"ΚΑΡΑΒΙ ΓΟΡΓΟΤΑΞΙΔΟ" ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ ΣΤΙΣ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

«ΚΑΡΑΒΙ ΓΟΡΓΟΤΑΞΙΔΟ» 

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018 στο ΙΔΡΥΜΑ Β&Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ   8:30μμ

Ένα πρόγραμμα μουσικής και ποίησης αφιερωμένο στο ταξίδι, στις πολλές μικρές και μεγάλες περιπλανήσεις του ανθρώπου. Τραγούδια έντεχνα και παραδοσιακά, μουσική και ποίηση για το θαλασσινό ταξίδι. 

Συνθέσεις των: Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργου Κουρουπού, Στάθη Γυφτάκη, Γιώργου Χατζημιχελάκη, Γιάννη Μαρκόπουλου, Vyacheslav Kuznetsov και Victor Voitik για σαντούρι, σαντούρι και φωνή. 

Ποίηση των: Διονυσίου Σολωμού, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Γιάννη Ρίτσου, Κωστή Παλαμά, Κωνσταντίνου Χατζόπουλου, Κώστα Καρυωτάκη. 

Τραγούδι: Δάφνη Πανουργιά 

Σαντούρι: Αγγελίνα Τκάτσεβα 

Απαγγελία: Ιουλίτα Ηλιοπούλου

ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΕΥΑ ΠΑΛΜΕΡ - ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ

Χθες, Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 απόγευμα, στο Κεντρικό Λύκειο Ελληνίδων στο Κολωνάκι (Δημοκρίτου 14), πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Τμήματος Ρυθμικής με τίτλο: «Ωδή στην ιέρεια Εύα Πάλμερ – Σικελιανού». 

Τους παρευρισκομένους προσφώνησε η υπεύθυνη του Τμήματος Ρυθμικής κ. Μαρία Καλυτεράκη. 

Ακολούθησε ομιλία του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου (με προβολή διαφανειών) και με την ευγενική συμμετοχή της ποιήτριας Ιουλίτας Ηλιοπούλου και της σοπράνο Δάφνης Πανουργιά. 

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου διάβασε την πρώτη συνάντηση της Εύας Πάλμερ με τον Άγγελο Σικελιανό στην Αθήνα, όπως την έχει καταγράψει η Εύα στην αυτοβιογραφία της και η Δάφνη Πανουργιά τραγούδησε δύο αποσπάσματα από τα Χορικά που συνέθεσε η Εύα για τον "Προμηθέα Δεσμώτη". 

Οφείλω θερμές ευχαριστίες στις κυρίες για την συμμετοχή τους, στην κα Καλυτεράκη για την πρόσκληση και στις κυρίες του Λυκείου που προσήλθαν και παρακολούθησαν με πολλή προσοχή την "Ωδή" μας στην ιέρεια Εύα Πάλμερ Σικελιανού. 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ, ΤΟΥ ΜΑΪΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΒΕΛΕΡ

«Οι Τρεις Ιεράρχες και σκηνές του βίου τους» - Μουσείο Ζακύνθου.
 Τοιχογραφία από το ναό της Παναγίας Πικριδιώτισσας. Αρχές 18ου αι.

Κ.Π. Καβάφης

H χριστιανική ποίησις του Γρηγορίου του Nαζιανζηνού εθαυμάσθη υπό των λογίων πασών των εποχών, και εν τοις καθ’ ημάς χρόνοις συνεκρίθη προς την ποίησιν του… Λαμαρτίνου. Iδού πώς εκφράζεται περί αυτής εν τη Iστορία του Eλληνικού Έθνους ο κ. Παπαρρηγόπουλος: «Tα έπη ταύτα ωνομάσθησαν υπό της νεωτέρας κριτικής Θρησκευτικαί μελέται εξ αναλογίας των Ποιητικών Mελετών του Λαμαρτίνου· διότι τωόντι μεγάλη μεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της φύσεως των δύο ποιητών και των χρόνων καθ’ ους εκάτερος έζησεν, ουδέν ήττον όμως παρετηρήθη ευλόγως, ότι τα του Γρηγορίου έπη έχουσι πολλάκις παράδοξον οικειότητα προς τας περιπλανήσεις της φαντασίας του ποιητού εκείνου της σκεπτικής και κόρου μεστής ηλικίας του αιώνος ημών. Yπάρχουσι μάλιστα τινά των επών τούτων τα οποία ο περί τα τοιαύτα τοσούτον έμπειρος Oυϊλλεμαίνος δεν εδίστασε να αποκαλέση προδρόμους των θελκτικωτέρων στεναγμών της μελαγχολικής των καθ’ ημάς χρόνων μούσης, ει και αποπνέοντα πίστιν εισέτι νεαράν και αφελή εν τω θορύβω αυτής. Eις τα έπη ταύτα επανθεί επαφρόδιτόν τι μίγμα αφηρημένων ιδεών και πραγματικών συγκινήσεων, γοητευτική δέ τις αντίθεσις των καλλονών της φύσεως προς την ταραχήν καρδίας, ήτις, βασανιζομένη υπό του αινίγματος της υπάρξεως ημών, ζητεί καταφύγιον εν τη πίστει».

[Οι Βυζαντινοί ποιηταί, από Τα πεζά του Κ.Π. Καβάφη]

Ελ. Μάινας
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Τρεις μέλισσες ολόχρυσες
στ’ άνθη της ροδωνιάς
συλλέγουνε τη γύρη τους,
χορεύουν μουσικά,
τρεις ήλιους πλάθουν τα κεριά
στο σκότος λάμψη μία.

Ελένη Αρβελέρ
ΕΝΔΟΞΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΙΣΜΟΣ 
Καβαφική κρυπτομνησία

Ἀπὸ Ἀντιόχεια, Ἀλεξάνδρεια, καὶ πιὸ πέρα ἀκόμη, 
ἀσθμαῖνον ἔφτασε τὸ ἑλληνίζειν μέσα στὴ Νέα Ρώμη. 
Βασιλικὰ τὸ ὑποδέχθηκε ὁ Ἰουλιανός, 
μὲ σθένος τὸ διεκδίκησε ὁ Ναζιανζηνός, 
καὶ τέλος ὁ Βασίλειος, στῶν Νέων τὴν παιδεία, 
κράτησε τὸ ἀπόσταγμα ἀπ᾿ τὴν παλιὰ σοφία, 
αὐτὴν πού, «ἔξω καὶ θύραθεν», εἶπε ἡ ἐκκλησία. 

Γκρέμισε ὁ Θεοδόσιος ναούς, ἱερά, βωμοὺς 
(Τὰ ἀγάλματα συντρίμμια, σωρὸς ἄμορφος λίθων), 
τοὺς ἀγωνιστικοὺς τῆς Ὀλυμπίας κατήργησε θεσμούς, 
ἔψεξε κι ὁ Χρυσόστομος τῶν Ἀθηνῶν τὸν τύφον, 
ἐνῶ ἡ Πυθία ἔβγαζε παράξενους χρησμούς, 
λὲς κι εἶχε τὸν Ἀπόλλωνα κατατροπώσει ὁ Πύθων. 

Θρίαμβο τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶπαν τὴν ἐποχή. 
Μόνο τῶν Ὀρθοδόξων ἦταν δεκτὴ ἡ προσευχή. 
Ὁ τρόμος τῶν Αἱρετικῶν καὶ τῶν Βαρβάρων, ἴσος· 
ὁ ἀρχαῖος κόσμος χάλασμα, γύρω φόβος καὶ μίσος. 

Μὰ ἀπ᾿ τὶς παλιὲς περγαμηνές, μέσα στὰ μοναστήρια, 
σὰν τὸν Χριστὸ ἀναστήθηκε νέος ἑλληνισμός, 
ἔνδοξος, οἰκουμενικός, ὁ Βυζαντινισμός. 
Ἡ Ρωμιοσύνη δηλαδή, ποὺ πάθη ἔζησε μύρια. 

Κλαίει κι ἀναστενάζει τώρα ἀπ᾿ τῆς καρδιᾶς τὰ βάθη, 
ὅποιος τὰ βάσανά της δεῖ, καὶ τὸν καημό της μάθει.

[Ελένη Αρβελέρ, Το άγνωστο Βυζάντιο]

ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΑ ΠΑΛΜΕΡ - ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

Δημοσιεύουμε σήμερα το βίντεο της εκδήλωσης - αφιέρωμα στο μουσικό έργο της Εύας Πάλμερ - Σικελιανού, που πραγματοποιήσαμε με το Καλλιτεχνικό Σύνολο «Πολύτροπον» την  Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017 στις 8.30 Οικία Κατακουζηνού. 

Ερμηνεύουν: 

Ιουλίτα Ηλιοπούλου, αφήγηση 

Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι 

Ευτυχία Δημητρακοπούλου, φλάουτο και τραγούδι 

Μάριος Καζάς, πιάνο 

Roni Bou Saba, τραγούδι στα αραβικά 

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, εισήγηση - τραγούδι - γενική επιμέλεια
Δείτε το πλήρες πρόγραμμα της βραδιάς εδώ.

Διάλεξη στο Λύκειο Ελληνίδων

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 στις 6 το απόγευμα, στο Κεντρικό Λύκειο Ελληνίδων στο Κολωνάκι (Δημοκρίτου 14), θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση του Τμήματος Ρυθμικής με τίτλο: «Ωδή στην ιέρεια Εύα Πάλμερ – Σικελιανού». 

Ομιλητής ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος (με προβολή οπτικοακουστικού υλικού). 

Ευγενική συμμετοχή: 

Ιουλίτα Ηλιοπούλου, αφήγηση 

Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι.

Arvo Pärt TRIODION

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Το Τριώδιον του Arvo Pärt είναι ήδη ένα έργο 20 χρόνων, αφού γράφτηκε στα 1998. Ακούγοντάς το και πάλι συνειδητοποιώ πως έχει νικήσει πια το χρόνο. 

Στάζει μουσική και πνευματικότητα. Μνημείο της σύγχρονης χορωδιακής μουσικής. Ένας ύμνος στην ανθρώπινη φωνή. Κι ένας ύμνος στον Κύριο και τον άνθρωπο του Τριωδίου. Δεν πρόκειται απλώς για μια κατανυκτική μουσική. Σαφώς και είναι τέτοια. Αλλά είναι πέρα κι απ' την κατάνυξη αυτή η μουσική του Pärt. Είναι μετεωρισμός, είναι λυγμός, είναι δοξαστικό, είναι ικεσία, είναι κραυγή, είναι περιπέτεια, ό,τι, δηλαδή, κι ο Θεός. 

Δεν πρόκειται για συναισθηματική μουσική, και σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για μια καλή "εύπεπτη" χορωδιακή μουσική. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια δύσκολη μουσική - ειδικά ως προς την ερμηνεία πολύ δύσκολη, με σαφείς επιρροές από το Γρηγοριανό μέλος και την προκλασική μουσική. Δεν είναι τυχαίο, π.χ., που στην Ελλάδα δεν υπάρχει η χορωδιακή υποδομή για ερμηνεία τέτοιων έργων. Γι' αυτό και με το συγκεκριμένο έργο δεν καταπιάστηκε μέχρι τώρα καμία ελληνική χορωδία. Αλλά πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες, η πνευματική εγρήγορση που απαιτείται δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η συγκέντρωση, η προσήλωση και η ευλάβεια είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα τέτοιο έργο, καθαρά φωνητικό, απόλυτα - θα λέγαμε - πολυφωνικό και καθαρά προσευχητικό.
"Απαιτείται απ’τους ακροατές προσήλωση, θρησκευτικότης και ει δυνατόν νηστεία", όπως έλεγε κι ο Χατζιδάκις για τα δικά του "Παράλογα".

Κάποιοι σ' αυτή τη ζωή, όπως ο Arvo Pärt, φαίνεται πως πήραν πολύ σοβαρά την περίοδο του Τριωδίου. Πέρα από παχιά λόγια και συνθηματάκια "ευσεβών συνάξεων". 
Γιατί μη ξεχνάμε πως ο συνθέτης έγραψε και τον «Κανόνα Μετανοίας» (Kanon pokajanen) όπου μελοποιεί σλαβική μετάφραση του γνωστού ύμνου που έχει συνθέσει ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης και ο οποίος ψάλλεται την Μ. Τεσσαρακοστή. 
Σε καθαρά μουσικό επίπεδο τώρα, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο Pärt είναι από τους λίγους σύγχρονους συνθέτες που γράφει πολλή χορωδιακή μουσική, την οποία ανανεώνει ως προς τα εκφραστικά μέσα, έχοντας ως αφετηρία την εκκλησιαστική χορωδιακή μουσική και μάλιστα αυτή της ρωσικής παράδοσης, καθότι Εσθονός ο ίδιος, που σημαίνει ότι αυτά είναι τα ακούσματά του. Η θεματολογία της χορωδιακής μουσικής του είναι κατ' εξοχήν εκκλησιαστική. Προφανώς και ίδιος θεωρεί ότι η ανθρώπινη φωνή καθιστά τον ίδιο τον άνθρωπο "ψαλτήριο" και άρα είναι η μόνη ικανή για να αποδώσει την θρησκευτικότητά του.

Ακούμε χορωδιακή μουσική του Arvo Pärt και ιδιαιτέρως το επίκαιρο Triodion, για να επανακτήσουμε τα χαμένα κριτήρια μας. Μουσικώς και γενικώς...

ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΦΕΡΡΑΡΑΣ - ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ ΣΕ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟ ΚΑΝΑΛΙ (ΒΙΝΤΕΟ)

To γαλλόφωνο κανάλι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ΚΤΟ αφιέρωσε πρόσφατα μια εκπομπή στην ενωτική σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) στο πλαίσιο του εβδομαδιαίου προγράμματος "La Foi prise au mot" που επιμελείται και παρουσιάζει ο Régis Burnet, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Louvain. 
Καλεσμένοι της εκπομπής ήταν δύο βυζαντινολόγοι, η Marie-Hélène Congourdeau, ερευνήτρια στο CNRS (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας), και ο Αλέξης Χρυσοστάλης, μέλος της επιστημονικής ομάδας "Αρχεία του Άθω" στο Collège de France, που μίλησαν για τις συνθήκες υπό τις οποίες συνεκλήθη η σύνοδος αυτή, τα θεολογικά θέματα που συζητήθηκαν και τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που έλαβαν μέρος. 

Κατά την διάρκεια της εκπομπής αναγνώστηκαν αποσπάσματα από τα Απομνημονεύματα του Σιλβέστρου Συρόπουλου, Μ. Εκκλησιάρχου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, και από τον Όρο της Συνόδου. 

Μια ευκαιρία να παρουσιασθεί στο ευρύ – κατ' αρχήν καθολικό – κοινό του καναλιού ένα δύσκολο θέμα στις σχέσεις των Εκκλησιών και οι λόγοι για τους οποίους η σύνοδος αυτή δεν προσελήφθη από την παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ;

Κάποιοι μάλιστα αποτόλμησαν να μας χαρακτηρίσουν:
- Αμβρόσιος ο Ναζιστής,
- Αμβρόσιος ο Χουντικός, 
- Αμβρόσιος ο Εθνικιστής, 
- Αμβρόσιος ο Χρυσαυγίτης, 

Προτιμώ οποιοδήποτε από όλα αυτά τα παραπάνω επίθετα, αφού όλα έχουν σχέση με την έννοια της Πατρίδος! Δηλ. 

Προτιμώ να με αποκαλείτε 
Φασίστα, 
όχι όμως .......Κατσαπλιά! 
ούτε Συμμορίτη! 
ούτε άθεο και αριστερό, 
ούτε αντάρτη και προδότη! 
Κάλλιο Φασίστα παρά Κατσαπλιά!

Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
21.1.2018

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΦΩΝ ΓΗΠΕΔΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

Π. Ανδριόπουλος 

Εννοείται ότι είμαι εναντίον των συλλαλητηρίων και για την Μακεδονία και για οποιοδήποτε άλλο θέμα, μιας και οι Έλληνες όλα τα κάνουμε με τη λογική του χαβαλέ. 

Τρανή απόδειξη τα πρόσφατα συλλαλητήρια στην Θεσσαλονίκη και στο Αίγιο. Η λογική που τα διέτρεχε ήταν αυτή του λαϊκού βάρδου Βασίλη Καρρά, ο οποίος τραγουδούσε με πάθος στην πίστα της νύχτας το «Μακεδονία ξακουστή», διεγείροντας τους …μακεδονομάχους θαμώνες. Δηλαδή η λογική του «όπα της»! 

Εννοείται ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να ενθαρρύνει, να συμμετέχει ή να διενεργεί συλλαλητήρια. Η Εκκλησία διεγείρει τα τέκνα της προς μετάνοιαν. Και τέτοια δεν φαίνεται να επιδεικνύουμε για κανένα θέμα. Αντιθέτως, συνεχίζουμε την πρακτική του προπατορικού αμαρτήματος, ήτοι της μετάθεσης των ευθυνών, αφού για όλα φταίνε «οι άλλοι». 

Επομένως, η λογική των συλλαλητηρίων είναι τουλάχιστον άχρηστη ή «χρήσιμη» για κάποιους που δεν έχουν τι να κάνουν και …τη βρίσκουν με ανάλογες συναθροίσεις που λειτουργούν εκτονωτικά για την υστερία τους. 

Η πρόσφατη ιστορία μας διδάσκει ότι τα συλλαλητήρια της Εκκλησίας (π.χ. για το θέμα των ταυτοτήτων), απέβησαν χαμένη υπόθεση. Παταγωδώς! Κι αυτό γιατί τέτοιες καταστάσεις δεν περιέχουν ψήγμα αλήθειας μέσα τους, οπότε είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.

Το ζητούμενο είναι να γίνουμε - επιτέλους - λίγο σοβαροί, αποβάλλοντας την γηπεδική νοοτροπία σε μείζονα θέματα. Αλλιώς...

Στην φωτογραφία που προτάσσουμε, βλέπουμε πώς ο σύγχρονος έλληνας γελοιοποιεί με άνεση - και αυταρέσκεια - τον ποιητή Ιωάννη Πολέμη. 

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΕΙΑ ΕΥΑ ΠΑΛΜΕΡ - ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 στις 6 το απόγευμα, στο Κεντρικό Λύκειο Ελληνίδων στο Κολωνάκι (Δημοκρίτου 14), θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση του Τμήματος Ρυθμικής με τίτλο: «Ωδή στην ιέρεια Εύα Πάλμερ – Σικελιανού». 

Ομιλητής ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος (με προβολή οπτικοακουστικού υλικού). 

Ευγενική συμμετοχή: 

Ιουλίτα Ηλιοπούλου, αφήγηση 

Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι.

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ "ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ" ΣΤΟ ΠΑΤΑΡΙ ΤΟΥ ΑΡΜΟΥ

Ξεκίνησαν χθες, Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018, οι "Δευτέρες της Στέπας" στο πατάρι του Αρμού.

Πρόκειται για μια σειρά εκδηλώσεων με ομιλητές συνεργάτες του περιοδικού “Στέπα” για τους αναγνώστες και φίλους όχι μόνο του περιοδικού αλλά και του ρωσικού πολιτισμού. 

Ο υπεύθυνος του κύκλου και εκδότης του περιοδικού Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, έκοψε πρώτα την Βασιλόπιτα και ευχήθηκε για το νέο έτος, παρόντων φίλων του περιοδικού. 

Ακολούθησε η πρώτη ομιλία του κύκλου από τον Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, με τίτλο: «Γράμματα από τη Ρωσία» ή Πώς προσεγγίζουμε το ρωσικό πολιτισμό. Παραδοχές – μεθοδολογία. Με αφορμή το βιβλίο του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη, η χθεσινή συνάντηση είχε ως θέμα τις βασικές παραδοχές και την μεθοδολογία προσέγγισης του ρωσικού πολιτισμού. 

Τι είναι εκείνο που κάνει τη Ρωσία ξεχωριστή ως χώρα και πολιτισμό; Γιατί στη Ρωσία, παρά τις πολιτικές και πολιτισμικές διαφορές, αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται ένας μεγάλος πνευματικός πολιτισμός που επηρεάζει τον Δυτικό, αλλά και άλλους, εδώ και πολλούς αιώνες; Ποια η σχέση του ρωσικού πολιτισμού με τον ελληνικό και, κυρίως, τον βυζαντινό; 

Τα «Γράμματα από τη Ρωσία» (εκδόσεις Επίκεντρο) είναι ένα ιδιότυπο οδοιπορικό στην αχανή Ρωσία των αντιθέσεων μέσα από το βλέμμα ενός ταξιδιώτη που δεν ακολουθεί τη διαδρομή του σύγχρονου τουρίστα, αλλά του περιηγητή του 19ου αιώνα. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο δρόμου, αποτελούμενο από 41 κείμενα, στα οποίο ο συγγραφέας κατέγραψε εικόνες, εντυπώσεις, συναντήσεις και συναισθήματα, όπως τα έζησε ή τα ένιωσε, διασχίζοντας με τρένα, λεωφορεία και αυτοκίνητα τις απέραντες εκτάσεις και τις μεγαλουπόλεις της Ρωσίας. Ποια ιστορικά αρχέτυπα καθορίζουν την ατομική και τη συλλογική ζωή των Ρώσων; Τι ρόλο παίζει στην καθημερινότητα η χριστιανική παράδοση, γιατί για τον δυτικό άνθρωπο παραμένει μία άγνωστη χώρα; 

Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού «Στέπα», συγγραφέας και δημοσιογράφος, με σπουδές φιλοσοφίας στο Κίεβο και μεταφραστής ρωσικής λογοτεχνίας, αφουγκράζεται σε αυτό το λογοτεχνικό οδοιπορικό τον απόηχο του παρελθόντος, περιγράφει το ανήσυχο παρόν και προβλέπει το επικείμενο μέλλον μιας χώρας που έχει συνδεθεί, όσο λίγες, με τη λογοτεχνία, την πολιτική και τον αστικό μύθο. 

Ακολούθησε γόνιμη και ουσιαστική συζήτηση με το κοινό. 

Την επόμενη Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου 2018, ομιλητής θα είναι ο συνεργάτης του περιοδικού Δημήτρης Μπαλτάς, Δρ Φιλοσοφίας, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Σλαβόφιλοι και δυτικόφιλοι. Αντιπαραθέσεις και προσεγγίσεις».

ΕΥΧΕΣ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

Ευχές επί τω νέω έτει δια χειρός του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου (Βαλληνδρά), για τα έτη 1988 και 1998. 

Το 2008 εκοιμήθη. 

Γι' αυτό και η Ιδιωτική Οδός τιμά την επέτειο των δέκα χρόνων από την εκδημία του, φέρνοντας στο φως ποικίλο αρχειακό υλικό. 

ΜΝΗΜΕΣ ... Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑ

Δύο σπάνιες φωτογραφίες του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλληνδρά.

Ο μακαριστός Δεσπότης ευλογεί και κόβει την βασιλόπιττα της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών στην έδρα της, στην Αθήνα, με πετραχήλι και εγκόλπιο. 

Ανάμεσα στους παρευρισκομένους οι αείμνηστοι: 

- Τάσος Γριτσόπουλος, πρόεδρος της Εταιρείας 

- Σπύρος Περιστέρης, ο διακεκριμένος πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών

- Απόστολος Βαλληνδράς, ο πρωτοψάλτης και μουσικολόγος, αδελφός του Δεσπότη. 

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Γ. ΒΛΑΝΤΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» (φύλλο 2195/12-1-2018) απαντά με εκτενές κείμενο στο κείμενο του θεολόγου Γιώργου Βλαντή, με τίτλο «Μασονία, Οικουμενικό Πατριαρχείο και Αγία Σύνοδος», το οποίο δημοσιεύθηκε πριν λίγο καιρό στα ιστολόγιά μας ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ και ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ. Το κείμενο του Γ. Βλαντή γράφτηκε με αφορμή την αγωγή – και όχι την μήνυση, όπως γράφει ο «Ο.Τ.» - που κατέθεσε εναντίον μας ο κληρικός της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ζητώντας ως «αποζημίωση» 20.000 ευρώ. 

Η εφημερίδα απαντά στον Γ. Βλαντή «παρακάμπτοντες τους ανοικείους χαρακτηρισμούς διά τον σεβαστόν και αγωνιστήν κληρικόν π. Αναστάσιον, καθώς είμεθα βέβαιοι ότι δεν χρειάζεται συνήγορον». 

Τα κύρια σημεία της απάντησης του «Ο.Τ.» είναι τα εξής: 

- Ο τίτλος «Πρώτος της Ορθοδοξίας», που χρησιμοποιεί ο Γ. Βλαντής για τον Οικουμενικό Πατριάρχης είναι «ανύπαρκτος», «διότι δεν υπάρχει «πρώτος» εις την Ορθοδοξίαν». 

- Θεωρεί ότι η επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, δια της οποίας καταγγέλλει την δράση της «ομάδας Ζήση» στην Γεωργία («δίκην Πάπα Ρώμης», αναφέρει), αποτελεί «ανάμειξι του Πατριάρχου εις ζητήματα που αφορούν αποκλειστικώς και μόνον εις τας δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Ελλάδος και Γεωργίας. Δεν είναι αυτό διολίσθησις προς την παπικήν εκκλησιολογίαν;» διερωτάται ο συντάκτης. 

- Η άποψη του Γ. Βλαντή ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι διάδοχος του Αποστόλου Ανδρέου θεωρείται «καθαρώς επηρεασμένη από τον Παπισμόν». 

- Ο Γ. Βλαντής έχει «αλλοιωμένη εκκλησιολογία» όταν θεωρεί ότι με τα όσα έγραψε ο κληρικός Α.Γ. για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, «εγείρεται μείζον θέμα για την τοπική Εκκλησία». Για τον «Ο.Τ.» η Ι. Μητρόπολις Πατρών δεν μπορεί να είναι «εκκλησιολογικώς υφισταμένη της Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως» και ο Πατριάρχης δεν διαθέτει «παπικόν αλάθητον», άρα θεσμός και πρόσωπον δεν ταυτίζονται. Αφού «μήπως δεν υπήρξαν Πατριάρχαι Κων/πόλεως αιρετικοί;» 

- Για τον «Ο.Τ.» το πρίσμα της θεολογίας του Γ. Βλαντή είναι «εντελώς κληρικαλιστικόν, δηλ. διαπνέεται από τας αρχάς του παπισμού» κι ακόμα «ο κ. Βλαντής έχει υποπέσει εις την «σωματειακήν» αντίληψιν της Εκκλησίας». 

- Ο συντάκτης του «Ο.Τ.» θεωρεί πως «ο τίτλος «Μεγάλη Εκκλησία» προέρχεται από τον περίλαμπρον Ι. Ναόν της Αγίας του Θεού Σοφίας και όχι από το Φανάρι». Άρα δεν μπορεί (;) το Οικουμενικό Πατριαρχείο να χρησιμοποιεί αυτόν τον τίτλο, ο οποίος αναφέρεται ακόμα και στο Σύνταγμα της Ελλάδος; 

Φυσικά δεν καταδέχομαι να απαντήσω στα του «Ο.Τ.». 

Σημειώνω, μόνο, πως με τις παραπάνω αντιπατριαρχικές θέσεις, υπερασπίζεται τον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών Α. Γκοτσόπουλο, ο οποίος θεωρεί ότι δεν είναι αντιπατριαρχικός. 

Κι ακόμα, έχει σημασία ότι η συγκεκριμένη απάντηση δημοσιεύεται σε ένα φύλλο του «Ο.Τ.» το οποίο έχει πρωτοσέλιδο και κύριο θέμα τον «αποστάτη» μακαριστό Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΓΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΛΑΝΤΗ by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΑΛΕΡΝΟ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ (ΦΩΤΟ)

φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός

Το Σαλέρνο (Salerno) είναι πόλη και δήμος της Ιταλίας, στην περιφέρεια της Καμπανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου κόλπου της Τυρρηνικής θάλασσας.

17 Ιανουαρίου 2018 στο Σαλέρνο και ο εορταστικό διάκοσμος καλά κρατεί!

Γιατί η τοπική παράδοση θέλει τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο να φωτίζει την πόλη μέχρι τις 20 Ιανουαρίου τουλάχιστον. 

Οι φωτογραφίες - άκρως ενδεικτικές - από την πρόσφατη οδοιπορία μας στην περιοχή. 

"ΤΑ ΠΕΡΙΞ" ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ, ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΝΑΣ

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος 

Το δημοφιλές ζεϊμπέκικο «Όταν συμβεί στα πέριξ» (Της μαστούρας ο σκοπός) έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης, στίχους και μουσική, μέσα στην Κατοχή, τον χειμώνα του 1942 στην Θεσσαλονίκη. Σε δίσκο κυκλοφόρησε από την Columbia το 1946 με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Στέλιο Κερομύτη.

Ο ίδιος ο Τσιτσάνης διηγείται: 

«Ήταν αργά το βράδυ χειμώνας του ‘42, και καθόμουν μέχρι την ώρα που επιτρεπόταν η κυκλοφορία στο καφενείο ΝΕΟΝ που ήταν απέναντι από τον Λευκό Πύργο. Ξαφνικά μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από τότε που ήμουν παιδάκι, δικές μου αληθινές που τις έζησα με κοντά παντελονάκια μαθητής τότε στα Τρίκαλα. Το σπίτι μου στα Τρίκαλα ήταν κοντά στις στρατώνες επί της οδού Λαρίσης. Τα απογεύματα στην έξοδο τους οι βαρυποινίτες περνούσαν από μπροστά μου και τους έβλεπα. Γιατί οι στρατώνες ήταν γεμάτες από βαρυποινίτες. Εγώ 16 χρονών παιδάκι δεν είχα ησυχία όλη την ημέρα με το μπουζούκι στα χέρια. Πήγαινα και τους έβλεπα τι έκαναν. Και μου έλεγαν έλα μια μέρα κοντά μας να μας δεις τι έχουμε και τι κάνουμε. Μια μέρα πήγα κοντά εκεί που ήταν μαζεμένοι πίσω από τις στρατώνες που ήταν όλο χωράφια. Και τους είδα όλους μαζεμένους τριγύρω από φωτιές, με λουλάδες και τα τέτοια. Οι εικόνες αυτές σφηνώθηκαν στο μυαλό μου. Αυτές οι εικόνες μου ήρθαν εκείνο το βράδυ στο ΝΕΟΝ. Και γράφω αμέσως τις λέξεις: Όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε, πίνουν οι μάγκες αργιλέ. Φωνάζω τον καταστηματάρχη, τον Ηλία τον Ευδαίμονα, και του λέω τώρα συνέλαβα ένα τραγούδι, ένα δίστιχο και πάω στο σπίτι να το φτιάξω. Αν δεν το φτιάξω δεν θα ησυχάσω. Πάω σπίτι έχοντας αυτές τις λίγες λέξεις μόνο. Και μετά έγραψα και τα υπόλοιπα λόγια …». 

Το τραγούδι αυτό του Τσιτσάνη, όπως και άλλα δικά του της Κατοχής, συγκίνησε τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος το συμπεριέλαβε στον δίσκο του "Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη", που εξέδωσε το 1962 και πρόκειται για μια επιλογή ρεμπέτικων τραγουδιών ενορχηστρωμένα, για μικρή ορχήστρα, από τον Χατζιδάκι, με τρόπο που να εκφράζουν την τραγική ατμόσφαιρα του 1945.

Στα περιεχόμενα του δίσκου του Χατζιδάκι το τραγούδι τιτλοφορείται ως εξής: «Όταν ανάψουν οι φωτιές» (Όταν συμβεί στα πέριξ). Στο σημείωμα το δίσκου έγραψε, μεταξύ άλλων ο Χατζιδάκις:
«…σαν προσευχή, θέλησα να κάμω αυτόν τον δίσκο και νομίζω πως πέτυχα να ξαναζωντανέψω όλο εκείνο το μελωδικό υλικό, που χρόνια τώρα διατηρούσα μέσα μου και συγχρόνως να εκφράσω όλη την εφηβική ευαισθησία ενός Νέου Έλληνα με παράδοση, μαζί με κείνη τη λεπτή κι ανοιξιάτικη θρησκευτική ατμόσφαιρα του Επιταφίου». 

Αλλά το τραγούδι αυτό τιτλοφόρησε, θα λέγαμε, κι έναν άλλο δίσκο του Χατζιδάκι: «Τα πέριξ» με τη Βούλα Σαββίδη (1974), που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά διασκευές του Χατζιδάκι πάνω σε ρεμπέτικα που τον σημάδεψαν, χωρίς τη χρήση μπουζουκιού. Ο δίσκος κλείνει με την Β. Σαββίδη να τραγουδάει το «Όταν συμβεί στα πέριξ».
Και την ίδια χρονιά το τραγούδι αυτό συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο L' Oeillet Rouge όπου η Μελίνα Μερκούρη το τραγουδάει με γαλλικούς στίχους του Serge Lama και τίτλο "la fumee des cigarettes". «Τα πέριξ» γαλλιστί από την Μελίνα κάνουν το γύρο της Ευρώπης την εποχή εκείνη, σε μια ενορχήστρωση που θυμίζει πολύ την ορχηστρική του Χατζιδάκι στις «Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη».

Μνήμη Βασίλη Τσιτσάνη σήμερα, 18 Ιανουαρίου...

(18 Ιανουαρίου 1915 - 18 Ιανουαρίου 1984)

Ο ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ Η "ΨΕΥΤΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" ΣΤΟ FB

Στο facebook κυκλοφορεί μια αφισέτα με την φωτογραφία του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη και δίπλα μια δήθεν ρήση του: 

«Το μόνο όνομα με τον όρο Μακεδονία που είναι αποδεκτό για τα Σκόπια είναι: Ψευτομακεδονία».

Φυσικά, για όποιον γνωρίζει, ο Ελύτης δεν είπε ούτε έγραψε ποτέ κάτι τέτοιο. Χρησιμοποιούν κάποιοι ανόητοι και πάλι τον ποιητή, για να δώσουν κύρος στις ιδεοληψίες τους. 

Στο χάος του διαδικτύου ανάλογα φαινόμενα συμβαίνουν πια συχνά. 

Επισημαίνουμε ό,τι γνωρίζουμε, για όσους ενδιαφέρονται για την αλήθεια. 

Π.Α.Α.

Κομματιζόμενοι ιεράρχες, πολιτευόμενη Εκκλησία

Του Παντελή Μπουκάλα

Η Καθημερινή 

Δύσκολα δεν θα συμφωνούσε κάποιος με την προχθεσινή ομολογία του κ. Μάθιου Νίμιτς, διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την ονομασία της ΠΓΔΜ, ότι στο όλο πρόβλημα «δεν υπάρχει τίποτε εντελώς καινούργιο, κάτι νέο μαγικό». Αν λύνονταν ως διά μαγείας προβλήματα που χωρίζουν λαούς και χώρες, δεν θα υπήρχε η ανάγκη των διαπραγματεύσεων, της φρόνιμης συζήτησης και της τίμιας αναζήτησης κάποιας συμβιβαστικής ή συμφιλιωτικής φόρμουλας. Καμία από τις συνθήκες και τις συμφωνίες που διευκολύνουν τον ανθρώπινο βίο δεν ήταν ουρανοκατέβατη, καμία δεν οφείλεται σε θαύμα. Αλλωστε οι θεσμοί που χρωστούν πολλή από την ισχύ τους στη θαυματουργία –ή μάλλον στη θαυματολογία–, οι θρησκείες και οι Εκκλησίες, επιμένουν να μιλούν ένα λόγο χωριστικό, βίαιο, αντισυναινετικό, ακόμα κι αν εμπλουτίζουν τα λεγόμενά τους με τη χρυσόσκονη της «καταλλαγής». Οσον αφορά ειδικά τον χριστιανισμό, βαθιά διχασμένο σε δόγματα και «αιρέσεις» και καθηλωμένο σε συγκρούσεις για τιμάρια εξουσίας, δύσκολα πείθει ότι συγκρατεί στη μνήμη του άθικτη την επιταγή περί οικουμενικότητας, καταστατικά αδιάφορη για έθνη και φυλές. 

Θα αστοχούσε, λοιπόν, εντελώς όποιος επιχειρούσε να συζητήσει με όρους Γραφών τα εκκλησιαστικά – τα πραγματικά εννοείται, τα όντως υπάρχοντα, όχι τα διακηρυκτικά και μεταφυσικά. Στα Ευαγγέλια και στις Επιστολές των αποστόλων, και ιδιαίτερα του Παύλου, ως κατεξοχήν καθοδηγητή, δεν υπάρχουν χωρία που να νομιμοποιούν ιδέες περί εθνικών θρησκειών και εκκλησιαστικές - ιεραρχικές πρακτικές που καλύπτουν ταχύτατα την απόσταση ανάμεσα στο εθνικό και το εθνικιστικό. Αυτό όμως δεν σήμαινε ποτέ πολλά για τον ευρωπαϊκό χριστιανισμό γενικά και για τον ελληνικό ειδικά. Αλλωστε, αν οι Εκκλησίες είχαν ταυτιστεί αποκλειστικά με λαούς ή χώρες, θα λέγαμε απλώς ότι όσο θεόπνευστοι κι αν είναι οι ηγέτες τους, παραμένουν δημιουργήματα της Ιστορίας, ή μάλλον δέσμιοί της· ως εκ τούτου, αφήνουν την πραγμάτωση των ευαγγελικών ή αποστολικών εντολών για κάποια άλλη ζωή, εξωιστορική, στο επέκεινα. Στο πέρασμα των αιώνων βέβαια έχουν ταυτιστεί και με αποτρόπαια τυραννικά καθεστώτα, και έχουν ευλογήσει (πάντα για το καλό κάποιου έθνους) πολέμους και γενοκτονίες. 

Δεν έχουν άραγε το δικαίωμα οι ιεράρχες να μιλούν για τα κοσμικά; Ουδείς μπορεί να τους το στερήσει. Το δικαίωμα να πολιτεύονται δεν έχουν, να φέρονται σαν ηγέτες κόμματος που επιχειρεί να εκβιάσει την πολιτεία με κωδωνοκρουσίες πλαστού εθνικού πανικού, αρές και αναθέματα. Δεν αποτελείται από πρόβατα το ποίμνιο. Πολίτες το απαρτίζουν.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ!

Δημήτρης Χορν, είκοσι χρόνια μετά...
Απέδρασε στις 16 Ιανουαρίου 1998.

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος για τον Δημήτρη Χορν: 

Ήταν ωραίος και ως άνθρωπος. Μοναδική περίπτωση, γαλαντόμος, με το χέρι στην τσέπη. Μετά την πρόβα πηγαίναμε στο "Ζόναρς" να φάμε. Toν θυμάμαι να πηγαίνει μπροστά και πίσω του ένα σμήνος από γκαρσόνια να τρέχουν, με εκείνον να μοιράζει πουρμπουάρ. Του λέω: "Tάκη, τι κάνεις; Δεν καθίσαμε ακόμη". "Δεν είναι σικ το μετά. Το πριν είναι, Γιώργο" απάντησε.

ΒΗΜagazino, 14-1-2018.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

Στα 1921 που γεννήθηκε ο Δημήτρης Χορν, η διαμάχη Βενιζελικών και Βασιλικών βρισκόταν σε μεγάλη οξύτητα. 

Οι Χορν Βενιζελικοί, η Κυβέλη, η νουνά του νεογέννητου Βενιζελική. Η Ιερά Σύνοδος και ο παπάς που θα βάφτιζε τον Χορν, αντιβενιζελικοί… Ανεπίσημα, αλλά πολύ θετικά, ο άγιος Ελευθέριος είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Αποφυγή να δοθεί αυτό το όνομα σε βαφτιζόμενο. 

Όταν ο παπάς ρώτησε την Κυβέλη πώς θα ονομαστεί ο νεοφώτιστος, η Κυβέλη είπε: 

-Δημήτριος – Ελευθέριος. 

-Δεν επιτρέπει δύο ονόματα η Ιερά Σύνοδος, απάντησε ο παπάς. Ένα μόνο. 

Κι η Κυβέλη, πεισματωμένη του είπε: 

-Τότε Ελευθέριος! 

Μπροστά στην επιμονή της νουνάς, ο παπάς συνεβιβάσθη. 

-Καλά, για χατίρι σας, βάλτε δύο: Δημήτριος – Ελευθέριος. 

Κι έτσι ο Χορν βαφτίστηκε Δημήτριος – Ελευθέριος. 

ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΑΣΤΙΑΣ 

περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ, 1966 

από το βιβλίο του Δ. Μπαγέρη «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ» Εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: "Εκτός πραγματικότητας και άστοχη η παρέμβαση του μητροπολίτη Πατρών για την Μακεδονία"

The best

Η περί Μακεδονίας δήλωση του μητροπολίτη Πατρών  

Του Δημήτρη Αβραμίδη 

Με σημερινή (15/1) του δήλωση ενώπιον του τοπικού κλήρου ο μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι «Η Μακεδονία είναι μία» και πως «Η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική». 

Ο παραπάνω χάρτης περιγράφει πως έχει κατανεμηθεί η γεωγραφική έκταση της Μακεδονίας μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και FYROM. Η κατανομή αυτή είναι προϊόν των Βαλκανικών πολέμων και για περισσότερο από εκατό χρόνια είναι κοινά αποδεκτή μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών. 

Ειλικρινά απορώ. 

Πιστεύει στ’ αλήθεια ο μητροπολίτης ότι τόσο το τμήμα της Μακεδονίας που ανήκει στη Βουλγαρία, όσο και το τμήμα της που σήμερα συγκροτεί τη FYROM (και λίγο παλιότερα τη Γιουγκοσλάβικη Δημοκρατία της Μακεδονίας) καθώς και η ελληνική Μακεδονία αποτελούν, ή θα έπρεπε να αποτελούν, ένα ενιαίο σχηματισμό και μάλιστα αποκλειστικά ελληνικό; Διότι όσοι υποστηρίζουν ότι η Μακεδονία είναι μία και ελληνική, αυτό ακριβώς εννοούν. 

Το παραδεχόμαστε είτε όχι, το σύνθημα της μιας και ελληνικής Μακεδονίας συνιστά εκ μέρους μας αλυτρωτισμό που όχι μόνο εμποδίζει οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ Αθήνας, Σόφιας και Σκοπίων αλλά αν οδηγηθεί στις απώτερες συνέπειές του μόνο δεινά μπορεί να επιφέρει. 

Από την άποψη αυτή η παρέμβαση του μητροπολίτη, σε μια συγκυρία κατά την οποία αναζητείται πολιτική λύση για την ονομασία της FYROM, είναι εκτός πραγματικότητας, το λιγότερο άστοχη και αυτό πρέπει να ειπωθεί δημόσια.

Η "ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ" ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΚΑΙΤΕ (ΒΙΝΤΕΟ)

Η "Ιερατική Ποίηση" στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας. 

Το βίντεο της εκδήλωσης. 

ΜΕ ΤΗΝ LA FIESTA ΤΟΥ ISRAEL GALVAN ΠΑΣΗ ΤΗ ΚΤΙΣΕΙ

Οι δύο παραστάσεις της La fiesta του Israel Galvan στο Λουξεμβούργο, στο Grande Theatre de la Ville, ολοκληρώθηκαν. 

Κι εμείς, το "Πολύτροπον", ευτυχείς για μια ακόμη συνεργασία με τον μεγάλο χορευτή και χορογράφο.

Κι ακόμα πιο ευτυχείς για τη συνέχεια! Στο Μονπελιέ της Γαλλίας, στη Σεβίλλη της Ισπανίας και αλλού μέσα στο 2018. 

Το γεγονός, όπως και η La fiesta, δεν χωρά πολλή αναλυσιολογία, γιατί χάνεται η μαγεία!...

Κείται, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της La fiesta, στο χώρο του αρρήτου. 

Και τούτου μόνον καταληπτόν, η ακαταληψία, που θα 'λεγε κι ο άγιος. 

Η La fiesta είναι πια στη ζωή μας μ' ένα τρόπο μυστικό...