LUIS CERNUDA (1902 - 1963)
Υπήρξα.
Φλεγόμενη στήλη, ανοιξιάτικο φεγγάρι.
Χρυσή θάλασσα, τεράστια μάτια.
Έψαξα ό,τι συλλογιζόμουν
σκέφτηκα, σαν το ξημέρωμα σε όνειρο οκνό,
ό,τι ο πόθος ζωγραφίζει στις μέρες της εφηβείας.
Τραγούδησα, ανέβηκα,
υπήρξα φως μια μέρα
συρόμενος στη φλόγα.
Σαν δυνατό φύσημα ανέμου
που διαλύει τη σκιά,
έπεσα στο σκοτάδι,
στον αχόρταγο κόσμο.
Ήμουν.
Εκατονταετηρίδα Λουίς Θερνούδα 2002μτφρ.: Νατιβιδάδ Γκάλβεθ, Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας
Δείτε τα Ποιήματα για την καλοκαιρία στο poema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου