Βουνά και σύγνεφα μακριά σ' όλα τα γύρω σιγαλιά
Κάμποι και δέντρα μες στη ζέστη και τα τοιχιά μες στον ασβέστη
Σ' ένα αχερόχρωμο πανί
κεντά η καλόγρια η μικρή
Άχου τι όμορφα κεντάει
το χεράκι της πως πάει
Βάνει πουλιά βάνει δεντρά
βάνει και τ' άστρα τα χρυσά
Βάνει στις τέσσερις τις κόχες τέσσερις αγριομολόχες
Σ' ένα αχερόχρωμο πανί
κεντά η καλόγρια η μικρή
Μα κάθε τόσο αναστενάζει
και κάτι με το νου της βάζει
Λίγο το χέρι σταματά
μες στον αέρα και κοιτά
Στα μάτια της που ανοιγοκλειούν δυο καβαλάρηδες περνούν
Κι υστέρα πάλι στο πανί
κεντά η καλόγρια η μικρή
Τι ποτάμια! Τι χορτάρια!
Τι λιοτρόπια! Τι φεγγάρια!
Πλάσματα της αρεσιάς της της ονειροφαντασιάς της.
Από το Romancero gitano του Λόρκα - Απόδοση στα νέα ελληνικά: Οδυσσέας Ελύτης
Κολάζ: Οδ. Ελύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου