ΜΙΑ ΟΠΕΡΑ ΧΑΜΗΛΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ

Προχθές παρακολούθησα την πρώτη εκτέλεση της όπερας του νέου συνθέτη Χαράλαμπου Γωγιού Πληγή Όπερα σε επτά γεύματα, μια παραγωγή του Ελληνικού Φεστιβάλ που ανέβηκε στον χώρο Η της Πειραιώς 260. Πήγα διότι, εκτός των άλλων, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η φίλη Δάφνη Πανουργιά, με την οποία τον Δεκέμβριο (Αμαλιάδα) και τον Απρίλιο (Γιάννενα) συμπράξαμε στην παρουσίαση του "Τετραδίου του Πατριάρχη". Η Δάφνη είναι φίλη από τα χρόνια της χορωδίας του Πανεπιστημίου, όπως και ο βαρύτονος Βαγγέλης Μανιάτης, που επίσης τραγουδούσε στην όπερα του Γωγιού. Μια όπερα "χαμηλών λιπαρών", ή πιο πολύ μουσικό θέατρο. Βασισμένη πάνω στο ...πιασάρικο Μοιραίο πάθος της Τζότζεφιν Χαρτ, που έκανε ταινία ο Λουί Μαλ, η όπερα του Γωγιού είχε πολλά ετερόκλητα μουσικά στοιχεία, που προκαλούν ήδη αρκετές συζητήσεις στους μουσικούς κύκλους, όμως, χάρις και στην ευφάνταστη σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, μπόρεσε να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού, αν ληφθεί υπ' όψιν και η μεγάλη διάρκειά της (3 ώρες). Το dissonArt ensemble υπό τον μαέστρο Βασίλη Χριστόπουλο, οι πρωταγωνιστές Τάσος Αποστόλου, Δάφνη Πανουργιά (ήσαν πανθομολογουμένως εξαιρετικοί) και στη συνέχεια οι υπόλοιποι συντελεστές (ξεχωρίζω τον φίλο τενόρο Γιάννη Χριστόπουλο), υπηρέτησαν νομίζω αρκετά καλά το νέο αυτό είδος που μας προτείνει ο Γωγιός. Ένα μουσικό θέατρο για σήμερα.

Στην παράσταση προσήλθαν και πολλοί επώνυμοι των γραμμάτων και των τεχνών, μεταξύ των οποίων ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Σπύρος Σακκάς, η Ιουλίττα Ηλιοπούλου, ο Γιώργος Πέτρου, αλλά και η αειθαλής Μαρία Χορς, η μεγάλη μας χορογράφος, που φωτογράφισα εδώ με την Δάφνη Πανουργιά και τον αδελφό της Λουκά. Η Δάφνη συμμετείχε σε αρκετές "αφές" φλόγας ως ιέρεια στην Αρχαία Ολυμπία, υπό την καθοδήγηση της κ. Χορς.

Η φωτό αυτή είναι συγκινητική γιατί την Δάφνη πλαισιώνουμε φίλοι από την χορωδία του Πανεπιστημίου (Θανάσης Διαμαντόπουλος, Αναστασία Τόλια, Μαρία Στέλλα) αλλά και ο ...παλαίμαχος τσελίστας της Κρατικής και της Ορχήστρας των Χρωμάτων Στέλιος Ταχιάτης. Οι αναμνήσεις αλλά και οι αναφορές στις σημερινές μας δραστηριότητες συνεχίστηκαν εν δείπνω.

Η Δάφνη Πανουργιά με την όντως μεγάλη κυρία του πιάνου Ναταλία Μιχαηλίδου, γέννημα και θρέμμα της Πόλεως! Η κ. Μιχαηλίδου είχε έρθει με τον εξαίρετο ομποΐστα σύζυγό της Βαγγέλη Χριστόπουλο, αφού την ορχήστρα διηύθηνε ο γιός του Βασίλης Χριστόπουλος.

Από το Μοιραίο Πάθος της Χαρτ κρατώ μια φράση που δεν υπήρχε στο κείμενο της όπερας (που είχαν επεξεργαστεί ο Χ. Γωγιός και ο Γιάννης Φίλιας): "Όλοι οι νόμοι της ζωής και της κοινωνίας θα φαίνονταν χωρίς νόημα, αν κάθε άνθρωπος συγκεντρωνόταν κάθε μέρα στην πραγματικότητα του θανάτου του".