Paradiso, Paradiso
στο ώριο περιβολάκι και
στον απάνω κόσμο χαλαστής είναι ο άνθρωπος.
Η καινούργια ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία «Εξάγγελος»,
που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Περισπωμένη, αναγγέλλει:
…………………………………
Μια τοιχογραφία αντιθέσεων για την ανθρώπινη ύπαρξη με
ποιήματα μεταφυσικής αγωνίας και αναρχικής ελευθερίας:
Στα 38 ποιήματα της συλλογής συνυπάρχουν σύγχρονες νέκυιες,
περιπλανήσεις στη διεστραμμένη φύση, αναπαραστάσεις ιστορικής μνήμης, φυλές
δόξας, γένη επιτάφια και περιοδεύοντα κύτταρα, ο εφήμερος παράδεισος του όντος
ως θρυμματισμένη κόλαση αναδύεται μέσα από μια πανσπερμία ύφους και εικόνων:
Ο
Ελαφοκυνηγός
Χτύπα τα
κρόταλα
Δαυίδ, χτύπα τις γκρανκάσες
και εικοσιένα αιώνες
τερατόμορφου ύπνου να ξυπνήσουν
πάλι συναθροισμένο
θα έρθει το σκοτάδι σαν το θεριό
με την σάλπιγγα της Κρίσης
και με χάχανα φριχτά θα μας δικάσει
Στόχοι
είμαστε Κύριε
κι αστόχαστη η Τύχη μας περνά
Ανδρείκελα είμαστε Κύριε, κούκλες
στο διεθνές σκοπευτήριο της Τάξης
Χτύπα τα
κρόταλα
Δαυίδ, χτύπα τις γκρανκάσες
κι αλύπητοι οι ήλιοι να αναγγείλουν
Το Κυνήγι της Ψυχής με Τόξο
στον κάμπο της πικρής Μαρέμμα
στους βάλτους των ανθρώπων
Δεν έχει εδώ άγιαν Όψη, θηρευτή μου
Η ζωή είναι
μια αγρύπνια, Κύριε
ή ζήσ’ την ή παράτα την στις ερημιές
σαν ελαφίνα κι ο Ελαφοκυνηγός ας την σπαράξει.
Σπασμένο
Ρέκβιεμ
Φτερόποδη η
ζωή κι εμείς λαχανιασμένοι
μέσ’ στις ρωγμές του ύπνου
Είμαστε όλοι το ξέφτισμα του μύθου
για ενός λεπτού τιμή
για ένα άφες ημίν, για λίγο τράτο
Και ο
θλιμμένος άγγελος
-τι θάμβος και τι πάθος –
το επιτύμβιο στολίζει κατά κράτος
Που να
σαπίζει ο Κόμμοδος
και που ο Πετρώνιος Μάξιμος;
Σε ανύπαρχτο
βασίλειο
μια κεφαλή γελάει σαρδόνια, πικρά
σαν τον κομμένο ροδανθό
μέσα σε κρύσταλλο Μουράνο
Δεν είναι
καιρός για Ρέκβιεμ, αδελφέ
προς τι τα τύμπανα, προς τι οι δοξασίες;
Την μέθοδο
δεν μάθαμε, μήτε γαλήνη βρήκαμε
Σαν καλαμιές λυγίζουμε
σαν τα σπαρτά καιγόμαστε, ψελλίζοντας τω Αγνώστω.
HOTEL DE
LA GLORIA
Ελάτε… Δεν
είναι μακριά!
Ελάτε πιο γυμνοί στο Τίποτε
με την ομορφιά
ελάτε νύμφες και νυμφίοι
από την ξεχασμένη Ταρούσα
όρθιοι σαν λεύκες, σαν αέρινες σημύδες
Τα λάγνα
μάτια, τα χάδια
τα ερωτικά καλέσματα
της ηδονής τα ανεξίτηλα σημάδια
Ελάτε σ’ αυτό το ταπεινό ξενοδοχείο
έξω από τα πέτρινα τείχη
«G L O R I
A, μακρινή και μόνη»
στην πρόσοψη θα γράφει
Ελάτε
περήφανα τα φύλα
μισό αγόρι, μισό κορίτσι της αγάπης
κι η Φύση αν γελάσει
μην ρωτήστε την καμαριέρα
Σιωπή: Τι θα πει HOTEL Νεκρών;
Κανείς δεν
θα απαντήσει
Σφιχτά αγκαλιαστείτε στο βραδινό κενό
Ελάτε πιο κοντά στο Τρυφερόν και φιληθείτε.
ΚΟΖΙΑΣ - ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ by Panagiotis Andriopoulos on Scribd
Ο Γιώργος Κοζίας γεννήθηκε
στην Πάτρα. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Εργάστηκε στον
χώρο του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου. Πρωτοδημοσίευσε στα περιοδικά «Το
Δέντρο» και «Ευθύνη» το 1983. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ζωολογικός
κήπος (Στιγμή, 1989), Ο μάρτυρας που δεν υπήρξε (Στιγμή,
1995), Πεδίον ρίψεων (Στιγμή, 2001), Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Στιγμή,
2007), 41ος Παράλληλος (Στιγμή, 2012), Πολεμώντας υπό σκιάν...
Ελεγεία και σάτιρες (Περισπωμένη, 2017). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί
και ανθολογηθεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και αραβικά. Επίσης, ποιήματά
του έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος, Έργα για φλάουτο, IVONA GLINKA,
αφήγηση: Δημήτρης Παπανικολάου, Legend Classics, 2007 και Πέντε κείμενα μετά
μουσικής: Η γη τσακισμένο καράβι, ποίηση Γιώργος Κοζίας, William Blake,
Αγγελική Καθαρίου-Νέλλη Σεμιτέκολο, Ένας κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Γαβριηλίδης,
2013).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου