Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

"ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ" ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΖΕΡΜΠΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΤΟ ΛΟΓΙΑΔΗ

Η καθιερωμένη ετήσια συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων στη μνήμη του ιδρυτή της Μάνου Χατζιδάκι στις 15 Ιουνίου 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ήταν αφιερωμένη στην κινηματογραφική μουσική του συνθέτη.
Η έναρξη της συναυλίας ήταν μια αποκάλυψη! Ο δεξιοτέχνης στο ακορντεόν Χρήστος Ζερμπίνος και ο μαέστρος Μίλτος Λογιάδης στο πιάνο, έπαιξαν το απαράμιλλο Βάλς των χαμένων ονείρων από την ταινία Χαμένα Όνειρα (1961). Ο ενθουσιασμός του κοινού τους ...ανάγκασε να παίξουν τρεις ακόμη επιλεγμένες κινηματογραφικές μουσικές του Χατζιδάκι. Αυτό ήταν! Κάτι καινούργιο είχε γεννηθεί. Ερμηνεία με ευαισθησία, σεβασμό και γνώση. Χωρίς φλυαρίες και ενοχλητικούς αυτοσχεδιασμούς, οι δύο σολίστ εστιάζουν στην ουσία και στον μελωδικό παλμό των πρωτότυπων συνθέσεων.
Ένα χρόνο αργότερα οι δύο σολίστ έφτιαξαν μια μουσική παράσταση που παρουσίασαν στο Θέατρο Κάππα (Οκτώβριος 2010).
Στη σκηνή του Κάππα, Ζερμπίνος και Λογιάδης ερμήνευσαν μουσικές των: Ch. Chaplin, C. Gardel, A. Piazzolla, E. Satie, Ν. Πλατύραχου, L. Bacalov, D. Shostakovitch, Μάνου Χατζιδάκι.
Μόλις πριν λίγες μέρες (18/12/11) στον κινηματογράφο Τριανόν που γιορτάζει το ιωβηλαίο του (50 χρόνια), ανάμεσα σε άλλες εκδηλώσεις ήταν και η πρωτότυπη μουσική συνύπαρξη των Μίλτου Λογιάδη - Χρήστου Ζερμπίνου σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Ακολούθησε η προβολή της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή».

Προφανώς οι δύο άξιοι μουσικοί έχουν δώσει και άλλες συναυλίες που μου διαφεύγουν. Αυτό που θέλω να σας παρουσιάσω και να σας προτείνω, αγαπητοί συνοδίτες, είναι το cd που κυκλοφόρησαν με μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι και έχει τον τίτλο: Από τα πλήκτρα στην καρδιά. Πρόκειται για 15 τραγούδια, και δύο οργανικά τα οποία ερμηνεύουν ένα πιάνο κι ένα ακορντεόν που κελαηδάνε! Θα συμφωνήσω με τον Γιώργο Μονεμβασίτη ο οποίος γράφει στο εσώφυλλο του δίσκου πως η ερμηνεία "δεν αποσκοπεί σε μιαν επίδειξη δεξιοτεχνίας, αλλά σε μιαν επίδειξη ευαισθησίας". Νομίζω πως οφείλετε να ακούσετε αυτή τη μουσική συνύπαρξη. Τουλάχιστον ως άσκηση ευαισθησίας...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου