Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος σ’ ένα παλιότερο κείμενό του για τον Καβάφη έγραφε αλήθειες που και σήμερα ισχύουν στο ακέραιο: «Μισό αιώνα μετά τον θάνατό του, ο Καβάφης είναι πιο ζωντανός από κάθε άλλη φορά… Εξακολουθεί να ζει κατά τρόπο μοναδικό, χάρη στο ταλέντο και στην τέχνη του… Ο Καβάφης καλπάζει!»
Η διάδοση του Αλεξανδρινού ποιητή στα πέρατα του κόσμου είναι γεγονός! Μέχρι και στην Κίνα ο Καβάφης είναι εξαιρετικά δημοφιλής στις μέρες μας, στους λογοτεχνικούς κύκλους.
Ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης στο κείμενό του στο ΒΗΜΑ της περασμένης Κυριακής, ο Καβάφης στην Κίνα, αναφέρεται στην καλή τύχη του ποιητή στη χώρα του Δράκου. Αυτή οφείλεται στον ελληνοκινέζο, όπως τον λέω εγώ, Λεωνίδα, που σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και τώρα μεταφράζει από το πρωτότυπο Καζαντζάκη, Ελύτη, Καβάφη, Σεφέρη.
Βέβαια οι δύο τόμοι – καβαφικές ανθολογίες που έχουν κυκλοφορήσει στα κινέζικα είναι μεταφράσεις από τα αγγλικά. Οπότε χρειάζεται, όπως σωστά επισημαίνει ο Γιατρομανωλάκης, μια μετάφραση του Καβάφη από το πρωτότυπο.
Το επίσης ενδιαφέρον θέμα που θίγει ο Γιατρομανωλάκης είναι ο αχανής Καβάφης του Διαδικτύου. Σημειώνει ο έλληνας Πανεπιστημιακός κάτι ολωσδιόλου ενδεικτικό:
«Θυμάμαι τη σχετική παρατήρηση του Peter Mackridge σε πρόσφατη διάλεξή του σχετικά με τη χρήση του καβαφικού τίτλου «Περιμένοντας τους βαρβάρους» στο Διαδίκτυο. Ως τη στιγμή της αναζήτησής του ο τίτλος εμφανίζεται τουλάχιστον 64.800 φορές στα αγγλικά («Waiting for the barbarians») - στα ελληνικά 1.320 φορές!». Και στη συνέχεια ο Γιατρομανωλάκης αναφέρεται στην απήχηση του Καβάφη στο κινεζικό διαδίκτυο! Με ιστοσελίδες και blogs: Τα όσα συνάγονται από την άλλη ομάδα των bloggers είναι εξίσου ενδιαφέροντα. Στις 9.3.2007 ένας αναγνώστης ξαναδιαβάζει, όπως λέει, «λίγο» Καβάφη. Τον αποκαλεί μάστορα του είδους και αισθάνεται να συμπάσχει με τον «γερασμένο άνδρα που κάθεται μόνος σε ένα τραπέζι». Ενας δεύτερος παραθέτει ένα κινεζικό ποίημα και αναρωτιέται αν ο συντάκτης του έχει επηρεασθεί από τον Καβάφη. Κάποιος τρίτος προβαίνει σε εμπεριστατωμένη ανάλυση του τρόπου με τον οποίο ο Καβάφης οργανώνει τον (μνημονικό) ποιητικό χρόνο φέρνοντας ως παράδειγμα το ποίημα του 1919 «Να μείνει». Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζουν τα ψευδώνυμα (ή ονόματα;) των συζητητών. Μια ωραιότατη νεαρά (υπάρχει φωτογραφία της) υπογράφει «Όμορφη και σιωπηλή». Σχολιάζει ένα ποίημα του Καβάφη και λέει: «Το διάβασα και το εννόησα πλήρως!».

ΣΤΗΝ ΘΡΥΛΙΚΗ ΣΚΑΛΑ!

Kατά το πρόσφατο ταξίδι μου στο Μιλάνο με την Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία δεν ήταν δυνατόν να μην... "προσκυνήσουμε" στην θρυλική Σκάλα! Και φυσικά, ως καλοί τουρίστες, να φωτογραφηθούμε μπροστά από το πρόγραμμα του πρώτου λυρικού θεάτρου! Μαζί με τον μαέστρο Τάσο Συμεωνίδη και άλλους φίλους.

Ο μύθος της Σκάλας διατηρείται και σήμερα με αμείωτη ένταση! Το πιστοποιεί η εξής πρόσφατη είδηση: «Μουσικός είμαι. Δεν είμαι πολιτικός που πρόκειται να κηρύξει τον πόλεμο σε άλλη χώρα». Αυτή την απάντηση έδωσε ο Ντανιέλε Γκάτι όταν ρωτήθηκε αν φοβάται την 7η Δεκεμβρίου. Η ερώτηση είχε νόημα: στις 7 Δεκεμβρίου, εορτή του Αγίου Αμβροσίου, πολιούχου του Μιλάνου, κάθε χρόνο η Σκάλα δίνει εκ παραδόσεως την πρεμιέρα της σεζόν, την οποία εφέτος θα διευθύνει ο ανερχόμενος ιταλός αρχιμουσικός με Δον Κάρλο του Βέρντι. «Το να εγκαινιάσω τη σεζόν της Σκάλας» συνέχισε ο Γκάτι «είναι μια κατάληξη για μένα, είναι η επιβράβευση τριάντα χρόνων δουλειάς». Ο Γκάτι έφτασε σήμερα, στα 47 του χρόνια, να είναι περιζήτητος, έχοντας στο παρελθόν πραγματοποιήσει εμφανίσεις με σπουδαία συγκροτήματα στα μεγαλύτερα μουσικά κέντρα του κόσμου. Σκηνοθέτης του Δον Κάρλο θα είναι ο Στεφάν Μπρονσβίγκ, γνωστός για τις αντισυμβατικές αντιλήψεις του. Τι θα πουν οι φύλακες της παράδοσης; «Το σκηνικό» λέει ο Γκάτι «θα είναι αφηρημένο, σχεδόν μινιμαλιστικό, και η σκηνοθεσία θα επικεντρωθεί στους φωτισμούς και στην ηθοποιία. Βρίσκω ενδιαφέρουσα την προοπτική να ανανεωθούν τα πάντα και να ζωντανέψει η σχέση των προσώπων, πράγμα ιδανικό για το θέατρο του Βέρντι, που δεν είναι ποτέ διακοσμητικό αλλά είναι σαιξπηρικό».

Να 'χαμε χρόνο για έναν Βέρντι στη Σκάλα! Η καλύτερη αναψυχή! Προς το παρόν ας αρκεσθούμε, φίλοι μου, στις λιγοστές φωτογραφίες μου από τη Σκάλα. Μου εύχομαι σύντομα πάλι εκεί για μια παράσταση.

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΕΜΙΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΤΕΡΟΥ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΤΕΡΟΥ, ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ!

Το κείμενο προβληματισμού για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών που υπογράψαμε κάποιοι θεολόγοι από την Πάτρα, δημοσιεύθηκε σε αρκετές ιστοσελίδες μεταξύ των οποίων και στο Αντίβαρο. Εκεί υπάρχουν μερικά σχόλια, από τα οποία το πρώτο με αφορά προσωπικά. Λέει λοιπόν στο υστερόγραφο του κριτικού σχολίου του ο Βασίλης:
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Π. Ανδριόπουλος είναι πολέμιος του σοφότερου, παραδοσιακότερου και σοβαρότερου θεολόγου των ημερών μας Νικολάου Σωτηροπούλου. Τα επιχειρήματα των επιθέσεων του είναι εντελώς ανόητα και διεστραμμένα. Προκλήθηκε από τον κ. Σωτηρόπουλο να απαντήσει σε κάποια ερωτήματα αλλά ακόμα περιμένουμε την απάντηση του έστω και αν έχουν περάσει μερικοί μήνες απο τότε...

Τι έχει συμβεί; Ο φίλος Βασίλης έχει παρακολουθήσει προφανώς τον διάλογό μου με τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας Ορθόδοξος Τύπος. Εκεί είχα γράψει προ καιρού: Κάποιοι πρώην φίλοι του (του Ν. Σωτηρόπουλου), από την αδελφότητα «ΣΤΑΥΡΟΣ», μού έστειλαν φυλλάδια στα οποία καταγράφεται η εμπλοκή του κ. Σωτηρόπουλου σε οικονομικά σκάνδαλα.

Ο Ν. Σωτηρόπουλος με ...προκάλεσε να δώσω στη δημοσιότητα τα σχετικά στοιχεία, υποννοώντας ότι τον ...συκοφαντώ. Δεν το έκαμα μέσω του Ορθοδόξου Τύπου για να μην δώσω συνέχεια στο θέμα. Ανώφελο γαρ. Επειδή όμως οι οπαδοί του Ν. Σωτηρόπουλου μού χρεώνουν ως φαίνεται την παράλειψη, δεν θα τους χαλάσω το χατίρι. Μπορούν να δουν εδώ τα σχετικά. Έχω κι άλλα αν προκληθώ.

Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω καμία διάθεση να είμαι "εχθρός του Ν. Σωτηρόπουλου". Απλώς, δεν φοβούμαι τον Ν. Σωτηρόπουλο και το απύλωτο στόμα του - όπως οι "εκκλησιαστικοί"- και λέω τη γνώμη μου. Δεν είχε συνηθίσει φαίνεται στην αντίθετη άποψη. Δεν πειράζει κάθε αρχή και δύσκολη...

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΓΛΥΠΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΟΥ

Ο ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

"Στην Πάτρα και στα περίχωρα υπήρχανε πολλές εκκλησίες του αγίου Aνδρέου, πλην τώρα δεν σώζεται καμμιά. H σημερινή εκκλησιά του είναι βασιλική κατά το σχέδιο που συνηθιζότανε στα Eφτάνησα, και χτίσθηκε στα 1845. Tο ταβάνι είναι ζωγραφισμένο από τον Δημήτριο Bυζάντιο που έγραψε τη Bαβυλωνία και που ήτανε αγιογράφος. M' όλο που η εκκλησία αυτή δεν είναι καμωμένη και ζωγραφισμένη κατά το βυζαντινό τρόπο, είναι ωστόσο κατανυχτική.

Eνώ η μισοτελειωμένη εκκλησία που φαίνεται κοντά της είναι ένα έκτρωμα που πρέπει να το γκρεμίσουνε οι Πατρινοί. Ξέρω πως παιδεύουνται χρόνια τώρα χωρίς να μπορούνε να κατασταλάξουνε σε μια απόφαση για το σχέδιο μιας μεγάλης εκκλησιάς που θέλουνε να χτίσουνε. Eίδα το σχέδιο που σκάρωσε ένας Φραντσέζος, που είναι ίδια τούρτα. Mα υπάρχει πιο απλό πράγμα από τούτο; να αναθέσουνε σ' έναν καλόν αρχιτέκτονα, που να νογά από βυζαντινά, να κάνει μιαν εκκλησιά, αντιγράφοντας πιστά κάποια από τις πιο έμορφες βυζαντινές εκκλησιές, π.χ. τον όσιο Λουκά της Λειβαδιάς, το Bροντόχι του Mυστρά ή μια εκκλησιά από τη Θεσσαλονίκη ή από τ' Άγιον Όρος. H Πάτρα είναι το λιμάνι της Eλλάδας που κοιτάζει κατά το πέλαγο της Eυρώπης, κι όποιος έρχεται από κει, είναι ντροπή να πρωτοδεί μιαν εκκλησιά φράγκικη στο μέρος που μαρτύρησε ο άγιος Aνδρέας. Πρέπει να δει μια εκκλησιά ελληνική, βυζαντινή. Tι καθόσαστε και συζητάτε χρόνια τώρα, σαν να μην έχετε την πιο σπουδαία τέχνη στον τόπο σας;

Eδώ στην Aθήνα ζωγράφισα μια μικρή και παλαιά εκκλησιά του αγίου Aνδρέα, που βρίσκεται στην οδό Λευκωσίας, κοντά στην πλατεία Aγάμων. H πιο πολλή δουλειά έγινε. Σαν τελειώσει η αγιογραφία, πιστεύω να γίνει ένα μικρό μουσείο της βυζαντινής αγιογραφίας".

Oλόκληρο το κείμενο του Φώτη Κόντογλου για τον Άγιο Ανδρέα μπορείτε να δείτε εδώ

Επιβίβασον την χείρα σου επί το τόξον

- Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ φιγουράρει το ρεπορτάζ Θρησκεία και τέχνη το οποίο προβάλλει τις ουκ ολίγες εκδηλώσεις του Δημοτικού Ωδείου στο "επτασφράγιστο μυστικό" του κ. Σκαρμέα: στα Πρωτοκλήτεια! Η κ. Βίβιαν Σαμούρη, υπεύθυνη για το Ωδείο, δεν άντεξε και δημοσιοποίησε τις εκδηλώσεις που την αφορούν, όταν το συνολικό πρόγραμμα δεν έχει "βγει στον αέρα". Υποτίθεται ότι ο Μητροπολίτης θα πρέπει να το ανακοινώσει επισήμως.

Η Βαβέλ που επικρατεί στην Μητρόπολη αγγίζει πια και τον Δήμο Πατρέων, ο οποίος βέβαια δεν θέλει και πολύ... Η σύγχυση είναι ο κατ' εξοχήν τομέας του!

Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από σύγκρουση των διαφόρων ΕΓΩ. Οι άνθρωποι εργάζονται για τον εαυτό του ο καθένας κι όχι για την πόλη και τον Άγιο. Έχουμε πολλά να δούμε ακόμα! Θυμηδέστερα!...

- Εκεί στην Ευμήλου πήραν το χθεσινοβραδυνό μήνυμά μου και έσπευσαν να προσθέσουν, στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως, τα της Τιμίας Κάρας στο αφιέρωμα στον Άγιο Ανδρέα. Μπράβο φίλοι μου! Η αναγνώριση του λάθους είναι σημαντικό βήμα. Όμως, δεν μπορώ να είμαι στην... τσίτα, γιατί έχω και δουλειές! Κάντε και τίποτα σωστό εξ αρχής. Μην είστε μόνο θεραπαινίδες του Αλέκου!

ΔΡΟΜΑΙΟΣ 27 - ΒΑΒΕΛ!

Μου... σφύριξε φίλος της Ιδιωτικής Οδού το θέμα κι εγώ το ...'πιασα!

Παρακολουθήστε, φίλοι μου, σχιζοφρένεια!

Στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Πατρών αναδημοσιεύεται άρθρο του Αλεκολόγου, για την τίμια Κάρα του Πρωτοκλήτου Ανδρέα στην Πάτρα.

Τί κάνει η Μητρόπολις Πατρών; Αναδημοσιεύει τον εαυτό της και δεν το ξέρει!

Ο Αλεκολόγος πήρε αυτούσιο ένα κείμενο που είχα γράψει όταν ήμουν υπεύθυνος της ιστοσελίδας, με τίτλο Η Τιμία Κάρα του Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Το κείμενο υπάρχει, φυσικά, ακόμα στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως, στο αφιέρωμα για την Επανακομιδή της Κάρας που είχα τότε επιμεληθεί. Εκεί υπάρχει κι ένα πρωτότυπο κείμενο του θεολόγου Παναγιώτη Μαρτίνη που είχε γράψει τότε (τα όσα προηγήθηκαν της επανακομιδής), κατόπιν αιτήσεώς μου.

Κι ακόμη, στις Νέες Προσθήκες της ιστοσελίδας της Μητροπόλεως ο "υπεύθυνος" βάζει το μικρό αφιέρωμα στον Απόστολο Ανδρέα που είχα ετοιμάσει για την ημέρα της μνήμης του κι όχι το ειδικό αφιέρωμα στην Κάρα, που γιορτάσαμε σήμερα.

Γενικώς, Βαβέλ στην Ευμήλου!

Πάντως ο Αλέκος ξέρει να κλέβει... Το 'χει ξανακάνει...

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία προσέξτε την λεπτομέρεια: Ο Αλέκος αναδημοσιεύει αυτούσιο το τότε κείμενό μου κι έτσι του ξεφεύγει το... σήμερα. Έγραφα: "Ολόκληρο το χρονικό της επανακομιδής της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου στην Πάτρα, έγραψε ο τότε Αρχιμ. Νικόδημος Βαλληνδράς (ο νυν Μητροπολίτης Πατρών)..."

Ε, δεν πιστεύω ότι παραβλέπει τον νυν και μόνο ...προστάτη του ο Αλέκος. Θα ήτο και αχαριστία!

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ

O σεβαστός μοναχός Μωϋσής ο αγιορείτης, γράφει σήμερα στην Καθημερινή την άποψή του για το θέμα των ημερών, δηλ. τα περί της Μονής Βατοπαιδίου και Αγίου Όρους γενικότερα, με τον τίτλο Ισχνή φωνή από το Άγιον Όρος. Προβαίνει, στο κείμενό του, σε μια σημαντική - κατηγορηματική την εκλαμβάνω - διαπίστωση: "Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο μοναχισμός της και η Θεολογία της, δεν αποβλέπει ποτέ σε άγρα οπαδών, δεν δημιουργεί και δεν θέλει οπαδούς. Αποτελεί σίγουρα σοβαρή παρέκκλιση κάτι τέτοιο. Δεν ενδιαφέρεται για φιλοθεάμον, αγοραστικό, χειροκροτούν, ανελεύθερο, άφωνο, παρασυρόμενο κοινό. Εργάζεται μυστικά και ταπεινά για την ανακαίνιση και μεταμόρφωση του ανθρώπου".

Πολύ σωστή η παρατήρηση του γέροντα, αλλά θα μου επιτρέψει να αντιλέξω ότι αυτό που λέει τόσο εμφαντικά δεν το πράττει το Άγιον Όρος, στην πλειονότητά του τουλάχιστον. Η Μονή Εσφιγμένου είναι το ηχηρότερο παράδειγμα! Αφιονισμένοι οπαδοί, μοναχοί και λαϊκοί, οι οποίοι κραδαίνουν, ως άλλοι φίλαθλοι ποδοσφαιρικών ομάδων, το "Ορθοδοξία ή θάνατος". Αλλά και σε άλλα μοναστήρια η τακτική της στρατολόγησης οπαδών είναι η συνήθης! Γι' αυτό και οι παρενέργειες, δηλ. διάλυση συνοδειών, αγώνας για την εύνοια του ηγουμένου, αποσχηματισμός μοναχών που είχαν χρόνια στο Όρος κ.α. Η ηθελημένη επιρροή κάποιων μοναχών σε λαϊκούς ολέθρια! Επιχειρούν να ελέγξουν και την... κρεβατοκάμαρά τους. Αυτά και πολλά ακόμη αλλοιώνουν την αγιορείτικη πνευματικότητα, που εξαντλείται σ' ένα στείρο διδακτισμό, προερχόμενο από ένα νοσηρό ευσεβισμό, κι έτσι δεν κατορθώνεται το άθλημα της εν Χριστώ ελευθερίας. Καλλιεργείται, δυστυχώς, η ψευδαίσθησή της, αλλ' όχι η όντως που προϋποθέτει απάρνηση κάθε λογικής "προσηλυτισμού".

Οι αγιορείτες πρέπει να επιστρέψουν στο Όρος. Δεν είναι εκεί! Τα ατελείωτα ταξίδια τους στον κόσμο, για "ιεραποστολή", βλάπτουν τελικά. Το μόνο που σώζει είναι η εν σιωπή άσκηση κι όχι οι κορώνες.

Η "συγγνώμη" των αγιορειτών, στο κείμενό τους για την κρίση, μου θύμισε Πάπα! Λυπούμαι να πω ότι καταφεύγουν σ' αυτό το επικοινωνιακό τρικ, γιατί δεν μας έχουν πείσει ακόμα για το γεγονός ότι "συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε"! Η δε "αυτοκριτική" τους ρηχή!... Απαιτείται επειγόντως εφαρμογή των αυστηρών μοναχικών κανόνων, οι οποίοι μάλλον έχουν λησμονηθεί και πρέπει να επανευρεθεί το νόημά τους.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΣΜΟ

Το κείμενο που υπογράψαμε θεολόγοι εκπαιδευτικοί από την Πάτρα για το μάθημα των Θρησκευτικών βγήκε, νομίζω, στην ώρα του και γνώρισε αρκετή διάδοση. Δημοσιεύθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (εκπαιδευτικές και εκκλησιαστικού περιεχομένου), αλλά και σε μεγάλες εφημερίδες όπως ΤΟ ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έσπευσαν να διαλεχθούν ή να πουν την άποψή τους στο e-mail που δημιουργήθηκε με αφορμή το κείμενο (mathr08@gmail.com). Ελπίζω ότι η πρωτοβουλία αυτή θα έχει και συνέχεια.

Σήμερα στην εφημερίδα Καθημερινή οι θεολόγοι και συγγραφείς σχολικών εγχειριδίων Όλγα Γριζοπούλου και Πηγή Καζλάρη δημοσιεύουν ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο Τα Θρησκευτικά πέρα από τον κατηχητισμό και υπότιτλο: Βασικός στόχος του υποχρεωτικού μαθήματος είναι ο θρησκευτικός εγγραμματισμός, απαραίτητος στους νέους του 21ου αιώνα, βάζουν τα πράγματα στη θέση τους και τονίζουν ότι το μάθημα αποτελεί πλέον μια σύνθετη πρόκληση: "Ο θρησκευτικός εγγραμματισμός που επιτυγχάνεται στα όρια ενός υποχρεωτικού θρησκευτικού μαθήματος προβάλλει απαραίτητος για τον σύγχρονο νέο άνθρωπο και είναι ανάγκη να υλοποιείται νηφάλια, επιστημονικά και με σεβασμό στις συνθήκες του σύγχρονου δημοκρατικού και πλουραλιστικού σχολείου. Για τους θεολόγους της σχολικής τάξης αυτή η ανάγκη δεν είναι εμπόδιο αλλά μια σοβαρή και σύνθετη πρόκληση για τη δουλειά τους. Έτσι, κανένας συνειδητοποιημένος θεολόγος δεν θα επιχειρηματολογήσει υπέρ του μαθήματός του υπενθυμίζοντας πόση μονοφωνία και δογματισμοί υπάρχουν σε άλλα γνωστικά αντικείμενα! Οι συνειδητοποιημένοι θεολόγοι δεν αμφισβητούν πως υπάρχουν ζητήματα που προκύπτουν από ενδεχόμενους λανθασμένους διδακτικούς χειρισμούς –κατηχητισμός, δογματισμοί, μονοφωνία κ.ά.– και τα οποία χρειάζονται προσεκτική και υπεύθυνη αντιμετώπιση. Το ότι τέτοια ζητήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά καταδεικνύεται από την παρουσία του μαθήματος –πολύ συχνά μάλιστα ως ομολογιακού– στα σχολεία ευρωπαϊκών χωρών".

Η διοικούσα Εκκλησία ακόμα καθεύδει... Όσοι δε Μητροπολίτες είπαν κάτι για το θέμα δημοσίως (Θεσσαλονίκης, Κερκύρας, Πατρών κ.α.) τώρα το έχουν ξεχάσει και ασχολούνται με τα συνήθη ασήμαντα που είναι δεινά και τους καταγγέλνουν!

"Έχοντα δει τόξον τε και ιοδόκον φαρέτραν..."

Ο αρχιμανδρίτης Χρύσανθος Στελλάτος είναι ο άνθρωπος που υποτιμά συστηματικά τη νοημοσύνη μας. Αλλά ξεχνάει ότι δεν είμαστε όλοι... γριές! Δήλωσε στην εφημερίδα Η ΗΜΕΡΑ ότι ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ θα έρθει στην Πάτρα με την Αγία Ζώνη το Νοέμβριο και δεν γνωρίζει κάτι για αλλαγή του προγράμματος. "Ο κ. Εφραίμ θα είναι εδώ στον εορτασμό του Πολιούχου", δήλωσε κατηγορηματικά. Προφανώς δεν βλέπει τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για ματαίωση της έλευσης της Αγίας Ζώνης.
Κι ακόμη δεν ακούει τον "εκπρόσωπο τύπου" της Μητροπόλεώς του που δηλώνει στο ίδιο ρεπορτάζ ότι "ο κοινός νους λέει ότι ούτε κι ο ίδιος ο κ. Εφραίμ θα το διακινδύνευε". Ασυνεννοησίας το ανάγνωσμα στη Μητρόπολη! Και δη μεταξύ των "εκπροσώπων τύπου"!

Και μας καλεί ο κ. Στελλάτος να μην πολεμάμε τον Άθωνα! Δεν έτυχε ν' ακούσει για τους αγιορείτες κελλιώτες που εξαπέλυσαν πανταχούσα - δριμύ κατηγορώ εναντίον Βατοπαιδίου; Δεν πληροφορήθηκε ότι ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων εκφράστηκε δημοσίως από την πρώτη στιγμή εναντίον των Βατοπαιδινών και κατέθεσε και στον εισαγγελέα; Πολεμούν κι αυτοί τον Άθωνα, όπως οι λοιποί "αντίχριστοι";
Ασχοληθείτε με το είδωλό σας κ. Στελλάτε, όπως κάνετε χρόνια τώρα, κι αφήστε τα της Εκκλησίας για τα οποία στην ουσία δεν σας καίγεται καρφί.

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

"Εάν ερχόταν σήμερα ο Χριστός και κατέβαινε εδώ σ’ εμάς, θα έλεγε, εγώ δεν είμαι χριστιανός. Όπως είπε ο Φρόυντ εγώ δεν είμαι φρουδικός και όπως είπε ο Μαρξ εγώ δεν είμαι μαρξιστής.
Τι θέλω να πω: όλη η ουσία της χριστιανικής διδασκαλίας είναι σε αυτήν την απόφαση για θυσία σε σχέση με τον εαυτό μας.
Αν είσαι δικός μου, λέει ο Ιησούς Χριστός, θα σηκώσεις τον σταυρό σου στην πλάτη σου και θα με ακολουθήσεις. Όταν το λέει αυτό, το εννοεί.
Εμείς ήρθαμε και το διαστρέψαμε, γιατί είναι δύσκολο, αντιλαμβάνεστε πόσο δύσκολο είναι αυτό, και φέρνει τον χριστιανισμό κατευθείαν στην αρχαία τραγωδία, στα πιο ουσιώδη δηλαδή.
Εμείς αντιστρέψαμε αυτό το νόημα, γιατί δεν αντέχουμε αυτόν τον δρόμο να ανεβούμε γολγοθά και είπαμε: αυτός σταυρώθηκε για μας!
–Αμ δε σταυρώθηκε αυτός για μας. Αυτός σταυρώθηκε για τον εαυτό του.
Τον χριστιανισμό, σαν διδασκαλία γνήσια την διαστρέψαμε και την προσαρμόσαμε στην ανημπόρια μας.
Εκείνος που είναι γνήσιος χριστιανός από εμάς, πρέπει να ντρέπεται να ανήκει στην κοινότητα την χριστιανική. Εάν είναι γνήσιος χριστιανός και πάσχων και κατανοεί τον λόγο του Ιησού Χριστού και είναι μαθητής και τον ακολουθεί, πρέπει να φαίνεται σαν αιρετικός. Να είναι έξω δηλαδή από αυτό το σύστημα".

Δημήτρης Λιαντίνης
Απόσπασμα από μάθημά του προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους της Μαρασλείου στο χώρο του Ηρωδείου τον Μάιο του 1995

ΚΛΟΟΥΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ

Το Άγιον (αμαρτωλόν;) Όρος

Φίλος της Ιδιωτικής Οδού μου έστειλε το σημερινό κείμενο του Θανάση Νιάρχου στα ΝΕΑ μαζί με το παρακάτω σημείωμα. Τα αναδημοσιεύω αυτούσια.

Για όποιον αληθινά θλίβεται τούτες τις μέρες από τον εσμό των «αγιορείτικων» σκανδάλων, δεν βολεύεται με την αφόρητη ρηχότητα της τηλεοπτικής αναπαραγωγής τους και εξοργίζεται από την υποκριτική πολιτική τους εκμετάλλευση, το σημερινό κείμενο του Θανάση Νιάρχου στα «ΝΕΑ», το οποίο σας προωθώ, είναι βάλσαμο ψυχής.
Επιπλέον, όσοι από εμάς γνωρίσαμε το Όρος, το πονάμε και το αγαπάμε, θα ανασάνουμε διαβάζοντας τις σκέψεις του Νιάρχου. Καιρός να επανεκτιμήσουμε όχι την «αμύθητη αξία των κειμηλίων» του Αγίου Όρους και των αφορολόγητων περιουσιακών του στοιχείων αλλά «τα εκατομμύρια των ωρών προσευχής των ανωνύμων και αγνώστων ασκητών του»! Είναι θέμα επένδυσης ή απέκδυσης αν θέλετε και μάλιστα υψηλού ρίσκου…
Καλή σας ανάγνωση!

Δεν υπάρχει περίπτωση να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά και να μην καείς. Η μόνη περίπτωση να γίνει το θαύμα και να μην καείς, είναι να είσαι απροσχημάτιστα και αφτιασίδωτα ειλικρινής. Τα σχόλια, κακεντρεχή ή καλόπιστα, η οργή και ο θυμός, η ειρωνεία ακόμη του μικροαστού, του εργάτη, του διανοούμενου, που στο άκουσμα των λέξεων «Άγιον Όρος» απαντά με ένα ύφος «εγώ ξέρω τι συμβαίνει εκεί ψηλά», είναι απλά πασατέμπος για να περνάει η ώρα. Γιατί κανείς Κώστας, Παύλος, Γιώργος, Μήτσος, Ισίδωρος ή Εφραίμ, δεν μπορεί να συκοφαντήσει ή να διακινδυνεύσει το Άγιον Όρος εξαιτίας του. Το Άγιον Όρος δεν είναι τα βιβλία του Κωνσταντίνου Τσάτσου, του Θέμου Κορνάρου, του Τάκη Παπατσώνη, του Γιώργου Θεοτοκά, του Χρήστου Μαλεβίτση, η τεράστια βιβλιογραφία γι΄ αυτό, ελληνική και διεθνής. Καλά και άγια όλα αυτά, αλλά βαραίνουν ως ένα πούπουλο στη ζυγαριά που γέρνει ασήκωτη όταν στον δεύτερο δίσκο της βάζεις την προσευχή ενός άγνωστου μοναχού. Το Άγιον Όρος δεν είναι ούτε ο πρίγκιπας Κάρολος, ούτε ο σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς, ούτε όσοι άλλοι σπουδαίοι και διάσημοι το έχουν επισκεφτεί ή πρόκειται να το επισκεφτούν. Χίλια σαράντα πέντε χρόνια ιστορίας του Αγίου Όρους δεν ξετινάζονται και δεν ξεπουλιούνται (δεν συμφέρει κανέναν μας) οτιδήποτε κι αν ήθελε συμβεί. «Μα δεν είναι σκάνδαλο και μάλιστα πρώτου μεγέθους αυτά που συνέβησαν με τη Μονή Βατοπαιδίου;», θα σας ρωτήσουν. Σκάνδαλο πρώτου μεγέθους και μάλιστα στη νιοστή. Αλλά όταν ο σκύλος σας κατουράει στο σαλόνι του σπιτιού σας δεν γκρεμίζετε το σπίτι ολόκληρο, καθαρίζετε το μέρος όπου κατούρησε. Με το ίδιο υλικό- τις λέξεις- που γράφεται ένα αριστούργημα, για παράδειγμα οι «Αδελφοί Καραμάζοφ», με το ίδιο υλικό γράφεται και ένα μυθιστόρημα «πορνό». Δεν σημαίνει ότι θα καταργήσουμε τις λέξεις, για να καθαρίσουμε τη λογοτεχνία από τις «πορνό» σελίδες. Το Άγιον Όρος (μαζί, αν επιμένετε, με τα σκάνδαλα που έχουν συμβεί και ενδέχεται να αγνοούμε) είναι επίσης τα εκατομμύρια ώρες προσευχής των μοναχών που τα κόκαλά τους ασπρίζουν στα οστεοφυλάκια, ενώ ανώνυμοι παρέμεναν και τα χρόνια που ασκούνταν και προσεύχονταν .

Tην ιερότητα που εκπέμπει το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου δεν τη συνειδητοποιούμε χάρη στα ερείπια ή τους πρωταγωνιστές της. Τόσο τα πρώτα όσο και τους δεύτερους τους έχουμε γνωρίσει και τους γνωρίζουμε ή θα τους γνωρίσουμε στο μέλλον. Την ιερότητά του τη συνθέτει (ας το σκεφτούμε λίγο) η φωνή των γυναικών και των ανδρών του Χορού, που παραμένουν άγνωστοι την ίδια στιγμή που λειτουργούν, και είναι αυτό που κάνει αμεσότερη την παραπομπή και τη σύνδεσή τους με το αρχαίο πλήθος. Η ανωνυμία είναι που δίνει βάθος στα πράγματα, τα εξαγιάζει. Η επωνυμία τα συκοφαντεί, εν μέρει ή απολύτως, και τα διαφθείρει, γιατί φαίνεται να έχει υποφέρει κανείς (αν έχει υποφέρει), για να γίνει γνωστός. Όσοι λιγότεροι γνωρίζουν πως βασανίζεσαι, ή και κανένας, τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες, όχι βέβαια να αγιάσεις, αλλά να σωθείς.

Tο Άγιον Όρος είναι η εν ζωή απόδειξη ότι το τρομερό αίσθημα για τη μετά θάνατον ανωνυμία, αντί να πανικοβάλλει, μπορεί να βιώνεται γαλήνια, μεταβάλλοντας το αναπόφευκτο σε ελεύθερη επιλογή. Με τους μοναχούς να τους γνωρίζουμε με το μικρό τους όνομα, όπως έναν γλύπτη ή έναν ζωγράφο, στην πρώτη σειρά του ενδιαφέροντος (και λόγω σκανδάλου βέβαια), το «Φολί Μπερζέρ» είναι ασφαλώς πολύ πιο αθώο. Έκανε το ολέθριο σφάλμα ο ηγούμενος της Βατοπαιδίου να πει πως χρειάζεται τα χρήματα για τα κτίρια της μονής. Αν το Άγιον Όρος, σε όλη του την έκταση, έχει στοιχειώσει και συντηρείται επί χίλια σαράντα πέντε χρόνια χάρη στην προσευχή, τα κτίρια ακόμα και να καταρρεύσουν, δεν πρόκειται να προκληθεί η ελαχιστότερη ζημιά. Με τα κτίρια να ανθίζουν και να λουλουδίζουν (με τέτοιον τρόπο μάλιστα συντηρημένα) ως ένας επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος, όπως έλεγε και ο Αλέξης Μινωτής «η προσευχή αντί να μακραίνει αυθορμήτως, θα κονταίνει απελπιστικά». Υπάρχουν βέβαια οι εκκλησίες για τη μακάρια, απενοχοποιημένη και διακοπτόμενη προσευχή. Το Άγιον Όρος υφίσταται χάριν της «παρανομίας» και της ποιητικής αυθαιρεσίας της συνεχούς προσευχής.

Όπως το έγραψε, άλλωστε, ωραιότατα σε ένα νεανικό του ποίημα ο Κωστής Παλαμάς για έναν μοναχό "Την έστησες την σκήτη σου στο ξερόβραχο απάνου/ κι έζησες εκεί/ κάτου από τον ολόβαθο τον ουρανό, μονάχος/ με την προσευχή. / Στην πέτρα απάνου ακούμπαγες. Περνάν τα χρόνια. Φέγγει/ μέσα σου ο Θεός./ Με το ιερό σου άγγιγμα βαθούλωσε κι ο βράχος/ κι έγινε ναός".

Ο Θανάσης Θ. Νιάρχος είναι ποιητής, συνεκδότης του περιοδικού «Η Λέξη»

- Επιτρέψτε μου μια παρατήρηση φίλοι μου. Το κείμενο του Νιάρχου είναι καλύτερο από το σημερινό της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους...

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ

Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος απέστειλε θερμή συγχαρητήριο επιστολή προς τον Λυκούργο Αγγελόπουλο εκφράζοντας την πατριαρχική ευαρέσκεια προς αυτόν και τα μέλη της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας, με αφορμή την συμμετοχή της στις λατρευτικές εκδηλώσεις στο Κίεβο τον περασμένο Ιούλιο.

Ο Πατριάρχης αναγνωρίζει την διεθνή φήμη της χορωδίας (της περιφήμου ανά τον κόσμον πλέον ΕΒΧ) και εξαίρει την προθυμία της να προσφέρει προς την Μητέρα Εκκλησία "τας πολυτίμους ιεροψαλτικάς και χορωδιακάς υπηρεσίας, εις ώρας εκτάκτων και μεγάλων εκκλησιαστικών γεγονότων".

Ειδικότερα, για την συμμετοχή της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας στους εορτασμούς των 1020 ετών από τον εκχριστιανισμό των Ρώσων στο Κίεβο, ο Πατριάρχης τονίζει ότι "η σεμνοπρεπής, λιγυρόφωνος, ηδύφθογγος, κατανυκτική τε και εν λαμπρά ταυτοχρόνως μεγαλοπρεπεία, κατά πάντα δε αρίστη και αξία του εορταζομένου γεγονότος εκτέλεσις τής τιμητικώς όλως ανατεθείσης υμίν ιεράς αποστολής, επισπάται ολόθυμον την Πατριαρχικήν ημών ευαρέσκειαν...".

Εν τέλει ο Πατριάρχης ευχαριστεί και ευλογεί "τον άξιον διδάσκαλον και χοράρχην, όσον και ένα έκαστον των ανταξίων συνεργατών - μελών της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας..."

"... κυκλοτερές μέγα τόξον έτεινε..."

- Αυτά είναι βέλη, όχι τα δικά μου. Ο Χρήστος Γιανναράς τους αποκάλεσε χθες σε εκπομπή της ΕΤ3 "βλαχαδερά από την Κύπρο"!!! Ο Κώστας Ζουράρις κάλεσε τον ηγούμενο Εφραίμ να αποσυρθεί πάραυτα σε Κάθισμα! Αγιορείτες μοναχοί με επιστολή τους προς τον πρόεδρο της Βουλής Δημ. Σιούφα και προς πολιτικούς γενικώς, καταγγέλλουν απίστευτα πράγματα για την δράση των "Εφραιμιτών" εν Αγίω Όρει. Ονομάζουν τον ηγούμενο Εφραίμ "οραματιστή" σαν την "Αγία" Αθανασία του Αιγάλεω! Την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, τίμησε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος, όπως αναφέρεται στο περιοδικό"Φθιωτική Εκκλησιαστική Φωνή", εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, Ιούλιος-Αύγουστος 2008, φύλλο 58, σ. 11. Και υπάρχει και σχετική φωτό! Ο Μητροπολίτης με την "Αγία"! Ήμαρτον Κύριε!!! Ήμαρτον!

- Η καλή δημοσιογράφος Νατάσα Μαρτσούκα στην εφημ. Η ΗΜΕΡΑ, διερωτάται σήμερα γιατί άραγε ο "Αντιδήμαρχος Πολιτισμού" Αλέξης Σκαρμέας κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό το πρόγραμμα των Πρωτοκλητείων. Μα είναι απλό φιλτάτη Νατάσα. Διότι δεν υπάρχει πρόγραμμα. Αυτό που θα παρουσιαστεί κάποια στιγμή, την τελευταία, θα είναι ένα συνονθύλευμα του τίποτα. Τα ίδια και τα ίδια. Δεν θα έρθει, ως φαίνεται, και η Αγία Ζώνη... Ο Πατριάρχης θα μπορούσε να έλθει και χωρίς Πρωτοκλήτεια. Άστα, μαύρα χάλια. Αλλά να είμαστε και ρεαλιστές. Τι να περιμένεις από Σκαρμέες; Το τίποτα. Και ...πολύ είναι... Τώρα τρέχει, υποτίθεται, να βρει χώρο για να στεγάσει το θέατρο, αλλά... Προτείνω να στεγαστεί στον σταθμό υποδοχής των προσφύγων, που μπορεί να γίνει σύντομα.

ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ DUOMO!

Mόλις βγήκα από τον περίφημο καθεδρικό του Μιλάνου, το Duomo, την περασμένη εβδομάδα, "έπεσα" πάνω σε μιαν ευχάριστη έκπληξη! Στον πεζόδρομο που απλωνόταν μπροστά μου, είχαν τοποθετηθεί άκρως καλλιτεχνικές φωτογραφίες από θρυλικές ταινίες της χρυσής εποχής του Ιταλικού κινηματογράφου. Από την Σοφία Λώρεν και την Άννα Μανιάνι ως την Συλβάνα Μαγκάνο και την Τζίνα Λολομπριντζίτα! Δεν άντεξα στον πειρασμό και στάθηκα να φωτογραφίσω τις ...φωτογραφίες και πώς αυτές συνυπάρχουν με το ζωντανό πλήθος που κινείται αδιάκοπα στην μεγάλη πλατεία του Duomo και τους γύρω πεζόδρομους. Σας παρουσιάζω λοιπόν, φίλοι μου, ένα φωτογραφικό φιλμ "Σινεμά ο παράδεισος", από τη χώρα που δόξασε όσο λίγες τον κινηματογράφο των μέσων του 20ου αιώνα.

Η ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΑΔΑ Ή ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

O φίλος του ιστολογίου Προμηθεύς μου έστειλε ένα κείμενο για το θέμα των ημερών προσπαθώντας να αγγίξει την απόκρυφη πλευρά του. Το δημοσιεύω προς προβληματισμόν.

Όλο και μεγαλώνει. Κάπου θα κτυπήσει, θα σταματήσει και τότε το δυστύχημα. Μιλώ, προφανώς, για το σκάνδαλο της Ι. Μ. Βατοπεδίου υπό την καθοδήγηση του καθηγουμένου Εφραίμ. Το θέμα είναι πολύπλοκο, δεν εξαντλήθηκε, ούτε πρόκειται στο εγγύς μέλλον. Ωστόσο δεν παύει να είναι γόνιμο να τεθεί υπό συζήτηση και προβληματισμό.
Το σκάνδαλο αυτό - ή μάλλον όσα αποκαλύφθηκαν από αυτό - συνδέεται άμεσα με την ιδεολογία του φιλελευθερισμού, είτε εκφράζεται μέσω «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, είτε μέσω ΝΔ. Γι’ αυτόν το λόγο, η υπόθεση αυτή αποτελεί μέρος της φιλοσοφίας της ιδιωτικοποίησης, και η κυριότητα της Ι. Μ. Βατοπεδίου πάνω στη λίμνη Βιστωνίδα είναι πρόσχημα κατά τη γνώμη μου. Αυτή η κυριότητα επικαλείται για να καλύψει την ανταλλαγή - ιδιωτικοποίηση των δημοσίων εκτάσεων. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να παραχωρήσει τις εκτάσεις, μια ωραία πρωΐα σε έναν ιδιώτη χωρίς κανένα πρόσχημα. (Ίσως αυτό που λέω να βεβαιωθεί όταν αποκαλυφθούν και άλλες ανταλλαγές με άλλες αφορμές. Ας θυμηθούμε τα 119 στρέμματα του ΝΑΤ στα Μελίσσια). Στηρίζει αυτήν την άποψη το γεγονός ότι κάποια από αυτά τα κτήματα πουλήθηκαν- αν αυτό θεωρείται πώληση - και μάλιστα σε χαμηλότερες από τις εμπορικές τους τιμές, και ότι πουλήθηκαν κάποια απ’ αυτά τα τελευταία σε off shore εταιρείες, σε χρόνο ρεκόρ! Όλα ύποπτα, αν και «νομότυπα».
Είναι αυτό το έργο για μια αναστήλωση της Ι.Μ. Βατοπεδίου; Δεν νομίζω. Γιατί απλά δεν τηρήθηκαν τα εμπορικά κριτήρια που θα εξασφάλιζαν μεγαλύτερο κέρδος για γρηγορότερη αναστήλωση. Μήπως αυτές οι τιμές ορίστηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό; Τότε γιατί πουλήθηκαν σε off shore εταιρείες; Από ‘δω ξαναπάμε πίσω για να βεβαιώνουμε ότι δεν τίθεται στα σοβαρά η κυριότητα της Ι.Μ. Βατοπεδίου στη λίμνη, αλλά ότι πρόκειται καθαρά για ιδιωτικοποίηση.
Το επόμενο ζήτημα είναι γιατί ο Εφραίμ; Τι κερδίζει; Και ποιός τα σχεδίασε αυτά; Τόσο περίπλοκη υπόθεση σίγουρα δεν είναι επινόηση ενός ατόμου και ας είναι Αϊνστάιν. Άρα δεν είναι ούτε ο Εφραίμ μόνος ούτε ο Ρουσόπουλος μόνος. Παραμένει άγνωστο μέχρι στιγμής το γιατί ο Εφραίμ; Μήπως παίζει κάποιο ρόλο η πολιτική καριέρα του αδελφού του, ως προέδρου κόμματος στην Κύπρο; Ή το ότι επίσης πούλησε, για παράδειγμα, το κτίριο του Ολυμπιακού χωριού σε κυπριακή off shore εταιρεία με κοσμοπολίτικους μετόχους;
Το γεγονός ότι έχει ένα δεύτερο σχέδιο, το «Βιστωνίδα 2», όπως ονομάζεται στο Τύπο, με πιο προκλητικά αιτήματα, ερμηνεύεται ως εκβιασμό του Δημοσίου (Έθνος, 22/9/08, σ.6). Και σημαίνει ότι υπάρχει ένα άλλο χαρτί στο χέρι του Εφραίμ που, υποθετικά, του εξασφαλίζει να μη βγει εντελώς χαμένος από την υπόθεση, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση η οποία θα πλήρωνε τις αποζημιώσεις.
Η υπόθεση ξεπερνά την ελληνική επικράτεια και πολιτεία. Εξ άλλου όταν μιλάμε πλέον για off shore εταιρείες και κόμματα σε μια χώρα όπως η Κύπρος με τις μεγάλες επενδύσεις, τις διασυνδέσεις, και τα προνόμοια των Άγγλων, πρέπει να θυμηθούμε τον Κάρολο, και να πάμε ακόμα πιο πέρα δηλαδή στο πολυεθνικό Real Estate.
Το σκάνδαλο αυτό έχει και πολιτικές επιπτώσεις. Το μεν ΠΑΣΟΚ πρόλαβε να πει το «νίπτω τας χείρας μου», η δε ΝΔ βούτηξε με τα όλα της. Είναι καλυμμένη, αυτήν τη στιγμή, όσο ήταν καλυμμένος και ο πρώην υπουργός της ο Βουλγαράκης που ξεσκεπάστηκε πρόσφατα. Σίγουρα μια εξεταστική επιτροπή δεν θα λύσει το θέμα, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Βουλή παραμένει μέχρι τώρα το ατού της ΝΔ, όπου κατέχει την πλειοψηφία. Έτσι συμπίπτουν στην τελική ανάλυση, ακουσίως, οι απόψεις ΠΑΣΟΚ και Σανιδά, δηλαδή να μένει το θέμα στα δικαστήρια και έξω από τη Βουλή. Γι’ αυτό άλλωστε είπε ο Σανιδάς ότι παραπλανήθηκαν οι υπουργοί, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σαρκάζει, όπως κατάλαβε χαρακτηριστικά ο Πολύδωρας (Έθνος, 18/9/08, σ.9). Έτσι, το σκάνδαλο πίεσε το Βουλγαράκη που έπεσε, πιέζει τώρα τον Ρουσόπουλο, μετέπειτα τον Αλογοσκούφη, και εν τέλει την κυβέρνηση Καραμανλή. Όλα όμως είναι στο χέρι του ΠΑΣΟΚ ειδικώς, που δείχνει να πάει αριστερά, και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης γενικώς.
Το σκάνδαλο ταυτίστηκε με το ζήτημα σχέσης νόμιμου και ηθικού, καθώς και με το ζήτημα ακτημοσύνης και το πόσο σχετίζεται με την διαχείριση περιουσιών, και επίσης με το ζήτημα των ορίων μεταξύ πνευματικού και κοσμικού. Όλα αυτά αποτελούν, κατ’ εμέ, ψευτοδιλήμματα, στην προκειμένη περίπτωση τουλάχιστον. Λέγει ο Υποκλοπέας «και η πορνεία είναι νόμιμη αλλά δεν είναι ηθική» (Κόσμος του Επενδυτή, 13-14/9/08, σ.48), αποδεικνύοντας την επιφάνεια του πρώτου διλήμματος. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα διλήμματα, αφού παραβιάστηκαν οι ισορροπίες των σχέσεων των πόλων του κάθε διλήμματος.

Τέλος, το σκάνδαλο θα έχει συνέχεια, και σαν χιονοστιβάδα κατρακυλά. Θα δούμε τα αποτελέσματα του απολογισμού των ζημιών. Και ας ελπίσουμε μέχρι τότε να ενεργήσουν οι αρμόδιοι, ώστε να λυθεί το πρόβλημα όσο το δυνατό πιο ανώδυνα.

ΔΡΟΜΑΙΟΣ 26 - ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΤΟY ΤΕΩΣ

Στο προχθεσινό φύλλο της εφημερίδας ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Πατρών, ο δημοσιογράφος Διονύσης Ζακυνθινός, στην στήλη του "Ο Λογικός του χωριού", εκθειάζει την... ψαλτόλυσσα του τέως βουλευτού και παραπέμπει στην Ιδιωτική Οδό, η οποία προ πολλών μηνών είχε προτείνει την έκδοση cd's με πολιτικούς άδοντας και ψάλλοντας! Ο δημοσιογράφος υιοθετεί ανεπιφύλακτα την πρότασή μας για τον τέως ειδικότερα, τον προτρέπει να προβεί στην έκδοση προσωπικού cd με εκκλησιαστικούς ύμνους και απορεί, ειλικρινά, "πώς δεν το έχει κάνει ήδη".
Τα σχόλια του καλού δημοσιογράφου με ωθούν, αναγκαστικά πιστέψτε με φίλοι μου, σε μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση επί του θέματος.

Ο τέως έχει εκφράσει - και δημοσίως αν δεν κάνω λάθος - τον πόθο του για την ιερωσύνη. Τι καλύτερο, λοιπόν, τώρα που ας πούμε ιδιωτεύει, να ενταχθεί στις τάξεις του ιερού κλήρου και στην εις διάκονον χειροτονία του να μοιράσει το πρώτο του cd! Άλλοι μοιράζουν γλυκά, αυτός μπορεί να διαδηλώσει τη χαρά του για το γεγονός "εν ψαλμοίς και ύμνοις" που θα αποδίδει μοναδικά ο ίδιος.
Μετά, για να γνωρίσει μεγαλύτερη διάδοση η ψαλτική του δεινότης, μπορεί το cd του να διαμένεται μαζί με τον Αλεκολόγο, ο οποίος τόσο μοχθεί για την προβολή του τιτάνιου έργου της τοπικής Εκκλησίας. Και εν τέλει να γίνει και μια επίσημη παρουσίαση του cd, στην οποία θα μιλήσουν πανηγυρικά ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο Αλέκος - ως ειδήμων - και ο Στελάρας ως ιστορία μου αμαρτία μου!
Γένοιτο!

ΣΤΟ ΤΟΡΙΝΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ SAN DOMENICO

Το περασμένο Σάββατο, 20 Σεπτεμβρίου, η δεύτερη συναυλία της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας στην Ιταλία, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Settembre Musica. Ώρα 11 το βράδυ στην εκκλησία του San Domenico στο Τορίνο. Δυο ώρες πριν κάναμε γενική δοκιμή (βλ. τρεις επόμενες φωτό).

Kαι εδώ, όπως και στο Μιλάνο, η προσέλευση του κόσμου αθρόα! Εντυπωσιακή πραγματικά! Αν σκεφθείτε ότι η συναυλία τελείωσε στη 1 μετά τα μεσάνυχτα!.. (ώρα Ιταλίας). Στο πρώτο μέρος ερμηνεύσαμε την Ωδή Α' του Σωτήρη Φωτόπουλου - υπό τον μαέστρο Τάσο Συμεωνίδη - που έτυχε κι εδώ θερμής ανταπόκρισης από το κοινό, και στο δεύτερο μέρος μέλη από την έρευνα και την παράδοση.

Λόγω του ενθουσιασμού του κοινού και του παρατεταμένου χειροκροτήματος είπαμε και δύο κομμάτια εκτός προγράμματος. Μια ακόμα μοναδική εμπειρία στο εξωτερικό με την ΕΒΧ υπό τον Λυκούργο Αγγελόπουλο.