H Ιφιγένεια Γρίβα, που είναι αφηγήτρια, Λελούδα και Σεραινώ μαζί, στην παράσταση «Ο γάμος του Καραχμέτη» της Όλιας Λαζαρίδου, μου θυμίζει την Όλια Λαζαρίδου του «Γυάλινου κόσμου» του Τένεσσυ Ουίλιαμς. Τόσο εύθραυστη, σαν μεταφυσική. Σωστό αερικό!
Η Όλια Λαζαρίδου έστησε μια παράσταση ως το μεδούλι Παπαδιαμαντική. Θυμήθηκα καθώς παρακολουθούσα την παράσταση την φράση του Ελύτη: «Η μεγάλη τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε ο άνθρωπος κατορθώνει ν’ αναγνωρίζει τον εαυτό του και να τον εκφράζει με πληρότητα μες στο ελάχιστο.»
Έτσι κι αλλιώς η Όλια Λαζαρίδου ασκείται στην προσευχή του ελάχιστου και παλεύει για την πληρότητα στη ζωή και την τέχνη της.
Η Ιφιγένεια Γρίβα, λοιπόν, μια γνήσια γυναικεία παπαδιαμαντική φιγούρα. Με όλη την ταπεινοσύνη, την αθωότητα μα και την τραγικότητα μέσα της.
Κι απ’ την άλλη ο Νίκος Χαλδαιάκης - φίλος ακριβός από πολύ παλιά - ενσαρκώνοντας εξαίσια τον ανατολίτη άνδρα της εποχής Κουμπή/Καραχμέτη.
Αυτή η παράσταση είναι ένα άσμα. Ένα άσμα υπέρβασης, ανύψωσης, ευωδίας. Οι παπαδιαμαντικοί ήρωες γίνονται τραγούδια και ευωδιάζουν!
Που να φανταζόταν ο κυρ Αλέξανδρος ότι ο Καραχμέτης του θα μας συγκινεί εν έτει 2017!
Αιωνία του η μνήμη!
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου