Το κείμενο που υπογράψαμε θεολόγοι εκπαιδευτικοί από την Πάτρα για το μάθημα των Θρησκευτικών βγήκε, νομίζω, στην ώρα του και γνώρισε αρκετή διάδοση. Δημοσιεύθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (εκπαιδευτικές και εκκλησιαστικού περιεχομένου), αλλά και σε μεγάλες εφημερίδες όπως ΤΟ ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έσπευσαν να διαλεχθούν ή να πουν την άποψή τους στο e-mail που δημιουργήθηκε με αφορμή το κείμενο (mathr08@gmail.com). Ελπίζω ότι η πρωτοβουλία αυτή θα έχει και συνέχεια.Σήμερα στην εφημερίδα Καθημερινή οι θεολόγοι και συγγραφείς σχολικών εγχειριδίων Όλγα Γριζοπούλου και Πηγή Καζλάρη δημοσιεύουν ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο Τα Θρησκευτικά πέρα από τον κατηχητισμό και υπότιτλο: Βασικός στόχος του υποχρεωτικού μαθήματος είναι ο θρησκευτικός εγγραμματισμός, απαραίτητος στους νέους του 21ου αιώνα, βάζουν τα πράγματα στη θέση τους και τονίζουν ότι το μάθημα αποτελεί πλέον μια σύνθετη πρόκληση: "Ο θρησκευτικός εγγραμματισμός που επιτυγχάνεται στα όρια ενός υποχρεωτικού θρησκευτικού μαθήματος προβάλλει απαραίτητος για τον σύγχρονο νέο άνθρωπο και είναι ανάγκη να υλοποιείται νηφάλια, επιστημονικά και με σεβασμό στις συνθήκες του σύγχρονου δημοκρατικού και πλουραλιστικού σχολείου. Για τους θεολόγους της σχολικής τάξης αυτή η ανάγκη δεν είναι εμπόδιο αλλά μια σοβαρή και σύνθετη πρόκληση για τη δουλειά τους. Έτσι, κανένας συνειδητοποιημένος θεολόγος δεν θα επιχειρηματολογήσει υπέρ του μαθήματός του υπενθυμίζοντας πόση μονοφωνία και δογματισμοί υπάρχουν σε άλλα γνωστικά αντικείμενα! Οι συνειδητοποιημένοι θεολόγοι δεν αμφισβητούν πως υπάρχουν ζητήματα που προκύπτουν από ενδεχόμενους λανθασμένους διδακτικούς χειρισμούς –κατηχητισμός, δογματισμοί, μονοφωνία κ.ά.– και τα οποία χρειάζονται προσεκτική και υπεύθυνη αντιμετώπιση. Το ότι τέτοια ζητήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά καταδεικνύεται από την παρουσία του μαθήματος –πολύ συχνά μάλιστα ως ομολογιακού– στα σχολεία ευρωπαϊκών χωρών".
Η διοικούσα Εκκλησία ακόμα καθεύδει... Όσοι δε Μητροπολίτες είπαν κάτι για το θέμα δημοσίως (Θεσσαλονίκης, Κερκύρας, Πατρών κ.α.) τώρα το έχουν ξεχάσει και ασχολούνται με τα συνήθη ασήμαντα που είναι δεινά και τους καταγγέλνουν!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ......... http://www.ecclesia.gr/greek/archbishop/default.asp?cat_id=&id=689&what_main=1&what_sub=21&lang=gr&archbishop_who=2&archbishop_heading=Μηνύματα
ΑπάντησηΔιαγραφήTα δυο κείμενα κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση και γι αυτό δεν είναι συγκρίσιμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον! Από την Ελευθεροτυπία 3/10/08
*Σε επιφυλλίδα του ο κ. Χρήστος Γιανναράς προτείνει την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και την αντικατάστασή του με μάθημα που θα εξυμνεί την πολιτιστικο-αισθητική διάσταση της θρησκείας, ήτοι το μεταφυσικό μεγαλείο "του Παρθενώνα και της Αγια-Σοφιάς"».
Ο κ. Γιανναράς παραμένει συνεπής με τον αντεστραμμένο προτεσταντισμό της προτεραιότητας του άφατου και άρρητου βιώματος και τον λυρισμό του "κάλλους" που πρέσβευε ανέκαθεν.
Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με το '70 και το '80 είναι ότι σήμερα, δεν αναγνωρίζονται πλέον στις θέσεις του νέοι που αναζητούν μια αυθεντικότερη βίωση της Ορθοδοξίας αλλά όλος ο απύθμενος κομφορμισμός των προνομιούχων μεσαίων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας τα οποία αποτροπιάζονται, πλέον, στη μη αφομοιώσιμη ιδέα ενός Θεού που εντέλλεται την αφιέρωση στον εξαθλιωμένο συνάνθρωπο, τον "ξένο και τον φτωχό" του βιβλικού κειμένου, τον αδύνατο της παρούσας οικονομικο-πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας. Αντίθετα, βολεύονται θαυμάσια με την αστικοποιημένη αντίληψη της θρησκείας ως "πολιτισμού". Θρησκεία χωρίς ηθική και χωρίς τον ευαγγελικό "ελάχιστο αδελφό", πολιτιστικός εθνοφυλετισμός! Αυτό εκφράζουν, σήμερα, οι νεορθόδοξοι. Και όλα αυτά τη στιγμή που στην "επάρατο" Δύση συζητούν σοβαρά για την επαναφορά του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία!
Για τον λόγο αυτόν η καίρια πρόταση του Σταύρου Ζουμπουλάκη για τη διδασκαλία των θρησκευτικών, όχι ως ομολογιακού αλλά ως "βιβλικού μαθήματος", (βλ. "Ο Θεός στην Πόλη", Εστία, 2002, σ. 107-123), δηλαδή με αρχή και τέλος τη Βίβλο ως θεμελίου της ηθικής του Χριστού, δηλαδή του κατεξοχήν λόγου υπέρ αδυνάτου, οφείλει άμεσα να ξανασυζητηθεί από τους θεολόγους. Και θα όφειλε η πρόταση αυτή, επιπροσθέτως προς τους θεολόγους, να βρει σύμμαχο και συμπαραστάτη την ευαίσθητη κοινωνία, κάθε Ελληνα πολίτη και, θα πρόσθετα, κάθε αριστερό, θρησκευόμενο ή άθεο, που όμως τολμά να αναγνωρίσει την τεράστια ηθική σημασία του χριστιανισμού για την ανθρωπιά ("humanite") της ευρωπαϊκής κοινωνίας».
Μιχάλης Πάγκαλος
Φιλόλογος, Χανιά Κρήτης