Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Φωκίδος Δαβίδ Τσελίκας με μακροσκελές κείμενό του, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, απαντά στην ελαχιστότητά μου, για λογαριασμό του πρωτοσυγκέλλου του Νεκτάριου Μουλατσιώτη, γνωστού και ως «παπαροκά».
Η «απάντηση», με τον ωραίο τίτλο: "Και θεολόγοι βλασφημούν στην υπηρεσία της Νέας Τάξης;", αφορά στο κείμενο μου: «Η Θεία Κοινωνία δεν ανιχνεύεται από το αλκοτέστ - Έχω καταλύσει σκουλήκια», θέλει να μας πείσει ο «παπαροκάς».
Δεν έχω τον χρόνο ούτε με ενδιαφέρει να πείσω τον π. Δαβίδ Τσελίκα ότι δεν είμαι «όργανο της Νέας Τάξης Πραγμάτων».
Επίσης, αν με θεωρεί «βλάσφημο» επειδή άσκησα κάποια κριτική στον Μουλατσιώτη, ε ναι, είμαι!
«Επιλείψει γαρ με διηγούμενον ο χρόνος» για τον βίο και την πολιτεία του «παπαροκά».
Αρκούμαι σε μερικές ξεκάθαρες τοποθετήσεις.
Ο Μουλατσιώτης και οι όμοιοί του περιγράφονται σαφώς από τον Κύριο, στα περίφημα εκείνα «ουαί» προς Γραμματείς και Φαρισαίους.
Επίσης, περιγράφονται θαυμάσια και από τον Απόστολο Παύλο: «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. 3,12-13).
Τέλος, αν ασχολήθηκα λιγουλάκι – γιατί από πού ν’ αρχίσεις και πού να τελειώσεις με τον Μουλατσιώτη – είναι ακριβώς επειδή θεωρώ την περίπτωσή του τρανό παράδειγμα χυδαίου εκκλησιαστικού λαϊκισμού!
Μου είναι αδιάφορο αν έχει «χιλιάδες» πνευματικά τέκνα. Να τα χαίρεται! Και να τον χαίρονται! Η ανοσία της αγέλης… Μια και ζούμε μέρες κορωνοϊού.
Εμένα, π. Δαβίδ, δεν με κοροϊδεύει ο Μουλατσιώτης. Είμαι από μικρό παιδί μέσα στην Εκκλησία και μπορώ να διακρίνω πόση σχέση έχει με την ιερωσύνη.
Θυμάμαι επί μακαριστού Χριστόδουλου, λίγο καιρό πριν επισκευθεί την Αθήνα ο τότε πάπας Ιωάννης Παύλος, σε μία εκκλησία άρχισε να δακρύζει η εικόνα της Παναγίας με δάκρυα που ήταν αίμα. Τότε ο συγκεκριμένος παπαροκάς, που βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας του, έκανε την εξής συγκλονιστική προφητική δήλωση: Το αίμα αυτό συμβολίζει το αίμα που θα χυθεί αν πατήσει το πόδι του εδώ ο πάπας. Ο πάπας ήρθε, αίμα δεν χύθηκε, το αίμα από τα "δάκρυα" της Παναγίας αποδείχθηκε βυσινάδα, ο δε παπαροκάς τα έκανε όλα γαργάρα και συνέχισε το θεάρεστο έργο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός δεν είναι που από διάκονος ακόμη που μεγαλούργησε με το τετατουδγημα του 666 κι ένας Θεός ξέρει πως το εξαργύρωσε. Ένας θαυματολαγνος και τρομολαγνος που έπαιζε πάνω στην απλοϊκή πίστη των ανθρώπων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην λέτε παπά ρόκας. Τι συγκρότημα διελυθη, οι μοναχοί τα πέταξαν κι έφυγαν... Κατά τα άλλα ήθελαν και να μας σώσουν τρομάρα τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ίδιος το 1999 -Σάββατο Δ' Νηστειών εσπέρας- ούρλιαζε με ύφος καραγωγέα στον "Τόφαλο" της Πάτρας άάάάάξιος για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο από τις κερκίδες ενώ αργότερα κλπ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης οι πολλοί δεν ξέρουν ότι τά μοναστήρια του έχουν ιδιότυπο νομικό καθεστώς νπιδ και όχι νπδδ με αποτέλεσμα την φορολόγησή τους και τον Κρατικό έλεγχο να διέπουν συνθήκες ελέγχου σωματείων-συλλόγων κλπ...
Αλλά να προσέχει τους Αρβανίτες..
...αν ρωτούσαμε τους κατοίκους της περιοχής τι θα μας έλεγαν για τον τρόπο απόκτησης των εκτάσεων που έχουν περιέλθει εις χείρας του;τιιιιιι;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή