Παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον,
καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι·
μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.
Φωνὴ ἐν Ραμὰ ἠκούσθη, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς·
Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσί.
Πάντα ένας Ηρώδης ζητεί να αποκτείνει ένα παιδί
Πάντα μια Ραχήλ θα κλαίει απαρηγόρητη το τέκνο της που της το πήραν από τα χέρια
Πάντα ένας Ιωσήφ θα φεύγει με ένα βρέφος για να γλιτώσει την μάχαιρα
Αυτά είναι τα Χριστούγεννα
Τα άλλα, της μυστικής χαράς, είναι βαθιά υπόθεση
Απροσπέλαστη στους τηρητές του νόμου
Ναι, τα Χριστούγεννα ανήκουν στους συφοριασμένους
Γιατί αυτοί μόνο χάνουν και ξαναβρίσκουν το άστρο
Οι υπόλοιποι απλώς αναπαράγουν φληναφήματα περί «θεώσεως» χωρίς αντίκρισμα.
Eνώ οι συφοριασμένοι προσκυνούν
«ἐν Βηθλεὲμ σωματωθέντα, Θεὸν ἄνακτα, καὶ ἐθελούσιον νεκρόν».
Π.Α. Ανδριόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου