Μια θεολογική προσέγγιση του π. Παν. Καποδίστρια στην ταινία "Η Θυσία" του Ταρκόφσκι

Του  Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Κυκλοφορήθηκε σε ανάτυπο αυτές τις μέρες του Ιουλίου 2020, η ευσύνοπτη μελέτη του π. Παναγιώτη Καποδίστρια "Θεολογία και κινηματογραφική αφήγηση στον Ταρκόφσκι. Ελευθερία, αγάπη και το νόημα της ύπαρξης στην ταινία Η Θυσία", προερχόμενη από τον τιμητικό επιμνημόσυνο Τόμο "Αγάπης Αντίδωρον. Μνήμη Μητροπολίτου κυρού Γερασίμου Φωκά", εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας, 2019. Η εν λόγω μελέτη περιέχεται στις σελίδες 257-268 του Τόμου και αποτελεί μια θεολογική προσέγγιση της κινηματογραφικής γραφής του μεγάλου αυτού σκηνοθέτη και σεναριογράφου εκ Ρωσίας. Η προσέγγιση αυτή του π. Π. Κ., μαζί με τη θεολογική ενατένιση τόσο του ποιητή κινηματογραφιστή, όσο και του αυτοθυσιαζόμενου ήρωα της ταινίας "Η Θυσία", είναι συνάμα ένα ποιητικότροπο κοίταγμα του Ταρκόφσκι και του ήρωά του Αλεξάντερ, γι' αυτό ακριβώς και η εργασία καταλήγει με ένα ποίημα, που απέρρευσε στο πλαίσιο της σύνταξής της, σχολιαστικό της αυταπαρνητικής διάθεσης που υμνωδείται τόσο εξαίσια στην ταινία. 

Η μελέτη π. Π. Κ. θα αναρτηθεί προσεχώς ψηφιακά. Μέχρι τότε αποσπάμε το καταληκτικό ποίημα, για να λάβετε γνώση. 

ΕΠΙΜΕΤΡΟ 

(Στίχοι σχολιαστικοί στην «Θυσία» του Ταρκόφσκι) 

ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ 

Νοσταλγία «Θυσίας»Ταρκόφσκι 

 Δεν έχουν πια τα όνειρα νύχτες λευκές 

 τον κούκο μόνο των Εσχάτων να ολολύζει 

 ώσπου το γάλα με φωνή παθητική συντρίβεται 

 υπέρ μας 

 χάμω 

 κι έκτοτε ξεχειλίζουν όλα στη λευκότη. 

 Στα όνειρα πάντα πετώ 

 χαιρέκακα με κόβω απ’ τις φωτογραφίες 

 κι απογαλακτίζομαι 

 σπίρτα πετώ στο σπίτι μου 

 συνήθης καυσοκαλυβίτης 

 κι ο κούκος αίφνης αναφλέγεται 

 συν τις κουρτίνες νοσταλγίες και την μπουγάδα. 

 Στα ύστερα να θυμηθώ 

 πριν κοιμηθώ 

 με τι κουβά 

 με τι νερό 

 ποτίζουν πάντα οι νεκροί το δέντρο της ανάστασης 

 σε τι θυσία καρπερή σχοινοβατεί ο κόσμος. 

 [π. Π. Κ., Μπανάτο Ζακύνθου, 12 Ιανουαρίου 2012]