 |
| Ο Αλέξης Γιαννακόπουλος στην Αγία Ειρήνη, Ανάσταση, με το φακό του Ιωάννη Πανουσάκη |
Ο φίλος ημών Αλέξης κεκοίμηται.
Απήλθε ενωρίς του ματαίου τούτου κόσμου - και σκέφτομαι το του ποιητού: "μάταιος ο κόσμος αλλά πέρασμα" - ο φίλος Αλέξης Γιαννακόπουλος, εκ των ιδρυτικών μελών της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας του Λυκούργου Αγγελόπουλου, και στυλοβατών αυτής.
Τον διέκριναν η ευγένεια, η σοβαρότητα και η εργατικότητα. Θα έλεγα ότι ήταν ο "ακοίμητος" ισοκράτης, αφού ήταν πάντοτε παρών στις εκδηλώσεις της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας αλλά και στο αναλόγιο της Αγίας Ειρήνης Αιόλου, ακόμα και όταν αναγκάστηκε λόγω εργασίας να μεταβεί για ένα διάστημα στη Γαλλία. Εύρισκε τρόπους να είναι παρών κι έτσι καθοδήγησε δεκάδες ισοκράτες της ΕΛΒΥΧ.
Πάντα διέβλεπα σ' αυτόν την καλλιέργειά του, το χιούμορ του και την αισθητική του ματιά. Μου άρεσε, επίσης, πολύ να τον ακούω να μιλάει γαλλικά. Αλλά πάνω απ' όλα να ερμηνεύει με έναν ολωσδιόλου ιδιαίτερο τρόπο την φωνή του, ήτοι την μελωδική γραμμή του, στο περίφημο δίφωνο Κοινωνικό του Μανουήλ Γαζή "Αινείτε τον Κύριον..." σε μεταγραφή Μιχάλη Αδάμη και εκτέλεση της ΕΛΒΥΧ.
Ο Κύριος, που με τόσο ζήλο ύμνησε, ας τον αναπαύσει εκ των κόπων αυτού.
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί αύριο στις 3.30 το μεσημέρι στο ναό που υπηρέτησε 30 τόσα χρόνια - μαζί με τον Λυκούργο Αγγελόπουλο πήγε - στην Αγία Ειρήνη της οδού Αιόλου.
Π.Α.Α.
Αναπαύσαι Κύριος εν τη αγήρω μακαριότητι, όπου ο των εορταζόντων καθαρός ήχος! Αιωνία είη η μνήμη αυτού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαναγιώτη συμφωνώ με το σχόλιό σου. Ο Αλέξης ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος με μεγάλη καλλιέργεια,γλωσσομάθεια και εξαιρετικές σπουδές. τόσο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , όσο και στη Γαλλία. Τον γνώρισα το πρώτον το 1971 , όταν γνώρισα και τον κοινό μας φίλο Λυκούργο Αγγελόπουλο και από τότε συνεχίστηκε η γνωριμίας και στα πλαίσια τη ΕΛΒΥΧ και τα τόσα χρόνια στην Αγία Ειρήνη. Βασικό στέλεχος τόσο στην Χορωδία , όσο και στο Αναλόγιο εντυπωσίαζε η ακρίβεια του ισοκρατήματός του που γινόταν οδηγός για τους άλλους ισοκράτες. Την περίοδο της αθένειάς του ο Αλέξης ζούσε την πίστη του και σχεδόν κάθε Κυριακή προσήρχετο στο Ποτήριον της Ζωής , ενώ έδειχνε να αντιμετωπίζει την κατάσταση με θαυμαστή καρτερία και αξιοπρέπεια. Μακάρι ο Κύριος της Ζωής να τον κατατάξει εν χώρα Ζώντων και εν σκηναις Δικαίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ.Θ.Πρίντζιπας