"Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ"

Του θεολόγου Χρήστου Γκουνέλα 

«Η δεξιά ιδεολογία, θεωρητικά τουλάχιστον, σέβεται το Θεό, ενώ η αριστερή ιδεολογία εχθρεύεται το Θεό! Ο κ. Τσίπρας άλλωστε δεν το έκρυψε: Θα πάει και με το Διάβολο, μας είπε πρόσφατα! Σας ερωτώ λοιπόν: Προσεγγίζοντας εσείς μεν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι δε του ΣΥΡΙΖΑ τον Διάβολο, σε τίνος τα χωράφια έχετε προσεγγίσει; Οπωσδήποτε όχι του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού! Αδελφοί μου εν Χριστώ, συνέλθετε! Τις κοινωνία Χριστού προς Βελίαρ; Με σεβασμό προς το πρόσωπό Σας, σας παραπέμπω στα λόγια του Απ. Παύλου: “Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις! Τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου;” (Β΄Κορινθ. 6, 14-15). Σκεφθήτε το!Γράφοντας όλα αυτά ενδεχομένως να ισχυρισθείτε, ότι ανήκω στη Χρυσή Αυγή. Σας δηλώνω ευθαρσώς και δημοσίως: ΟΧΙ, ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ! Είμαι Α-πολίτικος! Είμαι Α-κομμάτιστος! Ανήκω στην Εκκλησία μας ολόκληρος και ολοκληρωτικά! Όποιος σέβεται την Εκκλησία, τον δέχομαι, τον αγαπώ, τον προστατεύω! Όποιος όμως μάχεται και αντιμάχεται την Εκκλησία τον τοποθετώ απέναντί μου, όποιος κι αν είναι, όπου κι αν ανήκει! Στη Δεξιά, στο Κέντρο, στην Αριστερά, στην Άκρα Αριστερά!». 

Αυτά έγραψε στο blog του ο Σεβασμιότατος Καλαβρύτων Αμβρόσιος. 

Η μακραίωνη βέβαια ιστορία της αλληλεπίδρασης Χριστιανισμού και Πολιτικής δεν δικαιώνει καθόλου τα όσα λέει ο Σεβασμιότατος - με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου. 

Το κήρυγμα του Χριστιανισμού κακοποιήθηκε σφόδρα από τον εκάστοτε "Καίσαρα" τις περισσότερες φορές και μάλιστα με τις ...ευλογίες ή την ανοχή του κλήρου! 

Το όνομα του Θεού ενεπλάκη πάμπολλες φορές ιστορικά είτε στα "χείλη" της Δεξιάς Ιδεολογίας ως δήθεν κατάφαση Του και προστασία Του (!!!) είτε στα "χείλη" της Αριστερής Ιδεολογίας ως άρνηση της ύπαρξης Του και φυλάκιση της ανθρώπινης συνείδησης ("Όπιο του λαού"). 

Μην ξεχνάμε ότι έγιναν πολλά εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία και από πλευράς της μιας Ιδεολογίας και από πλευράς της άλλης, βάζοντας βεβαίως και το Θεό μέσα στα ανοσιουργήματα που διέπραξαν. 

Αποκορύφωμα υπήρξε η Χιτλερική Θηριωδία που θεμελίωσε και θεολογικά (!) - και με την «ευλογία» ή τη σιωπή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας - το Ολοκαύτωμα μυριάδων Εβραίων διακηρύσσοντας ότι: "Οι Εβραίοι σταύρωσαν το Χριστό γι' αυτό και δίκαια παθαίνουν ό,τι παθαίνουν από τα Χιτλερικά στρατεύματα". 

Να αναφέρουμε και το δικό μας παράδειγμα στην Ελλάδα, που κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών χρησιμοποιήθηκε και πάλι βάναυσα το όνομα του Θεού ("θεωρητικά" που λέει ο Σεβασμιότατος) - με ελάχιστες φωτεινές αντιρρήσεις από μεριάς του κλήρου (Αυγουστίνος Καντιώτης, π. Γεώργιος Πηρουνάκης και λίγων ακόμα) - υπηρετώντας την ανόσια και ανούσια ιδεολογία της Χουντικής Κυβέρνησης. 

Η Εκκλησία δεν έχει ανάγκη το σιγοντάρισμα καμιάς Ιδεολογίας Ακροδεξιάς ή Δεξιάς και ούτε τη σκιάζει η φοβέρα καμιάς Αριστερής Ιδεολογίας. Άλλωστε, αν ήταν έτσι, τα τριακόσια χρόνια των διωγμών του Καίσαρα θα είχαν διαλύσει την Εκκλησία, που όχι μόνο αυτό δεν έγινε ,αλλά δυνάμωσε μέσα από τους σκληρούς διωγμούς γεννώντας νέφη μαρτύρων. Το ίδιο έγινε και στις σταυρικές Εκκλησίες του υπαρκτού Σοσιαλισμού. 

Η Εκκλησία μεγαλουργεί με τη θυσία κι όχι με την εξουσία. Αυτή είναι η φύση της Εκκλησίας: Σταυρική, για να μπορέσει μετά ν' αναστηθεί... Η Εκκλησία δε φοβάται και περιμένει στο περιθώριο το σιγοντάρισμα των ανθρώπινων ιδεολογιών, αλλά βγαίνει μπροστά και λέει και πράττει την αλήθεια. 

Ο διάλογος της Εκκλησίας με τα ιδεολογικά ρεύματα είναι καλός, αλλά θα έχει καλύτερα αποτελέσματα αν έχει προηγηθεί η οδυνηρή αυτοκριτική της Εκκλησίας και των ιδεολογικών ρευμάτων (Δεξιών, Αριστερών, Κεντρώων) για μεγάλα ιστορικά λάθη και για την αποφυγή τους στο παρόν και το μέλλον. Η υποκρισία και το νίψιμο των χειρών που χαρακτηρίζουν ενίοτε την Πολιτική δεν θα πρέπει να γίνονται ανεκτά από την Εκκλησία ακόμη κι αν φαίνεται ότι είναι υπέρ της. Άλλωστε, "ει ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών", και αυτό πρέπει να το πιστέψει πρώτα η Εκκλησία, για να το πιστέψει κατόπιν και ο κάθε “Καίσαρας”. 

Χ.Γ.