Θαυμάσια τα είπε και ο Θάνος Λίποβατς, αν και προερχόμενος από μη θεολογικό χώρο. Μίλησε σαν γνήσιος θεολόγος, προτείνοντας την απαλλαγή από δεισιδαιμονίες και "θαύματα" και αυθεντίες, και την υιοθέτηση του ορθού λόγου ως στάση υπευθυνότητας του καθενός απέναντι πρώτα τον εαυτό του και κατόπιν απέναντι στον άλλο. Κι ακόμα τον ενστερνισμό μιας ηθικής που θα μπορεί να κάνει την κοινωνία μας καλύτερη, σε επίπεδο καθημερινότητας, απόλυτα πρακτικά πράγματα. Για άλλη μια φορά μια εκδήλωση της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών φωτίζει όψεις της σύγχρονης εκκλησιαστικής πραγματικότητας, μέσα από την όντως Θεολογία, η οποία μάλλον λείπει από την καθημερινή πρακτική της σημερινής Ελλαδικής Εκκλησίας. Παρ' ότι υπάρχουν άνθρωποι και ιδέες και βούληση, η Διοικούσα Εκκλησία παραμένει ερμητικά κλεισμένη στο καβούκι της. Συγχαίροντας τον Μητροπολίτη Κονίτσης για την "εθνική ευαισθησία" του "περί της φημολογουμένης καταργήσεως του 583 Τάγματος Πεζικού Κονίτσης"!...
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
Σήμερα το πρωί στον χώρο των εκδόσεων Αρμός στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συζήτηση – ημερίδα με θέμα: "Ορθοδοξία και Πολιτική Θεολογία". Μια εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος. Την κεντρική εισήγηση για το θέμα έκανε ο συντονιστής της Ακαδημίας Παντελής Καλαϊτζίδης. Ακολούθησαν οι τοποθετήσεις του ομ. Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Θάνου Λίποβατς και του Λέκτορα του τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημητρίου Μόσχου.
Η εισήγηση του Π. Καλαϊτζίδη ήταν εξαιρετική! Εμπεριστατωμένη, με σοβαρά επιχειρήματα, με εύστοχες παρατηρήσεις και αποτιμήσεις. Μας εισήγαγε στην προβληματική της σχέσης Θεολογίας και Πολιτικής, αναφερόμενος τόσο σε ξένους επιστήμονες, όσο και σε έλληνες - θεολόγους κυρίως. Κατέδειξε ότι η σχέση Πολιτικής και Θεολογίας είναι αρκούντως ...αμαρτωλή, αφού τις περισσότερες φορές η Εκκλησία, τόσο στη Δύση, όσο και στην καθ' ημάς Ανατολή, ταυτίστηκε με απολυταρχικά καθεστώτα και νοοτροπίες, ταυτίστηκε με την έννοια του "Εθνους", που τόσο ταλαιπωρεί και στις μέρες μας την ενότητα της Ορθοδοξίας, αναλώθηκε -στην Ελλάδα- σε μια "Ελληνορθοδοξία", που την ...αφαίμαξε πνευματικά.
Ακούγοντας τον Καλαϊτζίδη σκεφτόμουν πόσο εξορίστηκε η Εσχατολογία χάριν του "πατριωτισμού"! Με αποτέλεσμα οι Επίσκοποί μας σήμερα να παραληρούν για το ντοκιμαντέρ του Σκάι 1821, λες κι αυτό αφορά στην σωτηρία των ψυχών του ποιμνίου τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου