π.α. ανδριόπουλος
Αύριο Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018, στις 8.30 μ.μ., στο ΙΔΡΥΜΑ Β&Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ θα πραγματοποιηθεί μια ξεχωριστή συναυλία, με τίτλο: «Κάτω απ’ των αστεριών τα φύλλα». Ένα αφιέρωμα στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, με αφορμή τα 120 χρόνια από την γέννηση του.
Τρεις κορυφαίοι συνθέτες, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Γιώργος Κουρουπός έδωσαν στον πολύσημο λόγο του Λόρκα την αμεσότητα και την συγκίνηση του τραγουδιού. Ποιήματα του Λόρκα, μαζί με δικές του παραλλαγές λαϊκών ισπανικών τραγουδιών, συμπληρώνουν το αφιέρωμα στον ποιητή που αποτύπωσε τα πιο ισχυρά χαρακτηριστικά της ισπανικής ιδιοσυγκρασίας.
Τραγούδι: Τάσης Χριστογιαννόπουλος
Πιάνο: Θανάσης Αποστολόπουλος
Απαγγελία: Ιουλίτα Ηλιοπούλου
Με αφορμή αυτή την μουσική ποιητική, θυμόμαστε τον Λόρκα του Ελύτη.
Ο σπουδαίος ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα φαίνεται πως μπαίνει στη ζωή του Οδυσσέα Ελύτη ήδη από το 1938, όπου στο άρθρο - απάντηση προς τον Γιώργο Θεοτοκά γύρω από τον υπερρεαλισμό, ο Ελύτης αναφέρει τον Λόρκα ως έναν από τους ποιητές της «νέας πραγματικότητας» (Ανοιχτά Χαρτιά, σ. 469). Ο Λόρκα είχε δολοφονηθεί δύο χρόνια πριν (1936).
Αργότερα, σε μια συνέντευξή του στα 1942 δηλώνει: «Ο ποιητής που αυτή τη στιγμή μ’ ενδιαφέρει περισσότερο, είναι ο Ισπανός Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, που τον θεωρώ σαν τον σημαντικότερο λυρικό της σύγχρονης Ευρώπης».
Και στα 1944 ο Ελύτης γράφει ένα δοκίμιο για τον FEDERICO GARCIA LΟRCA, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1945 στο πρώτο τεύχος του περιοδικού Τετράδιο και αναδημοσιεύτηκε στα Ανοιχτά Χαρτιά (σ. 625- 635).
Αρχίζει έτσι:
"ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ με τις πονηρές δυνάμεις που κατοικούν αυτό τον κόσμο. Η σκιά της φτερούγας ενός αγγέλου θα σημαδεύει πάντοτε τη ματιά των παραπλανημένων που ερωτοτροπούν με την άβυσσο. Αλλά η νύχτα, το αίμα, η σελήνη, το μοιραίο, οι μυστικές φωνές της γης, ο έρωτας, η αγνή καρδιά του ανθρώπου, η απέραντη γοητεία της ύλης, αυτά όλα που οι σοφοί ζήτησαν να καταπροδώσουν, αρπαγμένοι από μιαν ελάχιστα ελκυστική χίμαιρα, να στήσουνε κάπου-στο Κενό, βέβαια-το αφηρημένο σχήμα της καθαρής ομορφιάς, έρχεται μέρα που ξαναπαίρνουν τη θέση τους, έτσι, απλά, πάνω στα χείλη, ενός Ανταλουζιάνου μελαψού, που καλπάζει bronce y sueno μέσα στους φεγγαρόλουστους ελαιώνες της πατρίδας του".
«Γειά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα! Η πιστολιά που σε σώριασε στον πέτρινο τοίχο ενός χωριού της πατρίδας σου τίποτε δεν κατάφερε να κάνει! Του λαού η δύναμη, που αγάπησες, ανασταίνει τώρα τα λόγια σου για πάντα, και ξέρεις εσύ πόσο το δάκρυ ενός χωριάτη αξίζει περισσότερο απ’ όλα τα βραβεία των Ακαδημιών, πόσο από ένα κομμάτι χρυσάφι γίνεται δείγμα ζωής ανώτερο το πλατανόφυλλο εκείνο που μέσα στα θαμπά πρωινά στέλνει συνοδειά ο βοριάς στους ώμους των αντάρτηδων που πολεμάνε!».
Λίγα χρόνια αργότερα ο Ελύτης αρχίζει να μεταφράζει Λόρκα. Δημοσιεύει τις μεταφράσεις του στη Νέα Εστία, ένα λογοτεχνικό περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας, κι έτσι διαδίδει την ποίησή του σ’ ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Δημοσιεύει επτά ποιήματα από το Romancero Gitano – το οποίο μνημονεύει και στο δοκίμιό του για τον Λόρκα, του 1944 - και με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζει μια ενιαία εικόνα του ισπανού ποιητή, καθιερώνοντάς τον ως ποιητή συνδεδεμένο με την παράδοση και τη λαϊκότητα.
Τις συγκεκριμένες μεταφράσεις τις επανεκδίδει στη συλλογή Δεύτερη Γραφή, ενώ τις ξαναδουλεύει για τα Ρω του Έρωτα, ως στίχους τραγουδιών που μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά στο εξωτερικό, στη διάρκεια της Δικτατορίας.
Το 2014 η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, ο Γιώργος Κουρουπός και ο Σπύρος Σακκάς παρουσίασαν στην Ισπανία ένα διπλό αφιέρωμα στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Δείτε τις σχετικές αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού:
Δείτε τις σχετικές αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού:
Παραθέτουμε στη συνέχεια κάποια ιστορικά, πλέον, βίντεο του Γιώργου Παπαστεφάνου με αποσπάσματα από το Romancero Gitano.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου