Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΑΤΣΑΤΙΑΝΗ 88 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

Στρατής Μπαλάσκας

Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ Ν. Λέσβου

Κι αν ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης ο Θεολόγος, χάρηκε το Σάββατο το πρωί που είδε πολλούς Ρωμιούς να προσεύχονται στην αρχαία ερειπωμένη εκκλησιά του στην Έφεσο, χαρές να δείτε η Παναγιά που το απόγευμα της ίδιας μέρας είδε στην εκκλησιά της στα Αλάτσατα να προσεύχονται μουσουλμάνοι κι ύστερα χριστιανοί ειρηνικά. Στο δικό της το ναό, που λαμπερός ξανά όπως πριν 90 χρόνια δέχθηκε μέσα στα ντουβάρια του την πραγματοποίηση ενός θαύματος. Αυτού της Συνύπαρξης των λαών. Κι ήταν εκεί το περασμένο Σάββατο παρόντες σε αυτό το θαύμα πολλοί. Παρών κι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Ο Πατριάρχης της Ειρήνης, που ξαναχτυπά τις καμπάνες και ξανανοίγει τις πόρτες στις ρημαγμένες εκκλησιές της Μικρασίας…
Στα Αλάτσατα
Ο χότζας το Σάββατο το απόγευμα κάλεσε τους πιστούς μουσουλμάνους της πόλης να προσέλθουν στο τζαμί τους για την καθιερωμένη απογευματινή προσευχή. Κι ήχησε καθόλου διχαστική η μουσουλμανική ιαχή «ένας είναι ο θεός». Ένας είναι… Για ετούτο και μόλις τέλειωσε το ναμάζι των Τούρκων, «φως ιλαρό» έλαμψε κι ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε στον Εσπερινό στο ναό της Παναγίας της Αλατσατιανής, 88 χρόνια και επτά μήνες μετά την τελευταία λειτουργία εκείνον τον άγριο Σεπτέμβρη της φυλής, το 1922.
Και μίλησε ο Πατριάρχης στους απογόνους των Αλατσατιανών που είχαν μαζευτεί στην ονομαστή τους εκκλησιά απ’ όλα τα άκρη της Ελλάδας. Και τους είπε για τις χαρές της Ειρήνης, τα όσα μπορεί να κατορθωθούν στις μέρες της ειρήνης. Αλλά και για όσους ειρηνοποιούς μπόρεσαν σε δύσκολες ώρες να δουλέψουν ώστε να γίνει κατορθωτό το «θαύμα» της λειτουργίας στην εκκλησιά. Αλλά και η ανακαίνιση της εκκλησιάς αυτής, που σε λίγο καιρό και μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ανακαίνισης του μικρού τζαμιού του Χατζή Μεμίς Αγά του 18ου αιώνα, στις νότιες ακρινές συνοικίες των Αλατσάτων, θα λειτουργεί αποκλειστικά ως ιστορικό μνημείο ενώ θα παραχωρείται όποτε ζητηθεί για λατρευτική χριστιανική χρήση.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Mια πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση διοργανώνει αύριο 31 Μαϊου στις 7.30 μ.μ. στο καφέ Dasein Σολωμού 12, Εξάρχεια, η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ (ΕΜΕΣΕΘ).

Η εκδήλωση έχει θέμα:

Λόγος περί θανάτου: Θρησκεία, Τέχνη και Επιστήμη μπροστά στο μεγάλο ερώτημα.

Θα γίνουν τρεις εισηγήσεις που θα προσεγγίζουν το θέμα του θανάτου από την πλευρά της θρησκείας, της τέχνης και της επιστήμης.

Α. Θρησκείες και θάνατος: η δοκιμασία του προσώπου.

Πώς η στάση των θρησκειών απέναντι στον θάνατο συναρτάται άμεσα με την αντίληψη τους για το ανθρώπινο πρόσωπο.

π. Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, διδάκτωρ θεολογίας

Β. Στο Αρτοποιείο του Θανάτου η Τέχνη.

Ή Πώς Η Τέχνη ζυμώνει το γεγονός του θανάτου. Ο θάνατος ως συνεργός στην υπαρκτική ολοκλήρωση

Στάθης Κομνηνός, Ποιητής, φιλόλογος, μουσικός, αρθρογράφος, θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής

Γ. Ο θάνατος και η αθανασία κάτω από το φως της φυσικής.

Πώς γνώσεις από την σύγχρονη φυσική επαναπροσδιορίζουν τα του θανάτου

Γεώργιος Αρσένιος Μέσκος, εκπαιδευτικός, Μηχανολόγος Μηχανικός και διδάκτωρ θεολογίας

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ"...

Δεν λέω καλοί οι "αγανακτισμένοι", αλλά παρα - όψιμοι!

Ακούω τους "αγανακτισμένους" να θέλουν σήμερα την πτώση του σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο όμως και αυτοί με την συμμετοχή ή την ανοχή τους εξέθρεψαν!

Οι σημερινοί "αγανακτισμένοι" - ίσως όχι όλοι, αλλά πάντως η πλειοψηφία πιστεύω - είναι αυτοί που μέχρι χθες προσκυνούσαν τους πολιτικούς, τους εκλιπαρούσαν για ένα ρουσφέτι, τους ανέχονταν παντοιοτρόπως, και βέβαια τους εξέλεγαν με ισχυρές πλειοψηφίες, ώστε να έχουμε πάντα "αυτοδύναμες" κυβερνήσεις.

Συζητώντας με φίλους μου είπαν ότι η πλειοψηφία του κόσμου δεν είχε καταλάβει το μέγεθος της διαφθοράς, της κλοπής κ.ο.κ. Λυπάμαι, αλλά αυτοί οι άνθρωποι σε ποια χώρα ζούσαν; Δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν τις κραυγές όχι μόνο διανοουμένων, αλλά κατά καιρούς και απλών πολιτών για ένα κράτος υδροκεφαλικό, που σπαταλάει χωρίς να παράγει, που ρέπει στη ρεμούλα και την αρπαχτή, από τον υπουργό μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο που μπορεί να τα οικονομήσει κάνοντας "τα στραβά μάτια"; Δεν είχαν συνειδητοποιήσει το τραγικό έλλειμμα παιδείας που μαστίζει τη χώρα, και δεν εννοώ μόνο τα πτυχία ή τα όποια προσόντα, αλλά κυρίως ένα υψηλό επίπεδο κι ένα ήθος - αντίβαρο στη λογική - και πρακτική - της αναξιοκρατίας και της αδιαφάνειας;

Όταν το 1987 εκδόθηκε η θρηνητική εικασία του Χρήστου Γιανναρά Finis Graeciae, πολλοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για απαισιοδοξία, λαϊκισμό, επίσης, και τα παρόμοια, ενώ ο Γιανναράς εντόπιζε και υπεδείκνυε από τότε το πρόβλημα που σήμερα έγινε θηλιά στο λαιμό μας. Αγανακτούν σήμερα οι "αγανακτισμένοι" με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, όταν είναι σίγουρο ότι πολλοί απ' αυτούς τον ψήφισαν, όπως και το κόμμα του στο παρελθόν. Όταν δεν αγανάκτησαν μαζί του όταν ήταν υπουργός Παιδείας ή Εξωτερικών και δεν θυμάμαι τι άλλο επί σειρά ετών.

Το καλοκαίρι του 2007 κάηκε η Ελλάδα, αλλά οι "αγανακτισμένοι" μάλλον έκαναν διακοπές...

Τον Δεκέμβριο του 2008 ξεσηκώθηκε η νεολαία με αιτήματα ισχυρά, αλλά γρήγορα κι αυτή η "αγανάκτηση" έγειρε να κοιμηθεί...

Δεν θέλω να πιστέψω ότι οι "αγανακτισμένοι" ξύπνησαν τώρα που τους απειλεί η πείνα! Γιατί αν είναι έτσι, κρίμα... Θέλω να ελπίζω πως τελικά το αυθόρμητο αυτό κίνημα των πολιτών θα συντελέσει σε μια ριζική αλλαγή, διαψεύδοντας πανηγυρικά όσους το χαρακτηρίζουν πράξη "εκτόνωσης".

ΡΩΜΙΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΟ ΤΟΠ ΚΑΠΙ

Μια ιδιαίτερα σημαντική έκθεση φιλοξενεί αυτόν τον καιρό το περίφημο ανάκτορο του Τοπ Καπί στην Κωνσταντινούπολη: Ρωμιοί ζωγράφοι της Πόλης. Την έκθεση επιμελήθηκε η Αρμένισσα Μάιντα Σαρίς, η οποία σε συνέντευξή της στον Νίκο Μπακουνάκη και Το Βήμα της Κυριακής μας λέει πολλά και ενδιαφέροντα, και μας αποκαλύπτει τον μέγιστο Ρωμιό ζωγράφο Κωνσταντίνο Κυζικινό, στον οποίο αφιερώνεται μία αίθουσα με προσωπογραφίες του αλλά και έργα του (36 εκτίθενται) με θρησκευτικά θέματα που είχε φιλοτεχνήσει για τις ορθόδοξες εκκλησίες της Πόλης. Οι Τούρκοι τον ξέρουν ως Καπιδαγλί Κονσταντίν, επειδή καταγόταν από την Κύζικο· και η Κύζικος στα τουρκικά είναι Καπιδάγ. Ο Κυζικινός έδρασε την εποχή της βασιλείας του σουλτάνου Σελίμ του Γ΄ (1789-1807) και τα κοσμικά έργα του, κυρίως οι προσωπογραφίες των σουλτάνων, αποτελούν τα πρώτα οθωμανικά δείγματα τέχνης της περιόδου της εκδυτικοποίησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η συνύπαρξη θρησκευτικών έργων με κοσμικά χαρακτήριζε τη δραστηριότητα των ελλήνων ζωγράφων της οθωμανικής εποχής. Λέει η Σαρίς: «Οι έλληνες ζωγράφοι που φιλοτεχνούσαν εικόνες και θρησκευτικά έργα για τις εκκλησίες, εργάζονταν ταυτόχρονα και στα ανάκτορα. Διακοσμούσαν τοίχους και φιλοτεχνούσαν τα πορτρέτα των σουλτάνων. Οι ίδιοι οι σουλτάνοι παρήγγελναν τα έργα. Ο διασημότερος ζωγράφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ο Κωνσταντίνος Κυζικινός, ο ζωγράφος του σουλτάνου Σελίμ του Γ΄».

Η έρευνα για την ανακάλυψη έργων συνεχιζόταν μέχρι την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της έκθεσης ανακαλύφθηκε και συντηρήθηκε και μια εξαιρετική Σταύρωση με την υπογραφή του Κωνσταντίνου Κυζικινού, έργο του 1807, στον Ναό του Αγίου Δημητρίου στα Ταταύλα (αυτή που δημοσιεύουμε εδώ).

Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για τον Κυζικινό. Το σίγουρο είναι ότι σπούδασε στην Ευρώπη και ότι τα πορτρέτα τον φέρνουν πολύ κοντά στη δυτική τέχνη της εποχής.Ενα δυτικό πνεύμα φαίνεται ότι διατρέχει και το θρησκευτικό έργο του Κυζικινού,εικόνες για τις ορθόδοξες εκκλησίες της Πόλης. Για παράδειγμα το βασικό μοτίβο της Σταύρωσης, είναι η αγωνία και ο εξανθρωπισμός των προσώπων τόσο του Χριστού όσο και των άλλων που βρίσκονται κάτω από τον Σταυρό.

Η επιμελήτρια της έκθεσης Μάιντα Σαρίς είπε στον Νίκο Μπακουνάκη ότι προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες έβαλε καταχωρίσεις και αγγελίες σε εφημερίδες της Κωνσταντινούπολης. Η ανταπόκριση ήταν άμεση. Μέλη των οικογενειών των ζωγράφων, που είχαν εγκαταλείψει την Τουρκία, την επισκέφθηκαν και της έδωσαν ό,τι πληροφορίες είχαν για τους καλλιτέχνες προγόνους τους. «Οι περισσότεροι ήταν πολύ συγκινημένοι μπροστά σε μια τέτοια ανακάλυψη» είπε.

Ο πατέρας του μητροπολίτη Πριγκιποννήσων Ιάκωβου Σωφρονιάδη, ο Ιωάννης Σωφρονιάδης, είναι ένας από τους ζωγράφους. Ο μητροπολίτης διέθετε σημαντική συλλογή έργων του. Τώρα εκτίθενται στο Τοπ Καπί. Αλλά και ο θείος του οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου ήταν ζωγράφος. Μία από τις προσωπογραφίες του παρουσιάζεται στην έκθεση (στην φωτογραφία του Ν. Μαγγίνα ο Πατριάρχης μπροστά στην προσωπογραφία του θείου του). Η Μάιντα Σαρίς ομολογεί ότι για την έρευνά της ήταν πολύτιμη η σχετική εργασία του μητροπολίτη Αθανάσιου Παπά, ιστορικού τέχνης, ενώ αναγνωρίζει τη μεγάλη υποστήριξη που της παρείχαν ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη Βασίλειος Μπορνόβας αλλά και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Για τα εγκαίνια της έκθεσης, που έκανε ο Πατριάρχης και ο Τούρκος Υπουργός Πολιτισμού, διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ στο Φως Φαναρίου.

Για τους ζωγράφους της Πόλης διαβάστε τα άρθρα του Γέροντος Χαλκηδόνος Αθανασίου εδώ.

ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΛΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΧΩΡΗΤΟΣ...

Στην Πόλη σαν βρεθείς, στην περίφημη Μονή της Χώρας, συνειδητοποιείς αυτό που λέει ο ποιητής: «Ουκ εάλω η Πόλις. Ουκ εάλω η ρίζα ουκ εάλω το φως! ουκ εάλω η βασιλεύουσα ψυχή των Ελλήνων» (Νικηφόρος Βρεττάκος, Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη).
Εδώ στη Μονή της Χώρας, εξακολουθεί να ανακλίνεται ο Αχώρητος...
Κι ακούς από παντού τον αντίλαλο των Χαιρετισμών: Χαίρε Θεού αχωρήτου χώρα, χαίρε σεπτού Μυστηρίου θύρα...

Και η Παναγία στην Πόλη της στέκει ολόρθη ως Χώρα του Αχωρήτου.
Και ο Χριστός, η Χώρα των Ζώντων, μας δείχνει την πατρίδα μας που είναι πέραν του θανάτου... Και το εικονογραφικό πρόγραμμα του παρεκκλησίου που συμβολίζει τη "χώρα των νεκρών", μας επιβεβαιώνει πανηγυρικά το "Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών...".

φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός

Για την Μονή της Χώρας διαβάστε εδώ.

"ΠΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ" ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ

Ένα πολύ τρυφερό και αγαπητικό τραγούδι για την Πόλη, σε στίχους του Κωνσταντινουπολίτη Μέντη Μποσταντζόγλου και μουσική του Νότη Μαυρουδή (από τον δίσκο Ανατολικοδυτικά, 1989). Ερμηνεύει η τραγουδίστρια της Ρωμιοσύνης Μαρία Φαραντούρη.

Πόλη Κωνσταντινούπολη πατρίδα μου χαμένη
βασίλισσα των πόλεων χιλιοτραγουδισμένη
είσαι στον κόσμο ξακουστή από την ομορφιά σου
για του Βοσπόρου τα νερά και την Αγια-Σοφιά σου

Πόλη Κωνσταντινούπολη πατρίδα μου χαμένη
η θύμησή σου στην καρδιά νοσταλγικά μου μένει
κι όσο κι αν είμαι μακριά απ' τα άγια χώματά σου
ο λογισμός μου βρίσκεται παντοτινά κοντά σου

ΜΕΛΟΣ ΕΞΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΒΕΡΗ

π. Παναγιώτη Καποδίστρια

ΕΞΟΔΙΟ ΠΟΙΗΤΗ

του Γιάννη Βαρβέρη

Εγώ ξέρω μόνον από άκυρα μού γράφεις

και αμαρτίαν ουκ έχεις

επειδή συχνά ο ποιητής

ζώο μηρυκαστικό της θλίψης του
πουντιάζει

αν ανοίξει τους φεγγίτες του ανωγιού
ερυθριά

εάν αιφνίδια ο λόγος σαρκωθεί

εμπύρετος ξανά απ' την αβάσταχτη απειρία

τις φρούδες και αδιέξοδες αυξομειώσεις θάρρους

αρέσκεται στα ξένα -

Απόψε αλλάζεις βέρες με το σώμα σου.

[Μπανάτο Ζακύνθου, 26 Μαΐου 2011]

"ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ" ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Η εξαιρετικά επιτυχημένη έκθεση Ρωμιοί Αρχιτέκτονες της Πόλης στην Αθήνα!
Η έκθεση «Ρωμιοί Αρχιτέκτονες της Πόλης στην περίοδο του εκδυτικισμού» θα ανοίξει τις πύλες της στην Αθήνα από την Δευτέρα 30 Μαΐου 2011 και θα παραμείνει έως τις 10 Ιουλίου 2011 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία (Παπαρρηγοπούλου 5-7, Πλατεία Κλαυθμώνος). Πρόκειται για τον τρίτο σταθμό της έκθεσης έπειτα την πρώτη παρουσίαση της στην Πόλη και τη Θεσσαλονίκη.

Η σύλληψη της ιδέας της έκθεσης για τους αρχιτέκτονες της Πόλης προήλθε από την επιθυμία να αναδειχθούν οι τομείς εκείνοι στους οποίους οι Ρωμιοί της Πόλης ασκούσαν εξαιρετική επιρροή και άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους.
Στόχος της έκθεσης είναι να αναδείξει τo αποτύπωμα της ελληνορθόδοξης κοινότητας στο δομημένο περιβάλλον της Κωνσταντινούπολης παρουσιάζοντας στο ευρύ κοινό 104 διαφορετικά κτίρια 57 αρχιτεκτόνων που έδρασαν από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα του 20ου αιώνα μέσα από φωτογραφίες και αρχειακό υλικό.

Το πρόγραμμα εμπνεύστηκε και ανέλαβε να υλοποιήσει ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ζωγραφείου, με πρωτεργάτη τον Λάκη Βίγκα, σε συνεργασία με τον Οργανισμό İstanbul 2010 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Χορηγός του προγράμματος είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση ενώ η μεταφορά της έκθεσης στην Αθήνα πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.

Οι επισκέπτες της έκθεσης έχουν τη δυνατότητα να γνωριστούν για πρώτη φορά συγκεντρωμένα σε μια έκθεση τα σημαντικά αυτά έργα των Ελλήνων αρχιτεκτόνων, όπως ο Περικλής Φωτιάδης (Σχολή Χάλκης, Ζωγράφειο Λύκειο), Βασίλης Κουρεμένος (Τράπεζα Αθηνών), ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου (Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος), ο Βασιλάκης Ιωαννίδης (Αγία Τριάδα), ο Κων/νος Κυριακίδης κ.α. Τα έργα τους τα συναντούμε, μεταξύ άλλων, στη Μεγάλη Οδό του Πέρα, γνωστή σήμερα ως İstiklal caddesi, στο λαϊκό Tarlabaşı, στο εμπορικό Eminönü και Γαλατά, στις γραφικές ακτές του Βοσπόρου και στα όμορφα Πριγκηπόννησα. Τα ονόματά τους, συχνά, τα διακρίνουμε στις γωνίες των κτηρίων, μεταξύ του ισογείου και του πρώτου ορόφου. Η έκθεση περιλαμβάνει εκτός από πρόσφατες φωτογραφίες των εναπομεινάντων έργων τους και πρωτότυπα σχέδια, καρτ ποστάλ, και φωτογραφίες των ίδιων των αρχιτεκτόνων και τα βιογραφικά τους.

Με αφορμή την έκθεση εκδόθηκε ένα βιβλίο-κατάλογος με επιστημονικά άρθρα δεκατριών Ελλήνων και Τούρκων ερευνητών και καθηγητών αναφορικά με τη συμβολή των Ρωμιών αρχιτεκτόνων στη διαμόρφωση του αστικού τοπίου της Κωνσταντινούπολης. Τα κείμενα του βιβλίου παρουσιάζονται σε τρεις γλώσσες, τουρκικά, ελληνικά και αγγλικά ενώ περιέχει πρόσφατες φωτογραφίες επιφανών κτιρίων καθώς και σχεδίων που υπάρχουν σε διάφορα αρχεία της Ελλάδας και της Τουρκίας. Πρόκειται, πραγματικά, για μια αρτιότατη έκδοση, συμβολή, θα έλεγα, στο όλο θέμα.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία στις 22 Νοεμβρίου 2010 στην αίθουσα του Πανεπιστημίου Καλών Τεχνών Μιμάρ Σινάν (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi), ενώ από τον Απρίλιο του 2011 η έκθεση ξεκίνησε την περιοδεία της εκτός Τουρκίας με πρώτο σταθμό τη Θεσσαλονίκη. Ήδη από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της μέχρι σήμερα περισσότερα από 7.500 άτομα έχουν επισκεφθεί την έκθεση σε Ελλάδα και Τουρκία.
Τα εγκαίνια της έκθεσης στην Αθήνα θα πραγματοποιηθούν μεθαύριο Δευτέρα 30 Μαΐου στις 19:30 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών-Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία, Αίθουσα «Άθω Γ. Τσούτσου».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΟΝ Ι. ΝΑΟ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ οδού Ακαδημίας

Ο Σύλλογος προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής ΣΙΜΩΝ ΚΑΡΑΣ διοργανώνει το ετήσιο Μνημόσυνο επι τη επετείω της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, την Κυριακή 29 Μαϊου 2011 και ώρα 7 το απόγευμα, στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής, οδού Ακαδημίας.

Μετά την τέλεση Αρχιερατικού Μνημοσύνου, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβύτερος π. Ηλίας Δροσινός θα απευθύνει χαιρετισμό και ο κ. Διονύσιος Χ. Καλαμάκης, επίκ. Καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα εκφωνήσει τον επετειακό λόγο με θέμα «Ο απόηχος της Αλώσεως σε Ανατολή και Δύση».

Άσματα και θρήνους της Αλώσεως θα αποδώσει η χορωδία του Συλλόγου, υπό τη διεύθυνση του Μουσικοδιδασκάλου και Προέδρου του Συλλόγου Νικολάου Κλέντου.

The Show Case από το Armani studio στο bacaro

Δύο Τετάρτες, 18 και 25 Μαϊου, στη μουσική σκηνή bacaro στο κέντρο της Αθήνας, με τους μαθητές του Armani music and dance studio, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ήδη επαγγελματίες τραγουδιστές.
Το ρεπερτόριο ήταν πραγματικά ευρύτατο: από το ελληνικό έντεχνο τραγούδι εως και την τζαζ, ενώ εμβόλιμα παρουσιάστηκαν και αποσπάσματα από musical καθώς και χορογραφίες στο ύφος της τζαζ.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν φιλικά οι: Ειρήνη Δερέμπεη, Δάφνη Πανουργιά, Λουκάς Πανουργιάς (φωτό).

Η μουσική επιμέλεια ήταν του Antonio Armani και η επιμέλεια κίνησης της Βάσιας Βουγιουκλή, η οποία είναι και μουσικός.

Δυο μουσικοχορευτικές βραδιές επιπέδου, με πολύ κόσμο, ο οποίος παρακολούθησε με προσήλωση το τρίωρο πρόγραμμα, που ήταν άρτια δομημένο.
Το Armani studio είναι ένας χώρος όπου γίνονται μαθήματα μουσικής, χορού και υποκριτικής. Ένα σημαντικό δείγμα της σοβαρής δουλειάς που γίνεται εκεί ήταν αυτές οι δύο παραστάσεις στο bacaro.
Μακάρι οι ταλαντούχοι νέοι που συμμετείχαν να μη ξεστρατίσουν από την οδό της τέχνης και της αλήθειας της.

Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΤΖΑΜΑΪΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ

Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εργασίες της Διεθνούς Οικουμενικής Συνδιάσκεψης για την Ειρήνη, που πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως τις 25 Μαΐου στο Κίνγκστον της Τζαμάικα και διοργανώθηκε από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος συμμετείχε στη συνδιάσκεψη αυτή με την παρουσία του Συντονιστή της Δρ. Παντελή Καλαϊτζίδη και των μελών της επιστημονικής ομάδας Νικόλαου Ασπρούλη και Κατερίνας Πεκρίδου.

Αναλυτικότερα για την παρουσία της Ακαδημίας στην Τζαμάικα δείτε εδώ.

Ο Π. Καλαϊτζίδης συμμετείχε, ως κεντρικός εισηγητής, μαζί με τον π. Δημήτριο Sizorenko του Τμήματος Εξωτερικών Υποθέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας, στο εργαστήριο με τίτλο « Ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην πραγμάτωση της ειρήνης», το οποίο έλαβε χώρα το Σάββατο 21 Μαΐου. Στο εργαστήριο έλαβαν μέρος μεταξύ άλλων ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος (Εκκλησία της Κύπρου), ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Πέτρος Βασιλειάδης, ο Καθηγητής της Ελληνορθόδοξης Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης π. Εμμανουήλ Κλάψης, το ορθόδοξο στέλεχος της Επιτροπής «Πίστις και Τάξις» του ΠΣΕ Tamara Grdzelidze, κ.ά., ενώ το εργαστήριο συντόνισε η Ελισάβετ Προδρόμου, Επ. Καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων του Boston University και Μέλος της Επιτροπής της Αμερικανικής Γερουσίας για τη θρησκευτική ελευθερία στην υφήλιο.

Τη Δευτέρα 23 Μαΐου η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών οργάνωσε το δικό της εργαστήριο με τίτλο: «Θεολογία της ειρήνης: μια ορθόδοξη οπτική». Στο εργαστήριο το οποίο ως κεντρικό του θέμα είχε την παρουσίαση και τον σχολιασμό του τόμου που εξέδωσε πρόσφατα η Ακαδημία με τίτλο: «"Και επί γης ειρήνη..." Όραμα και αίτημα για τους λαούς και τις Εκκλησίες σήμερα» (εκδ.Ίνδικτος, 2010) συμμετείχαν ως ομιλητές ο π. Εμμανουήλ Κλάψης (Καθηγητής στη Θεολογική του Τιμίου Σταυρού - Βοστώνη, Η.Π.Α.) ο Ράτσκο Γιόβιτς (θεολόγος από την Εκκλησία της Σερβίας), ο Δρ. Παντελής Καλαϊτζίδης, συντονιστής της Ακαδημίας και ο Νικόλαος Ασπρούλης ως μέλος της επιστημονικής ομάδας.

Ο Π. Καλαϊτζίδης άνοιξε τις εργασίες του εργαστηρίου κάνοντας μια σύντομη παρουσίαση του έργου και των δράσεων της Ακαδημίας, εμμένοντας ιδιαίτερα στα συνέδρια και τις ημερίδες που έχουν διοργανωθεί τα τελευταία χρόνια από την Ακαδημία σε συναφή ζητήματα ειρήνης, και ειδικότερα στο μεγάλο συνέδριο που θα λάβει χώρα στις 20-23 Ιουνίου με επίκεντρο τη δύσκολη κατάσταση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή.

Ο π. Εμμανουήλ Κλάψης έκανε μια σύντομη αναδρομή στις εκδόσεις βιβλίων και στις σχετικές συμβολές στο πλαίσιο της ορθόδοξης θεολογίας και Εκκλησίας την τελευταία εικοσαετία σχετικές με το ζήτημα της ειρήνης, τονίζοντας ιδιαίτερα την πρωτοτυπία και σημασία της παρουσιαζόμενης έκδοσης για την ελληνόφωνη ορθόδοξη θεολογία, ενώ ο Ρ. Γιόβιτς προέβη σε σχολιασμό επιμέρους ιδεών του βιβλίου κάνοντας λόγο, για την αναγκαιότητα να διαμορφωθεί πριν από όλα ένα πλαίσιο σχέσεων ειρήνης μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών ως αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου στη συνέχεια η Ορθοδοξία να κηρύξει, εκφράζοντας την ενότητά της, το αίτημα για την ειρήνη στον κόσμο.

Το εργαστήριο ολοκληρώθηκε με τη λεπτομερή παρουσίαση από τον Ν. Ασπρούλη των επιμέρους κεφαλαίων και θεμάτων του βιβλίου όπως επίσης και με ορισμένα περαιτέρω σχόλια πάνω στην εσχατολογική διάσταση της ειρήνης η οποία αποτελεί δώρο του Θεού και Πατρός που δια του Χριστού εν Πνεύματι προσφέρεται προληπτικά εδώ και τώρα στην ιστορία. Τις εργασίες του εργαστηρίου συντόνισε ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Πέτρος Βασιλειάδης, ενώ κατά την διάρκεια του εργαστηρίου προβλήθηκε παρουσίαση με εικόνες από το έργο και τους χώρους της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟ Κ.Ε.Π.Ε.Μ.

Ετήσιο Μνημόσυνο των πεσόντων κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως

Το "ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ - Μουσικό, Λαογραφικό και Φιλολογικό Αρχείο Σίμωνος και Αγγελικής Καρά" (Κ.Ε.Π.Ε.Μ.) διοργανώνει εκδήλωση μνήμης για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΜΑΪΟΥ, στις 7 μ.μ., στο αμφιθέατρο του ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ στην Αθήνα, δίπλα στον σταθμό Μετρό "Ευαγγελισμός".

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής:
- Ακολουθία του Μνημοσύνου για τους πεσόντες κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
«Κωνσταντῖνος ὁ μάρτυς σου...», ἀπολυτίκιον, ἦχος δ'
«Δεῦτε μαρτυρικὴν ἀδελφοί...», στιχερὰ τῶν Αἴνων, ἦχος πλ. α'
«Φάλαγγα θεοστεφῆ...», δοξαστικὸν τῶν Αἴνων, ἦχος πλ. β'
«Παναγία Δέσποινα...», θεοτοκίον, ἦχος πλ. β'
Τρισάγιον
Χοράρχης χορωδίας: Ιωάννης Αρβανίτης

- Ομιλία με θέμα: "Τα αίτια της Αλώσεως - Επίκαιρα συμπεράσματα" από την αναπληρώτρια Καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Μαντουβάλου

- Θρήνοι της Αλώσεως από τις χορωδίες και την ορχήστρα του Κέντρου
«Τρεῖς καλογέροι Κρητικοί...», Μικρᾶς Ἀσίας, ἦχος α' (παιδικὴ χορωδία)
«Σημαίνει ὁ Θός...», Χαλκιδικῆς, σταυρωτὸ τοῦ Πάσχα, ἦχος βαρύς
«Σήμερα ψάλλουν ἐκκλησιές...», Ἀδριανουπόλεως, ἦχος πλ. τοῦ α'
«Ἐσεῖς χελιδονάκια μου...», Σκιάθου, ἦχος γ'.
«Καλογρῃὰ ἐτηγάνιζε...», Ἠπείρου, ἦχος α'.
«Τρεῖς καλογέροι Κρητικοί...», Πελοποννήσου, ἦχος πλ. β'
«Μόν᾽ δῶστε λόγο στὴ Φραγκιά...», Ἀνατολικῆς Θράκης, ἦχος δ'

Χοράρχες
Χορωδία τραγουδιών: Παναγιώτης Παπάς
Παιδική χορωδία: Νεφέλη Γιαννίση
Επιμέλεια Ορχήστρας: Μανώλης Καρπάθιος
Οργανοπαίκτες
Κλαρίνο: Θοδωρής Γεωργόπουλος
Βιολί: Δημήτριος Ζαχαρίου
Κανονάκι: Μανώλης Καρπάθιος
Λαούτο: Κώστας Μήτσιος
Κρουστά: Βασίλειος Ι. Οικονόμου

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

O ομοσπονδιακός πρόεδρος της Αυστρίας Χάιντς Φίσερ, σε ειδική τελετή, απένειμε προχθές την ανώτατη τιμητική διάκριση, του Ανώτερου Χρυσού Ταξιάρχη μετά Αστέρος του Τάγματος Αξίας της Αυστριακής Δημοκρατίας, στον Ελληνορθόδοξο Μητροπολίτη Αυστρίας-Έξαρχο Ουγγαρίας και Μεσευρώπης Μιχαήλ.
Η επίδοση των διασήμων του παρασήμου έγινε στο προεδρικό μέγαρο στα ιστορικά ανάκτορα Χόφμπουργκ στη Βιέννη, προσωπικά από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Χάιντς Φίσερ, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο του τιμώμενου ιεράρχη στην επιβλητική εκδήλωση, παρουσία δεκάδων προσωπικοτήτων της δημόσιας ζωής της Αυστρίας.
Παρόντες στην τελετή απονομής ήταν, μεταξύ άλλων, ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας, Βόλφγκανγκ Σιούσελ, ο Ούγγρος υφυπουργός Θρησκευμάτων και Πολιτισμού Τίμπορ Φαέντορ, ο Έλληνας πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος, εκπρόσωποι των άλλων Εκκλησιών στην Αυστρία, ο ελληνικής καταγωγής βουλευτής και δημοτικός σύμβουλος Βιέννης Χάνες Χάρβανεκ.

Προσφωνώντας τον τιμώμενο ιεράρχη και αναφέροντας σταθμούς της ζωής και του έργου του, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος Χάιντς Φίσερ τόνισε πως ο Μητροπολίτης Μιχαήλ αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας που χαίρει μεγάλου σεβασμού και αναγνώρισης όχι μόνον στην Αυστρία αλλά και παντού στο εξωτερικό, προσωπικότητας της οποίας ο ίδιος γνωρίζει και τιμά το έργο και την προσφορά, ιδιαίτερα στον Οικουμενικό Διάλογο.
Με συγκίνηση ο Αυστριακός πρόεδρος, ο οποίος συνοδευόταν από τη σύζυγό του Μάργκιτ, αναφέρθηκε στη δοκιμασία που αντιμετωπίζει με "σθένος και πίστη" τους τελευταίους μήνες με την περιπέτεια της υγείας του ο Μητροπολίτης Μιχαήλ, εκφράζοντας θερμές ευχές για πλήρη και ταχεία ανάρρωσή του.
Για την προσωπικότητα, την πορεία, το έργο του Μητροπολίτη Μιχαήλ και το αιτιολογικό απονομής της ανώτατης τιμητικής διάκρισης, μίλησε ο γνωστός Αυστριακός συγγραφέας, εκδότης και δημοσιογράφος Χάιντς Νούσμπαουμερ.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην προσφορά του τιμωμένου "πρότυπου αρχιερατικής προσωπικότητας" στην Ορθοδοξία, ως ιερωμένου επί 40 χρόνια, ως Επισκόπου επί 25 χρόνια και ως Μητροπολίτη και Εξάρχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί 20 χρόνια, για τη συμβολή του στην ανάδειξη της Ορθοδοξίας σε Εκκλησία μισού εκατομμυρίου πιστών στην Αυστρία, αλλά και στο σημαντικό ρόλο του στην αναβίωση της Ορθοδοξίας στην Ουγγαρία.
Ο ίδιος τόνισε ακόμη πως στο σκεπτικό απονομής του παρασήμου, επισημαίνεται ότι με την ανώτατη αυτή τιμητική διάκριση τιμάται η μακρά υπηρεσία του Μητροπολίτη Αυστρίας ως Εξάρχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ως προέδρου της Επισκοπικής Διάσκεψης στην Αυστρία και ιδιαίτερα η συμβολή και συνδρομή του στην ενσωμάτωση των Ορθοδόξων στην αυστριακή κοινωνία.
Ευχαριστώντας για την ανωτάτη αυτή διάκριση που απονεμήθηκε ποτέ σε ορθόδοξο ιεράρχη από την Αυστριακή Δημοκρατία, ο Μητροπολίτης Μιχαήλ επισήμανε πως αυτή δικαιώνει και αναγνωρίζει το έργο του υπεύθυνου του ορθόδοξου έργου στην Αυστρία, αποτελώντας ταυτόχρονα τιμή για όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία που είναι αναγνωρισμένη με νόμο και επίκειται νομική αναγνώριση της Ορθόδοξης Επισκοπικής Συνόδου.


Ιδιαίτερα συγκινημένος ο Έλληνας ιεράρχης και απευθύνοντας τις ευχαριστίες του προς τον πρόεδρο Φίσερ, τόνισε πως η απονομή της διάκρισης του έδωσε προσωπική χαρά και τιμή, ειδικότερα στο δύσκολο αυτό χρόνο της ασθένειάς του, όπου τέτοια γεγονότα αποτελούν μια νέα ώθηση για την άντληση δυνάμεων.
Ο ίδιος, όπως σημείωσε, αισθάνεται την Ελλάδα χώρα προέλευσης του και χώρα των πατέρων του, αλλά εφόσον ζει εδώ σχεδόν 50 χρόνια η Αυστρία είναι μια δεύτερη πατρίδα, από πλευράς χώρου γεωγραφικού και πολιτιστικού, πιστεύοντας, όπως σημείωσε, ότι το θέμα ενσωμάτωσης των ξένων δεν διευθετείται με νόμους και προδιαγραφές από πολιτικούς, κόμματα και κυβερνήσεις αλλά είναι θέμα που πρέπει κανείς να ζει και να βιώνει.
Ο Μητροπολίτης Μιχαήλ ευχήθηκε στην Αυστριακή Δημοκρατία πρόοδο και συνέχιση της μακραίωνης παράδοσής της στην ενσωμάτωση μειονοτήτων εθνικών και εκκλησιαστικών και διατήρησή της ως πρότυπου προς μίμηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ευχήθηκε ακόμη να ξεπεραστούν τα εμπόδια που τη φέρουν αντιμέτωπη αυτή τη στιγμή λόγω οικονομικής κατάστασης και κρίσης στην Ελλάδα, ώστε και με αυτόν τον τρόπο να μπορέσει η χώρα μας να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να ευημερήσει όπως της ταιριάζει.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε και το σχετικό κείμενο της δημοσιογράφου Ρίτσας Μασούρα εδώ.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ

Τήν Παρασκευή 27 Μαΐου 2011 ο Πανελλήνιος Σύλλογος “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ”, τιμώντας την χιλιετή ιστορία της Ιεράς Μονής Καρακάλλου Αγίου Όρους, θα παρουσιάσει σε ειδική εκδήλωση τον τόμο που εξέδωσε η Μονή με τίτλο «ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ». Η εκδήλωση θά λάβει χώρα στό ξενοδοχείο ELECTRA PALACE (Ναυάρχου Νικοδήμου 18-20, Πλάκα) καί ώρα 19.00.

Στόν τόμο αυτό δημοσιεύονται, κατόπιν επιλογής από ένα μεγαλύτερο σύνολο, εκατόν πενήντα δύο (152) εικόνες της Μονής, οι οποίες αναπτύσσονται σε επτά ενότητες καί χρονικά καλύπτουν τήν περίοδο από τό δεύτερο μισό του 14ου έως τό πρώτο μισό του 19ου αιώνα.

Προηγείται ευλογία της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και πρόλογος του αρχιμανδρίτου Φιλοθέου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής. Ακολουθούν οκτώ ενότητες: μία εισαγωγική για την ιστορική πορεία της Μονής (Κρ. Χρυσοχοΐδης, ιστορικός, διευθυντής ερευνών στό Ι.Β.Ε.) και άλλες επτά, όπου παρουσιάζονται αναλυτικά και με επιστημονική τεκμηρίωση οι εικόνες της Μονής, ως ακολούθως:

1. Περί των φορητών εικόνων της Μονής (Ε.Ν. Τσιγαρίδας, ομότιμος καθηγητής χριστιανικής αρχαιολογίας και τέχνης στο ΑΠΘ).
2. Εικόνες από τό δεύτερο μισό του 14ου έως το τελευταίο τέταρτο του 16ου αιώνα (Ε.Ν. Τσιγαρίδας, ομότιμος καθηγητής χριστιανικής αρχαιολογίας και τέχνης στο ΑΠΘ).
3. Εικόνες από το τέλος του 16ου έως το τέλος του 17ου αιώνα (Ε.Ν. Τσιγαρίδας, ομότιμος καθηγητής χριστιανικής αρχαιολογίας και τέχνης στο ΑΠΘ).
4. Εικόνες του Διονυσίου εκ Φουρνά των Αγράφων (Ε.Ν. Τσιγαρίδας, ομότιμος καθηγητής χριστιανικής αρχαιολογίας και τέχνης στο ΑΠΘ).
5. Εικόνες του πρώτου μισού του 18ου αιώνα (Αγγ. Στρατή, Αρχαιολόγος, Προϊσταμένη της 16ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων).
6. Εικόνες του δευτέρου μισού του 18ου αιώνα (Παρ. Παπαδημητρίου, δρ. Βυζαντινής τέχνης της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ και Alexandra Trifonova, δρ. Βυζαντινής τέχνης του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ).
7. Εικόνες του πρώτου μισού του 19ου αιώνα (Γ. Φουστέρης, επίκουρος καθηγητής της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης).

Ακολουθεί η μετάφραση στα αγγλικά του κειμένου της πρώτης ενότητας με τον τίτλο «About the portable Icons in the Monastery of Karakallou», γραμμένο από τον Ε.Ν. Τσιγαρίδα, για την ενημέρωση του ξενόγλωσσου αναγνωστικού κοινού. Άλλες τρεις ενότητες: ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ, κλείνουν το έργο.

Ο τόμος, την επιστημονική επιμέλεια του οποίου είχε ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Ε.Ν. Τσιγαρίδας, εκτείνεται σε 552 σελίδες μεγάλου σχήματος (23x32) και περιέχει 241 έγχρωμες εικόνες, στην πλειοψηφία τους ολοσέλιδες.

Ο τόμος εκδόθηκε στην Θεσσαλονίκη από την Εταιρεία Γραφικών Τεχνών Μαυρογένης Α.Ε., με φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια της κ. Λούλας Κυπραίου, επίτιμης διευθύντριας των εκδόσεων του ΥΠΠΟ.

Τόν τόμο θα παρουσιάσουν οι Κρ. Χρυσοχοΐδης – ιστορικός, Ε.Ν. Τσιγαρίδας – ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ και Μ. Βασιλάκη – καθηγήτρια Βυζαντινής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δρ. Δημ. Μουζάκης, εκπαιδευτικός.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

Προσλαλιὰ κατὰ τὰ ἐγκαίνια τῆς "Αἰθούσης Τέχνης"
τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος Ἀνδρῶν Θεσσαλονίκης (Φ.Α.Α.Θ.) τὴν 20. 5. 2011

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

"Οἱ ἄνθρωποι ψεύδονται. Οἱ περισσότεροι
δὲν ἐνδιαφέρονται γενικῶς διὰ τὸν πολιτισμόν".
(D. Keel)

Ἐλλογιμώτατε κ. Πρόεδρε καὶ λοιπὰ ἐρίτιμα Μέλη τοῦ Δ.Σ. τῆς Φ.Α.Α.Θ., Κυρίες καὶ Κύριοι,

Εὐχαριστῶ θερμῶς διὰ τὴν εὐγενῆ πρόσκλησιν τῆς λίαν ἐργώδους καὶ φιλοπροόδου Φ.Α.Α.Θ., ἐξ ἀφορμῆς τῶν ἐγκαινίων τῆς "Αἰθούσης Τέχνης" τοῦ Μεγάρου τῆς Ἀδελφότητος Ὑμῶν. Ὡς ἐκ τούτου, ἐθεώρησα προσφυὲς νὰ ὁμιλήσω συντόμως πρὸς τὴν ἀγάπην Σας, περὶ σχέσεών τινων πολιτισμοῦ καὶ τέχνης.
Ὁ πολιτισμὸς κατὰ τὸν Ν. Λούβαρην σημαίνει γενικότερον τὸ σύνολον τῶν ἐνεργειῶν, διὰ τῶν ὁποίων μετασχηματίζει ὁ ἄνθρωπος τὴν φύσιν, χρησιμοποιεῖ τὰς δυνάμεις της πρὸς τοὺς σκοπούς του, ἀμύνεται κατὰ τῶν ἐξ αὐτῆς κινδύνων, ὑψοῦται εἰς ἐλεύθερον πνευματικὸν ὂν διὰ τῆς καλλιεργείας τῶν ἐμφύτων ἐν αὐτῷ πνευματικῶν ἰδιοτήτων καὶ τῆς ἁρμονικῆς συνδέσεως αὐτῶν εἰς ἑνιαῖον ὅλον, τὸ ὁποῖον καλεῖται προσωπικότης καὶ τοῦ ὁποίου τὸ περιεχόμενον προσπαθεῖ νὰ ἐκφράσει διὰ τῶν παντοίων ἐπιστημονικῶν, καλλιτεχνικῶν, θρησκευτικῶν καὶ ἄλλων ἐπιτευγμάτων.

Διακρίνεται ἀσαφῶς εἰς πνευματικὸν (Kultur) καὶ ὑλικὸν ἢ τεχνικὸν (Zivilisation), τῶν ὅρων αὐτῶν ἐκλαμβανομένων διαφόρως ἐξ ἀπόψεως χρονικῆς καὶ ἐννοιολογικῆς ἑρμηνευομένων ἐνίοτε ὡς συνωνύμων, ἐνίοτε δὲ ὡς ἀντιθέτων. Σημαίνει ὑλικὴν καὶ πνευματικὴν πρόοδον ἐφ’ ὅλων τῶν πεδίων. Ποικίλλουν βεβαίως αἱ θέσεις ὡς πρὸς τὰς σχέσεις του πρὸς τὴν θρησκείαν γενικῶς, καὶ τὸν Χριστιανισμὸν εἰδικότερον. Εἶναι πάντως συνδεδεμένος μὲ τὸν ἑκάστοτε γεωγραφικὸν χῶρον καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀντικείμενον μελέτης τῆς γεωγραφίας τοῦ πολιτισμοῦ (Kulturgeographie). Τέλος κατὰ τὸν G. Benn, ὁ δυτικὸς τοιοῦτος, "παράγεται" ἐν πᾶσιν εἰς ἀνδρικὰς καθέκλας, τοῦθ’ ὅπερ ἡ Δύσις θεωρεῖ ὡς τὸ ὕψιστον αὐτῆς. Τώρα ἐὰν τοῦτο σχετίζεται καὶ πρὸς τὴν Φ.Α.Α.Θ., αὐτὸ εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις. Πάντως, ἐδῶ πρέπει κανεὶς νὰ λάβει ὑπ’ ὄψιν καὶ τὰς θεωρίας τοῦ T. Eliot περὶ τοῦ πολιτισμοῦ. Τὸ τί συμβαίνει ὅμως σήμερον μὲ τὴν ὁδοστρωτηριακὴν παγκοσμιοποίησιν τῶν πάντων, ἡ ὁποία καταλύει σὺν πολλοῖς ἄλλοις τὴν ἑνότητα ἐν τῇ ποικιλίᾳ καὶ εἰσάγει τὴν βιομηχανικὴν τυποποίησιν καὶ μονοτροπίαν, δὲν πρόκειται νὰ ἐρευνηθεῖ ἐνταῦθα.

Τούτων οὕτως ἐχόντων, ἡ τέχνη καὶ ἡ θρησκεία ἀποτελοῦν ἀναφαίρετα στοιχεῖα τοῦ πολιτισμοῦ. Ἀλλὰ τί εἶναι ἡ τέχνη; Ἂς σημειώσωμεν ἀντιθετικὰ τινὰ περὶ αὐτῆς:
1- Ἡ τέχνη εἶναι μαγεία, ἐλευθερωμένη ἐκ τοῦ ψεύδους νὰ τυγχάνει ἀλήθεια. (T. v. Adorno).
2- Πρὸ τῆς ἀληθείας τῆς τέχνης, ἡ πραγματικότης εἶναι μόνον μία ὀπτικὴ ἀπάτη (K. Kraus).
3- Ἡ τέχνη εἶναι ἓν ψεῦδος, τὸ ὁποῖον ἀφήνει ἡμᾶς νὰ γνωρίσωμεν τὴν ἀλήθειαν (P. Picasso).
4- Δὲν ὑπάρχει καμμία μορφὴ τῆς τέχνης ἀναγκαία διὰ τὴν ζωὴν καὶ σημαντική, ὑπάρχει μόνον τέχνη καὶ ἐξ αὐτῆς καρδιακῶς ὀλίγη (R. Chandler).

5- Μόνη ἡ τέχνη εἶναι ἀστείρευτος (J. J. Winckelmann).

6- Ἡ πλέον παιδαριώδης μορφὴ τῆς μαγείας (W. Serner).
7- Τέχνη εἶναι ἡ ὑπόθεσις 50 ἀνθρώπων, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 30 δὲν εἶναι "ὁμαλοὶ" (G. Benn).
8- Τί σημαίνει μοντέρνα ζωγραφική; Ὑπάρχουν μοντέρνες γραβάτες, μοντέρνα ὑποδήματα, μοντέρνα αὐτοκίνητα, ἀλλὰ ἡ τέχνη δὲν ὑπόκειται εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς μοδός. (O. Kokoschka).

Καὶ ποῖοι οἱ δημιουργοὶ αὐτῆς, οἱ καλλιτέχναι, οἱ ἰδιάζοντες συμβουλάτορες τοῦ πολιτισμοῦ; Οὗτοι ἀποτελοῦν μία ἰδιαιτέρα ὁμάδα ἀνθρώπων, τρόπον τινὰ "ὑπερανθρώπων" οἱ ὁποῖοι ὑπέρκεινται ἡμῶν, ἔστω καὶ ἂν χαρακτηρίζονταί πως ὑπὸ τῆς θείας "φρενίτιδος" –διότι ἀλλέως δὲν θὰ ἦσαν καλλιτέχναι, ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὸ "βίαιον πάθος" τοῦ Michelangelo–, ποὺ δημιουργοῦν ὡς "θεοὶ" ἐκ τοῦ μηδενός, ἢ στηριζόμενοι καὶ νεοερμηνεύοντες γονίμως τὸ παρελθόν, ἔστω καὶ ἂν συχνάκις ἀπορρίπτονται, ἔστω καὶ ἂν δὲν στηρίζονται, ἀγνοοῦνται, ἔστω καὶ ἂν ὑποφέρουν εἰς τὴν ζωήν των, ἡρωποιούμενοι μεταθανατίως. Καὶ τοῦτο διότι "ὑπάρχουν τόσαι προσβάσεις εἰς τὸ ἔργον τῆς τέχνης, ὅσα καὶ τὰ βιοῦντα αὐτὸ ἄτομα" (G. Jedlicka). Ἀρκεῖ τὸ ἔργον των νὰ μὴν ἀποτελεῖ ψεῦδος ἐντὸς τῆς ἀληθείας.

Μεταξὺ δὲ αὐτῶν, ἀσφαλῶς ἰδιαιτέραν θέσιν διαχρονικῶς κατέχουν οἱ Ἕλληνες, πρᾶγμα ἀσφαλῶς διὰ τὸ ὁποῖον δέον νὰ εἴμεθα ὑπερήφανοι, χωρὶς ὅμως νὰ ἐπαναπαυόμεθα μόνον ἐπ’ αὐτοῦ. Διαφορετικῶς, θὰ ἦτο ἴσως δικαιολογημένος ὁ ἄλλοτε καὶ μόνον Φιλλεληνισμὸς τῶν Ἑσπερίων "φίλων" μας.

Καὶ ἐρωτῶμεν: Τί θὰ ἀπεγίνετο ἡ ἱστορία τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς τέχνης ἄνευ τῶν ἀρχαϊκῶν Κορῶν καὶ Κούρων, τοῦ Παρθενῶνος, τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος εἰς τὴν Ἔφεσον καὶ τοῦ Ἐπικουρείου Ἀπόλλωνος εἰς τὶς Βάσσες, τοῦ Ἑρμῆ τοῦ Πραξιτέλους, τοῦ δισκοβόλου τοῦ Μύρωνος, τῆς Ἀφροδίτης τῆς Μήλου, τῆς Νίκης τῆς Σαμοθράκης, τοῦ Λαοκόοντος, τοῦ μωσαϊκοῦ δαπέδου τοῦ αὐτοκρατορικοῦ Παλατίου, τῆς Ἁγιασοφιᾶς, τῆς Μονῆς τῆς Χώρας, τοῦ Πανσέληνου, τοῦ Θεοφάνους τοῦ Ἕλληνος καὶ τοῦ Κρητός, τοῦ Ὀνουφρίου, τοῦ Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Greco), τοῦ Δοξαρᾶ, τοῦ Παρθένη, τοῦ Γύζη, τοῦ Μαλέα, τοῦ Γκίκα, τοῦ Μόραλη, τοῦ Κόντογλου, τοῦ Παπαλουκᾶ, τοῦ Κοψίδη, τοῦ Χαλεπᾶ, τοῦ Παπᾶ, τοῦ Μακρῆ, τοῦ Καπράλου καὶ ἄλλων πολλῶν.
Βεβαίως τοῦτο δὲν σημαίνει, ὅτι ὑποστηρίζει τις τὴν ἀξιολογικὴν ὑποβάθμισιν μεγάλων πολιτισμῶν τῆς Εὐρώπης -οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀδιανόητοι ἄνευ τοῦ ἑλληνικοῦ- ἢ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀμερικῆς.
Ἀλλὰ καὶ δι’ ἕναν ἄλλον λόγον, ἡ τέχνη τῶν Ἑλλήνων τυγχάνει λίαν σημαντική. Ἁπλῶς διότι ἡ τέχνη αὐτὴ εἰς ἓν μεγάλο μέρος της καὶ ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων, τυγχάνει Θρησκευτικὴ καὶ μετὰ Χριστιανικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ (Λειτουργική).
Εὐχόμεθα τέλος, ἐπιτυχίαν εἰς τὴν ἔκθεσιν τοῦ "Συλλόγου Εἰκαστικῶν Τεχνῶν Βορείου Ἑλλάδος".

Σᾶς εὐχαριστῶ

Πίνακες των: Picasso, Χατζηκυριάκου - Γκίκα, Kokoschka

"Πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός τ' όνομά του..."

Μια ακόμη συγκλονιστική ηχογράφηση, από εκείνες τις ιδιωτικές, στο σπίτι του Χατζιδάκι στη Ν. Υόρκη το 1970.
Στίχοι από την Αμοργό του Νίκου Γκάτσου, πάνω στην οποία δούλευε χρόνια ο Μάνος Χατζιδάκις (τουλάχιστον από το 1970-1987), και ό,τι τελικά μελοποίησε εκδόθηκε μετά το θάνατό του (2005) σε επιμέλεια και ενορχήστρωση Νίκου Κυπουργού.
Εδώ τραγουδάει η μαγική Φλέρυ Νταντωνάκη. Ιέρεια με όλη τη σημασία της λέξης. Ιέρεια του τραγουδιού, του Μάνου Χατζιδάκι και της ίδιας της τής ζωής. Τη σκέφτομαι πάντα με αγάπη κι ευγνωμοσύνη για τους πολύτιμους μαργαρίτες που μας άφησε.

Τι να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπό σου;
Το ξέρω πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός τ' όνομά του,
το ξέρω μέσα στα μάτια σου έχτισε ένας αϊτός τη φωλιά του.

Μα εδώ στην όχτη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει
μόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις,
πρέπει στο αίμα να βουτηχτείς πριν ο καιρός σε προφτάσει.

Και να διαβείς αντίπερα να ξαναβρείς τους συντρόφους σου,
άνθη πουλιά ελάφια.
Να βρεις μιαν άλλη θάλασσα μιαν άλλη απαλοσύνη.

Το τραγούδι αυτό υπάρχει ηχογραφημένο και με τη φωνή του Μάνου Χατζιδάκι (ιδιωτική ηχογράφηση, 1972) και με τη Μαρία Φαραντούρη. Μπορείτε να ακούσετε αυτές τις δύο ερμηνείες εδώ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ

Μνήμη των φωτιστών των Σλάβων, των αγίων αδελφών ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, σήμερα με το παλαιό ημερολόγιο, και η Εκκλησία της Ρωσίας πανηγυρίζει, αλλά και ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος άγει τα ονομαστήριά του.

Με αφορμή τη μνήμη των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στη Ρωσία τέτοια εποχή οι Ημέρες των Σλαβικών Γραμμάτων και Πολιτισμού.

Απόψε το βράδυ, στο πλαίσιο αυτών των εορτασμών, στο Κρεμλίνο θα λάβει χώρα μια μεγάλη συναυλία μουσικής, εκκλησιαστικής και όχι μόνο.

Στη συναυλία αυτή θα συμμετάσχουν περίφημες ρωσικές χορωδίες, αλλά και χορωδίες από άλλες χώρες. Την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει η διεθνώς γνωστή Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία του Λυκούργου Αγγελόπουλου. Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. θα ερμηνεύσει το περίφημο Κράτημα του μεγάλου βυζαντινού μαϊστορος Ιωάννη Κουκουζέλη, σε ήχο α'.

Αλλά στην αποψινή συναυλία υπάρχει και μία ακόμη ελληνική συμμετοχή. Αυτή του τραγουδιστή Δώρου Δημοσθένους, ο οποίος θα αποδώσει το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη "Μάνα μου και Παναγιά".

Τη συναυλία μπορείτε να παρακολουθήσετε online στην διεύθυνση του χορωδιακού φεστιβάλ απόψε στις 19:45.

Να σημειωθεί ότι στη Μόσχα για τους εορτασμούς αυτούς βρίσκεται και αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την οποία αποτελούν ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος και ο Μ. Ιεροκήρυξ Αρχιμ. Βησσαρίων.

φωτό αρχείου: Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. στην Αγία Πετρούπολη τον περασμένο Μάρτιο

ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΠΛΑΙΣΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ"

Aύριο Τρίτη 24 Μαϊου στο Παρίσι θα απονεμηθεί σε ειδική τελετή το Διεθνές Βραβείο (UNESCO) Μελίνα Μερκούρη, που είναι η επιβράβευση της δράσης για τη διαφύλαξη και την ενίσχυση των παγκοσμίου κύρους πολιτιστικών τοπίων.
Η τελετή θα πραγματοποιηθεί στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι, και θα ακολουθήσει συναυλία με το φημισμένο Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, που έχει ιδρύσει ο σολίστ στο βιολί Γιώργος Δεμερτζής.
Το ΝΕΚ θα συμπράξει με τον διεθνούς φήμης Έλληνα πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη στην ερμηνεία του Κουϊντέτου για πιάνο, op. 34, του Γιοχάνες Μπραμς και θα ερμηνεύσει και το Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 4 "Μάζα" του Μίκη Θεοδωράκη.
Μια διεθνούς κύρους υπόθεση στο Παρίσι με έντονο ελληνικό χρώμα. Και με τον πολιτισμό της Ελλάδας να πρωτοστατεί. Μελίνα Μερκούρη και έλληνες μουσικοί!

Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ο ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩ

Τον π. Σεραφείμ Κονίδη, ο οποίος χειροτονήθηκε χθες πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο και χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης, στο ναό του Αγίου, φυσικά, αφού είναι αδελφός της Μονής, τον γνωρίζω από λαϊκό.

Τον γνώρισα για τα καλά όταν ετοιμάζαμε την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στη Ζάκυνθο τον Αύγουστο του 2003. Λαϊκός ων, είχε δώσει τον καλύτερο εαυτό του για την άψογη υποδοχή και την όλη διεξαγωγή της Πατριαρχικής επισκέψεως.

Όταν λίγο μετά χειροτονήθηκε διάκονος, εξακολούθησε να είναι το ίδιο εργατικός και να φροντίζει με αγάπη κληρικούς και λαϊκούς. Η εξυπηρετικότητά του είναι παράδειγμα προς μίμησιν.

Εύχομαι και τώρα ως αρχιμανδρίτης, να συνεχίσει να είναι το ίδιο αγαπητός και ουσιαστικός. Είναι σημαντικό ότι είναι αδελφός της Μονής του Αγίου Διονυσίου και πιστός - αληθινά κι όχι προσποιούμενος λόγω δεσποτικής εξουσίας - στον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο.

Μακάρι να χαρεί την ιεροσύνη του εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι. Μη λησμονών ποτέ την αγνή του "θητεία" στα αυλάς του Αγίου. Όπως ακριβώς και ο δεσπότης του Χρυσόστομος.

ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ ΠΙΝΑ ΜΠΑΟΥΣ

Πίνα Μπάους (Pina 3D) είναι ο τίτλος της ταινίας του Βιμ Βέντερς.
Ο γνωστός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς παρουσιάζει μια ταινία για τη ζωή και το έργο της μεγάλης Γερμανίδας χορογράφου Πίνα Μπάους, που πέθανε το καλοκαίρι του 2009.
Σε τρισδιάστατη προβολή, ένα φιλμ το οποίο προβλήθηκε στο 61ο φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου. Ο Βέντερς παρασύρει τον θεατή σε ένα μαγευτικό ταξίδι ανακάλυψης σε μία νέα διάσταση: κατευθείαν πάνω στη σκηνή με τη θρυλική χορογράφο, αλλά και έξω από το θέατρο, στην πόλη του Βούπερταλ, στο μέρος που για 35 χρόνια ήταν το κέντρο δημιουργικότητας της Πίνα Μπάους.
Μια ταινία που δεν πρέπει να χάσετε, αγαπητοί συνοδίτες.

Εξπρεσιονισμός, πείραμα, ελευθερία, πειθαρχία. Το σώμα ως σύμβολο, ως γλώσσα, ως ενέργεια. Αγάπη, ομαδικότητα, πόνος, μοναξιά, ηλικία. Η Πίνα Μπάους («Καφέ Μίλερ», «Η Ιεροτελεστία της Ανοιξης», «Água», «Nefés») άλλαξε την τέχνη του χορού για πάντα. Επί δεκαετίες, μέσω του διάσημου χοροθεάτρου του Βούπερταλ, αποδομούσε τη φόρμα της χορευτικής κίνησης, συνθέτοντας στη θέση της σύνολα έκφρασης που οι θεατές δεν παρακολουθούσαν τόσο με το βλέμμα, όσο με την καρδιά. Οι μαθητές της έβγαζαν από μέσα τους αυτό που τους έκανε αδύναμους, το απογύμνωναν με γενναιότητα, το χόρευαν, το ξόρκιζαν. Μία παράσταση της Μπάους ήταν πάντα επώδυνη και συγκινητική, εύθραυστη και τιτάνια, λιτή και περίτεχνη. Σε γυμνά σκηνικά, χορευτές όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων δεν πρόσφεραν το τυπικό αισθητικά θέαμα, αλλά μία ειλικρινή, πρωτόγονη, παθιασμένη ιεροτελεστία.
Δεν ξεχνώ ότι την μεγάλη αξία της Πίνα Μπάους μου τόνισε σε μια συνέντευξη που μου παραχώρησε πριν μερικά χρόνια στους Δελφούς ο μεγάλος σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος, ο οποίος θεωρώ πως έχει επηρεαστεί αρκετά - και θετικά - από την αντίληψη της Μπάους για το σώμα.

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟ ΝΙΧΩΡΙ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Tο αγαπημένο μας και πανέμορφο Νιχώρι του Βοσπόρου τίμησε και πάλι τον Άγιό του πανηγυρικά, δεύτερη φορά μέσα στη χρονιά.
Στη μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του Βυζαντίου, ο οποίος γεννήθηκε το 1774 στο Νεοχώριο της Κωνσταντινούπολης, τελέστηκε τρισαρχιερατική Θ. Λειτουργία, με τη συμμετοχή των δύο Αρχιερέων της Λέσβου, του τόπου όπου μαρτύρησε ο Άγιος Θεόδωρος.
Την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, στα μεθέορτα της ανακομιδής των λειψάνων του Νεομάρτυρα που γιορτάζεται την Κυριακή του Παραλύτου, στον Ναό της Παναγίας της Κουμαριώτισσας τελέστηκε, για πρώτη φορά μετά από 60 και πλέον χρόνια, Αγρυπνία!

Κάποιες παλιές Νιχωρίτισσες, οι κυρίες Ελένη Κωνσταντινίδου, Μαρίκα Νικολαϊδου και Κρυσταλλία, θυμούνται ότι στα παιδικά τους χρόνια τελούνταν αγρυπνίες μέχρι το πρωί, ιδιαίτερα στα Εννιάμερα της Παναγίας (23 Αυγούστου).
Η Αγρυπνία προς τιμήν του Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εκ Νεοχωρίου διήρκεσε πέντε ώρες, και έγινε σύμφωνα με το Αγιορειτικό Τυπικό, αφού την επιμελήθηκε ο μοναχός Νικόλαος Διονυσιάτης (της Μονής Διονυσίου του Αγ. Όρους), εραστής της Κωνσταντίνου Πόλεως.

Της Αγρυπνίας προεξήρχε ο Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Περιφερείας του Βοσπόρου. Λειτούργησαν: ο Μέγας Εκκλησιάρχης Βενιαμίν, ο εφημέριος του Νεοχωρίου π. Αντώνιος και ο διάκονος Θεόδωρος, εκ της Πατριαρχικής Αυλής.
Ο διάκονος Θεόδωρος έψαλε, μάλιστα, εμμελέστατα μαζί με τον Κυριάκο Σωφρονίου και άλλους νέους από την Θεσσαλονίκη, τα πάντερπνα μέλη της Αγρυπνίας.

Η Αγρυπνία εφαίδρυνε τα πρόσωπα και τις ψυχές όλων των πιστών που συμμετείχαν και έμειναν μέχρι τέλους, χωρίς να υπολογίζουν την κόπωση.
Οι πιστοί προσκύνησαν και το ιερό κειμήλιο που προσέφερε ως ευλογία η Μητρόπολις Μυτιλήνης στην Κοινότητα της Παναγίας Νεοχωρίου: τμήμα εκ του μαρτυρικού υποκαμίσου του Νεομάρτυρος Θεοδώρου.

Ο φιλόκαλος μοναχός Νικόλαος Διονυσιάτης φιλοτέχνησε τα κόλλυβα του Αγίου, τα οποία διαβάστηκαν, ως είθισται, εις τιμήν και μνήμην στο τέλος της αγρυπνίας.
Ακολούθησε δεξίωση στην κοινοτική αίθουσα, όπου όλοι εξέφρασαν από καρδιάς την ευχή "Και του χρόνου"!

Οι πανηγυρίσαντες τον Άγιο Θεόδωρο, ιερείς και ψάλτες, με τον πρόεδρο της Κοινότητος Λάκη Βίγκα, ακούραστο πρωτεργάτη κάθε καλού για την Ρωμιοσύνη της Πόλης.