"Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΘΑΥΜΑΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ" ΑΔΙΚΩΣ...

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Στο χριστουγεννιάτικο φύλλο της εφημερίδας «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (25-12-2020), δημοσιεύεται και ένα κείμενο με τίτλο: «Ο Θεοφιλέστατος Θαυμακού ελεγχόμενος». Κάποιος κύριος θεολόγος, αναφέρεται σε μία τηλεοπτική συνέντευξη του Επισκόπου Θαυμακού κ. Ιακώβου και τον μέμφεται διότι, κατά την άποψή του, όλα όσα είπε ο Ηγούμενος της Μονής Πετράκη «είναι εντελώς λανθασμένα και ανακριβέστατα». 

Φυσικά συμβαίνει το αντίθετο: Όλα όσα είπε για την Εκκλησία και την πανδημία ο Επίσκοπος Θαυμακού είναι σωστά και ακριβή, προερχόμενα από την πολυχρόνιο διακονία του στην Εκκλησία, την μεγάλη εμπειρία του και την διακριτική ματιά του. 

Γιατί άραγε ο συντάκτης (Περικλής Νταλιάνης) προβαίνει σε μια τέτοια διαστρεβλωτική της αληθείας τοποθέτηση; Μα είναι απλό. Διότι αποφαίνεται με σιγουριά ότι πολλοί κληρικοί και λαϊκοί «κοινωνούσαν αναξίως (οι περισσότεροι τουλάχιστον)», γι’ αυτό φοβούνται τώρα να πάνε στους ναούς και να κοινωνήσουν. Γνωρίζει, λοιπόν, ο εν λόγω κύριος ότι οι περισσότεροι «κοινωνούσαν αναξίως»!

Αναρωτιέμαι, δεν το γνωρίζει αυτό ο Κύριος της δόξης, ο Θεός ημών «πυρ καταναλίσκον», ώστε να τους κατακαύσει και να μην ξαναπροσέλθουν «αναξίως»; Και αν οι περισσότεροι, όπως ισχυρίζεται ο συντάκτης, κοινωνούν «αναξίως», ποιος θα μας γλιτώσει από αυτήν την διαιωνιζόμενη εκτροπή; Μήπως ο κ. Νταλιάνης; 

Ο εν λόγω κατηγορεί τον Επίσκοπο Θαυμακού ότι με όσα λέει «δεν γνωρίζει την πραγματικότητα και ζει στον κόσμο του» (sic). Ενώ ο κ. Περικλής γνωρίζει πολύ καλά ότι οι περισσότεροι κοινωνούν αναξίως! Οπότε γιατί να είναι ανοιχτοί όλοι οι ναοί, αγαπητέ; Για να συντελείται το ανοσιούργημα της Θείας Μετάληψης υπό αναξίων; Μάλλον πρέπει να υποδείξετε εσείς σε ποιους ναούς θεωρείτε ότι δεν μαζεύονται οι «ανάξιοι» ώστε αυτοί να είναι ανοιχτοί και εσείς να κάνετε στην πόρτα face control. 

Η πανδημία έφερε στην επιφάνεια στον χώρο της Εκκλησίας τον ευσεβισμό, την τάχα και αγωνιστικότητα, την ρητορική της «ομολογίας» και την πρακτική των καταγγελιών. Τίποτε δεν διδάσκονται οι του «Ορθοδόξου Τύπου» και οι όμοιοι τους, από τον πόνο, τον θάνατο, την ψυχική δοκιμασία της πανδημίας. 

Δεν μπορούν να «προφέρουν σωστά την πραγματικότητα» (Ελύτης). Ενδιαφέρονται μόνο για την ατομική τους ευσέβεια και την εκπλήρωση των θρησκευτικών καθηκόντων τους. Μέσα στα οποία είναι και τα βέλη προς τους αδελφούς. Πώς θα ζήσουν αν δεν κατακεραυνώσουν «στο όνομα της αλήθειας»; 

Καλό θα ήταν να ακούσουν τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, που τιμούμε σήμερα: 

«Σολομὼν δὲ ᾠκοδόμησεν αὐτῷ οἶκον. ἀλλ᾿ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, καθὼς ὁ προφήτης λέγει·ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου· ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; οὐχὶ ἡ χείρ μου ἐποίησε ταῦτα πάντα; Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ ἀντιπίπτετε».