ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗ ΣΑΡΩΝΙΔΑ

Αντικρίζοντας σήμερα το πρωί τη θάλασσα στη Σαρωνίδα αμέσως ψιθύρισα νοερά τους στίχους του Γιώργου Σαραντάρη από τα Τρία ποιήματα της θάλασσας:

Ὅποιος φέρνει τὴ θάλασσα στὴν ἀγκαλιά του

Εἶναι σὰ νὰ μὴν ὑποφέρει ἀπὸ βάρος

Εἶναι σὰ νὰ μὴ ντρέπεται ποὺ πηγαίνει μὲ τὸν ἀγέρα

Εἶναι σὰ νὰ κρατάει ὁλάκερη τὴ γῆ μέσα στὸ βλέμμα

Νὰ τραγουδάει μέσα στὴ νύχτα

Καὶ νὰ τοῦ γίνεται ἡ νύχτα μητέρα

Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἥλιο

Καὶ ν' ἀγαπάει μία γυναῖκα

Ποὺ τὴ νομίζει βρέφος

Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἄνεμο

Κι ἔτσι νὰ χάνει καὶ νὰ κερδίζει τὴ φωνή του