ΟΙ ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΤΑΣΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

Ευτυχώς η υπόθεση Ιερατική Ποίηση, που με απασχολεί σε πολλά επίπεδα, ανθεί και φέρει κι άλλο και εν …αποδημία.

Ο Τάσος Βυζάντιος (π. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας) από το Λονδίνο μας χαρίζει Φαεσφόρο Αίνο (ούτις, Αθήνα 2009 - εξώφυλλο της ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνη).

Ποιήματα, γλωσσάρια (της Μεγαλοβδομάδος και της θαλάσσης) και μεταφράσεις ποιημάτων εκ του αγγλικού.
Τα ποιήματα του Τ. Βυζάντιου χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Προεικονίσεις, …εν αποδημία, τα τρέχοντα.

Είναι λογικό οι πηγές του ιερέα – ποιητή να είναι η πατρίδα, η ζωή του ως αποδήμου, η πορεία του στην Εκκλησία, αλλά και τα κινήματα της ψυχής με διάφορα ερεθίσματα.
Η γραφή του ρεαλιστική, άμεση, χειροπιαστή. Και ταυτόχρονα δοξολογική! Ένας αίνος στη ζωή και τις ποικίλες εκφάνσεις της.
Διαβάζεις ποιήματα – ταξίδια του νου και ροές του χρόνου. Ποιήματα – σημάδια της ψυχής.
Ο Τ. Βυζάντιος είναι φανερό πως γράφει γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να αποτυπώσει ό,τι τον συγκινεί και τον συνεπαίρνει. Μα θα μου πείτε όλοι αυτό δεν κάνουν όσοι γράφουν ποίηση;
Δεν είναι το ίδιο. Ο λόγος της αποδημίας είναι ισχυρός.

«Ο δρόμος της αποδημίας ανήφορος
Κι η καρδιά μας πέτρα ασήκωτη…»
«Το ταξίδι μας σταματημό δεν έχει…».

Ένα ταξίδι μακρύ προς την υπέρβαση.
Διαβάστε την αναφορά στην ποίηση του Τ. Βυζάντιου, αγαπητοί συνοδίτες, ενός άλλου πεφιλημένου ιερέα ποιητή, του π. Παναγιώτη Καποδίστρια (όπου και τρία δείγματα της ποιητικής του γραφής).
Περιμένουμε την νέα συλλογή του αποδήμου ποιητή η οποία ...κυοφορείται στο τυπογραφείο και προβλέπεται να ...γεννηθεί κατά τις 10 Σεπτεμβρίου.

Μέχρι τότε διαβάζουμε Φαεσφόρο αίνο και Ημερολόγιο Αποδημίας.

…Άντε, γειά χαρά
και καλά μας αρμενίσματα.
Ίσως το επόμενο λιμάνι
νάναι κι εκείνο ελληνικό.
Κι αν πάλι όχι
δεν πειράζει
ο κόσμος – η πατρίδα μας
το σύμπαν – ο κόσμος της καρδιάς μας…

(από το ποίημα Υπέρβαση).