ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Όταν το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι βρέθηκα στον Ιανό της Θεσσαλονίκης με περίμενε μια πραγματική έκπληξη! Ο γνωστός και έγκριτος καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεώργιος Μαρτζέλος, παρουσίαζε το νέο βιβλίο του καθηγητού Γεώργιου Βυθούλκα με τίτλο:
Βασικές ιδέες της ομοιοπαθητικής (εκδόσεις IANOS).

Ο Γ. Βυθούλκας είναι γνωστός ομοιοπαθητικός ο οποίος δηλώνει απερίφραστα: «Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να ενημερωθούν και οι Έλληνες γι’ αυτήν τη νέα θεραπευτική που έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια, από τους χρόνους του Ιπποκράτη ακόμα και την τελειοποίησε ο Γερμανός γιατρός Σ. Χάνεμαν. Η εναλλακτική θεραπευτική προσέγγιση, προσπαθεί να ισχυροποιήσει τον οργανισμό ώστε ο ίδιος με τις δικές του δυνάμεις πλέον και αφού έχει δυναμώσει, να αντιμετωπίσει τον «εισβολέα» ή τη γενικότερη διαταραχή στα χρόνια ή τα οξέα νοσήματα.. Ποιες είναι οι προοπτικές για την ομοιοπαθητική στο μέλλον; Η ομοιοπαθητική μπορεί να ανθήσει μέσα σε έναν κόσμο που έχει πάψει να αναζητά μανιωδώς την εγωπαθητική του απόλαυση και ατενίζει τη ζωή στην ουσία της, που είναι η επικράτηση της αγάπης για το συνάνθρωπο. Όταν επικρατήσουν τέτοιες κοινωνίες, η ομοιοπαθητική θα έχει το προνόμιο και την τιμή να προεξάρχει».

Τι δουλειά έχει ένας καθηγητής Θεολογίας στην παρουσίαση ενός βιβλίου για την ομοιοπαθητική, η οποία έχει μάλλον… δαιμονοποιηθεί από εκκλησιαστικούς κύκλους; Ο Γ. Μαρτζέλος θεμελίωσε τη λογική του στο γεγονός της ενσάρκωσης του Λόγου! Ότι δηλ. ο Χριστός ήρθε να θεραπεύσει το όμοιο με το όμοιο, ήτοι προσλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση! Το σημαντικό εδώ είναι η πρόκληση! Η σύγχρονη ιατρική, συμβατική και εναλλακτική, θέτει ζητήματα που η θεολογία δεν μπορεί να προσπερνάει με αφορισμούς. Ο καθηγητής Μαρτζέλος και άλλοι σύγχρονοι θεολόγοι αφουγκράζονται τα νέα δεδομένα και αρθρώνουν λόγο σύγχρονο, ερειδόμενο στην θεολογία, που ανοίγει τον διάλογο Εκκλησίας και κόσμου.

Το θέμα είναι πόσο αυτή η προβληματική γίνεται κτήμα του πληρώματος της Εκκλησίας, αν σκεφθούμε ότι η Διοικούσα Εκκλησία ελάχιστα ασχολείται με τα θέματα αυτά. Πάντως, το αίτημα είναι πλέον επιτακτικό. Θεολόγοι με γνώση και σκέψη, με έργο και δυναμισμό δεν πρέπει να παραμένουν στο περιθώριο. Πρέπει να έλθουν στο προσκήνιο της εκκλησιαστικής ζωής, για να μας μάθουν να διαλεγόμαστε με τους καιρούς, επιτέλους!

Οι φωτό είναι από την παρουσίαση του βιβλίου στον Ιανό