ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ - ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ "Από τον Σαγγάριο ως την Λωζάννη"

Με αφορμή την φετινή επέτειο των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή, παρουσιάζουμε το βιβλίο του νομικού και συγγραφέα Γεωργίου Θ. Γιαννοπούλου, με τίτλο "Η εις Άδου Κάθοδος - Από τον Σαγγάριο ως την Λωζάννη". 
Πρόκειται για μια εκπομπή που είχαμε πραγματοποιήσει για τα 75χρονα της Μικρασιατικής Καταστροφής τον καιρό της θητείας μας στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών Λύχνος. Επιμέλεια - Παρουσίαση: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος (υπεύθυνος προγράμματος του Σταθμού την περίοδο 1996-2001). 

Όσοι φίλοι ακούσετε την εκπομπή, το βίντεο της οποίας παραθέτουμε στη συνέχεια, θα θαυμάσετε και τα σπάνια - για προφορικό λόγο - ελληνικά του κ. Γιώργου Γιαννόπουλου. 

Για το βιβλίο ο συγγραφέας σημειώνει: 

Η δεκαετία 1913 - 1923 άρχισε ενδόξως με την συνθήκη του Βουκουρεστίου και έκλεισε επαισχύντως με την μικρασιατική καταστροφή και την συρρίκνωση, την επισφραγισθείσα δια της συνθήκης της Λωζάννης. Η μικρή και βαθύτατα διχασμένη Ελλάς, η έχουσα διεξαγάγει τρεις μέχρι τότε πολέμους, εστάλη στην Μικρά Ασία υπό των δολερών δυνάμεων της Entente, ως εντολοδόχος των και αφέθη μόνη να επιτελέσει έργο ανώτερο των δυνάμεών της. Η απελευθέρωση των αλυτρώτων αδελφών και η περιπόθητη εθνική ολοκλήρωση απήτει ολοσχερή, τελειωτική νίκη επί του αντιπάλου και αυτή -υπό τα τότε δεδομένα- ήταν εξ αντικειμένου ανέφικτη. Έτσι, επήλθε η συμφορά. Η καταστροφή της "Στρατιάς Μικράς Ασίας" και η, απείρως οδυνηροτέρα, καταστροφή των ονείρων του έθνους. 

Πάθη, προκαταλήψεις, εδραιωμένες πλάνες, δογματικές εμμονές ή υποκρυπτόμενες παραταξιακές ενοχές, εμφανιζόμενες συχνά υπό του χαρακτήρα ιδεολογικής ορθοδοξίας ή ταυτότητος, διεχύθησαν τότε και έκτοτε ως παχεία και δυσδιάλυτος αχλύς, επικαλύπτουσα γεγονότα, αιτίους και αίτια και καθιστώσα την ιστορική έρευνα επίπονη και επισφαλή.
Ο κύκλος της αφηγήσεως, ο οποίος άρχισε με το βιβλίο "Από τον Νέστο ως τον Σαγγάριο", κλείνει ήδη με την εξιστόρηση γεγονότων ζοφερών: των μετά τον Σαγγάριο, της μικρασιατικής ήττης, των φρικτών επακολούθων της, της επαναστάσεως του 1922, των "έργων και ημερών της" και της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία διέγραψε την νέα μοίρα του έθνους.
Η απροκατάληπτη θεώρηση και η κριτική διερεύνηση των "πεπραγμένων" της μοναδικής εις θριάμβους, ολέθρους και ολεθρίους διχασμούς αυτής περιόδου του εθνικού βίου απετέλεσε την ratio της συγγραφής του πονήματος αυτού.