Θανάσιμο αμάρτημα η μνημόνευση των αιρετικών (δηλ. ετεροδόξων) έστω και νεκρών, κατά την άποψη πολλών «ορθοδόξων χριστιανών».Για φανταστείτε όμως τον υπό των Ρωμιών πολυχρονισμό του Σουλτάνου!!Όπως ακριβώς σας το λέω, φίλοι μου. Ανοίγοντας πολλά έντυπα μουσικά βιβλία του 19ου αιώνα βρίσκουμε ύμνους και πολυχρονισμούς στο Σουλτάνο (βλ. και Ωδή Σουλτανική), τον αρχηγό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Είναι ένα θέμα, η μνημόνευση αλλοθρήσκου (!), που ακόμα δε νομίζω ότι το έχουμε προσεγγίσει, από ιστορικής έστω πλευράς. Από θεολογικής, ας μη το συζητήσουμε… Επίκληση στον Θεό για να διαφυλάττει ασινή τον αλλόθρησκο Μονάρχη!
Προς χάριν σας παραθέτω ένα Πολυχρονισμό του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Χαν, όπως είναι καταγεγραμμένος στο μουσικό βιβλίο του Κοσμά Μαδυτινού Μητροπολίτου Πελαγωνίας «Ποιμενικός Αυλός» (1897). Και δεν σας κρύβω το όνειρό μου για μια σχετική με το θέμα μελέτη και ηχογράφηση του σχετικού υλικού…
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ "ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟ" ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ, ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΔΕ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ. ΑΝ ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ "ΑΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΝ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ". ΕΔΩ ΜΑΛΙΣΤΑ(ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ) ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΣΜΑ ΟΧΙ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥ ΑΛΛΑ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥ!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΑΝΑΚΑΛΩ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ: "...ΔΙΔΕΙ ΕΞΟΧΩΣ ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΘΕΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΟΜΙΛΕΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑΝ ΑΠΟ ΟΣΗΝ ΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔὲν γνωρίζω τί θὰ σκεφθοῦν οἱ διάφοροι περιηγητὲς τοῦ ἱστολογίου ἀγαπητὲ Παναγιώτη, ὡστόσο ἀπὸ μουσικολογικὴ ἄποψη ἔχει πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Ἐνῷ ξεκινᾶ ἐκ τοῦ μακὰμ Ράστ πλαγιάζει εἰς Γεγκιὰχ. Στῆ συνέχεια ἀναβαίνων εἰς Γκερδανιὲ μεταπίπτει εἰς Χουζὰμ καὶ ἐνῷ θὰ ἀνεμενε κανεὶς νὰ καταλήξει στὸν νη γενόμενο σουζινάκ, αὐτὸ καταλήγει σὲ πα. Ἀκολούθως δεσπόζει τὸ Γκαρδανιὲ καὶ τὸ μέλος μετατίπτει ἐκ νέου εἰς Χουζάμ. Μὲ δεδομένο μάλιστα ὅτι δὲν θὰ ἐπρόκειτο γιὰ τὸν β᾽ ἦχο τῆς ψαλτικῆς μας τέχνης (ἀφοῦ αὺτὸς δὲν ἀντιστοιχεῖ ἐπακριβῶς μὲ κάποιο ἀραβοπερσικὸ μακάμι) ἀλλὰ θὰ ἐκτελεῖτο καὶ ὡς ὀθωμανικὸ χουζὰμ -καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς ἀριστεῖς τοῦ Πατριαρχείου- τὸ ἄκουσμα θὰ πρέπει νὰ ἦταν καταπληκτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήὍμως τὸ μέλος συνεχίζει καὶ καταλήγει σὲ τιζ-σεγκιὰχ (!) ἀφοῦ πέρασε καὶ δύο φορὲς τὸ τιζ-τζαρεγκιάχ. Φυσικά, ὁ "πολυχρονεμένος" ἀξίζει ἕνα ἐντυπωσιακὸ κλείσιμο καὶ αὐτὸ ὲπιτυγχάνεται μὲ τὴν τελικὴ κατάληξη στὸν γκερδανιέ.
Μένει νὰ μᾶς γράψεις, φίλτατε Παναγιώτη, καὶ τὴν χρονικὴ ἀγωγή -ἂν εἶναι κάπου σημειωμένη- γιὰ νὰ δοῦμε καὶ στὴν πράξη ἂν αὐτὸ τὸ τρίσημο οὐσοῦλι ἐκτελεῖται εὔκολα. (Ξέρω εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολο νὰ βρεί κανεὶς σημειωμένη τὴ χρονικὴ ἀγωγή. Καθόσον γνωρίζω μόνο ό ἀείμνηστος Α.Π.Μ.τ.Χ.Ε. Θρασύβουλος Στανίτσας παρέθεσε τὴν ἐπικρατοῦσα χρονικὴ ἀγωγὴ γιὰ τὰ ψαλλόμενα τὴν Μ. Ἑβδομάδα μέλη).
Συνέχισε καὶ περιμένω καὶ τὴν ἠχογράφηση.
Εὖγε!
κ.Ανδριόπουλε «ευγε»!κανετε θαυμάσια δώρα σε οσους ισχυριζονται πως το Φανάρι είχε συμβιβασθεί πλήρως με τους οθωμανούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα τους χαίρονται λοιπόν οι φαναριωτες τους πολυχρονεμένους τους Σουλτάνο και Πάπα.
βεβαια ο πατρο Κοσμάς τους έλεγε και τους δυο αντιχρίστους
« Ο αντίχριστος είνε· ο ένας είνε ο Παπας και ο έτερος είνε αυτός οπού είνε εις το κεφάλι μας, χωρίς να ειπώ το όνομά του· το καταλαμβάνετε, μα λυπηρόν είνε να σας το ειπώ, διότι αυτοί οι αντίχριστοπι είνε εις την απώλειαν, καθώς το έχουν. Ημείς εγκράτεια, αυτοί απώλεια· ημείς νηστεία, αυτοί πολυφαγία· ημείς παρθενία, αυτοί πορνεία· ημείς δικαιοσύνη, αυτοί αδικωσύνη.»
αλλά τον αγράμματο φανατικό καλόγερο θ ακούμε τώρα;
τελικά μηπως εχουν δικιο όοσι αποδιδουν στους φαναριωτες δηλωσεις σαν αυτή:««Δυστυχώς οι 2 λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων.»;
σε κάτι τετοιο συνηγορεί και η προσφατη δήλωση του κ.Βαρθολομαιου:«οι ΗΠΑ και το Πατριαρχειο υπηρετούμε τα ιδια ιδανικά».
Οθωμανοί,Παπας,ΗΠΑ .δ δενει πολύ ομορφα το γλυκο;
@misha
ΑπάντησηΔιαγραφήο πατρο-Κοσμᾶς στὸν ὁποῖο ἀναφέρεστε με ποιανοῦ τὴν ἄδεια ἵδρυε σχολεῖα; Γιὰ ψάξτε το καὶ θὰ διαπιστώσετε ὅτι διέθετε ἐπίσημο σουλτανικὸ φιρμἀνι ἀπὸ τὸν "πολυχρονεμένο"...
Καὶ γιὰ τὴν ἱστοριογραφία ἐπίσης ὁ ρόλος τοῦ "φανατικοῦ καλόγερου" δὲν εἶναι δεδομένος.
Δὲν θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα ἐὰν δὲν κάνατε τον ϋπαινιγμὸ μὲ τὸ "εὖγε".
Θὰ ἀπαντήσω μόνο σὲ μουσικολογικοῦ τύπου σχόλια γιὰ τὴ δεδομένη ἀνάρτηση.
Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὸν χρόνο σας.
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΑΓΑΠΗΤΕ MISHA, ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΩΣ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΝ ΤΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΕ;;; ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΛΕΙΤΑΙ "ΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ". ΣΥΓΧΩΡΗΣΤΕ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΝ ΖΟΥΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ ΦΡΟΝΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΣΕΙΣ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΤΕ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙ....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ misha
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβούμαι ότι γενικεύετε όταν μιλάτε για συμβιβασμούς! Υπονοείτε ότι καλό θα ήταν στο Πατριαρχείο αντί να πολυχρονίζουν τον Σουλτάνο να τον καταριούνται;
Μέσα σε τόσους αιώνες η Μεγάλη Εκκλησία διαμόρφωσε πολιτική ιδεολογία, παρείχε συστηματική εκπαίδευση όχι μόνο με την Πατριαρχική Ακαδημία αλλά με πλήθος ιδρυμάτων στην Μικρά Ασία, κι ανάπτυξε οικονομική δραστηριότητα.
Πιο πρόσφατα, η συγκλονιστική φιλανθρωπία και η πνευματική ανάπτυξη του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, οι σύλλογοι και η αυτοοργάνωση των Ρωμιών και τόσα άλλα... Άραγε θα μπορούσαν να γίνουν εκτός έννομης τάξης; Στο περιθώριο και στις παρυφές της πολιτικής ιστορίας;
Μάλιστα, ο οθωμανός μονάρχης ως ένας συνεχιστής των βυζαντινών αυτοκρατόρων μπορούσε να εκδίδει νόμους.
Επομένως, η μνημόνευση του Σουλτάνου ή βασιλέα, αλλόθρησκου μεν αλλά και «ευσεβέστατου» (εκκλ. πράξη του 1767 του πατρ. Σαμουήλ Χαντζερή), κατά τις παλαιότερες πηγές είναι κατανοητή ιστορικά και δεν αντιβαίνει σε θεολογικά δεδομένα.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε την ιστορία του Γένους, όχι με την προκατάληψη των ιδεολογημάτων, αλλά με τα ίδια τα στοιχεία που μας δίνουν οι πηγές.
Αγαπητέ ardalion,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω παρά να προσυπογράψω απολύτως την απάντησή σου στον misha.
Σ' ευχαριστώ πολύ.
φίλοι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπώς γινεται να χαρακτηριζονται ασεβείς στην υμνολογια ολοι οι αιρετιζοντες(παρ ολα αυτά χριστιανοί) βυζαντινοί αυτοκράτορες και να λέμε «ευσεβεστατους» τους σουλτανους που εξισλάμιζαν βιαίως μυριάδες χριστιανών,που έκαναν γενιτσάρους τα καλυτερα χριστιανοπουλα,που έσφαζαν τους νεομάρτυρες,που έπαιρναν τις πιο ομορφες κοπέλλες,αλλά και τα αγοράκια,στα χαρέμια;
με την ιδια ακριβώς λογική «κάποιοι» προσκυνημένοι εύχονταν για τον «πολυχρονεμένο» Χιτλερ,μολις πριν λίγες δεκαετίες.
τελικά οι χριστεπώνυμοι δίνουμε μονοι μας υπαρκτές αφορμές που προκαλούν,δικαίως,την χλεύη και τον απέχθεια του μέσου νεοέλληνα.
Φίλε misha μήπως θυμάσαι τι λέει ο απ.Παύλος για τις εξουσίες τις ειδωλολατρικές;Μήπως θυμάσαι με ποιό τρόπο ο πατρο-Κοσμάς μιλάει για τον πατριάρχη του Γένους;Λές να τον φοβόταν ή τον σεβόταν απείρως κατά το γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα;Γιατί κάνεις ιδεολογική χρήση της Παράδοσης;
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ξαναρωτώ:ευχοταν η Εκκλησία ενυμνίως για τον ευσεβέστατο Ιουλιανό (ο Ιουλιανός ηταν ευσεβεστατος στην θρησκεία των ειδώλων,όπως ευσεβέστατο λεγει και ο αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος τον παγανιστή δάσκαλο του Λιβάνιο);
ΑπάντησηΔιαγραφήη Παράδοση από ποτε καθισταται εργαλείο επιβολής των καθε λογής Πατισάχ;
οσον αφορά τα σεβη προς τους Πατριαρχες:εξαρταται.
πολλοι πατριαρχες Κωνσταντινουπόλεως ειναι γραμμένοι στις μαύρες δέλτους της Εκκλησίας ,καταδικασμένοι ως αιρετικοί και φυσικά δεν απέλαβαν κανενα σεβασμό από το ποιμνιο.
Χαρακτηριστικό παραδειγμα ο Γρηγόριος Μάμμας ο επικληθείς χλευαστικώς υπο του ποιμνίου και Μαμμά.
Ψαξτε στους καταλόγους του Πατριαρχείο και θα βρειτε δεκάδες αναλογες περιπτώσεις.