Μια πραγματικά ξεχωριστή συναυλία την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου το βράδυ στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών με την Ορχήστρα Πατρών υπό την διεύθυνση του διακεκριμένου μαέστρου και συνθέτη Άλκη Μπαλτά. Το πρόγραμμα αποκλειστικά ελληνικό, δηλ. έργα ελλήνων συνθετών, παλαιότερων και σημερινών. Γεγονός που καταδεικνύει περίτρανα την μεγάλη και αξιόλογη ελληνική παραγωγή στον χώρο της λόγιας μουσικής.Πρώτο έργο το Greensleeves-dream, γραμμένο από τον Α. Μπαλτά το Νοέμβριο του 2008. Η σύνθεση βασίζεται πάνω στην ομώνυμη αναγεννησιακή μελωδία, που έχει φτάσει στις μέρες μας ως χριστουγεννιάτικο τραγούδι, και ο Μπαλτάς επεξεργάζεται ευφάνταστα και με τέχνη. Μετά από μια σύντομη «ονειρική» εισαγωγή, κυριαρχεί η μελωδία Greensleeves, με σύντομες διακοπές από ενδιάμεσα μουσικά επεισόδια.
Στη συνέχεια η Ορχήστρα ερμήνευσε το Αφιέρωμα στα Φυλακισμένα Μνήματα του αείμνηστου Κύπριου συνθέτη Σόλωνα Μιχαηλίδη (1903 – 1979). Τώρα συνειδητοποιώ ότι συμπληρώνονται φέτος 30 χρόνια από τον θάνατό του. Το έργο του Μιχαηλίδη - που έχει ως αφορμή τα μνήματα των Κυπρίων αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59, στα οποία είχε απαγορευτεί κάθε πρόσβαση του λαού από την Αγγλική Διοίκηση – είναι βαρύ και πένθιμο. Μαρτυρεί την συνθετική τέχνη του δημιουργού, που φρόντισε να αναδείξει με καθαρότητα η ερμηνευτική άποψη του Α. Μπαλτά.
Το επόμενο έργο Παραλλαγές σε ένα θέμα του Σόλωνα Μιχαηλίδη συνέθεσε ο σπουδαίος εκείνος θεσσαλονικιός Κώστας Νικήτας (1940 –1989) που έφυγε αιφνίδια και πρόωρα. Μαθητής του Μιχαηλίδη και φίλος του Άλκη Μπαλτά. Άρα ο μαέστρος συνδέεται ιδιαίτερα με τον συνθέτη, εξ’ ου και η συναισθηματική προσέγγιση του έργου, πέρα από την κατακτημένη τεχνική αρτιότητα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο Παραλλαγές σε ένα θέμα του Σ. Μιχαηλίδη ήταν η σύνθεση με την οποία ο Κ. Νικήτας πήρε το πτυχίο σύνθεσης από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης το 1967. Το ταλέντο του είναι ολοφάνερο σ’ αυτήν την σύντομη μουσική σύνθεση.
Το πρώτο μέρος της συναυλίας ολοκληρώθηκε με τις Τρεις χορευτικές εικόνες από την Μικρά Ασία του φίλου συνθέτη Φίλιππου Τσαλαχούρη, ο οποίος ήταν παρών. Οι τρεις χοροί παίχτηκαν για πέμπτη φορά μέσα σε δύο χρόνια. Και η επόμενη εκτέλεσή τους θα είναι την 25η Μαρτίου στο Κίεβο! Στο πλαίσιο του εορτασμού της εθνικής μας επετείου εκεί. Για δεύτερη φορά άκουσα τους χορούς αυτούς live. Η ερμηνεία Ορχήστρας Πατρών υπό τον Μπαλτά ήταν θυελλώδης θα έλεγα! Κρουστή, διάφανη, ηγεμονική! Ο συνθέτης των 24 ελληνικών χορών, που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το έργο του αυτό, μας προσκαλεί και με τους τρεις αυτούς χορούς για έγχορδα, μ’ ένα τρόπο απόλυτα σημερινό, σε κόσμους και καιρούς αλλοτινούς, απέραντα ευγενικούς.
Στο δεύτερο μέρος απολαύσαμε την κλασική Ποιμενική Σουΐτα του Μάριου Βάρβογλη (1885 –1967), έξοχο δείγμα της Εθνικής Μουσικής Σχολής, δύο διασκευές για έγχορδα τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και μια μεταγραφή της Δωδεκανησιακής Σουΐτας του Γιάννη Κωνσταντινίδη (1903 – 1984). Ο Νίκος Κυπουργός μας έδωσε σε αργή εκδοχή το «Ένα το χελιδόνι» από το «Άξιον εστι» του Ελύτη και ο Άλκης Μπαλτάς την θαυμάσια μελωδία του τραγουδιού «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ» (ποίηση Τάσου Λειβαδίτη). Η ελεύθερη διασκευή του Μπαλτά μου αρέσει πολύ γιατί έχει πλοκή, ένταση και αίσθημα. Την άκουσα πρόσφατα και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπως την έπαιξε η Καμεράτα υπό την διεύθυνση του ιδίου. Εδώ μου άρεσε καλύτερα. Μου άρεσε και η μεταγραφή που έκανε ο βιολιστής Γιάννης Μαυρίδης στην διάσημη Σουΐτα του Κωνσταντινίδη.
Ήταν μια συναυλία άκρως παιδευτική, ιδιαίτερα συναισθηματική και γνησίως ελληνική.
Χαίρομαι ιδιαίτερα διότι ο Άλκης Μπαλτάς και η σπουδαία πιανίστα Βίκυ Στυλιανού, η οποία έπαιξε στο Greensleeves (στην Αθήνα, στο Μέγαρο, το άκουσα με άρπα) με τιμούν με την φιλία τους. Τους τιμώ απεριόριστα ως ακάματους και εξαιρετικούς εργάτες της μουσικής και ιεραποστόλους της ελληνικής μουσικής.
Στην φωτό Άλκης Μπαλτάς και Φίλιππος Τσαλαχούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου