Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗ ΧΟΥΡΜΑΔΙΑ

«Πώς θα έχω γιο, εφ᾽ όσον κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μ᾽ έχει αγγίξει;», αναρωτιέται η παρθένος Μαρία στην αφήγηση του Κορανίου. Ενώ στο ιερό βιβλίο του Ισλάμ οι άγγελοι λένε στη Μαρία: «Ω Μαριάμ: ο ΑΛΛΑΧ σου αναγγέλλει ευχάριστα νέα μ᾽ έαν Λόγο Του, το όνομά του θα είναι Μεσσίας Ιησούς το παιδί της Μαριάμ, θα τύχει δε μεγάλης τιμής σε αυτό τον κόσμο και στο μελλοντικό» (Κοράνι, 3.45). Στην εικόνα ο Ευαγγελισμός της Μαρίας από μουσουλμανικό χειρόγραφο.

Είχε τοποθετήσει ένα προπέτασμα
(για να προφυλάξει τον εαυτόν της)
απ᾽ αυτούς. Τότε στείλαμε
σ᾽ αυτήν το πνεύμα μας
(έναν άγγελο) που
παρουσιάστηκε μπροστά της
-σαν ένα τέλειο ανθρώπινο πλάσμα.
Εκείνη είπε: «Αναζητώ
καταφύγιο, από σένα,
στον οικτίρμονα (ΑΛΛΑΧ) αν
(Τον) φοβάσαι (μη με πλησιάζεις)».
Εκείνος είπε: «Είμαι μόνο ένας
απεσταλμένος από τον Κύριό σου,
(να χαρίσω) σε σένα
ένα άγιο υιό».
Εκείνη είπε: «Πώς θα έχω γιο,
εφ᾽ όσον κανένα ανθρώπινο πλάσμα
δεν μ᾽ έχει αγγίξει,
κι ούτε είμαι ακόλαστη;»
Εκείνος είπε: «Έτσι (θα γίνει),
είπε ο Κύριός σου, αυτό
για Μένα είναι εύκολο.
Και (επιθυμία Μας είναι)
να τον προσδιορίσουμε σαν ένα
Θεϊκό Σημείο για τους ανθρώπους
και Έλεος από Μάς.
Είναι μια υπόθεση που
(έτσι) έχει θεσπιστεί.»
Έτσι τον σήκωσε (στη κοιλιά της)
-συνέλαβε- και αποσύρθηκε
μαζί του σ᾽ ένα απόμακρο μέρος.
Και την οδήγησαν οι πόνοι
του τοκετού στον κορμό
μιας χουρμαδιάς, και είπε
(μέσα στην αγωνία της):
«Αλλοίμονό μου! Μακάρι
να πέθαινα πριν απ᾽ αυτό
και να ήμουν ένα πράγμα
ξεχασμένο κι αόρατο»!
Αλλά (μια φωνή) την κάλεσε
από κάτω της (απ᾽ την χουρμαδιά):
«Μην λυπάσαι! γιατί
ο Κύριός σου έχει προβλέψει
ένα ποταμάκι κάτω από σένα».
«Και κούνησε -προς τη μεριά σου-
τον κορμό της χουρμαδιάς,
και θα πέσουν πάνω σου
φρέσκοι – ώριμοι χουρμάδες».
«Κι έτσι τρώγε και πίνε
και δρόσισε το μάτι (σου να ησυχάσεις)
Κι αν δεις κανένα ανθρώπινο
πλάσμα (και σε ρωτάει)
να του πεις. -Έχω, πραγματικά,
υποσχεθεί νηστεία
στο Φιλεύσπλαχνο (ΑΛΛΑΧ), κι έτσι
αυτή τη μέρα δεν θα μιλήσω
με κανέναν άνθρωπο».

Κοράνιο, Το Στάδιο «Μάριαμ», 19.17-26 

(Από την έκδοση της Μαριάννας Λάτση με ερμηνεία επιτροπής Αράβων Ελληνιστών, 1987)