Λεωνίδας Σφήκας. Από τη σειρά "Σύμμεικτα" του Κέντρου Ερευνών και Εκδόσεων |
Τα περιώνυμα μεγαλυνάρια της Θ' ωδής της εορτής της Υπαπαντής σε ήχο γ' από τον αείμνηστο πρωτοψάλτη Λεωνίδα Σφήκα (1921-2000).
Μια εξπρεσιονιστική ερμηνεία, με μεστό ηχόχρωμα, με ύφος σθεναρό και μεγαλόπρεπο.
Κάθε μεγαλυνάριο είναι διαφορετικό από το προηγούμενο, παρ' ότι το μέλος είναι ίδιο, καθώς ο Λεωνίδας Σφήκας ακολουθεί στην ερμηνεία του την μίμηση προς νοούμενα, όπως ακριβώς την αποτυπώνει ο μητροπολίτης Χρύσανθος, στο «Μέγα Θεωρητικόν»: «Μίμησις δε προς τα νοούμενα είναι το να μελίζωμεν με οξείαν μεν την μελωδίαν, εκείνα εις τα οποία νοείταί τις ύψος/ ως ουρανός όρος/ με βαρείαν δε μελωδίαν εκείνα εις τα οποία νοείταί τις χαρά/ ως παράδεισος νίκη/ με σκυθρωπόν δε ήχον εκείνα εις τα οποία νοείταί τις λύπη/ ως θάνατος καταδίκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου