Λέει ο Ελύτης: "Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα".
Αυτό το δικαίωμα στον ποιητικό παράδεισο διεκδικεί με πείσμα χρόνια τώρα, δια της γραφίδος του, ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας.
Μια θέση στον ποιητικό ήλιο. Την έχει κατακτήσει με ποταμούς ποιητικών ιδρώτων. Αυτή τη θέση κι αυτό το δικαίωμα τού αναγνωρίζουν και όσοι κατά καιρούς τον βραβεύουν για το ποιητικό του έργο που εξαπολύεται στην οικουμένη από το Μπανάτο της Ζακύνθου.
Έτσι, το Αριστείο Ποίησης "Κούρος Ευρωπού" που του απονέμει η Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρία "Τέχνη" Κιλκίς, δεν είναι τίποτε άλλο από αναγνώριση του δικαιώματός του να γράφει ποίηση που μας αφορά. Γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα. Να 'χουμε και μεις ένα διάφορο, ήτοι ένα μικρό, έστω, μερίδιο στην ομορφιά.
Για αυτό, παμφίλτατε Π.Κ., "Σού πρέπει πάσα λαλούμενη αγάπη".
Οποία έκπληξη! Ευχαριστώ, αγαπητέ, για την καλότητα των αισθημάτων, κάτι που σπανίζει στον καιρό και στον τόπο μας!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφειλόμενη η τιμή στον ποιητή, χαρά και περηφάνεια για όλους μας, που έχουμε φίλο έναν τέτοιο άξιο δημιουργό.
ΑπάντησηΔιαγραφήδυο μπράβο:
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρώτο στο βραβευμένο ποιητή!
το δεύτερο στην "ποιητική" περιγραφή του γεγονότος!
Ως ιερέας καμαρώνω για τον π.Παναγιώτη Καποδίστρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο πάτερ μου
π. Α. Κ.