Με το να μη γίνει η πολυδιαφημισμένη "ένωση" της Ρωμαιοκαθολικής με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ορισμένοι που πραγματικά την επιθυμούσαν, γιατί θα αποτελούσε βούτυρο στο ψωμί τους, έχουν γίνει έξαλλοι.
Ποιος ξέρει πόσα στρέμματα κειμένων είχαν γράψει για να κατηγορήσουν και να αναθεματίσουν και ο κόπος τους πήγε χαμένος. Όπως έχουμε ξαναγράψει ο Οικουμενικός Πατριάρχης τους χάλασε τη σούπα. Γι’ αυτό και ωρύονται. Ήταν σίγουροι, το διατυμπάνιζαν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Μιλούσαν μετά βεβαιότητος για το "ξεπούλημα" της Ορθοδοξίας. Αφού είδαν ότι δεν έγιναν τα πράγματα έτσι άλλαξαν μετά σκοπό. Οδηγήθηκαν στην παράνοια και στην ανοησία. Έχουν γράψει πολλά φαιδρά και "χαριτωμένα". Μέσα σ’ αυτά τα κείμενά τους μπορεί να διακρίνει κανείς όλη τη χριστιανική αγάπη τους. Θα μπορούσαν να αποτελέσουν κάλλιστα κατηχητικά κείμενα, για όσους πρόκειται να στρατολογηθούν από τζιχαντιστές. Το τι μίσος εκπέμπουν δεν περιγράφεται. Όποιον πιάσουν στην πένα τους τον χτυπούν σαν χταπόδι. Αφήνουν υπονοούμενα, κατασκευάζουν σαχλά λογοπαίγνια με το όνομά του, την ιδιότητά του, την καταγωγή του, διακωμωδούν την εμφάνισή του και άλλα πολλά "χριστιανικά". Χρησιμοποιούν και χωρία από τους Πατέρες για να κατηγορήσουν τον οικουμενικό διάλογο. Λες και είναι κανένας αντίθετος με τους Πατέρες.
Κόπτονται γιατί διαλεγόμαστε με τους άλλους. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν φοβούμαστε το διάλογο από τη μια και διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να θέσουμε τον λύχνον "υπό τον μόδιον", από την άλλη.
Όπως αναφέρεται στην Πατριαρχική και Συνοδική Εγκύκλιο την Κυριακή της Ορθοδοξίας, 21 Φεβρουαρίου 2010 "Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν φοβείται τον διάλογον, διότι και η αλήθεια δεν τον φοβείται. Αντιθέτως, εάν η Ορθοδοξία κλεισθεί εις τον εαυτόν της και δεν διαλέγεται με τους εκτός αυτής, όχι μόνον θα αποτύχη εις την αποστολήν της, αλλά και θα μετατραπεί από «καθολική» και «κατά την οικουμένην» Εκκλησία που είναι, εις μίαν εσωστρεφή και αυτάρεσκον ομάδα, εις ένα «γκέττο» εις το περιθώριον της ιστορίας. Διά τον λόγον αυτόν και οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ουδέποτε εφοβήθησαν τον διάλογον με τον πνευματικόν περίγυρον της εποχής των, ακόμη και με τους ειδωλολάτρας φιλοσόφους των χρόνων των, και με τον τρόπον αυτόν επηρέασαν και διεμόρφωσαν τον πολιτισμόν της εποχής των και μας παρέδωσαν μίαν Εκκλησίαν αληθινά οικουμενικήν".
Όμως τι γράφω τώρα, σιγά μην ακούσουν τα λόγια του Πατριάρχη. Αφού αυτός είναι το πρόβλημά τους, αυτόν αποδεδειγμένα εχθρεύονται. Ή νομίζουν πως είναι πιστευτά αυτά τα γλυκανάλατα που γράφουν, ότι δήθεν σέβονται και αγαπούν τον Πατριάρχη, διαφωνούν όμως με κάποιες δραστηριότητές του. Ο σεβασμός και η αγάπη τους επιβάλλει να τον βρίζουν, χρησιμοποιώντας ορισμένοι εκφράσεις υπόκοσμου; Τι αιρετικός, τούρκος και άλλα που ντρέπομαι να γράψω. Εδώ βρέθηκε Ιεράρχης να τον αποκαλέσει «Ερντογάν 2». Ελπίζω τουλάχιστον η εκστόμιση αυτού του χαρακτηρισμού να οφείλεται στο προβεβηκώς της ηλικίας και όχι στο περιεχόμενο της καρδίας του.
Αφού είδαν κι απόειδαν λοιπόν ότι δεν εκπληρώθηκε η προφητεία τους κατέφυγαν σε άλλου είδους τεχνάσματα. Κάποιοι για να παρηγορηθούν έγραψαν ότι τελικά στο Φανάρι του Αγίου Ανδρέου έγινε «ημισυλλείτουργο»! (εδώ χρειάζονται πολλά θευμαστικά!) Κάποιοι άλλοι κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο Καταγγελία εναντίον της «Νέας Εκκλησιολογίας του Οικουμενικού Πατριάρχου» και καλούν τους αναγνώστες τους να υπογράψουν ηλεκτρονικά. Κοκορεύονται μάλιστα ότι έχουν υπογράψει ήδη έξ μητροπολίτες και κάποιοι κληρικοί και λαϊκοί. Και τι μ’ αυτό; Μιλούν για εκκλησιολογία οι ανεκκλησίαστοι υπό την έννοια ότι την Εκκλησία την γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Για την εκκλησιολογία ποιας εκκλησίας κόπτονται; Μα φυσικά της δικής τους εκκλησίας, αυτήν που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι και αφορά μόνο τον εαυτό τους! Μιλούν για εκκλησιολογία εκείνοι που νομιμοποιούσαν αφορισμένους ως ιεροκήρυκες! Εκείνοι που αναγνωρίζουν τους καταληψίες της Μονής Εσφιγμένου ως κανονική αδελφότητα! Εκείνοι που προπορεύονται της Εκκλησίας και ως μη ανήκοντες σε αυτήν, ορίζουν επισήμως εορτασμούς Οικουμενικών Συνόδων! Εκείνοι που κόπτονται για δήθεν παρεμβάσεις στην Εκκλησία της Ελλάδος και επεμβαίνουν ωμά στα εσωτερικά άλλων Εκκλησιών αναγνωρίζοντας και στηρίζοντας καθηρημένους, ακόμα και αρχιερείς. Έχουν επιλύσει όλα τα προβλήματα στην περιοχή τους και γι’ αυτό ασχολούνται με τα προβλήματα άλλων περιοχών. Το έχουμε ξαναγράψει και το επαναλαμβάνουμε: "Έχετε αντιληφθεί, ιδίως οι μητροπολίτες, ότι στην Ελλάδα σε διάφορες περιοχές και κατ’ επέκταση και στις δικές σας φυτρώνουν σαν μανιτάρια οι διάφοροι "ευκτήριοι οίκοι;" Απ’ αυτούς προφυλάξτε τους Ορθοδόξους. Απ’ αυτούς κινδυνεύουν και όχι από τους λεγόμενους από εσάς "οικουμενιστές", πολύ δε περισσότερο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη!
Μετά και το άλλο. Σκέφθηκαν όλοι αυτοί οι άγιοι αρχιερείς ότι με την υπογραφή τους εφόσον είναι μητροπολίτες, φέρνουν σε δύσκολη θέση τους κληρικούς τους; Ότι τους ασκούν με αυτό τον τρόπο μια ιδιότυπη πίεση και πιθανό εξαναγκασμό; Τι είδους εκκλησιολογία είναι αυτή που αναγορεύει εαυτούς εις εκκλησίαν. Από την μια "τον Πάπα να καταράσθε" και από την άλλη ενεργείτε ως Πάπες διεκδικώντας το αλάθητο για τους εαυτούς σας!
Ξέρω ότι θα ακούσω πάλι τα "εξ αμάξης". Θα βρεθούν πάλι κάποιοι να πουν και να γράψουν γελοιωδώς ότι είμαι γλείφτης του Πατριάρχου και άλλα ευτράπελα. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι γλείψιμο η μη αποδοχή των όσων απαράδεκτων γράφετε για τον πνευματικό Πατέρα των Ορθοδόξων και επομένως κι εμένα. Είναι ο Πατριάρχης του Γένους και κατ’ επέκταση και δικός μου. Κόψτε λοιπόν τις κακοήθειες.
Και να ξέρετε και τούτο. Όλοι εμείς που βρισκόμαστε υπό την άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Ορθοδόξους ορθοδόξως διακονούμε και Ορθοδοξία κηρύττουμε. Αυτό βεβαιώνουν και οι εκατοντάδες των Ορθοδόξων στις περιοχές μας, που προέρχονται από άλλα δόγματα και θρησκεύματα. Αν είχαμε γίνει ένα όπως αστήρικτα υποστηρίζετε, δεν θα υπήρχε λόγος να κάνουμε Ορθοδόξους τους προσερχόμενους Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες.
Δεν έχω την παραμικρά ελπίδα ότι θα καταλάβετε, όμως μην νομίζετε κιόλας ότι τρώμε κουτόχορτο και δεν καταλαβαίνουμε τον προσωποπαγή χαρακτήρα της δήθεν αγωνιστικότητάς σας!
Αρχιμανδρίτης, Γεράσιμος Φραγκουλάκης
Αννόβερο-Γερμανίας
Ο απ. Παύλος ήταν βεβαίως χριστιανός, όταν έγραφε στους Κορίνθιους. Εκεί λοιπόν τους λέγει: Με τους Ιουδαίους συμπεριφερόμουν σαν Ιουδαίος, με τους Φαρισαίους σαν Φαρισαίος, με τους ειδωλολάτρες, σαν ειδωλόλάτρης, με τους ασθενείς στην πίστη, σαν ασθενής στην πίστη και όλα αυτά τα έκανα, για να κερδίσω μερικούς για το Χριστό (Κορ. Α΄, 9. 19-23).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εποχή του κατηγορήθηκε για υποκρισία, γιατί -τάχα- ήθελε να αποκτήσει οπαδούς.
Στη σημερινή μας εποχή, αν συμπεριφερόταν με παρόμοιο τρόπο, σίγουρα θα κατηγορείτο και πάλι για υποκρισία, γιατί θα συμπεριφερόταν σαν οικουμενιστής (ή σιγονταρο-οικουμενιστής), για να φέρει κάποιους στο Χριστό!
ΙΚ