Η διάλεξη του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου στην Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος "Λίλιαν Βουδούρη", στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (23-11-2015) για τις "Πύρινες Γλώσσες" του Γιάννη Χρήστου, το περίφημο Ορατόριο της Πεντηκοστής.
Η εκδήλωση κλείνει με μια σημαντική αναφορά στον Γιάννη Χρήστου από τον συνθέτη και ακαδημαϊκό, αείμνηστο Θόδωρο Αντωνίου.
Αναρτούμε την διάλεξη αυτή - που αποτελεί μια προσέγγιση στο λιμπρέτο του συγκεκριμένου έργου - με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατου μεγάλου συνθέτη (1970).
Ο ομιλητής αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο κείμενο που μελοποίησε ο Γιάννης Χρήστου στο έργο του «Πύρινες γλώσσες», όπου χρησιμοποιεί αποσπάσματα από: Τα Ευαγγέλια του Λουκά και του Ιωάννη, τους Ψαλμούς του Δαβίδ, τις Προφητείες του Ησαΐα, τα Εγκώμια της Μ. Παρασκευής, την Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και την υμνολογία της Πεντηκοστής.
Από την σχετική έρευνα προκύπτει η βαθειά γνώση του Γιάννη Χρήστου όχι μόνο της Βίβλου, αλλά και της λειτουργικής παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στο κείμενο που «έπλεξε» για να μελοποιήσει τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα είναι προσεκτικά και στοχαστικά επιλεγμένα και τοποθετημένα, ώστε να έλθει μετά η μουσική και να ντύσει την «θεολογία» του συνθέτη.
«Το μόνο που ξέρω είναι πως το έγραψα με ειλικρίνεια» ομολογούσε ο Γιάννης Χρήστου στη Γιολάντα Τερέντσιο, σε ραδιοφωνική συνέντευξη το 1964, λίγο μετά την παγκόσμια πρώτη εκτέλεση στην Οξφόρδη, στα πλαίσια του Αγγλικού Φεστιβάλ Μπαχ. «Είναι η στιγμή που δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει με λόγια, γιατί δεν χωρούνε λόγια, είναι η ώρα που ο άνθρωπος φωτίζεται με μια δύναμη που δεν είναι δική του».
Το σπουδαίο αυτό έργο του Γιάννη Χρήστου «Πύρινες Γλώσσες» μας αποκαλύπτεται ως αέναη Πεντηκοστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου