ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ

Στις ειρηνευτικές προσπάθειες που βρίσκονται σε εξέλιξη για την σταθερότητα της τραγικής κατάστασης στη Μέση Ανατολή, αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά την ομιλία του για το νέο έτος που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα του Θρόνου στο Φανάρι. Ο Πατριάρχης είπε επί λέξει:
«Δεν είναι μυστικόν ότι οι τελευταίοι καιροί είναι κατ’ εξοχήν δύσκολοι δι’ όλην την ανθρωπότητα. Η αρξαμένη πέρυσι παγκόσμιος οικονομική κρίσις, αι κατά τόπους εντάσεις, η έξαρσις της τρομοκρατίας, τα πολλαπλασιαζόμενα θερμά επεισόδια, όπως τας ημέρας αυτάς εις την Μέσην Ανατολήν. Ευχόμεθα επί τη ευκαιρία αι μεσολαβητικαί και ειρηνευτικαί προσπάθειαι του Πρωθυπουργού της Τουρκίας να στεφθούν υπό επιτυχίας και να ημπορέσει να συμβιβάσει τα διεστώτα. Και εκείνος και όσοι άλλοι θεσμοί και πρόσωπα αγωνίζονται προς αυτήν την θεάρεστον κατεύθυνσιν».

«ΥΠΑΡΧΩΜΕΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΩΜΕΝ»
«Καίριον μήνυμα ότι υπάρχωμεν και θα υπάρχωμεν με προοπτικάς, συντονισμού, εργασίας, επιβιώσεως» απηύθηνε, επίσης, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος για τους χριστιανούς ανά τον κόσμο και για την Ομογένεια της Πόλης:

«Είμεθα, αγαπητοί, μικροί εις ένα κόσμον μεγάλον εις τας φαντασιώσεις του. Είμεθα ταπεινοί εις ημέρας όπου περισσεύει η «ύβρις», με την φιλοσοφικήν έννοιαν της λέξεως, την οποίαν ο Εφέσιος φιλόσοφος (Ηράκλειτος) θεωρεί περισσότερον επικίνδυνον από την πυρκαϊάν. Είμεθα ολίγοι μέσα εις ένα πλήθος αγνοούντων το Ευαγγέλιον, απ’ άκρου εις άκρον της γης. Είμεθα δια τον κόσμον αμελητέοι, καθ’ ην στιγμήν ο Χριστός ευρίσκεται εις διαρκή αναζήτησίν μας με περίσσειαν αγαπητικής φροντίδος. Συχνάκις η σμικρότης, η ταπείνωσις, το ολιγάριθμον και η άγνοια και απόρριψις μας κάμπτουν και μας δημιουργούν άγχος, αγωνίαν, κάποτε και απελπισίαν. Όμως είμεθα οι τελευταίοι που επιτρέπεται να αγχωνώμεθα, να αγωνιώμεν ή να απελπιζώμεθα. Και ως μεμονωμένα πρόσωπα, και ως Γένος, και ως Εκκλησία, καθ’ όλην την ιστορίαν μας, προσωπικήν και συλλογικήν, εζήσαμεν αποφασιστικήν την επέμβασιν της Θείας Προνοίας, είδομεν την ανατροπήν πολλών αρνητικών δεδομένων, ησθάνθημεν έντονον την παράκλησιν της Θείας Αγάπης, ερρύσθημεν από πολλών κινδύνων, ηδυνήθημεν να είπωμεν εις τον Κύριον: «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν». Η ημερομηνία λήξεως δεν έρχεται».

φωτό: Ν. Μαγγίνας