Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΩΜΑ: ΜΙΑ ΑΝΕΦΙΚΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΦΚΑ


Την Τρίτη, 9 Απριλίου 2024, ώρα 19:00, στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2Α, Σύνταγμα), θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με τον γενικό τίτλο: «Διάλογοι με τον Κάφκα», που θα αποτελεί παρουσίαση του βιβλίου του Παναγιώτη Θωμά, "Μια ανέφικτη ανάσταση. Σχόλιο στη Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα", εκδ. Αρμός Αθήνα 2024. 
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο ποιητής Ρήσος Χαρίσης και ο θεολόγος και μουσικός Παναγιώτης Ανδριόπουλος. Αντιφώνηση από τον συγγραφέα. 
Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά μεγάλο μέρος νέου κύκλου τραγουδιών εμπνευσμένων από το έργο του Φρ. Κάφκα, σε στίχους του Παναγιώτη Θωμά και μουσική Χρυσόστομου Σταμούλη και Γιώργου Καλογήρου, τα οποία θα συνοδεύσει αφήγηση σύντομων αποσπασμάτων από κείμενα του Κάφκα. 
Την εκδήλωση συντονίζει η δημοσιογράφος και κλασική φιλόλογος Βίκυ Φλέσσα. 
Συντελεστές μουσικού μέρους εκδήλωσης: Θάνος Σταυρίδης: ακορντεόν και ενορχήστρωση, Στέλλα Τέμπρελη: βιολοντσέλο, Γιώργος Καλογήρου: ερμηνεία, πιάνο/κιθάρα, Μαρία Παπαλεοντίου: ερμηνεία. Παναγιώτης Θωμά και Χρυσόστομος Σταμούλης: αφήγηση.
"Εφοδιασμένος με μια στέρεα θεολογική όσο και φιλολογική σκευή, ο Παναγιώτης Θωμά κατορθώνει στο δοκίμιο αυτό, με τρόπο πυκνό και ακαριαίο, να παρουσιάσει τις ποικίλες συνιστώσες που διέπουν το αριστούργημα του Κάφκα και να οδηγήσει σιγά-σιγά τη συζήτηση σε έναν γόνιμο προβληματισμό γύρω από φλέγοντα διαχρονικά ζητήματα, όπως η διαφορετικότητα και η απομόνωση που συχνά συνεπάγεται σ' έναν κόσμο αυστηρώς «κανονικό», αλλά και η φθορά, η αρρώστια, το γήρας και ασφαλώς ο θάνατος. Άκρως εύστοχη λοιπόν και η επιλογή του να ολοκληρώσει με ένα χαρακτηριστικό ποίημα από την Κική Δημουλά, στο οποίο εκφράζεται -με άλλους όρους βέβαια, αλλά εξίσου ανατρεπτικά- όλη η τραγικότητα του ανθρώπου, η αγωνία και ο σπαραγμός που συναντάμε και στη "Μεταμόρφωση" του Κάφκα". (Εύα Πολυβίου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) 


Ο Παναγιώτης Θωμά, διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου με κύριο πεδίο έρευνας και συγγραφής τον διάλογο της θεολογίας με τη λογοτεχνία, αλλά και άλλες μορφές τέχνης, όπως ο κινηματογράφος και το τραγούδι, παρουσιάζει την πρώτη του μελέτη (εκτενές δοκίμιο) για τον Φραντς Κάφκα, που καταπιάνεται με την πυρηνική στο έργο του νουβέλα Μεταμόρφωση. Η έκδοση συμπίπτει με τα 100 χρόνια από τον θάνατο του εμβληματικού λογοτέχνη, του γερμανόφωνου Εβραίου της Πράγας. Παρουσιάζει επιπλέον, για πρώτη φορά συνδυαστικά με ένα βιβλίο του, και την άλλη του ιδιότητα, αυτή του στιχουργού, με αυτά τα νέα τραγούδια που αφορμώνται από κείμενα του Κάφκα, αλλά δημιουργούν αυτόνομη αφηγηματική ενότητα με έντεχνα τραγούδια. Συμπράττουν μαζί του στη σύνθεση, γνώριμοι και παλιοί του συνεργάτες, με τους οποίους τους ενώνουν κοινές μουσικές εμπειρίες στη Θεσσαλονίκη: ο καθηγητής του Αριστοτελείου, μαέστρος και μουσικοσυνθέτης Χρυσόστομος Σταμούλης και ο σπουδαίος Κύπριος συνθέτης και ερμηνευτής Γιώργος Καλογήρου. 
Η εκδήλωση εντάσσεται στον κύκλο για το "Έτος του Φραντς Κάφκα" (100 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου συγγραφέα), που συνδιοργανώνουν το Τσεχικό Κέντρο Αθήνας και το Τμήμα Γερμανικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.


Στη συνέχεια, το πρώτο από μία ενότητα τραγουδιών με τίτλο «Διάλογοι με τον Κάφκα», τα οποία ενέπνευσαν κάποια από τα κείμενα του Φραντς Κάφκα, σε στίχους Παναγιώτη Θωμά και μουσική των Γιώργου Καλογήρου και Χρυσόστομου Σταμούλη. Εκδίδεται με αφορμή τα 100 χρόνια από τον θάνατο του εμβληματικού λογοτέχνη το 1924. 
Στίχοι: Παναγιώτης Θωμά, Μουσική και ερμηνεία: Γιώργος Καλογήρου, Ακορντεόν και ενορχήστρωση: Θάνος Σταυρίδης, Βιολοντσέλο: Στέλλα Τέμπρελη. Aφήγηση: Παναγιώτης Θωμά.
Πατέρα […] «“Πρέπει να φύγει”, φώναξε η αδελφή, “αυτό είναι το μόνο μέσο, πατέρα. Πρέπει μονάχα να προσπαθήσεις ν’ απαλλαγείς απ’ τη σκέψη πως αυτό είναι ο Γκρέγκορ. Η πραγματική μας, άλλωστε, δυστυχία είναι ακριβώς ότι το πιστέψαμε τόσον καιρό. Μα πώς μπορεί λοιπόν να ’ναι ο Γκρέγκορ; Αν ήταν ο Γκρέγκορ, θα το καταλάβαινε από καιρό πως είναι αδύνατη η συμβίωση των ανθρώπων με ένα τέτοιο ζώο και θα ’φευγε μόνος του. Δε θα είχαμε τότε αδελφό, μα θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας και να τιμούμε τη μνήμη του”» . (Φρ. Κάφκα, Η Μεταμόρφωση). 
Πατέρα καλέ μου πατέρα 
Σπλαχνίσου τον μόνο σου γιό 
Χαμήλωσε λίγο το βλέμμα 
Τα μάτια σου χρόνια ζητώ 

Πατέρα σκληρέ μου πατέρα 
Μου στέρησες τόση χαρά 
Την κράτησες όλη δική σου 
Προνόμιο πικρό, συμφορά 

Πατέρα λυπάμαι πατέρα 
Δεν ήμουν, δεν θα ’μαι ό,τι θες 
Συ πόθησες φώτα της μέρας 
Μα εγώ τραγουδώ τις σκιές

 

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου