Με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου το απόγευμα στις 7.00 μ.μ. από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, σε συνεργασία με την Κοινωφελή Εταιρεία Ψυχοκοινωνικών Παρεμβάσεων «Πορεία Υγείας» και τον Σύνδεσμο Νέων της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, η πρώτη από σειρά συναντήσεων, με το γενικό θέμα «Από τα προσωπικά προβλήματα στα προβλήματα του προσώπου». Η συνάντηση αυτή επικεντρώθηκε στο θέμα του πονου, του υπαρξιακού και κοινωνικού, ως ευκαιρίας αλλαγής, και εντάσσεται στο πλαίσιο των διαλόγων θεολογίας και ψυχολογίας.
Στην κατάμεστη κεντρική αίθουσα του Δημαρχείου Βόλου, ο κ. Ιάκωβος Μαρτίδης, Ψυχίατρος, Ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας του βιβλίου «Η αγάπη στην Πρίζα» (εκδ. «Αρμός» 2011), παρουσίασε την κατάσταση στην οποία μας φέρνει ο πόνος και πως εμείς μπορούμε να τον νικήσουμε και να καλλιεργήσουμε την αγάπη και τη χαρά στη ζωή μας. Όπως ανέφερε ο ομιλητής «ο άνθρωπος χωρίς ωδίνες δεν γεννάται, το νεογέννητο για να ζήσει πρέπει να κλάψει και ο άνθρωπος σε όλη του την ζωή ζει παντρεμένος με την οδύνη. Γεννιέται με πόνο, ζει με πόνο, πεθαίνει με πόνο. Συνήθως ο πόνος από μόνος του είναι ένα πρόβλημα. Πολύ συχνά όμως η προσωπική η στάση απέναντι στο πρόβλημα επικαθορίζει το ίδιο το πρόβλημα. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον πόνο, ο τρόπος που τον ερμηνεύουμε και αντιμετωπίζουμε, μπορεί να δυναμώνει τον πόνο ή να τον αποχρωματίζει. Ο πόνος μπορεί να μας κάνει να υποφέρουμε, καθώς ο υπερβολικός και ανεξέλεγκτος πόνος εξαντλεί τις σωματικές δυνάμεις και μπορεί να διαλύσει την ψυχική ηρεμία και να εξαθλιώσει την αξιοπρέπεια και τη ζωή ενός ανθρώπου».
Στη συνέχεια ο π. Βαρνάβας Γιάγκου, Υπεύθυνος Γραφείου Νεότητος της Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ανέπτυξε την αξία της αγάπης και την ευθύνη που ο κάθε άνθρωπος φέρει για τις πράξεις του και πως αυτές δρουν τόσο στον ψυχικό του κόσμο αλλά και πως μπορούν να γίνουν αφορμή και αιτία ριζικής προσωπικής και κοινωνικής αλλαγής. Όπως τόνισε, μεταξύ άλλων ο ομιλητής, ο πόνος είτε καλός είτε κακός, ταπεινός ή εγωιστικός, είναι μια τεράστια δυνατότητα αφύπνισης και πορείας. Ο πόνος δηλώνει ότι ακόμη έχουμε αισθήσεις και άρα είμαστε ζωντανοί, καθώς πρόσωπο που έπαψε να αισθάνεται πόνο, είναι νεκρό, αναίσθητο, χωρίς ικανότητα αγάπης και προσωπικής ανάπτυξης. Γι’ αυτό και είναι σφάλμα της Εκκλησίας η προσπάθειά της να πείσει τους ανθρώπους για την ορθότητα της διδασκαλίας της, χωρίς την εμπειρία του πνεύματος του Θεού, θέτοντας απλώς έναν κώδικα ηθικής, χωρίς να μας εμπνέει να αναλάβουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας και να μπούμε στην περιπέτεια της αληθινής αναζήτησης του Θεού. Η αυθεντική διδασκαλία της Εκκλησίας, υπενθύμισε στο ακροατήριο ο ομιλητής, είναι πέρα από την κοινή λογική και βρίσκει τον εαυτό της μόνο στην εν Χριστώ ελευθερία και την ζωή ως καρπό σχέσης.
Ακολούθησε ανοικτός διάλογος με τους παρευρισκόμενους και γόνιμη ανταλλαγή απόψεων, ενώ η εκδήλωση έκλεισε με καταληκτήρια προσλαλιά του Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου.
Η επόμενη εκδήλωση στην σειρά συναντήσεων θεολογίας-ψυχολογίας (με ειδικότερο θέμα: «Από την οργή στην βία») θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Μαρτίου, 7.00 μμ. στο Δημαρχείο Βόλου, με εισηγητές τους:
• Ελένη Διδασκάλου, Επίκ. Καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
• π. Αδαμάντιο Αυγουστίδη, Αν. Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντή Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών
Η είσοδος θα είναι και πάλι ελεύθερη για το κοινό.
Εαν καποιος ελεγε οτι η γνωστη Κλιμαξ του αγιου Ιωαννου του Σιναϊτου, ειναι ισως το αρχετυπο συγραμμα ψυχοθεραπειας με την θυραθεν εννοια του ορου, θα ειχε δικιο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδείς έχει δίκιο, αν η γνώμη του δεν επικυρωθεί από τον Νούση και τον Πελεκάνο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι γνωριζει η επιστημη απο αμαρτια, για να βοηθησει τον πιστο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκκλησια ειναι απο μονη της ενα νοσοκομειο, με αρχιατρο τον μεγα Αρχιερεα.
Καποια ορια ειναι σοφο να κρατουνται απαραβιαστα.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ειναι τοσο απλα εκτος απο την αμαρτια γνωριζουν και τις αγιοπατερικες μπουρδες
ΑπάντησηΔιαγραφήενας γνωστος ιερεας ψυχιατρος καποτε απο τηλοψιας: καποτε αναφερεται στο γεροντικο οτι ενας μοναχος ρωτησε καποιον αλλον γιατι τον ταδε μοναχο τον εφαγε το λιονταρι(γιατι το επετρεψε ο Θεος?)και ο "γεροντας" ειπε για να του τα δωσει εκατονταπλασια στον ουρανο
Ομοιως ο Σιναιτης λεει οτι για τα χασμουρητα των καλογερων στις αγρυπνιες φταιει ο ..σατανας
Λοιπον εκει τι ειναι ψυχολογοι /ψυχιατροι η σαλεμενοι πατεροφρονες θρησκοληπτοι?
Δεν λεει κατι οτι σπουδασανε ψυχιατρικη η ψυχολογια θελουν πολυ προσοχη διοτι δεν γνωριζουμε εμεις οι αδαεις αν οπραγματικα το θρησκευτικο κομματι το κρατανε μονο στην συγχωρεση αμαρτιων. Οταν σε επιπεδο εξομολογησης συμβουλης εχουν να διαλεξουν μεταξυ επιστημης και πατερικης θεολογιας (σε σχεση με την ανθρωπολογια ηδονες παθη κλπ) εκει τι διαλεγουν?
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή