"Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ" ΣΤΑ "ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΑΡΑΦΥΛΛΑ"

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΟΥΛΑ A.E. μας πληροφορούν: 

"Η συμπλήρωση δεκαπενταετίας από την έκδοση της Επιθεωρήσεως Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙΚΑ και η καθιέρωσή της στον επιστημονικό κόσμο της χώρας μας ως πηγής έγκυρης και έγκαιρης πληροφόρησης για τα ζητήματα των δύο κλάδων, έδωσε την ιδέα και υπήρξε η αφορμή για την ίδρυση της νέας σειράς με τίτλο «Νομοκανονικά Παράφυλλα». 

Η σειρά αυτή περιλαμβάνει νομοκανονικές επιστημονικές μελέτες ευρύτερου ενδιαφέροντος, σε εύληπτο ύφος, έτσι, ώστε να απευθύνονται, πέρα από νομικούς, κανονολόγους και ειδικούς του εκκλησιαστικού δικαίου, και σε ένα ευρύτερο κοινό που ασχολείται ή απλώς θέλει να είναι ενήμερο για το αντικείμενο κάθε έργου". 

Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορηθεί τρία τεύχη: 

- Γ. Ανδρουτσόπουλος, Οι ανεξάρτητες αρχές για ζητήματα θρησκείας, 2018 

- Ι. Σαρμάς, Σχέσεις πολιτείας και εκκλησίας, 2019 

- Γ. Ανδρουτσόπουλος/Β. Μάρκος, Το δίκαιο της ταφής και της αποτέφρωσης, 2021. 

Στεκόμαστε στο πρόσφατο, 3ο τεύχος, το οποίος παρουσιάζει συστηματικά το δίκαιο της ταφής και της αποτέφρωσης των νεκρών, ενόψει των πολυάριθμων νομοθετικών ρυθμίσεων των τελευταίων ετών.

Στο πρώτο μέρος, υπό τον τίτλο «Ταφή και κοιμητήρια», εξετάζεται η εκκλησιαστική και η λεγόμενη «πολιτική» κηδεία και προσεγγίζεται το ζήτημα του ενταφιασμού και της αποτέφρωσης, ως δύο όψεων της εξαφάνισης του λειψάνου. 

Στις πρώτες σελίδες του τεύχους (3-5), υπάρχει μια «ιστορική προσέγγιση» της αποτέφρωσης. Εκεί γίνεται αναφορά στην περίπτωση του μεγάλου μαέστρου Δημήτρη Μητρόπουλου, ο οποίος είχε επιλέξει την καύση. Είχαμε αναφερθεί στο θέμα σε παλαιότερο κείμενό μας για τον Δ. Μητρόπουλο, στο οποίο παραπέμπει ο εκ των συγγραφέων  του τεύχους, Γ. Ανδρουτσόπουλος. 

Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Ωστόσο, το ζήτημα βρέθηκε το πρώτον, και μάλιστα μετ’ επιτάσεως, στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης στη χώρα μας, το 1960, με τον θάνατο και την αποτέφρωση του μουσικού Δ. Μητρόπουλου, ο οποίος ζήτησε με διαθήκη του να καεί στο εξωτερικό και η τέφρα του να ενταφιαστεί στην Ελλάδα». 

Στην σχετική παραπομπή (υπ. αρ. 9), αναφέρεται: «Ο Μητρόπουλος υπήρξε, παρά τις ορθόδοξες καταβολές του «αιρετικός» ως προς το θέμα της ταφής του: «Η σορός μου να μη εκτεθεί εις κοινή θέαν και να αποτεφρωθή άνευ τελετής και κατά τον πλέον σύμφορον τρόπον». Όπως παρατηρεί ο Π. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ, σε Τιμητικό Τόμο «Φιόρα Τιμής» για τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο Β΄ (Συνετό), Ζάκυνθος 2009, σ. 159 επ., εδώ σ. 168 επ: «Η επιλογή του Μητρόπουλου για καύση ήταν απολύτως συνειδητή και πρωτοποριακή για την εποχή. Η ιδιωτική του οδός του επέβαλε την αποφυγή κάθε συμβατικού τέλους». 

Π.Α.Α.