Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
«Φοβούμαστε ότι θα χυθεί αίμα λόγω του Ουκρανικού ζητήματος», εκραύγαζε την περασμένη εβδομάδα ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, με αφορμή την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Θεσσαλονίκη και το Άγιον Όρος.
Φυσικά τίποτα δεν έγινε. Ο Κυθήρων Σεραφείμ, όμως, είναι, έτσι κι αλλιώς, υπόλογος για την αλόγιστη κινδυνολογία. Για να μην πω ότι θα ήθελε να …ανοίξει καμιά μύτη για να «δικαιωθεί».
«Αγωνιούμε για την ενότητα της Ορθοδοξίας» ξεφωνίζουν άλλοι. «Το σχίσμα είναι επί θύραις», υπονοώντας ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ευθύνεται για το «σχίσμα».
Αγιορείτες στέλνουν φιρμάνια «θεολογικά και ιεροκανονικά» για να διαφυλάξουν την «ενότητα» της Εκκλησίας.
Πρόσφατη περίπτωση η Μονή Γρηγορίου του Αγίου Όρους που εξαπέλυσε «Μελέτη κανονική και ιστορική με αφορμή το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα» και την απέστειλε στους Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος μόλις αναχώρησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης από το Άγιον Όρος.
Οι Αγιορείτες το ‘χουν παρακάνει! Ομιλούν επί παντός επιστητού, λες και είναι γραφείο τύπου Κόμματος! Θεωρούν ότι πρέπει να έχουν λόγο από το μάθημα των Θρησκευτικών και το δημογραφικό (sic) μέχρι το Ουκρανικό.
Προφανώς έχουν παρανοήσει τον ρόλο τους… Το ότι είναι Αγιορείτες δεν τους καθιστά «αυθεντίες». Βέβαια, υπάρχει δυστυχώς ένας «πιστός λαός» αφιονισμένος, ο οποίος περιμένει «να πάρει γραμμή» κι αυτό εκμεταλλεύονται κάποιοι Αγιορείτες.
Όμως, για το Ουκρανικό να μην ανησυχούν.
Έρχονται πολύ σύντομα αναγνωρίσεις της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας και από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, οπότε το «πρόβλημα» θα λυθεί.
Ας μη χάνουν, λοιπόν, τον καιρό της προσευχής με «μελέτες» διότι όπως έχει πει κι ο Πατριάρχης «έχουσι γνώσιν οι φύλακες».
Καλημέρα σας. Επιτέλους θα πρέπει ν ακουστούν κάποιες αλήθειες αυτονόητες. Που τις γνωρίζουμε όλοι όσοι παροικουμε την Ιερουσαλήμ και τις έχουμε ως κοινό μυστικό: το Άγιον Όρος έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό ν αποτελεί "Κιβωτο της Ορθοδοξιας", αν υπήρξε ποτέ τέτοιο πράγμα. Κιβωτο της πιο μαύρης συντήρησης αποτελεί και με εκκλησιαστικους και με κοσμικους όρους. Από τον Θεοκλητο της Διονυσίου που υμνουσε τη Χούντα έως τα κηρυγματα μίσους κατά των γκει από διάφορους "πεφωτισμενους" πατέρες του Αθωνα. Η πίστη του Χριστού δε χρειάζεται κομματαρχες, όπως πολύ πετυχημένα επισημανατε. Χρειάζεται κηρυκες αγάπης και ελπίδας. Και από τέτοιους έχει έλλειψη τώρα τελευταία το Όρος. Νηστεία και προσευχή, πατέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφή