Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ" ΤΟΥ π. ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Απόψε στη Στοά του Βιβλίου, στο κέντρο της Αθήνας, οι εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ», παρουσίασαν το νέο βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Βαρνάβα Γιάγκου με τίτλο, «Αμαρτωλών Εκκλησία». 
Για το βιβλίο μίλησαν: 
- Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος, 
- Ο Παν. Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και
- Ο Δρ. Δημήτριος Καραγιάννης, Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής. 
Την εκδήλωση έκλεισε ο συγγραφέας π. Βαρνάβας Γιάγκου.


Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

ΣΕΙΡΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ Ο π. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ (ΦΩΤΟ)


Ολοκληρώθηκε επιτυχώς η σειρά διαλέξεων του αρχιμ. Παντελεήμονος Μανουσάκη, Καθηγητού Φιλοσοφίας, στην Μόσχα. 
Προσκεκλημένος του Θεολογικού Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος», και με την υποστήριξη του Templeton Foundation, ο π. Παντελεήμων Μανουσάκης παρουσίασε στο Μοσχοβίτικο κοινό μια σειρά ομιλιών υπό την θεματική ενότητα: Δημιουργία - Ιστορία - Εσχατολογία. 
Αφιχθείς στην Μόσχα ο π. Παντελεήμων έγινε δεκτός από τον Σεβ. Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνα ο οποίος και παρέθεσε γεύμα στον προσκεκλημένο ομιλητή. 
Η πρώτη ομιλία με θέμα την δημιουργία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 24 Νοεμβρίου στο Πολιτιστικό κέντρο “PokrovskiyeVorota.” Η δεύτερη ομιλία με θέμα την Ιστορία έλαβε χώρα στις αίθουσες του Higher School of Economics της Μόσχας ενώπιον φοιτητών την εν λόγω Σχολής την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου. Η τρίτη δημόσια ομιλία με θέμα την εσχατολογία πραγματοποιήθηκε στη αίθουσα τελετών του θεολογικού Ινστιτούτου «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος» την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου. 
Την επομένη ημέρα, ο π. Μανουσάκης διηύθυνε τρία σεμινάρια με την συμμετοχή καθηγητών και μεταπτυχιακών φοιτητών φιλοσοφίας και θεολογίας από την Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Κίεβο, και την Λευκορωσία.


Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΗΡΩΔΙΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ


Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28 Νοεμβρίου η Ημερίδα προς τιμήν του Αγίου Αποστόλου Ηρωδίωνος, εκ των εβδομήκοντα, Ιδρυτού της Εκκλησίας της Υπάτης και κατ’ επέκταση της Φθιώτιδος, που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος στο πλαίσιο της λειτουργίας του Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως του Εφημεριακού Κλήρου και είχε ως θέμα: «Ο Άγιος Ηρωδίων και η τιμή του στην Υπάτη και τον Ελλαδικό χώρο». 
Η Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού Διοικητικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως στη Λαμία ξεκίνησε με προσευχή και τον χαιρετισμό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου, ο οποίος αναφέρθηκε στους σκοπούς της διοργανώσεως της ημερίδας αυτής με κυριότερο την διερεύνηση των στοιχείων τα οποία παρέχουν οι πηγές ως προς τον τόπο δράσεως και μαρτυρίου του Αποστόλου Ηρωδίωνος. 
Ακολούθησαν οι εισηγήσεις: 
α. του κ. Κωνσταντίνου Κοτσίλη, Συγγραφέως – ιστορικού με θέμα: «Πολιτικοκοινωνική κατάσταση στην Υπάτη την εποχή δράσεως του Αγίου Ηρωδίωνα», 
β. του κ. Δημητρίου Γόνη, Ομότιμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: «Σύγχυση των Νέων Πατρών με τας Πάτρας σε ιστορικά και λογοτεχνικά έργα, καθώς και στα δημοτικά μας τραγούδια», 
γ. του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου, Θεολόγου με θέμα: «Η τιμή του Αγίου Ηρωδίωνα στην Πάτρα της Πελοποννήσου». 


δ. του Αιδεσιμ. Πρωτοπρ. π. Δημητρίου Καραγιάννη, Εφημερίου Υπάτης με θέμα: «Η τιμή του Αγίου Ηρωδίωνα στην Υπάτη», 
ε. του κ. Ιωάννη Περράκη, Δρ. Θεολογίας με θέμα: «Ο Ναός του Αγίου Ηρωδίωνος στην Υπάτη».
στ. της κας Ειρήνης Κασάπη, Δρ. Θεολογίας με θέμα: «Ο Άγιος Ηρωδίων στα αγιολογικά κείμενα» και 
ζ. του κ. Χρήστο Πανάγου, Θεολόγου – Μουσικοδιδασκάλου με θέμα: «Ακολουθίες αφιερωμένες στον Άγιο Ηρωδίωνα». 
Οι διακεκριμένοι εισηγητές με επιστημονική τεκμηρίωση φώ­τισαν άγνωστες πτυ­χές της εκκλησιαστικής ιστορίας, της χριστιανικής αρχαιολογίας και της εκκλησιαστικής τέχνης στην Υπάτη, που σχετίζονται με τον Άγιο Ηρωδίωνα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Απόστολων Ηρωδίων κήρυξε το Χριστό στην Υπάτη και υπέστη φρικτό μαρτύριο από τους Ιουδαίους και Ειδωλολάτρες της περιοχής. 
Την Ημερίδα έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νι­κό­λαος ο οποίος συνεχάρη τον κ. Δημήτριο Γόνη, Ομότι­μο Καθη­γη­τή της Θεο­λο­γικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος είχε την ευθύνη της επιστημονικής οργα­νώ­σεως της Ημερίδος και ευχαρίστησε θερμώς όλους τους ο­μι­λη­τές, που ήρθαν από μακριά για να προσφέρουν τις γνώσεις τους, ερεύ­νη­σαν βιβλιοθήκες και αρχεία και ξεδίπλωσαν το βιβλίο της ιστο­ρίας της μαρ­­τυρικής πόλης της Υ­πάτης για να προσφέρουν με τις εισηγήσεις τους κά­τι το και­νούρ­γιο. 


Την ημερίδα παρακολούθησαν ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Ιωάννης Περλεπές, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων κ. Αθανάσιος Κλειτσάκης, ο Διοικητής του 36 Λόχου Διαβιβάσεων Ταγματάρχης Γεώργιος Καρπέτας, ο κ. Ανδρέας Κολοκυθάς των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων κ. Δημήτριος Φύκας, ο Διευθυντής του Εκκλησιαστικού Γυμνασίου Λυκείου Λαμίας κ. Ιωάννης Ζαχαράκης, τ. Διευθυντές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαμίας και άλλοι εκπαιδευτικοί και πολλοί πιστοί από την Λαμία και την Υπάτη. 
Το μεσημέρι παρετέθη γεύμα στους Εισηγητές μετά το πέρας του οποίου ο Σεβασμιώτατος προσέφερε βιβλία των εκδόσεων της Μητροπόλεώς μας και άλλα αναμνηστικά δώρα και αφού τους ευχαρίστησε και πάλι αναχώρησαν οι ομιλητές για την Αθήνα. 
Σύντομα θα εκδοθούν από την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος και τα Πρακτικά της Ημερίδος.


ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΑΒΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΪΣΤΡΟΣ ΣΤΟ "ΑΙΤΙΟΝ" (ΦΩΤΟ)

φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός
Οι εκδόσεις Μαΐστρος, για τα 15 χρόνια λειτουργίας τους, και το Αίτιον διοργανώνουν διήμερη εκδήλωση «Αραβικός κόσμος, ο γνωστός άγνωστος – λόγος, τέχνη, θρησκείες, συναντήσεις, πολιτισμός» την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, ώρα 19:30, στο Αίτιον / Πολυχώρος (Τζιραίων 8-10, Στήλοι Ολυμπίου Διός, Αθήνα – στάση μετρό Ακρόπολη). 
Την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου το βράδυ το πρόγραμμα είχε ως εξής: 
Ποίηση και λογοτεχνία 
- Ελένη Κονδύλη, Αραβολόγος, Καθ. Παν/μίου Αθηνών: «Η αραβική πεζογραφία του 20ού αιώνα». 
- Ελένη Καπετανάκη, Μεταφράστρια από τα Αραβικά: «Η πίστη της Ανατολής στην αραβική πεζογραφία». 
-  Ρόνι Μπου Σάμπα, Αραβολόγος, Φιλόλογος, Θεολόγος, Δάσκαλος Αραβικής: «Μεταξύ θάλασσας και ερήμου. Η αραβική ποίηση στην Ελλάδα». 
Συντόνισε ο Άγγελος Καλογερόπουλος, Δρ. Φιλολογίας, ποιητής. 
Ο Γιάννης Σιούτης και η Κωνσταντίνα Γιασεμίδου, από τη θεατρική ομάδα "Νομάδες", απήγγειλαν αραβική ποίηση, μεταφρασμένη στα ελληνικά, με συνοδεία μουσικής. 
Τραγούδια από την αραβική μουσική παράδοση ερμήνευσε η Lamia Bedioui. Η Λουκία Κωνσταντάτου συνόδευσε τις απαγγελίες και το τραγούδι με το κανονάκι.


Αύριο Σάββατο 28 Νοεμβρίου και ώρα 19:30, το πρόγραμμα έχει ως εξής: 
Στο μεταίχμιο θρησκειών και πολιτισμών 
- Γρηγόρης Στουρνάρας, Δρ. Πολεοδομίας-Χωροταξίας Ε.Μ.Π. / Αρχαιολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος στο ΚΔΒΜ1 ΑΚΑΔΗΜΙΑ Λόγου & Τέχνης: «Χριστιανικές κοινότητες στον αναδυόμενο πρώιμο ισλαμικό κόσμο» 
- Ηλίας Μαλεβίτης,Υπ. Δρ. Ισλαμικής Ιστορίας, SOAS, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου: «Η ανάδυση του Ισλάμ στην Ύστερη Αρχαιότητα» 
- Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα Δρ. Θεολογίας, ΑΠΘ [Ιεραποστολική | Διαθρησκειακός Διάλογος], Διευθύντρια Παραγωγής των εκδόσεων Μαΐστρος: «Μια πολυδύναμη γειτνίαση» 
- Συντονίζει η Μαρία Πισίνα, φιλόλογος.  
Στον χώρο του Αίτιον εκτίθενται τα πρωτότυπα έργα της Εύης Βουλγαράκη-Πισίνα που κοσμούν την έκδοση του Γιάχια Χάκι, Το Καντήλι της Ουμ Χάσιμ.


Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

ΓΕΡΩΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ἂς ἀποφεύγωμεν λοιπὸν τὴν μαμουθοποίησιν


ΑΣΜΑ ΜΑΜΟΥΘ–ΟΛΟΓΙΚΟΝ 
ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 
Ὡς γνωστὸν ηὐξήθησαν ἀπὸ καιροῦ τά "συμπαθῆ" ἀνθρωπόμορφα Μαμοῦθ, ὄχι τόσον εἰς τὸ πνεῦμα ἀλλὰ εἰς τὸ σῶμα γενικῶς, ἰδίως δὲ ὑπερποντίως, ὥστε θὰ εἶναι καλαὶ σκέψεις τινές ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου. 
Καὶ πρωτίστως λεκτέον, ὅτι Μαμοῦθ εἶναι ἡ ὀνομασία τοῦ πρωτογενοῦς ἐλέφαντος ἀγνώστου τῇ καταγωγῇ, καὶ συγχρόνου τοῦ παλαιολιθικοῦ ἀνθρώπου. Σημαντικὰ χαρακτηριστικὰ εἶναι τὸ μέγεθος καὶ οἱ τεράστιοι καὶ πολύτιμοι χαυλιόδοντές του, ὅπως καὶ αἱ μακραὶ κασταναὶ συνήθως τρίχες στὰ βόρεια εἴδη. Ἔζησε πρὶν ἀπὸ 40 χιλιάδες χρόνια στὴν τούνδρα τῆς Βορείου Ἀμερικῆς –χωρὶς αὐτὸ νὰ ἔχει σχέσιν μὲ τοὺς ἐκεῖ παχυσώμους– καὶ τῆς Σιβηρίας ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀφρική. Ἡ ἔλλειψις ἀφθόνου τροφῆς ὁδήγησε στὸν νανισμό τους. 
Καὶ τώρα στὰ ἀνθρωπόμορφα μεγαθήρια, δηλαδὴ τοὺς παχύσαρκους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι αἰσθάνονται ὡς δευτέρας κατηγορίας ὄντα, θεωροῦνται δὲ ἀπὸ πολλοὺς ὡς εὐήθεις, πτωχοί, καὶ ἀδύναμοι βουλητικῶς. Κυρίως μάλιστα αἱ κυρίαι, ὑποφέρουν λόγῳ περιφρονήσεως. Ὁ στιγματισμὸς τῶν παχύσωμων διαδίδεται ἐν τῷ μεταξὺ τόσον ἐντόνως, ὅπως καὶ αἱ ρατσιστικαὶ προκαταλήψεις.
Ἄσχημον λοιπὸν τὸ εἶναί τινα παχύσαρκον, καθ’ ὅτι γελωτοποιεῖται καὶ οὐχὶ μόνον, μικρός τε καὶ μεγάλος. Καὶ τοῦτο διότι τὸ βάρος του καὶ κυρίως ἡ διάπλασίς του ὑπερβαίνει τὸ ὅριον τὸ ὁποῖον ἡ κοινωνία ἀποδέχεται! Τὸ πάχος ὅμως δὲν εἶναι μία οὐδετέρα κοινωνικὴ ἔννοια. Ἁπλῶς οἱ παχεῖς ἔρχονται εἰς ἀντίθεσιν μὲ τὸ ἰδεῶδες τῶν λεπτῶν καὶ ἐπιτυχῶν ἀνθρώπων διὸ καὶ ὑποβιβάζονται. Ἴδετε τὰ δίκην μανεκὲν ἀνδρο-γύναια καὶ ἰδίως τὶς "γραμματέσσες" τῶν μαμοῦθ-ἐπιχειρήσεων. Ὁποία κομψότης λιποσαρκικὴ ἐν ἀσιτίᾳ! Καὶ ταῦτα διότι ἡ πιθανότης τοῦ παχυ-γίγνεσθαι μεταξὺ τῶν κοινωνικῶν στρωμάτων, τῶν ἐθνικῶν καὶ φυλετικῶν προελεύσεων καὶ φύλων τυγχάνει ἀνίσως κατανεμημένη. Τὸ γενικῶς ἰσχύον εἶναι: Ὅσον χαμηλοτέρα ἡ κοινωνικὴ θέσις καὶ ἡ ἔκτασις τοῦ ἐθνικοῦ ὑποβιβασμοῦ, ὅσον βαθύτεραι αἱ φυλετικαὶ ἐπιζημιώσεις, τόσον μεγαλύτερον καὶ τὸ μέγεθος τῶν παχυσάρκων (Barlösius). 
Ἀλλὰ καὶ ἐπαγγελματικὰ ἐπιτυχεῖς ἐκ τῆς μέσης τάξεως ὑποβιβάζονται. Βεβαίως ἡ ἔννοια τοῦ παχέος ἔχει ἀλλάξει. Ὅποιος σήμερον θεωρεῖται παχὺς προηγουμένως ἐξελαμβάνετο ὡς παχουλός, τοῦθ’ ὅπερ σχετίζεται μὲ τὴν διαφήμησιν. Ἀσφαλῶς δὲ εἰς τὴν ἐλευθέραν σημερινὴν κοινωνίαν γίνεται λόγος διὰ τήν "διαφορετικότητα" ἑκάστου. Ὁ παχύσωμος θεωρεῖται ὡς ἄτακτος, πιθανῶς ράθυμος καὶ εὐήθης. Διὸ καὶ αὐθυποβάλλεται εἰς αὐστηρὰν δίαιταν δι’ ἐπαγγελματικὴν ἐπιτυχίαν, ὑγείαν καὶ εὐτυχίαν, φιοριζούσης τῆς φαρμακο- καὶ fitness βιομηχανίας. Κατ’ ἄλλους ὅμως θεωρεῖται καὶ καλόψυχος ἐν ἀντιθέσει πρὸς τούς "πτωχοὺς τῇ σάρκα"!


Κατὰ τὸν P.M. Pflüger οἱ παχύσαρκοι δροῦν ὡς σκιαὶ ἑνὸς ὑπερκορεσμένου κράτους, τὸ ὁποῖον διαρκῶς ἀναζητεῖ τερψιλαρυγγιακὰς λειχουδίας, τὰς ὁποίας ἀμέτρως καταναλίσκει καὶ ἐπιτρέπει ἡ ζήλεια καὶ ἡ γαστριμαργία νὰ ἐνεργοῦν ὡς μέσα προωθήσεως τῆς οἰκονομίας! Καὶ ἡ ἀηδία ἐκ τῆς ἰδίας ἀμετρίας καὶ ἀδηφαγίας ἐπιρρίπτεται καὶ ἀπολήγει εἰς τοὺς παχυσάρκους! 
Ἀλλὰ καὶ οἱ ἰατροὶ εὑρίσκονται ἐντὸς τοῦ μηχανισμοῦ αὐτοῦ, τονίζοντες εἰς τοὺς ἀσθενεῖς των τὰς συνεπείας τοῦ ὑπερβολικοῦ βάρους. Ὅμως νεώτεραι ἔρευναι ἀποδεικνύουν, ὅτι τοῦτο ὀφείλεται εἰς τὸ stress. Ἀκούσιαι δὲ ἐγκεφαλικαὶ διαδικασίαι, καὶ οὐχὶ ἡ θέλησις ρυθμίζουν τὸ εἶναί τινα παχύσωμον ἢ οὔ1
Ἀναφορικῶς τέλος πρὸς τὰ αἴτια τῆς παχυσαρκίας, ταῦτα εἶναι ποικίλα: κληρονομικότης, ὁρμονικαὶ διαταραχαί, πολυφαγία, κακὴ διατροφή (fast-food κλπ.), καθιστικὴ ζωή, stress κ.ἄ. Ὑπάρχουν βεβαίως καὶ λιπόσαρκοι ἐκπρόσωποι τῆς γαστριμαργίας, τῶν ὁποίων τὸ ἀθέατον πάχος συσσωρεύεται μεταξὺ τῶν ἐντέρων. Πρὸς τούτοις αὕτη παρουσιάζει διὰ τὸν παχύσαρκον καὶ ἄλλας πρακτικὰς καὶ μὴ συνεπείας: ἀσθενείας, δυσχέρειαν εὑρέσεως καταλλήλων ἐνδυμάτων, ἐνόχλησιν εἰς παρακαθημένους π.χ. τοῦ θεάτρου, τοῦ ἀεροπλάνου κλπ. λόγῳ τοῦ "ἐκχυλίζοντος" σαρκίου κ.ἄ.
Τέλος ἔχει καὶ ἀντιαισθητικὰς παραμέτρους λόγῳ τῆς οὐχὶ ὀμματοθωπευτικῆς, καίτοι κατά τινας μνημειώδους ἐμφανίσεως, ὅμως τοῦτο δὲν ἰσχύει πάντοτε καὶ διὰ τὰς πληθωρικὰς κυρίας, αἱ ὁποῖαι ἔχουν μίαν ἰδιαιτέραν γοητείαν καὶ γλυκύτητα "ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ". Καὶ ἐδῶ τοποθετηθέον καὶ τὸ ἐρατεινὸν ἄκουσμα τῶν "προσευχομένων Μαμοῦθ", δηλαδὴ τῶν γονυπετούντων καὶ θεωμένων ἐκ τῆς πυγη-ακῆς πλευρᾶς, ὁπότε προβάλλει τὸ ὅλον κάλλος τοῦ νυμφίου! 
Ἂς ἀποφεύγωμεν λοιπὸν τὴν μαμουθοποίησιν. 
__________________________________
1_ C. -Weber-Herfort, Du fühlst dich als Mensch zweiter Klasse, Publik-Forum ἀρ. 6 (2015) 40-44.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΗΡΩΔΙΩΝΑ


Ημερίδα αφιερωμένη στον Άγιο Απόστολο Ηρωδίωνα με θέμα: «Ο Άγιος Ηρωδίων και η τιμή του στην Υπάτη και τον Ελλαδικό χώρο» πραγματοποιεί η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος το Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 10 π.μ. στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού - Διοικητικού Κέντρου της (Μεγάλου Αλεξάνδρου & Αγράφων). 
Στην ημερίδα συμμετέχουμε με μια ανακοίνωση για την τιμή του Αγίου Ηρωδίωνα στην Πάτρα, καθώς θεωρείται και τοπικός άγιος, συγκαταλέγεται δηλ. στην τοπική αγιολογία της Μητροπόλεως Πατρών. 
Αναλυτικά το πρόγραμμα της ημερίδας έχει ως εξής: 
• 10:00: Έναρξη – Χαιρετισμός Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου. Α Συνεδρία Πρόεδρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος 
• 10:15: Α' Εισήγηση: Κωνσταντίνος Κοτσίλης, Συγγραφέας. Θέμα: «Πολιτικοκοινωνική κατάσταση στην Υπάτη την εποχή δράσεως του Αγίου Ηρωδίωνα». 
• 10:35: Β' Εισήγηση: Δημήτριος Γόνης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Θέμα: «Σύγχυση των Νέων Πατρών με τας Πάτρας σε ιστορικά και λογοτεχνικά έργα, καθώς και στα δημοτικά μας τραγούδια». 
• 10:55: Γ' Εισήγηση: Παναγιώτης Ανδριόπουλος, Θεολόγος. Θέμα: «Η τιμή του Αγίου Ηρωδίωνα στην Πάτρα της Πελοποννήσου». 


• 11:15: Δ' Εισήγηση: Πρωτοπρ. Δημήτριος Καραγιάννης, Εφημέριος Υπάτης. Θέμα: «Η τιμή του Αγίου Ηρωδίωνα στην Υπάτη». 
• 11:35: Διάλειμμα. 
 Β' Συνεδρία 
• 11:50: Ε' Εισήγηση: Μιχαήλ Ασφεταγάκης & Μαρία Βάβα, Θεολόγοι. Θέμα: «Ο Άγιος Ηρωδίωνας στην εκκλησιαστική τέχνη». 
• 12:10: Στ' Εισήγηση: Ιωάννης Περράκης, Δρ. Θεολογίας. Θέμα: «Ο Ναός του Αγίου Ηρωδίωνος στην Υπάτη». 
•12:30: Ζ' Εισήγηση: Ειρήνη Κασάπη, Δρ. Θεολογίας. Θέμα: «Ο Άγιος Ηρωδίων στα αγιολογικά κείμενα». 
• 12:50: Η' Εισήγηση: Χρήστος Πανάγου, Θεολόγος – Μουσικοδιδάσκαλος. Θέμα: «Ακολουθίες αφιερωμένες στον Άγιο Ηρωδίωνα». 
• 13:20: Λήξη.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

"ΠΥΡΙΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ" ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΟΥ [1926-1970] - ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΜΜΑ


Της Μαρίας Κοτοπούλη
Μια εξόχως ενδιαφέρουσα διάλεξη του Παναγιώτη Ανδριόπουλου με θέμα Γιάννης Χρήστου «Πύρινες Γλώσσες» - Ορατόριο της Πεντηκοστής. Προσέγγιση του λιμπρέτου του έργου, παρακολουθήσαμε στις 23-11-15 στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης, «Λίλιαν Βουδούρη», του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μας προϊδέασε βέβαια η υψηλής αισθητικής αφίσα, αληθινό έργο τέχνης, του Ιωάννη -Πορφύριου Καποδίστρια που μας υποδέχτηκε προαναγγέλλοντας το εξαιρετικό αυτό γεγονός. Με «αιχμηρή» λεπτότητα, σαν σε αντίστιξη στον πύργο της Βαβέλ, πρόβαλαν οι Πύρινες Γλώσσες του νεαρού δημιουργού. 
Αφορμή για τη διάλεξη ήταν η συμπλήρωση στις 8-1-2016 των 90 χρόνων από τη γέννηση του συνθέτη και 45 από τον τραγικό θάνατό του. Ο Γιάννης Χρήστου δεν ονομάστηκε τυχαία φιλόσοφος της μουσικής. Βαθύς γνώστης της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας, της θρησκειολογίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας και του αποκρυφισμού, βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να τον ερμηνεύσει και να φωτίσει με το λόγο του τα δυσπρόσιτα νοήματα ενός λιμπρέτου πυκνού και μιας αποκαλυπτικής μουσικής. 


Ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος, δημιουργός του ιστότοπου Ιδιωτική Οδός, θεολόγος και μουσικός με εξαιρετικά σαφή, δομημένο λόγο, ανέδειξε τις κρύφιες πλευρές ενός πολυσήμαντου έργου και την πολυμερή προσωπικότητα του αδικοχαμένου συνθέτη. Γνώστης των θεολογικών κειμένων ανέλυσε με συγκλονιστικό τρόπο το λιμπρέτο του Γιάννη Χρήστου, Πύρινες Γλώσσες, παραπέμποντας στις πηγές από τις οποίες άντλησε ο συνθέτης, φράσεις, εδάφια, εκκλησιαστικούς ύμνους, ψαλμούς του Δαβίδ, για να εκφράσει το θεϊκό μεγαλείο και τη δίψα του ανθρώπου να πλησιάσει το Θεό και να ομοιωθεί μαζί του. Ερμήνευσε μουσικά την ιερή συγκίνηση που πηγάζει από το θαύμα της σύλληψης, και, «καιόμενος» ο ίδιος ο συνθέτης, ιστόρησε με το λόγο των Γραφών τον αγώνα και την αγωνία του «καιομένου» ανθρώπου για την κατάληψη του φωτός της γνώσεως. 
Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου δόθηκε το 1964 στην Οξφόρδη από Αγγλικό Φεστιβάλ Μπαχ της Λίνας Λαλάντη [1910-1996]. Ο Γιάννης Χρήστου σε σχετική ερώτηση θα απαντήσει: «Είναι η στιγμή που δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει με λόγια, γιατί δεν χωράνε λόγια, είναι η ώρα που ο άνθρωπος φωτίζεται με μια δύναμη που δεν είναι δική του». 
Ο ομιλητής καταχειροκροτούμενος, κάλεσε στο βήμα τον Ακαδημαϊκό Θεόδωρο Αντωνίου, φίλο και συνοδοιπόρο του Γιάννη Χρήστου, ο οποίος, με μοναδικό τρόπο, κατέθεσε τη μαρτυρία του και χρησιμοποιώντας το πιάνο έδωσε μικρό, αλλά σημαίνον δείγμα της δημιουργικής πρωτοπορίας του συνθέτη. 
Στο τέλος ο ρήτορας παραφράζοντας το μεγάλο μας Ελύτη είπε «Μνημονεύετε Γιάννη Χρήστου» κι εμείς τον συμπεριλάβαμε ανάμεσα στους μεγάλους που μνημονεύουμε στους δύσκολους καιρούς.


Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στα παραθέματα λόγου, που επιμελείται ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας. Ευχαριστώ θερμά την ευγενέστατη κριτικό κα Μαρία Κοτοπούλη για την αγάπη της και τής εύχομαι να αποτυπώνει τα καλλιτεχνικά γεγονότα της πρωτεύουσας με την ίδια πάντα θαλερότητα και ευθυκρισία. 
Ευχαριστώ από καρδιάς και τον φίλτατο Ιωάννη - Πορφύριο Καποδίστρια, που ταξίδεψε από την Ζάκυνθο για να φωτοαποτυπώσει την εκδήλωση. 

Η κριτικός Μαρία Κοτοπούλη με τον ομιλητή 

Ο Δρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΖΕΙΝ


όπηος καλόγερος πήνη καπνό τον ηπερετούν η δηαβόλη 
Παναγιώτης Καμπάνης 
Δρ. Αρχαιολόγος-Ιστορικός 
Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού 

Η ανορθόγραφη αυτή επιγραφή πλαισιώνει τη μορφή ενός μοναχού, ο οποίος απεικονίζεται σε τοιχογραφία που βρίσκεται στο Παρεκκλήσιο του κοιμητηρίου της Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους και χρονολογείται το 1736. Ο μοναχός με τη βοήθεια μικρών τερατόμορφων δαιμόνων που τον υπηρετούν, δείχνει χωρίς τύψεις, να απολαμβάνει τη νέα μόδα του καπνίσματος, που είχε φτάσει από την αμερικανική ήπειρο και αμέσως κατέκλυσε όλες τις κοινωνικές ομάδες της Ευρώπης και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Διαβάστε ολόκληρη την ενδιαφέρουσα αυτή μελέτη περί καπνίσματος, στη συνέχεια. 

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

ΣΕΡΓΚΕΪ ΜΠΟΥΛΓΚΑΚΟΦ: Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Ο ΙΒΑΝ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ


Δημήτρης Μπαλτᾶς 
π. Σεργκέι Μπουλγκάκοφ, Ὁ Κάρλ Μάρξ καί ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ, μετ. Δ. Β. Τριανταφυλλίδης, Ἐκδόσεις S@mizdat, Ἀθήνα 2015, σελ. 134 
Στόν τόμο μέ τίτλο Ὁ Κάρλ Μάρξ καί ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ παρουσιάζονται σέ ἑλληνική μετάφραση δύο ἐξαιρετικῆς σπουδαιότητας δοκίμια τοῦ γνωστοῦ Ρώσσου φιλοσόφου Σεργκέι Μπουλγκάκωφ (1871-1944). Συγκεκριμένα, οἱ τίτλοι τῶν δύο μεταφρασμένων κειμένων εἶναι «Ὁ Κάρλ Μάρξ ὡς θρησκευτικός τύπος» καί «Ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ ὡς πολιτικός τύπος» ἀντιστοίχως. 
Ἐκ τῶν βασικῶν θέσεων τοῦ Μπουλγκάκωφ στό δοκίμιο «Ὁ Κάρλ Μάρξ ὡς θρησκευτικός τύπος» εἶναι ἡ ἄποψη ὅτι ὁ Μάρξ εἶναι μαθητής τοῦ Φοϋερμπαχ (σ. 28, σ. 34, σ. 51) καί ὄχι τοῦ Χέγκελ (σσ. 38-39), ὅπως συνήθως ὑποστηρίζεται. Στό πλαίσιο αὐτό ὁ Μπουλγκάκωφ κάνει λόγο γιά μία «ἀνύπαρκτη ἱστορική σχέση μεταξύ τοῦ μαρξισμοῦ καί τοῦ κλασσικοῦ ἰδεαλισμοῦ» (σ. 41. Ὁμοίως σ. 36: «Δέν ὑπάρχει καμιά ἄμεση σχέση διαδοχῆς ἀνάμεσα στόν κλασσικό γερμανικό ἰδεαλισμό καί στόν μαρξισμό»). Μία ἄλλη σημαντική πλευρά τοῦ δοκιμίου εἶναι ἡ τοποθέτηση τοῦ Ρώσσου φιλοσόφου ὅτι τό ἀντιθρησκευτικό στοιχεῖο πού χαρακτηρίζει τόν Μάρξ (σ. 33 κ.ἑ.), βεβαίως κληρονομιά ἀπό τόν Φοϋερμπαχ, χαρακτηρίζει καί τό σοσιαλιστικό κίνημα (σ. 23 κ.ἑ., σ. 68) στό ὁποῖο ὁ Μάρξ ἄσκησε μέγιστη ἐπιρροή. Εἰδικότερα, σχετικά μέ τίς περί θρησκείας ἀπόψεις τοῦ Μάρξ, ὁ Σ. Μπουλγκάκωφ ὑποστηρίζει ὅτι αὐτές διαμορφώθηκαν στό πρώϊμο ἔργο τοῦ Μάρξ, ἐνῶ στά μεταγενέστερα ἔργα δέν ὑπάρχουν οὐσιαστικές ἀλλαγές στίς θρησκευτικές του ἀπόψεις (σ. 60 κ.ἑ.). 
Γιά τήν ἱστορία, θά σημειώσω ὅτι πρίν ἀπό μερικά χρόνια εἶχα μεταφράσει (Ἐκδόσεις Ἄθως, Ἀθήνα 2004, σελ. 52) ἀπό τήν ρωσσική τό περίφημο αὐτό δοκίμιο τοῦ Μπουλγκάκωφ, βασιζόμενος σέ μία ἔκδοση τοῦ 1929 πού εἶχα ἀνακαλύψει στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 
Σέ ἀντίθεση μέ τά ἔργα τῶν μεγάλων Ρώσσων λογοτεχνῶν, τοῦ Ν. Γκόγκολ, τοῦ Φ. Ντοστογιέφσκι καί τοῦ Λ. Τολστόϊ, ἀκόμη καί τοῦ Ἰ. Τουργκένιεφ, γιά τά ὁποῖα διαθέτουμε πολλές μεταφράσεις στήν ἑλληνική, παλαιότερες καί σύγχρονες, εἶναι σπάνιο στήν ἑλληνική μεταφραστική παραγωγή ἔργων τῶν Ρώσσων φιλοσόφων νά συναντήσουμε μεταφράσεις τοῦ ἴδιου κειμένου, ὅπως συμβαίνει στήν περίπτωση τοῦ πρώτου ἐκ τῶν δύο κειμένων («Ὁ Κάρλ Μάρξ ὡς θρησκευτικός τύπος»). Ἕνα ἄλλο σχετικό, πολύ παλαιότερο, παράδειγμα ἀποτελεῖ τό ἔργο τοῦ Μπερντιάγιεφ «Τό πνεῦμα τοῦ Ντοστογιεφσκι» εἶχε ἐκδοθεῖ ἡμιτελῶς, πρίν ἀπό τήν γνωστή ἔκδοση τοῦ 1972 (μετ. Ν. Ματσούκας, Ἐκδόσεις Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκη), σέ μία δυσεύρετη σήμερα μεταπολεμική ἔκδοση (Ἐκδόσεις Κεραμεύς, Ἀθήνα, ἄ.ἔ.). 
Τό δεύτερο ἐκ τῶν δύο δοκιμίων τοῦ Ρώσσου φιλοσόφου ἐπιγράφεται «Ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ ὡς πολιτικός τύπος». Ἐξ ὅσων γνωρίζω, ὁ ἀκριβής τίτλος τοῦ ἄρθρου τοῦ Σ. Μπουλγκάκωφ εἶναι «Ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ ὡς φιλοσοφικός τύπος» (δημοσιευμένο στό περιοδικό «Ζητήματα Φιλοσοφίας καί Ψυχολογίας», τοῦ 1902 καί ὄχι τοῦ 1920, ὅπως ἐκ παραδρομῆς σημειώνεται στήν σ. 73). 
Στήν ἀρχή τοῦ δοκιμίου ὁ Μπουλγκάκωφ ἐπισημαίνει σωστά ὅτι «ἡ διανόησή μας [τῶν Ρώσσων] εἶναι ἐλάχιστα πεπαιδευμένη φιλοσοφικά. Τό ἐπίπεδο τῆς φιλοσοφικῆς ἐκπαίδευσης εἶναι στήν χώρα μας ἐξαιρετικά χαμηλό ὄχι μόνο μεταξύ τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ, ἀλλά καί τῶν συγγραφέων … Ὡστόσο … ἔχουμε τήν πλέον φιλοσοφικά ἐκλεπτυσμένη βιβλιογραφία: ἐκείνη ἡ δύναμη τῆς σκέψης τοῦ λαοῦ μας … βρῆκε διέξοδο σέ καλλιτεχνικές μορφές … στό πρόσωπο τοῦ Ντοστογιέφσκι καί τοῦ Τολστόι, ἀκόμη καί τοῦ Τουργκένιεφ» (σσ. 75-76). Εἰδικότερα στόν Ντοστογιέφσκι προσθέτει ὁ Μπουλγκάκωφ ὅτι «ἔχουμε ἕνα μεγάλο οὑμανιστή, ἕναν ἄνθρωπο πού ἀγαπάει τόν λαό, ἀλλά καί ἕνα ἐξαιρετικό φιλοσοφικό ταλέντο. Ἀπό ὅλους τούς συγγραφεῖς μας ὁ τιμητικός τίτλος τοῦ καλλιτέχνη-φιλοσόφου ἀνήκει δικαιωματικά στόν Ντοστογιέφσκι» (σ. 76). Ἴσως ὁ Μπουλγκάκωφ εἶναι ὁ πρῶτος πού χαρακτήρισε ξεκάθαρα τόν Ντοστογιέφσκι ὡς φιλόσοφο.
Ὕστερα ἀπό αὐτές τίς διευκρινίσεις, ὁ Μπουλγκάκωφ σκιαγραφεῖ τήν φιλοσοφική παρουσία τοῦ Ἰβάν, ἑνός ἀπό τούς κεντρικούς ἥρωες τῶν Δαιμονισμένων τοῦ Ντοστογιέφσκι, στόν ὁποῖο «τέθηκαν ἀπό τήν ἀρχή ὅλα ἐκεῖνα τά ἐρωτήματα πού τόν βασάνιζαν, τά ὁποῖα πρέπει νά ἐπιλύσει ἤ νά πεθάνει ἠθικά» (σ. 85). Μάλιστα ἡ βασανιστική θέση στήν ὁποία βρίσκεται ὁ Ἰβάν ἔγκεται στό ὅτι «δέν μπορεῖ νά καταλήξει σέ κάποιο συμπέρασμα» (σ. 92). Τελικά ὁ Μπουλγκάκωφ ἐπισημαίνει ὅτι ὁ Ἰβάν «καταλήγει στό θλιβερό γιά τόν ἴδιο συμπέρασμα ὅτι ὡς κριτήριο τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ καί συνεπῶς καί τῆς ἠθικῆς, τίποτε δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει δίχως τήν μεταφυσική ἤ τήν θρησκευτική ἔγκριση» (σ. 86). 
Στό συγκεκριμένο δοκίμιο ὁ Μπουλγκάκωφ προσεγγίζει ἐπίσης τόν περίφημο «Μύθο τοῦ Μεγάλου Ἱεροεξεταστή» (σσ. 102-113) πού παρουσιάζει ὁ Ἰβάν στόν ὁποῖο ἀπαντᾶ ὁ Ἁλιόσα, ὁ ἕτερος ἀδελφός του, μέ βεβαιότητα: «Ὁ ἱεροεξεταστής σου δέν πιστεύει στόν Θεό, νά ποιό εἶναι τό μυστικό του!» (σ. 110). 
Ἕνα ἄλλο ἐνδιαφέρον σημεῖο τοῦ δοκιμίου «Ὁ Ἰβάν Καραμάζωφ ὡς φιλοσοφικός τύπος» τοῦ Σ. Μπουλγκάκωφ εἶναι ἡ σύγκριση πού ἐπιχειρεῖ ὁ Ρῶσσος φιλόσοφος μεταξύ τῶν μορφῶν τοῦ Φάουστ καί τοῦ Ἰβάν Καραμάζωφ: «Ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ ἐκφράζει τά δεινά καί τίς ἀμφιβολίες τοῦ 19ου αἰ., ὅπως ὁ Φάουστ τοῦ 18ου αἰ.. Ἄν ὁ τελευταῖος εἶναι ὁ ἐκπρόσωπος τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀτομικισμοῦ, τότε ὁ Ἰβάν Καραμάζοφ εἶναι ὁ σκεπτικιστής γιός τῆς ἐποχῆς τοῦ σοσιαλισμοῦ» (σ. 119). Γιά τόν Μπουλγκάκωφ, στόν Ἰβάν Καραμάζωφ ὁ Ρῶσσος διαισθάνεται «τήν ἐγγενή του ἀσθένεια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐθνικό χαρακτηριστικό, τήν ἀσθένεια τῆς συνείδησης» (σ. 122). 
Τά δύο δοκίμια τοῦ Σ. Μπουλγκάκωφ εἶναι ἐνδεικτικά τῶν ἀναζητήσεων καί τῶν προσεγγίσεων τῆς ρωσσικῆς φιλοσοφικῆς σκέψης τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰ. Στήν πρώϊμη αὐτή φιλοσοφική του παραγωγή ὁ Ρῶσσος διανοητής ἀναδεικνύεται σέ ἔγκυρο γνώστη τόσο τῆς ντοστογιεφσκικῆς, ὅσο καί τῆς μαρξικῆς σκέψης.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΑΜΕ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ / ΟΙ "ΠΥΡΙΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ" ΤΟΥ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΟΥΝ


Φωτογραφίες: Ιωάννης – Πορφύριος Καποδίστριας 
Είχα απόψε την εξαιρετική τιμή, κατά την διάλεξή μου για τις Πύρινες Γλώσσες του Γιάννη Χρήστου στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, να μιλήσω σε ένα πραγματικά εκλεκτό ακροατήριο. 
Παρόντες: 
- Ο αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Κιούσης. 
- Ο ιερέας και σκηνοθέτης Πέτρος Μινώπετρος. 
- Ο ακαδημαϊκός και συνθέτης Θόδωρος Αντωνίου. 
- Η κόρη του αείμνηστου συνθέτη Γιάννη Χρήστου, Σάντρα. 
- Ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής. 
- Η συγγραφέας Αθηνά Κακούρη. 
- Ο φιλόλογος Μανόλης Χατζηγιακουμής. 
- Η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου. 
- Η διευθύντρια της Μουσικής Βιβλιοθήκης Στεφανία Μεράκου.
- Η μουσικολόγος Ειρήνη Κρίκη. 
- Ο μουσικογράφος και ερευνητής Θωμάς Ταμβάκος. 
- Ο μαέστρος και Δρ. Φιλοσοφίας Αντώνης Βασιλάκης. 
- Η Κατερίνα Σαρροπούλου, υπεύθυνη του Κύκλου Σπουδών Μουσικοκινητικής Αγωγής Carl Orff της Σχολής Μωραΐτη. 
- Η μουσικός Τασούλα Παναγιωτίδου. 
- Η Κατερίνα Κασιμάτη, Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογίας. 
- Η συνθέτρια και εικαστικός Εσθήρ Λέμη. 
- Ο Νίκος Σαμπαζιώτης, από τις εκδόσεις Αρχονταρίκι
- Η κριτικός Μαρία Κοτοπούλη. 
- Ο Τάκης Μακρυγιάννης, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των εν Αθήναις Πατρέων. 
Επίσης, ήλθαν και άλλοι, άγνωστοι σε μένα ακροατές, προφανώς λάτρεις της μουσικής του Γ. Χρήστου. 
Σημαντική στιγμή της βραδιάς η αναφορά του Θόδωρου Αντωνίου στον Γιάννη Χρήστου. Ο Θ. Αντωνίου όχι μόνο κατέθεσε την προσωπική του μαρτυρία για τον σπουδαίο συνθέτη, αλλά μέχρι και το πιάνο χρησιμοποίησε για να καταδείξει την πρωτοπορία της μουσικής σκέψης του Γ. Χρήστου.
Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς!