λύσεις και να δώσει κατευθύνσεις που θα γεμίσουν ελπίδα τον σύγχρονο άνθρωπο και θα τον απελευθερώσουν από τα δεσμά της σημερινής υποκρισίας η οποία είναι απότοκη ενός βολικού και, άρα, ακίνδυνου χριστιανισμού.

Δείτε τη συνέχεια της σχετική βιβλιοπαρουσίασης από τον συνάδελφο Χάρη Ανδρεόπουλο στο amen.gr

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα...


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΛΦΑ

Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζουμε την αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει...

Τους «Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων» τιμά ράθυμα και υποκριτικά η δημόσια εκπαίδευση, σε μια συγκυρία φέτος για την πατρίδα καταθλιπτική. Η απειλή της επιτήρησης, η παύση πληρωμών, ο εφιάλτης της χρεοκοπίας…

Μια κοινωνία που καλόμαθε να καταναλώνει σαν παράσιτο γίνεται τώρα «πεδίο βολής φτηνό» για τους πειραματισμούς των κερδοσκόπων του χρήματος. «Η πλουτοκρατία ήταν, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος» που θα ’λεγε και ο Παπαδιαμάντης. Συνθλίβει μικρούς και αδύνατους. Αποθρασύνει μεγάλους και ισχυρούς. Μα πίσω από την κρίση των αριθμών, των δεικτών, και των ελλειμμάτων αποκαλύπτεται μια κρίση βαθιά πνευματική. Γιατί αν «ο αγώνας για το ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, ο αγώνας για το ψωμί του διπλανού μου είναι ζήτημα πνευματικό». Αυτό δεν θα σου το μάθουν βέβαια οι οικονομολόγοι που διαχειρίζονται τις κρίσεις του συστήματος, που καταρτίζουν «προγράμματα σταθερότητας». Θα σου το μάθουν δάσκαλοι ψυχωμένοι που μορφώνουν τα παιδιά μας.

Ποιος, αλήθεια, γιορτάζει και γιατί σήμερα; Ποια πρόταση ζωής εμπνέει το μαθητή, το δάσκαλο και το γονιό; Ποιον άνθρωπο διαπλάθουμε στο σχολείο σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει η άσκηση στην αλήθεια της ζωής που μας υπέδειξαν οι τιμώμενοι Ιεράρχες, με την καθημερινότητα του σχολείου που βιώνουμε;

Από την αγωγή στην παιδεία και την εκπαίδευση, από την εκπαίδευση στην εξειδίκευση και μετά στην …ευέλικτη απασχόληση. Φαύλος κύκλος, ανακυκλώνει αδιάκοπα τη ζωή σαν επιβίωση.

Αγαπημένη μου μαθήτρια, αγαπημένε μου μαθητή

Τούτα τα χρόνια της σχολικής σου διαδρομής συμμετέχεις σ’ έναν αγώνα ανελέητο. Σ’ έναν πρωταθλητισμό ακραίων επιδόσεων. Δυνατότερα, ψηλότερα, γρηγορότερα!

Ενοχλητικά μονότονα και εκβιαστικά επαναλαμβάνεται η προτροπή των γονιών, των συγγενών και των δασκάλων σου: «Τώρα κρίνεται το μέλλον σου, πρόσεξε!».

Άδικο δεν είναι; Να κρίνεται το όλον της ζωής σε κάποιες εξετάσεις στα δεκαεπτά σου χρόνια; Να «κλειδώνεται» το μέλλον με «έξυπνες» επαγγελματικές επιλογές της οικογένειας στα δεκατέσσερά σου χρόνια;

Η δοκιμασία σου επώδυνη. Οι απαιτήσεις δυσβάσταχτες. Μαραζώνει η ψυχή και το κορμί σου, στα πιο ευαίσθητα, στα πιο όμορφα χρόνια, αυτά της εφηβείας. Ο πιο σκληρά εργαζόμενος είσαι, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις. Ξεκινάς τη μέρα σου με ανιαρό επτάωρο σε κάποια σχολική αίθουσα, συνεχίζεις με ένα απαιτητικό απόγευμα στο φροντιστήριο. Καταλήγεις εξουθενωμένος αργά το βράδυ στο σπίτι για το διάβασμα της επόμενης ημέρας.

Οι γονείς αυτά τα χρόνια στο πλευρό σου. Σε ρόλο σπόνσορα, ποντάρουν πάνω σου απωθημένα όνειρα, ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Ο μύθος της «δωρεάν παιδείας» άτρωτος στο χρόνο, πληρώνεται με τίμημα ιδιαιτέρως υψηλό. «Τόσα δίνω, πόσα θες», στα … “ιδιαίτερα” πουλάν αυτό που θες. Να πληρώσει ο πατέρας και η μάνα απ’ το υστέρημα. Τώρα ή ποτέ!

Σφύζουν από ζωή τα φροντιστήρια. Άψογες τεχνικές επίλυσης ασκήσεων που προπονούν εργαλειακά τον υποψήφιο. Να περάσει τον πήχη, να πιάσει την επιθυμητή βάση μορίων, να επιτύχει… Η αγωγή στα αζήτητα, η σπουδή αποσπασματικά κομματιασμένη σε κουτάκια για τις ανάγκες των εξετάσεων.

Θυμάμαι πρόπερσι, που συμμετείχες στην κατάληψη του σχολείου σου ενώ το φροντιστήριο συνέχιζε απρόσκοπτα. Χωρίς ενοχές για τις χαμένες ώρες που με βόλεψαν ανέλπιστα, σε ρώτησα τότε γιατί δεν έκανες κατάληψη και στο φροντιστήριο. «Στο φροντιστήριο δάσκαλε πληρώνω!» μου απάντησες. Και όλη η αλήθεια των λόγων σου εξαντλούνταν με τρόπο κυνικό μπροστά στο ταμείο την ώρα της καταβολής των διδάκτρων.

Σε βλέπω τα βράδια να γυρνάς αποκαμωμένος στους δρόμους της πόλης με την τσάντα στον ώμο, να περιμένεις στη στάση του λεωφορείου, χαζεύοντας αφηρημένα στο κενό της προσμονής, και μετά να διασκεδάζεις την πλήξη σου -χαριτωμένα ομολογώ- με αστεϊσμούς και χειρονομίες σε βάρος ανυποψίαστων επιβατών.

Θα ανταμώσουμε το άλλο πρωί στο σχολείο όταν θα μπω στην τάξη για μάθημα. Θα ’σαι κουρασμένος, θα βαριέσαι, δεν θα ’χεις όρεξη για τίποτα. Θα σε προκαλώ αμήχανα σε θεολογική κουβέντα για τα μικρά και τα μεγάλα: για τον πλούτο και τη φτώχια, για την ειρήνη και τον πόλεμο, για τα διλήμματα της βιοηθικής, για τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα και τον γάμο, για το νόημα της ζωής και του θανάτου. Αλλά εσύ θα είσαι αλλού… Κι εγώ θα πασχίζω απογοητευμένος να ανταποκριθώ στα ελάχιστα της παιδαγωγικής μου υποχρέωσης. Μου απομένει, ευτυχώς, να διαβάζω με κλεφτές ματιές ευαίσθητα στιχάκια γραμμένα πάνω στο θρανίο σου. Να χαίρομαι τούτη την έκπληξη και να απορώ! Από πού να ξεμύτισε, άραγε, τόση τρυφερότητα στο ζοφερό σκηνικό μιας τόσο άχαρης διαδικασίας;

Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια

Συγχώρα με για τη στενάχωρη κριτική που προηγήθηκε. Προσπάθησα μόνο να σου πω, ότι οι Τρεις Ιεράρχες που σήμερα τιμάμε δεν χωρούν στις τελετές μας. Οι βάσεις των μορίων, οι περιζήτητες σχολές, τα επαγγέλματα υψηλής απορρόφησης, οι πρώτοι των πρώτων στις Πανελλαδικές…, όλα αυτά βρίσκονται στον αντίποδα του κόσμου των Ιεραρχών μας. Εκτός ύλης δηλαδή.

Ανέραστη κοινωνία, ανέραστα σχολεία…Δεν πιστεύουμε, δεν ελπίζουμε, δεν αγαπάμε… Και πασχίζουμε να καλύψουμε το κενό στις δομές και στο περιεχόμενο ενός σχολείου που διδάσκει την ατομική επιβίωση, το «εγώ ελπίζω να τη βολέψω!». Που ζυγιάζει την αξία των παιδιών μας με μέτρα και σταθμά που κονταίνουν το μεγαλείο του προσώπου τους.

Τρανό παράδειγμα «αποτυχίας» η πορεία ζωής των Τριών Ιεραρχών!

Και εξηγούμαι… Ήταν και οι τρεις γόνοι ευκατάστατων κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά οικογενειών. Κάτοχοι αξιοζήλευτης παιδείας και καλλιέργειας που εκπλήσσει ακόμη και σήμερα. Στις καλύτερες σχολές και δίπλα στους αρίστους των δασκάλων της εποχής τους σπουδάζουν τα πάντα: ρητορική, φιλοσοφία, θεολογία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική. Και στο απόγειο αυτό εγκαταλείπουν τα πάντα πίσω τους: τιμητικά καθηγητικά καθήκοντα, προσοδοφόρα δικηγορία και ρητορική, περίφημα εκκλησιαστικά αξιώματα. Αρνούνται τον κόσμο του πλούτου, της δόξας και της εξουσίας. Πλούσιοι που με τη θέλησή τους γίνηκαν φτωχοί, όχι φτωχοί που ονειρεύτηκαν να γίνουν πλούσιοι! Αποσύρονται στην έρημο επιλέγοντας τη σκληρή άσκηση, μορφώνουν εκεί τον έσω άνθρωπο. Δοκιμάζουν τις αντοχές της σχέσης τους με το Θεό, σπουδάζουν με αίμα και δάκρυα τη ζωή του Πνεύματος.

Και επιστρέφουν κατόπιν στον κόσμο αδειάζοντας την αγάπη που με πολύ κόπο μάζεψαν. Μοιράζουν την περιουσία τους στη φτωχολογιά και γίνονται :

Όχι δάσκαλοι, αλλά μαθητές, που μαθητεύουν με ταπείνωση στον πόνο και την ανέχεια, τη θλίψη και τη στέρηση, τον πειρασμό και τα πάθη των ανθρώπων.

Όχι δεσπότες, αλλά επίσκοποι - πατέρες, που διακονούν το μυστήριο του όλου ανθρώπου, όλων των παιδιών τους.

Ακατανόητη η ζωή των Τριών Ιεραρχών σήμερα…

Πάντοτε όμως το ίδιο συνέβαινε! Από τη μια, η αυτάρκεια της «επιτυχίας» που δεν αγαπά, δεν πονά, δεν μοιράζεται τίποτε και με κανέναν. Από την άλλη, η «αποτυχία» που έχει δώσει τα πάντα και ψάχνεται να δώσει κι άλλα.

Ευχή και προσμονή: η οικονομική κρίση να γίνει κρίση συνειδήσεων μέσα στα σχολειά μας. Ολοκαύτωμα! Για το ψωμί και την ψυχή των μαθητών μας.

«Σταυρωμένη πατρίδα μες στα μάτια σου είδα

της ανάστασης φως.

Τα παιδιά στην κερκίδα

είναι η μόνη σου ελπίδα,

ελπίδα πρωινός ουρανός»

(Ν. Πορτοκάλογλου, Τα καράβια μου καίω)

Χρόνια μας πολλά !

ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟ


O ακάματος Διονύσης Σέρρας, φιλόλογος και ποιητής και φιλόπονος εκδότης, από το 1995, και υπεύθυνος ύλης του περιοδικού ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ, μας έδωσε ένα ακόμα πολύτιμο τόμο.
Αφιέρωμα στον ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟ, με αφορμή τα 140 χρόνια (το 2009) από τον θάνατο του Ποιητή των Ωδών.
Mια άρτια παρουσίαση του αναθηματικού αυτού τεύχους διαβάστε Στον ίσκιο του Ήσκιου.
Το τεύχος αποτελεί πραγματική συμβολή στην περί Κάλβου πλούσια ήδη βιβλιογραφία. Όμως οι εργασίες που δημοσιεύονται εδώ είναι ολότελα "φρέσκιες", ήτοι λαμβάνουν υπ' όψιν όλη την προγενέστερη βιβλιογραφία.
Στις σχεδόν 500 σελίδες του τόμου παρατίθενται, επίσης, όλα τα σχετικά τεκμήρια (ποιήματα, επιστολές, φωτογραφίες, ζωγραφικοί πίνακες, παρτιτούρες και άλλο αρχειακό υλικό) που καθιστούν τον τόμο αυτό πηγή για τον Κάλβο, το έργο και την εποχή του.

Ο Διονύσης Σέρρας αφιερώνει αυτή την λεπτολόγο εργασία του
Στους όποιους (λίγους) μνήμονες
και συνεπείς,
φιλικός κ' ευχαριστήριος
(απο) χαιρετισμός
Αν αυτό σημαίνει ότι ο Δ. Σέρρας κουράστηκε, πράγμα απολύτως δικαιολογημένο, τότε συνεπάγεται αυτόματα το σταμάτημα της έκδοσης. Τι να πει κανείς; Ο Σέρρας ακολούθησε με αυταπάρνηση την ιδιωτική οδό του σ' αυτή την εκδοτική ευθύνη και περιπέτεια. Μόνος, όμως, καθώς υποπτεύομαι, πόσο ν' αντέξει;
Εύχομαι το καλύτερο γι' αυτόν. Το αξίζει! Τα Επτανησιακά Φύλλα θα μας λείψουν, αλλά... Ελπίζω! Αν και "στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς", που λέει κι ο Σαββόπουλος.
Άνθρωποι σαν τον Δ. Σέρρα είναι η ένσαρκη ελπίδα! Και η σάρκωση της Άλλης Ελλάδας! Της δουλειάς και της θυσίας...

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΟΡΕΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΛΗΝΗ ΣΤΟ INTV.GR


Δείτε στο intv.gr αγαπητοί συνοδίτες, την συναυλία της χορωδίας του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Νικολάου Σεούλ και συνόλου κορεατικής παραδοσιακής μουσικής που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Ιανουαρίου στο Μουσικό Σχολείο της Παλλήνης.

Μια εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής και είχε ως σκοπό να μας γνωρίσει την ζωντανή Ορθοδοξία στην Κορέα σήμερα.
Παρόμοιες συναυλίες από τους Κορεάτες Ορθοδόξους μουσικούς έγιναν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος μέσα στον Ιανουάριο, επί τη συμπληρώσει 110 χρόνων Ορθόδοξης παρουσίας στην χώρα αυτή.
Τους Ορθοδόξους Κορεάτες συνόδευε παντού ο Ποιμενάρχης τους Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος.

ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ


O Σύνδεσμος Φιλολόγων Πατρών και το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Διαπολιτισμός παρουσιάζουν το λογοτεχνικό περιοδικό ΟΡΟΠΕΔΙΟ μεθαύριο Σάββατο 30 Ιανουαρίου και ώρα 12 το μεσημέρι στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης (Πλατεία Γεωργίου). Θέμα της εκδήλωσης: Γνωριμία με το Λογοτεχνικό Περιοδικό Οροπέδιο.

Στην παρουσίαση του λογοτεχνικού περιοδικού Οροπέδιο, του οποίου το 8ο τεύχος είναι αφιερωμένο στην Λογοτεχνική Πάτρα και στην Αλληλογραφία Τ. Σινόπουλου-Γ. Σεφέρη. Θα μιλήσουν:

Ο ποιητής και εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού Πλανόδιον, Γιάννης Πατίλης: Μικρός Τύπος: Από το τοπικό προς το υπερτοπικό.

Ο Συγγραφέας Διονύσης Κράγκαρης: Η παράδοση των Λογοτεχνικών Περιοδικών της Ηλείας. Το Οροπέδιο.

Ο φιλόλογος Γιάννης Ρηγόπουλος: Τάκης Σινόπουλος-Γιώργος Σεφέρης. Αλληλογραφία 1939-1940.

Και ο φιλόλογος Άρης Δρουκόπουλος: Η λογοτεχνία στην Πάτρα.

Στο τεύχος συμμετέχουν με ποιήματα και πεζά οι Πατρινοί συγγραφείς: Σπύρος Βρεττός, Αντώνης Ελευθεριώτης, Γιάννης Ζαρκάδης, Διονύσης Καρατζάς, Γιώργος Καραχάλιος, Κώστας Λογαράς, Βασίλης Λαδάς, Στέλιος Μαφρέδας, Γιάννης Η. Παππάς, Μάρκος Σκληβανιώτης, Τηλέμαχος Τσαρδάκας, Αλέξανδρος Φωσταίνης, Βασίλης Χριστόπουλος, Γιάννης Χρυσανθόπουλος.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ ΑΝΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ!


Ένας κ. Παν. Λεπίδας, αγνώστων λοιπών στοιχείων, έστειλε ηλεκτρονικώς από δω κι από κει και παραπέρα, μια επιστολή που δεν του δημοσίευσα! Δείτε τα σχετικά εδώ.
Ο "κύριος" αυτός είναι προφανέστατα φερέφωνο του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου, της υπολήψεως του οποίου υπεραμύνεται με πάθος, έναντι των δικών μου "επιθέσεων".
Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος με "περιφρονεί", όπως έχουν γράψει και εδώ διάφοροι σχολιαστές, αλλά το κοπέλι του λυσσομανά κυριολεκτικώς.
Και λέει και το αμίμητο, εν κατακλείδι, στην πανταχούσα που εξαπέλυσε: "Επειδή λοιπόν δεν προτίθεμαι να ασχοληθώ πλέον με τον κ. Ανδριόπουλο..."!
Και ποιος σας ζήτησε κ. Λεπίδα μου να ασχοληθείτε μαζί μου; Μόνος σας βολοδέρνετε! Και συνεχώς μαζί μου ασχολείστε είτε έτσι είτε αλλιώς.
Όσο για τα περί "φίμωσης της άλλης γνώμης" και τα τοιαύτα, αυτά να τα πείτε στον πάτρωνά σας π. Α.Γ. Ξέρει εκείνος από τέτοια.

- Επίσης, κάποιος έστειλε πολυσέλιδη, επίσης, επιστολή εναντίον μου - που αφού μου την κοινοποίησε "ευγενώς" (δείτε εδώ) την προώθησα ...αρμοδίως - στο Οικουμενικό Πατριαρχείο! Ελπίζω να την έστειλε και στον Πάπα της Ρώμης, αλλιώς θα θυμώσω με τον ανώνυμο!...

Πίνακας, Μονομαχία, Tsiaras Philip

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ


Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός και οι εκδόσεις Επτάλοφος παρουσιάζουν τους δύο πρώτους τόμους της τριλογίας του καθηγητού Αριστείδη Πανώτη ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αύριο Πέμπτη 28 Ιανουαρίου και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα τελετών του Φ.Σ. «Παρνασσός» (πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα).

Τους τόμους θα παρουσιάσουν, με τον συντονισμό του επ. Καθηγητού Διονυσίου Καλαμάκη, ο Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος, Ηγούμενος Ι. Μονής Τατάρνης Ευρυτανίας, ο Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κονιδάρης και ο αν. Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Εμμανουήλ Βαρβούνης.

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση των δύο Τόμων πραγματοποιήθηκε την 31η Αυγούστου 2009, μετά τον Εσπερινό της Ινδίκτου, στην αίθουσα του Θρόνου στον Πατριαρχικό Οίκο στο Φανάρι, όπου ο συγγραφέας παρέδωσε τα πρώτα αντίτυπα του έργου του στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο (φωτό).

Δείτε το σχετικό ρεπορτάζ του Ν. Μαγγίνα στο Φως Φαναρίου.
Παρουσίαση του Συνοδικού διαβάστε και εδώ.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΛΙΟΥ

Προχθές βράδυ στο Μουσικό Σχολείο του Ιλίου στην Αθήνα, ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα στον Κ.Π. Καβάφη.

Ο μελοποιημένος Καβάφης, ο Καβάφης του συνθέτη Λεωνίδα Κανάρη, όπως τον τραγούδησε η σοπράνο Δάφνη Πανουργιά, έκθεση με βιβλία, δίσκους και ζωγραφικούς πίνακες για τον ποιητή.

Tο Μουσικό Σχολείο Ιλίου πήγε στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο τρεις χρονιές! Μαθητές και καθηγητές ήλθαν σε επαφή με τον Ελληνισμό της Αιγύπτου, πραγματοποίησαν εκδηλώσεις, στο σπίτι του Καβάφη, στήριξαν με την παρουσία τους τους λίγους πια μαθητές στα σχολεία μας εκεί. Αποτύπωσαν λοιπόν, θα έλεγα, αυτή τη σχέση τους με τον μεγάλο Αλεξανδρινό στην προχθεσινή λιτή εκδήλωση που είχε ουσία και περιεχόμενο.


Tην όλη επιμέλεια του αφιερώματος είχε ο μαθηματικός του σχολείου Θοδωρής Σφυρής, ενώ την τεκμηριωμένη εισήγηση για τον μελοποιημένο Καβάφη έκανε ο επίσης μαθηματικός Ιωάννης Μπέσκος, ο οποίος επιμελήθηκε και την έκθεση μαζί με την καθηγήτρια των καλλιτεχνικών Μαρία Ξενούλη.
Την μουσική επιμέλεια είχε η καθηγήτρια και πιανίστα Νικόλ Καραλή.



Ήταν μια εκδήλωση που έστησε το Εργαστήριο Πολύτεχνης Έκφρασης του Μουσικού Σχολείου Ιλίου και νομίζω πως τελικά αυτός είναι ο ρόλος του σχολείου στην εποχή μας. Παιδεία, που συμπεριλαμβάνει ισότιμα γνώση και πολιτισμό.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΣΤΟΝ INTV.GR Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΕΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟ


Στο διαδικτυακό κανάλι intv.gr δείτε, αγαπητοί συνοδίτες, την συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος, προχθές Σάββατο στο Μουσικό Σχολείο της Παλλήνης, όπου έδωσε συναυλία μουσικό σύνολο Ορθοδόξων Κορεατών.

Διαβάστε, επίσης, στην Ιδιωτική Οδό:

- Νέος Μητροπολίτης Κορέας
- Έλληνες Αγιογράφοι στην Κορέα
- Μητροπολίτου Κορέας Αμβροσίου: Ομοιότητες στην εικονογραφία Χριστού και Βούδα

Για την Μητρόπολη Κορέας διαβάστε εδώ

ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΗ ΑΗΔΟΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ


Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Το Αρχείο Μουσικολαογραφικής Παράδοσης “Χρόνης Αηδονίδης”, οι τραγουδιστές Νεκταρία Καραντζή και Χρίστος Κισσούδης και ο Σύλλογος Γυναικών Μεταξάδων παρουσίασαν τραγούδια και χορούς παραδοσιακούς της Πόλης, της Μικράς Ασίας και της Θράκης. Η εκδήλωση η οποία προκάλεσε ενθουσιασμό και χαρά, πραγματοποιήθηκε στο φιλόξενο χώρο του Ε.Ρ.Θ.Ω. στην Πόλη το Σάββατο βράδυ. Στην εκδήλωση παρέστησαν, ως εκπρόσωπος του Πατριάρχου, ο Μ. Ιεροκήρυξ π. Βησσαρίων, ο οποίος και απηύθυνε χαιρετισμό, άλλοι κληρικοί, ο Πρόξενος της Ελλάδας στην Πόλη Νικόλαος Σιγάλας, ο Δήμαρχος Μεταξάδων Τερτσούδης, η Αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ν. Ζωϊδου, Ομογενείς και επισκέπτες από την Ελλάδα.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου του Αρχείου Μουσικολαογραφικής Παράδοσης “Χρόνης Αηδονίδης” Ευφραιμίδης Απόστολος, κατά τον χαιρετισμό του μεταξύ άλλων τόνισε χαρακτηριστικά: “Λένε συνήθως οι πολιτικοί που επισκέπτονται την Πόλη, ότι έρχονται για να σας δώσουν κουράγιο και δύναμη και για να σας τονώσουν το ηθικό… Εμείς δεν ήρθαμε να δώσουμε… ήρθαμε για να πάρουμε… Ήρθαμε από Μητροπόλεις των Νέων Χωρών για να πάρουμε δύναμη και ευλογία από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Ήρθαμε για να αισθανθούμε την ιερή αύρα που εκπέμπουν τα ιερά μας προσκυνήματα, οι τάφοι των αγίων μας Πατριαρχών αλλά και οι τάφοι των παππούδων μας που αξιωθήκαμε να προσκυνήσουμε σήμερα. Δεν ήρθαμε όμως και εμείς με άδεια χέρια… Το Αρχείο Μουσικολαογραφικής Παράδοσης “Χρόνης Αηδονίδης” σας προσφέρει σήμερα ως αντίδωρο ένα πολύτιμο φυλακτό μας… Τον Χρόνη Αηδονίδη…”




ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΣΕΛ ΑΠΟ ΤΟΝ M.CHANCE ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ



Προχθές Σάββατο το βράδυ στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών για την συναυλία - αφιέρωμα στον Henry Purcell από τον κόντρα τενόρο Michael Chance και το Σύνολο Μπαρόκ Sinfonia.
O M. Chance είχε δηλώσει στα ΝΕΑ την παραμονή της συναυλίας του: «Όταν βλέπει κανείς μερικές στατιστικές για την κακή κατάσταση που επικρατεί στις σοβαρές τέχνες, μπαίνει στον πειρασμό να γίνει πεσιμιστής», λέει. «Γίνονται λ.χ. στατιστικές για τον μέσο όρο ηλικίας του κοινού στα κοντσέρτα, τις πωλήσεις των CD, την πτώση στις χορηγίες, το καθεστώς της μουσικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, ταξιδεύοντας ως καλλιτέχνης, βλέπω δίψα για την τέχνη από μεγάλο εύρος ηλικιών στη Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, αλλά και σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ολλανδία. Η παραδοσιακή συμβατικότητα των συμφωνικών συναυλιών και της όπερας μπορεί να αποξενώσουν τις νεώτερες γενιές και, το σημαντικότερο, υπάρχει όλο και λιγότερη υποστήριξη των τεχνών από την Εκπαίδευση", πιστεύει ο Μάικλ Τσανς. «Θα μου άρεσε να έχουν όλα τα σχολεία, εκτός από την αλφαβήτα και ένα τραγούδι ή έναν χορό υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά κάθε μέρα».
Το θέμα της παιδείας είναι όντως το πρώτιστο! Πάντως η αισιοδοξία του διεθνούς κόντρα τεόρου δεν είναι ανέρειστη. Η αίθουσα Δ. Μητρόπουλος ήταν κατάμεστη και καταχειροκρότησε τον M. Chance ο οποίος ενθουσίασε το κοινό ερμηνεύοντας ένα απαιτητικό κι διόλου εύπεπτο πρόγραμμα μουσικής μπαρόκ, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την διαχρονικότητα της ομορφιάς του Πέρσελ.
Το πρόγραμμα της συναυλίας άνοιξε με τη σουίτα από την ημι-όπερα "Διοκλητιανός" αποσπάσματα της οποίας ακούστηκαν και στο δεύτερο μέρος. Ακολούθησαν «Η μουσική για λίγο» από το θεατρικό «Οιδίπους», Ο επικήδειος της βασίλισσας: "Μάταια, Λέσβια κόρη, με ικετεύεις", «Εδώ οι θεότητες εγκώμια λένε», από την Ωδή για την ημέρα της Αγίας Καικιλίας, η σονάτα σε ντο μείζονα αρ. 7 (από τις δέκα τετράφωνες σονάτες - σε τέσσερα μέρη) και ο Εσπερινός ύμνος: «Τώρα που η μέρα έκρυψε το φως της».
Το δεύτερο μέρος περιλάμβανε αποσπάσματα από την ημι-όπερα «Η βασίλισσα των ξωτικών» και στη συνέχεια οι ωδές «Ω μοναξιά», «Βάλτε στεφάνια στο βωμό» από την Ωδή για τα γενέθλια της βασίλισσας Μαρίας, «Γλυκύτερο από τα ρόδα» από την τραγωδία «Παυσανίας ο προδότης της πατρίδας του» και «Βιόλα να παίξεις», από την Ωδή για τα γενέθλια της βασίλισσας Μαρίας.
Επάξια στάθηκε δίπλα στον M. Chance το Σύνολο Μπαρόκ Sinfonia που αποτελείται από σπουδαίους έλληνες μουσικούς: Φανή Γκάρτσου (φλάουτο με ράμφος), Έφη Μηνακούλη (θεόρβη), Γιάννη Παπαγιάννη (φλάουτο με ράμφος), Άγγελο Ρεπαπή (βιόλα ντα γκάμπα) και Κατερίνα Κτώνα (τσέμπαλο). Επίσης συμμετείχαν και οι μουσικοί Roswitha Dokalik, Φανή Βοβώνη (βιολί) και Χρήστος Βλάχος (βιόλα).

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

ΣΤΗ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΤΤΙΚΗ






Σημερινές εικόνες από την χιονισμένη Σταμάτα και την λευκή, επίσης, Άνοιξη Αττικής.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΚΟΡΕΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΛΗΝΗ


Χθες βράδυ στο Μουσικό Σχολείο της Παλλήνης στην Αθήνα, συναυλία με εκκλησιαστικούς ύμνους και παραδοσιακά Κορεάτικα τραγούδια από την χορωδία του Καθεδρικού Ι. Ναού Αγίου Νικολάου Σεούλ, υπό τη διεύθυνση της κ. Γαβριέλας Κιμ, και μουσικό σύνολο με κορεάτικα παραδοσιακά όργανα.

Συμμετείχαν με τραγούδια και χορούς και μαθητές του Μουσικού Σχολείου της Παλλήνης.


Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την πρωτοβουλία και την φροντίδα του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ο οποίος εξήγησε στο κοινό τη σημασία της παρουσίας των Ορθοδόξων Κορεατών στην Ελλάδα, με αφορμή τη συμπλήρωση 110 χρόνων Ορθόδοξης μαρτυρίας στην Κορέα.

Μάλιστα ο Μητροπολίτης κ. Νικόλαος στο διάλειμμα της συναυλίας έκανε ενώπιον του κόσμου μια "συνέντευξη" με τον Μητροπολίτη Κορέας κ. Αμβρόσιο, που ήταν άκρως διαφωτιστική για την δράση της εν Κορέα Εκκλησίας.



Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τις πρόβες των Κορεατών μουσικών που ήσαν όλοι νεότατοι. Κάποιοι απ' αυτούς μιλούσαν και ελληνικά. Όλη η χορωδία έψαλε και ελληνικά!

Πολύ ενδιαφέρον έχουν τα παραδοσιακά κορεάτικα όργανα.

Την εκδήλωση κάλυψε το διαδικτυακό κανάλι intv.gr και θα την μεταδώσει τις επόμενες ημέρες.











ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΡΕΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΟ INTV.GR


Σάββατο βράδυ στο Μουσικό Σχολείο της Παλλήνης στην Αθήνα για μια συναυλία με Κορεάτες Ορθοδόξους! Μαζί τους ο Ποιμενάρχης τους Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος. Το διαδικτυακό κανάλι intv.gr κάλυψε την εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε με την φροντίδα του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, και είχαμε την ευκαιρία και για μια συνέντευξη με τον Σεβ. Αμβρόσιο.

Για την Ορθοδοξία στην Κορέα, που φέτος συμπληρώνει 110 χρόνια μαρτυρίας, για τον λαό της χώρας αυτής και τις πνευματικές του αναζητήσεις, για τον πρώτο Μητροπολίτη Κορέας (νυν Πισιδίας) Σωτήριο, ο οποίος ...εφημερεύει στο μοναστήρι όπου εφησυχάζει, για την βοήθεια των απλών Ελλήνων στο έργο της Ιεραποστολής και για πολλά ακόμη.

Σύντομα στο intv.gr