Οδυσσέας Ελύτης
Ο γλάρος
Στο κύµα πάει να κοιµηθεί
δεν έχει τι να φοβηθεί
Μήνας µπαίνει µήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει
Από πόλεµο δεν ξέρει
ούτε τι θα πει µαχαίρι
Ο Θεός του 'δωκε φύκια
και χρωµατιστά χαλίκια
Αχ αλί κι αλίµονό µας
µες στον κόσµο το δικό µας
∆ε µυρίζουνε τα φύκια
δε γυαλίζουν τα χαλίκια
Χίλιοι-δυο παραφυλάνε
σε κοιτάν και δε µιλάνε
Είσαι σήµερα µονάρχης
κι ώσαμ' αύριο δεν υπάρχεις
Από Τα Ρω του έρωτα
Οδυσσέας Ελύτης
Του Αιγαίου
Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ένα τραγούδι
Από τους Προσανατολισμούς
φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός, 30.9.2012
κ.Ανδριόπουλε σας ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη ποίηση του Ελύτη και τις θαυμάσιες φωτογραφίες...Αυτή η ζωή μας λείπει σε όσους ζούμε στις πόλεις-κρίσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύτιμη ομορφιά! Αν ξέραμε τι χάνουμε που δεν κλείνουμε για λίγο τις τηλεοράσεις και τους υπολογιστές και να βγούμε από την καθημερινή μας μιζέρια να θαυμάσουμε το μεγαλείο της ομορφιάς της φύσεως. Η απαλή μουσική του κύματος ή της χλόης που αναδεύεται από το αεράκι, η γαλήνη από το ήρεμο πέταγμα των πουλιών, η ζωή που υπάρχει μέσα στα φαινομενικά άψυχα στοιχεία της φύσεως, έχουν να μας διδάξουν και να μας ωφελήσουν πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή