 |
| Η πολιτική ηγεσία της Β. Μακεδονίας στο Φανάρι (13-1-2020) - φωτ. Νικόλαος Μαγγίνας |
Τήν ἐκκλησιαστική πτυχή τοῦ «Μακεδονικοῦ Ζητήματος» πραγματεύεται ἡ μελέτη τοῦ Δρος Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τοῦ ΑΠΘ, Σχολικοῦ Συμβούλου Θεολόγων Στερεᾶς Ἑλλάδος κ. Χαραλάμπους Ἀνδρεοπούλου, ἡ ὁποία δημοσιεύεται στό τελευταῖο τεῦχος (Νοεμβρίου 2019) τοῦ ἐπιστημονικοῦ περιοδικοῦ «Ἀχιλλίου Πόλις» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου, ὡς συμβολή στήν ἀνάδειξη τοῦ νομοκανονικοῦ πλαισίου ἐκείνου καί τῶν ὄρων διά τοῦ ὁποίων, μέσω τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς συνδρομῆς αὐτοῦ, δύναται νά ὑπάρξει λύση τοῦ ἀκανθώδους αὐτοῦ ζητήματος.
Τήν ἐμπεριστατωμένη μελέτη ἐπικαιροποιεῖ ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψη στήν ἕδρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, στό Φανάρι, τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Δημοκρατίας Βορείου Μακεδονίας κ. Oliver Spasovski, συνοδευομένου ὑπό τοῦ προκατόχου αὐτοῦ κ. Zoran Zaev (βλ. σχετικῶς τό Ἀνακοινωθέν τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου εἰς ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ, 13.01.2020), οἱ ὁποῖοι ἐπανέφεραν τό αἴτημα τῆς ἐν σχίσματι τελούσης Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων, τό ὑποστηριζόμενο καί ὑπό τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τῆς αὐτῆς χώρας, διά τοῦ ὁποίου ἔχει ἐπισήμως ζητηθεῖ (ἀπό τοῦ Μαΐου 2018) ἡ ἀνάληψη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου τῆς πρωτοβουλίας ἐπαναφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς εἰς τήν κανονικότητα ὑπό τό ὄνομα τῆς «Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχριδῶν». Πρός τοῦτο ἀπεφασίσθη νά προσκληθοῦν στήν ἕδρα τοῦ Οἴκ. Πατριαρχείου ἀντιπροσωπεῖες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας καί τῆς σχισματικῆς «Μακεδονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» πρός διαβούλευση καί προσπάθεια ἐξευρέσεως κοινῶς ἀποδεκτῆς λύσεως κινουμένης πρός τήν προεκτεθεῖσα κατεύθυνση – ὑπό τό ὄνομα τῆς «Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχριδῶν», ὅπως τήν εἰσηγεῖται καί ἡ παρακάτω δημοσιευομένη μελέτη του κ. Ἀνδρεόπουλου ως τήν «μόνη ἐφικτή λύση πού μπορεῖ νά ὑπάρξει στή βάση ἱστορικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν κριτηρίων».
Χαρ. Ανδρεόπουλου, Η Εκκλησ... by Panagiotis Andriopoulos on Scribd
Καλημέρα σας.Μπράβο σας και πάλι για την ανάρτηση ενός καλοσχεδιασμένου περιοδικού.Αυτή τη φορά,όμως,θα ήθελα να εκφράσω την καθετη διαφωνία μου με το περιεχόμενο του άρθρου του κου Χ.Ανδρεόπουλου.Όχι με το εκκλησιαστικό μέρος αλλά με το πολιτικό.Ως μη όφειλε,ο κατά τα άλλα έγκριτος θεολόγος,επιχειρεί πολιτική ερμηνεία του Μακεδονικού Ζητήματος,αναπαράγοντας το γνωστό ελληνικό εθνικιστικό μύθο για το "ανύπαρκτο Μακεδονικό έθνος".Ας θυμίσουμε κάποια πράγματα:Το 1903 γίνεται η εξέγερση του Ίλιντεν στην περιοχή της Μπίτολα από την Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Οι εξεγερμένοι αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες και ιδρύουν στο Κρούσοβο,κοντά στα Μπίτολα,τη "Μακεδονική Δημοκρατία του Κρούσοβο".Μήπως είναι κι αυτό "Τιτοικό κατασκεύασμα", όπως θέλει να λέει ο κος Ανδρεόπουλος;Το 1913,στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών Βαλκανικών πολέμων,γίνεται η μοιρασιά του βαλκανικού κομματιού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και η Βόρεια Μακεδονία καταλαμβάνεται από το "Βασίλειο της Σερβίας",μετέπειτα "Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας".Φυσικά ο βασιλικός οίκος των Καραγιώργεβιτς καμία διάθεση δεν έχει ν'αναγνωρίσει αυτονομία και ανεξαρτησία στους Μακεδόνες, και ονομάζει την περιοχή "Βαρντάρσκα Μπανόβινα", όπως ακριβώς το Ελληνικό κράτος επί δεκαετίες ονομάζει τους Τούρκους της Θράκης,"Πομάκους" και "Μουσουλμάνους".Σκοπός,προφανώς, της άρνησης του αυτοπροσδιορισμού των εθνικά Μακεδόνων ήταν η αποτροπή αποσχιστικών τάσεων απ' το "Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας".Μάλιστα το Σεπτέμβρη του 1913 γίνεται νέα εξέγερση των εθνικά Μακεδόνων, η εξέγερση της Αχρίδας-Ντένμπαρ,που ζητάει Αυτονομία και Ανεξαρτησία "για τους Μακεδόνες",ενάντια στην εθνική καταπίεση που επιβάλει το Σερβικό κράτος.Αυτά τα λίγα για να ακουστεί η αλήθεια απέναντι στους ελληνικούς εθνικιστικούς, (και πολύ επιθετικούς) μύθους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Γιαννόπουλε: γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ξάνθη: η πλειοψηφία των Πομάκων δεν γνωρίζουν την τουρκική. Στην Θράκη, έχουμε και Μουσουλμάνους Ρομά, καθώς και Αφρικανούς, εκ Σουδάν (πρώην δούλων, επί Οθωμανών). Υπάρχουν και Τουρκόφωνοι, τουρκογενείς. Η Συνθήκη της Λωζάννης, ωστόσο, αναφέρεται σε Μουσουλμανική Μειονότητα. Όχι σε τουρκική. Αυτά που γράφετε, συνεπώς, αποτελούν προσωπική σας άποψη, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Συγχέετε δε την εθνική με την εθνοτική ταυτότητα, ως όρους. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Παπαδόπουλε,χαίρετε.Ασφαλώς,μιας και κατάγεστε απ'την περιοχή,γνωρίζετε πολύ καλύτερα από μένα τη γλωσσική ταυτότητα των Πομάκων.Ασφαλώς και οι ίδιοι οι Πομάκοι θεωρούν εαυτούς κάτι διαφορετικό απ' τους αδερφούς μας Τούρκους.Έχω ,όμως,δύο παρατηρήσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Αναφέρεστε στη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 ως εαν ήτο προιόν ελεύθερης διαβούλευσης των λαών "από τα κάτω",Τούρκων, Βουλγάρων,Πομάκων,Ελλήνων,Ρομά κλπ.Ασφαλώς γνωρίζετε ότι τίποτα τέτοιο δεν ισχύει.Οι λεγόμενες "Συνθήκες",είτε πρόκειται για εκείνη της Λωζάνης που τερμάτισε την αιματοβαμένη εξόρμηση του ελληνικού ιμπεριαλισμού στη Μ.Ασία (και την οποία πλήρωσαν πολύ ακριβά όχι μόνον οι Τούρκοι αδελφοί αλλά και οι Ρωμιοί της Μικρασίας), είτε πρόκειται για εκείνη του Βουκουρεστίου που τερμάτισε το μακελειό των Βαλκανικών πολέμων ήταν προιόν "μυστικών συζητήσεων", εν κρυπτώ και παραβύστω, ερήμην των λαών.Οπότε,προφανώς, οι Τούρκοι της Θράκης δεν ερωτήθηκαν για το πως θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται αλλά ετεροπροσδιορίστηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Β) Αν μία εθνική μειονότητα μιλάει τούρκικα και αποκαλεί εαυτή Τουρκική εμείς πως πρέπει να την αποκαλούμε;
Υπάρχουν άλλωστε και σωματεία όπως η Τουρκική Ένωση Ξάνθης, το Κόμμα Ισότητας,Ειρήνης,Φιλίας (DEB) που σάρωσε στις τελευταίες εκλογές στις μειονοτικές επαρχίες.Η πρόεδρός του Ασάφογλου μιλάει για τουρκική μειονότητα.Είναι κι αυτή παραπλανημένη;;
Μr. Elias Yiannopoulos, θαρρώ ότι τα είπε όλα, προ αιώνων, ο Στράβων, («Ἔστιν οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία», Γεωγραφικά: Ζ' 9). Αλλά και κατά τα πρόσφατα χρόνια και συγκεκριμένα το 1992 ο τότε - ήδη μακαριστός - Πατριάρχης Σερβίας Παύλος Στόϊτσεβις - την γνώμη του οποίου επικαλούμαι δοθέντος (και) του ότι που αναφερόμαστε στην εκκλησιαστική διάσταση του ("Μακεδονικού") ζητήματος - ήταν ξεκάθαρος: «H χρήση τοῦ ὀνόματος Μακεδονία ἀπό τούς Σκοπιανούς εἶναι παράλογη, τεχνητή, κλοπιμαία. Ἡ Μακεδονία δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι διεθνική, τό ὄνομά της, ἡ ἱστορία της καί ὁ πολιτισμός της ἀνήκουν μόνο στήν Ἑλλάδα» (βλ. εις σελ. 343 του άρθρου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρρωσθε.
Γράφετε για «εθνική μειονότητα», και εκεί βρίσκεται ακριβώς ο λόγος που δεν μπορώ να συνεχίσω τον διάλογο, διότι συγχέετε τους όρους. Εθνο-Κράτος υπάρχει μόνο το ελληνικό, στην δυτική Θράκη. Είναι αιτία πολέμου η εθνογένεση, μέσα σε κράτος που κυριαρχεί. Αυτό που εννοείτε είναι ότι υπάρχουν διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Και σας ρωτώ: από πού αντλείτε τα στοιχεία σας ότι οι Τουρκογενείς είναι περισσότεροι πχ των (σλαυοφώνων) Πομάκων; Θέλουμε ακριβή στοιχεία. Διότι τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά! Για το αν σάρωσε το ΚΙΕΦ, μάλλον έχετε μεσάνυχτα: οι Μουσουλμάνοι φίλοι μου, στην πατρίδα (κυρίως Τουρκογενείς), δεν θέλουν ούτε να το ακούν. Για λόγους που αφορούν στην διασάλευση της ειρήνης, που πραγματικά υπάρχει στην περιοχή...Η δυτική Θράκη έχει την ευλογία να είναι πολυεθνοτική. Είναι πλεονέκτημα του τόπου, και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου! Όποιοι μιλούν όμως για έθνος, μέσα σε έθνος, θα πρέπει να λογοδοτούν στην Δικαιοσύνη, να δώσουν εξηγήσεις: «Τί προπαγανδίζετε, κύριε, ακριβώς, και ποιόν εκπροσωπείτε;!»
ΑπάντησηΔιαγραφή