Πέμπτη, Απρίλιος, ο8, βράδυ
Κάθομαι στην άλλη όχθη της θάλασσας, διαβάζω για την ιστορία του τόπου και τον πολιτισμό...
Δύσκολα πράγματα.. Πολύ εύκολα χάνονται τα ίχνη του παρελθόντος μέσα στο χάος του σήμερα. Πολύ εύκολα μια ξένη επιρροή, μια καινούργια μόδα μαγεύει ένα ολόκληρο έθνος και το ξεριζώνει. Γιατί η λήθη είναι τόσο απλή, και η μνήμη βασανίζει; Πώς να ξαναβρεί κανείς τις ρίζες του για να μη χαθεί μες στους ανέμους του χαμένου χρόνου; Μήπως εκτείνεται κανείς ως το μέλλον χωρίς να έχει εμβαθύνει στο παρελθόν;
Το δικό μου το παρελθόν είναι τόσο βαθύ και μακρύ όσο είναι μια αιωνιότητα. Ας το ψάξω. Ίσως βρώ και το όνομά μου. Ίσως πάψω να είμαι Προμηθεύς. Τι θα είμαι άραγε;
Πέμπτη, Μάϊος, 08, βράδυ
Γράφω διότι μου έλειψε η διέξοδος αυτή. Τώρα που κοντεύω να τελειώσω μια δύσκολη περίοδο... Ακόμα δεν είδα τίποτε απτό. Έτσι δοκιμάζεται η πίστη στο Θεό! Αφήνει τον άνθρωπο κάποτε κάποτε να καταλάβει τι θα πει: «μη γαρ μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει εαυτής» (Ματθ 6:26). Απλά λόγια, αλλά μόνο οι μεγάλοι στην αρετή ξέρουν να τα πράξουν. Τέτοιοι είναι ο προπάτορας Αβραάμ και ο Ιώβ.
Ελπίς, πίστις, αγάπη, πάνε μαζί και είναι οι τρεις ζωή σε εκείνο που θέλει να ζήσει...
Προμηθεύς
φωτό του 1880: Δρόμος στη Σιδώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου