ΠΕΡΙ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

Mε αφορμή τα όσα ανιστόρητα και επικίνδυνα δημοσιεύτηκαν τον τελευταίο καιρό περί "τουρκοποιήσεως Δωδεκανήσων και Κρήτης", λόγω της διαδικασίας απόκτησης τουρκικής υπηκοότητας από ιεράρχες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Πρόεδρος του Παγκρήτιου Συνδέσμου Θεολόγων κ. Γεώργιος Στρλιγκάς γράφει τα πρέποντα στην Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen.gr: "Τα όρια της καχυποψίας: μια οφειλόμενη απάντηση".
Είναι γνωστή εδώ και κάποια χρόνια η συστηματική και εν ταυτώ άθλια προσπάθεια κάποιων στην Ελλάδα να μας πείσουν για το πόσο τούρκος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης και άλλα παρόμοια.
Στοιχούμενοι σ' αυτή τη λογική, τώρα επισείουν τον "κίνδυνο τουρκοποίησης" των επαρχιών του Θρόνου που βρίσκονται στην Ελλάδα, αν ιεράρχες των περιοχών αυτών αποκτήσουν την τουρκική υπηκοότητα.

Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το κείμενο του κ. Στριλιγκά:
Οφείλουμε να μελετήσουμε το θέμα με προσοχή και να κατανοήσουμε ορθά τις διαστάσεις του. Η εν λόγω διαφαινόμενη μεταβολή είναι ευπρόσδεκτη όχι μόνο επειδή μερικώς ρυθμίζει το ζήτημα του καταλόγου των υποψηφίων για το αξίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχου, δεδομένης της λειψανδρίας εκκλησιαστικών στελεχών στην Κωνσταντινούπολη. Κυρίως, επειδή δείχνει μια διαφορετική προσέγγιση, από τουρκικής πλευράς, στην οικουμενική διάσταση του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν είναι μόνο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν είναι μόνο η Κωνσταντινούπολη. Αυτό αναγνωρίζουν όλες οι Εκκλησίες και όλοι οι διεθνείς και παγκόσμιοι οργανισμοί. Με τη διευκόλυνση της άσκησης του δικαιώματος υποψηφιότητας για τον Οικουμενικό Θρόνο, από τους ανά τον κόσμο Ιεράρχες του Πατριαρχείου, ελπίζουμε ότι η οικουμενικότητα του θεσμού θα ενισχυθεί περισσότερο, έναντι όποιων αμφισβητήσεων και δυσκολιών του παρελθόντος.