Η φωτογραφία αυτή του Νίκου Μαγγίνα έχει αποτυπώσει τη συμμετοχή του κ. Κυρίλλου στην Θ. Λειτουργία που τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην Καππαδοκία, στον ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Σινασού, την Κυριακή 13 Μαΐου 2007. Τα τελευταία χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει καθιερώσει ένα προσκύνημα στην Καππαδοκία μετά το Πάσχα, στο οποίο προσκαλεί και Προκαθημένους άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Το 2007 κάλεσε τον μακαριστό Πατριάρχη Ρωσσίας κ. Αλέξιο Β', ο οποίος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην πρόσκληση για λόγους υγείας και απέστειλε ως εκπρόσωπό του τον Μητροπολίτη Σμολένσκ κ. Κύριλλο, τον νέο Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσσίας.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Σμολένσκ κ. Κύριλλος (ο σημερινός Πατριάρχης Μόσχας) προσφώνησε ως εξής τον Οικουμενικό Πατριάρχη:
Παναγιώτατε,
Σας μεταφέρω τον χαιρετισμό του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσσίας σ’ Εσάς και σε όλο το πλήρωμα του ευσεβούς λαού. Με την πρωτοβουλία Σας και την ευλογία Σας ήλθαμε εδώ, στην αρχαία γη της Καππαδοκίας. Είχαμε την χαρά της Ευχαριστιακής Κοινωνίας και αυτές τις στιγμές οι δεσμοί του ενός με τον άλλο και με το παρελθόν γίνονται ιδιαιτέρως αισθητοί.
Η Εκκλησία ως μυστήριο υπερβαίνει τον τόπο και τον χρόνο. Συνδέει τό παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Συνδέει διαφορετικούς λαούς που ζούνε σε διαφορετικά μέρη της γης. Τί σημαίνει να ενώνει τό παρελθόν, το παρόν και το μέλλον; Στην Εκκλησία τό παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν ως μία στιγμή. Μόνο μέσα στην Εκκλησία μαθαίνουμε αυτό το μεγάλο μάθημα που μας διδάσκει η πίστη μας και από το βάθος αυτής της εμπειρίας ανακύπτει η ελπίδα μας. Όσο δύσκολες κι αν είναι οι εκάστοτε ιστορικές συνθήκες, εμείς οι χριστιανοί έχουμε πάντοτε την ελπίδα. Και η ελπίδα μέσα μία στιγμή μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Ποτέ δε θα ξεχάσω την εμπειρία της ζωής μου στην Σοβιετική Ένωση, όταν κάναμε προσευχή στα ερείπια των ιερών ναών. Ένας τέτοιος ναός, όπως αυτός, θα μας φαινόταν ωραιότατος, διότι όλες οι εκκλησίες ήταν σε ερειπώδη κατάσταση. Οι ιερείς και οι Επίσκοποι ήσαν φυλακισμένοι και φαινόταν ότι με τις ανθρώπινες δυνάμεις δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτε.
Και μέσα σε μία ημέρα άλλαξαν τα πάντα. Ποιος ιστορικός μπορεί να τα εξηγήσει όλα αυτά; Ποια ανθρώπινη λογική μπορεί να τα εξηγήσει όλα αυτά; Χωρίς να γίνει κανένας πόλεμος, ούτε εξέγερση, μόνο σε μία ημέρα, τήν ημέρα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, το 1991, άλλαξαν τα πάντα. Μπήκαμε στο ναό υπό άλλες συνθήκες και βγήκαμε από τη Θεία Λειτουργία υπό διαφορετικές.
Ζούμε με την ελπίδα, η οποία πηγάζει από την εμπειρία της Εκκλησίας. Ζούμε με την ελπίδα, η οποία πηγάζει από την πίστη μας. Γι’αυτό στον χαιρετισμό «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» απαντούμε με πολύ δύναμη «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ». Σ’ αυτήν την απάντηση συμπυκνούται όλη η πίστη μας, όλη η ελπίδα μας. Εν τω Χριστώ είμαστε ενωμένοι όλοι οι λαοί, όλες οι χώρες, και δεν υπάρχει Έλληνας ούτε Ιουδαίος, δεν υπάρχει ούτε Άραβας ούτε Ρώσος: είμαστε όλοι ένα! Και πουθενά αλλού δεν αντιλαμβανόμαστε αυτήν την ενότητα, όσο στην Εκκλησία.
Είμαστε ενωμένοι επειδή ζούμε την αυτή πνευματική εμπειρία, έχουμε τους ίδιους Αγίους. Ο Παναγιώτατος Πατριάρχης, για παράδειγμα, αναφέρθηκε σήμερα στον σεβασμό και την τιμή προς το πρόσωπο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου και του Μαξίμου του Γραικού στη Ρωσσία. Ως Ορθόδοξοι λαοί ζούμε την ίδια πνευματική ζωή, γι’αυτό τόσο καλά καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο και τόσο εύκολα επικοινωνούμε μεταξύ μας. Και σ’αυτήν ακριβώς την πνευματική συγγένεια βασίζεται η φιλία και η αλληλεγγύη των Ορθοδόξων λαών.
Διατηρώντας την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας εμείς, ως Ορθόδοξοι, ζούμε με την πίστη μας κοντά στους πιστούς άλλων θρησκειών και είμαστε ανοικτοί προς αυτούς και καλούμε και τους άλλους να μιμηθούν το παράδειγμά μας. Πιστεύουμε ότι οι καλές σχέσεις μεταξύ των διαφορετικών λαών και θρησκειών είναι αυτό που πρέπει να επιδιώκουμε σήμερα. Και γι’αυτό δίδει ιδιαίτερη χαρά σ’εμάς τους Ρώσσους η πρόοδος στις σχέσεις μεταξύ των λαών της Ελλάδος και της Τουρκίας. Και εκτιμούμε πολύ το γεγονός ότι συμπροσευχηθήκαμε μαζί Σας εδώ στη γη της Καππαδοκίας, με την ελπίδα ότι και στο εξής θα αναπτύσσονται οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, μεταξύ Ρωσσίας καί Τουρκίας, ενώ οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Ρωσσίας είναι ήδη αδελφικές και αδιάρρηκτες.
Σας ευχαριστώ, Παναγιώτατε και πάλι γι’ αυτήν την υπέροχη εμπειρία, για την κοινή προσευχή και για τα καλά Σας λόγια. Εύχομαι να Σας χαρίζει ο Κύριος την δύναμη και το σθένος για να συνεχίζετε την ποιμαντική αποστολή Σας για το καλό της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εις Πολλά έτη Παναγιώτατε! Ο Χριστός εν τω μέσω ημών!»
Την προηγουμένη ημέρα, Σάββατο 12 Μαΐου, τελέστηκε Εσπερινός στο παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου, στην περιοχή Νεαπόλεως, που είναι λαξευμένο στον βράχο της Αραβύσσου. Στον χαιρετισμό του ο Μητροπολίτης Κύριλλος είπε απευθυνόμενος προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη:
«Σ’αυτόν τον ιερό τόπο θα ήθελα να σας διαβιβάσω τις καλύτερες ευχές του αδελφού Σας, Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσσίας κ. Αλεξίου, ο οποίος με παρεκάλεσε να Σάς μεταφέρω την αγάπη μας.
Είχα ένα προσωπικό όνειρο, να επισκεφθώ αυτόν τον ιερόν τόπο, ο οποίος έχει τόσο πολλή μεγάλη σημασία στην ιστορία μας. Επθυμούσα να έλθω εδώ όχι ως απλός επισκέπτης για να δω τους τοίχους, αλλά ως ένας χριστιανός για να προσευχηθώ. Να προσευχηθώ, όχι μόνος μου, αλλά μαζί με τους αδελφούς μου από την Εκκλησία της Πόλεως. Θα ήθελα να Σας ευχαριστήσω, Παναγιώτατε, γι’αυτήν την πρωτοβουλία Σας για το προσκύνημα κάθε χρόνο στην Καππαδοκία. Αυτό το προσκύνημα έχει κάθε χρόνο πανορθόδοξη διάσταση, επειδή πολλοί Προκαθήμενοι και εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών Σάς συνοδεύουν σ’ αυτό. Πάλι και πολλάκις μαρτυρώ ότι είμαστε μία Εκκλησία, είμαστε ένας Ορθόδοξος λαός και Σάς ευχαριστώ, Παναγιώτατε, γι’αυτήν την πρωτοβουλία Σας.
Σας ευχαριστώ, Παναγιώτατε, γι’αυτήν την κατανυκτική προσευχή. Έχω την ευτυχία να Σάς γνωρίζω για τριάντα χρόνια. Στη διάρκεια αυτών των τριάντα χρόνων επικοινωνούμε πολύ συχνά. Από την πρώτη μας ακόμη συνάντηση στο αεροδρόμιο της Πόλεως διαφυλάττω στην καρδιά μου την λαμπρή Σας προσωπικότητα. Η επικοινωνία μαζί Σας πάντοτε με εμπνέει και μου διδάσκει πολλά. Παρακαλώ, Παναγιώτατε, νά μνημονεύετε στις προσευχές Σας την Ρωσσική Εκκλησία, τον Ρωσσικό λαό και ημάς τους αναξίους».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος απήντησε συντόμως τα εξής: «Ευχόμαστε εις τον Ιερώτατον Άγιον αδελφόν υγείαν καί μακροημέρευσιν, διότι, όπως το είπα και προηγουμένως, είναι πολύτιμον στέλεχος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσσίας. Είναι επί κεφαλής του Τμήματος των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών σχέσεών της και μπορούμε και πρέπει να συνεργαστούμε, όπως το κάναμε έως τώρα, και εις τό μέλλον, δια το κοινόν αγαθόν της όλης Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και της μαρτυρίας της εις τον σημερινόν κόσμον».
φωτό: Ν. Μαγγίνας
Λίαν επίκαιρη η έκφραση της πεποιθήσεως του Οικουμενικού μας Πατριάρχου για αρμονική συνεργασία μεταξύ των δύο Εκκλησιών, με σκοπό την κοινή μαρτυρία της Ορθοδοξίας "εν τω τεταραγμένω κόσμω τής σήμερον" όπως αναφέρει στο συγχαρητήριο μήνυμα Του προς τον νεοεκλεγέντα Πατριάρχη Ρωσίας. Συμφωνεί κατά πάντα με όσα είχε υποστηρίξει σε άρθρο του,το οποίο δημοσιεύτηκε το 2001 στο περιοδικό Ecumenical Review, ο τότε Σμολένσκ και νυν Μόσχας Κύριλλος, στο οποίο διαπιστώνει ότι στην πραγματικότητα της εποχής μας ο κόσμος έχει καταστεί ανοιχτός, ρευστός και χαρακτηρίζεται από αλληλοδιείσδυση(ανοιχτές κοινωνίες). Και στη συνέχεια ο Κύριλλος θέτει το ερώτημα του πως θα πρέπει να αντιδράσουν οι χριστιανικές κοινότητες ενώπιον αυτής της προκλήσεως. Οπότε η άνοδός του στον Πατριαρχικό θρόνο της Ρωσίας του δίδει την ευκαιρία να συμμετάσχει στην ενεργοποίηση έτι και έτι της συνεργασίας μεταξύ των χριστιανικών Εκκλησιών για την εκκλησιαστική αντιμετώπιση και αυτών των καίριων προβληματισμών που εξέφρασε ήδη από το 2001.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίησαν ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ του εκλεγέντος
ΑπάντησηΔιαγραφήνέου πατριάρχου Μόσχας και ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ επ' αγαθώ της εκκλησίας και συμπάσης της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.Εκ βάθους δε καρδίας ΕΥΧΟΜΑΙ να μην επισκιασθούν ΠΟΤΕ οι σχέσεις της εκκλησίας, ην εκλή- θη να ποιμάνει με ουδεμίαν ετέραν και κυρίως με το οικουμενικόν Πα- τριαρχείον!
Υ.Γ. Αλήθεια πότε κι εδώ θα αναδεικνύονται οι εκκλησιαστικοί ταγοί μας με ευρυτέραν ψηφοφορίαν συμμετεχόντων και πλείονος μερίδος κληρικών, αλλά και λαϊκών και όχι απο μιάν σύνοδον ΕΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗ- ΛΩΝ;;!!
Βλέπει επίσης, σαν αποτέλεσμα μάλλον της θεολογικής του καταρτίσεως, με θετικό βλέμμα το διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Ρ/καθολικών ο νέος Μόσχας.
ΑπάντησηΔιαγραφή