Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Προχθές, Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016, συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλληνδρά. 
Διαβάζω τελευταία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εύστοχα σχόλια - Πατρινών κυρίως - οι οποίοι μακαρίζουν τον Πατρών Νικόδημο, λέγοντας ακόμα ότι αυτή αύτη η παρουσία του ήταν αρκετή, με δεδομένο ότι ο μακαριστός ήταν κατ' εξοχήν φειδωλός στα λόγια και μάλλον δυσπρόσιτος...
Κι όμως, σ' αυτή την εποχή των εξάλλων λόγων, τον μνημονεύουμε. 
Υπενθυμίζω, λοιπόν, τι δεν έκανε, σε σχέση με την περιρρέουσα σημερινή εκκλησιαστική πραγματικότητα, στην εποχή της μιντιοκρατίας. 
Ο Πατρών Νικόδημος: 
Δεν επιθυμούσε, ούτε συμμετείχε, φυσικά, σε εκκλησιαστικές φιέστες, που αφθονούν στον καιρό μας. Υποδοχή και περιφορά λειψάνων, εικόνων και άλλων κειμηλίων επί των ημερών του δεν γίνονταν. Για να είμαστε δίκαιοι, αυτές οι φτηνές πρακτικές εξηλιθίωσης του ποιμνίου - ειδικά με την συχνότητα που γίνονται σήμερα - ήταν άγνωστες γενικά στους παλαιούς αρχιερείς. 
Δεν έδωσε ποτέ μακροσκελείς (ούτε σύντομες) συνεντεύξεις για να προβάλλει το όποιο έργο του. Δεν συναγελαζόταν με δημοσιογράφους ούτε, φυσικά, διανοούνταν να γράψει ο ίδιος ένα «δελτίο τύπου». Είχε την αρχοντιά να περιφρονεί, χωρίς διάθεση καταφρόνησης, το όλο σύστημα των ΜΜΕ. - Δεν κολάκευσε ποτέ το ποίμνιό του με ουρανομήκεις φράσεις, του στυλ «ευλογημένος λαός», «αγαπώ τους Πατρινούς», "λαοθάλασσα" κ.α. παρόμοια. 
Δεν ήταν ταχύς στο να ακούσει καταγγελίες ή σχόλια για άλλους ανθρώπους. Αντιθέτως έκοβε την συζήτηση που πήγαινε να ανοίξει με ανάλογο περιεχόμενο. Διγλωσσία και υποκρισία ήταν άγνωστες πρακτικές γι’ αυτόν. 
Δεν «τιμούσε» τους κληρικούς, τους ψάλτες και άλλους λαϊκούς με διάφορα «οφφίκια», όπως γίνεται κατά κόρον στην εποχή μας από πολλούς και συνιστά, ουσιαστικά, μια απάτη. Διότι, τις περισσότερες φορές, ο Μητροπολίτης που σε τιμά, την ίδια ώρα - φευ! - σε "θάβει".
Μπροστά στον άκρατο λαϊκισμό που έχει ενσκήψει στην Εκκλησία στις μέρες μας, προτιμούμε τον Βαλληνδρά που μας κρατούσε όλους σε απόσταση.
Στην φωτογραφία που δημοσιεύουμε εδώ, ο Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος είναι με τον μακαριστό Γαλλίας Μελέτιο, κατά την τελετή επιστροφής του Σταυρού του Μαρτυρίου του Πρωτοκλήτου από την Μασσαλία στην Πάτρα (1980). Ο Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέου επεστράφη στην πόλη του μαρτυρίου του με ενέργειες του Πατρών Νικοδήμου. Φυσικά υποδέχεται το ιερό λείψανο με μανδύα και ωμόφορο, και όχι με "άπασαν" όπως βλέπουμε στις μέρες μας από τους αρχιερείς που θέλουν να υπογραμμίσουν την παρουσία τους με κάθε τρόπο...

6 σχόλια:

  1. Αιώνια η μνήμη του! Βαριά η απουσία του για την Πάτρα. Άφησε μεγάλο κενό και οι συγκρίσεις με τη μετριότητα είναι αναπόφευκτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι Παναγιώτη,ήταν αληθινός πραγματικός Άρχοντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αλήθεια είναι όλα όσα γράφεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και λίγα λες αγαπητέ... όλοι δουλεύουν πλέον για ένα σκοπό.... καταλαβαίνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ακριβώς έτσι είναι όπως τα λέτε κ.Παναγιώτη.
    ακτινογραφείτε την κατάσταση τέλεια.
    είσαστε από τους λίγους που ήξεραν και αγαπούσαν πραγματικά τον μακαριστό Νικόδημο.
    Λείπει από όλους μας.
    Το κενό του τεράστιο. δυστυχώς.
    Να βάζετε πιο συχνά αφιερώματα στον Νικόδημο της καρδιάς μας.
    Εύγε σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. συνεχίζω....

    Δεν καλούσε 8-10 αρχιερείς κάθε φορά στην μνήμη του Αγίου ούτε τους προσφωνούσε ευχαριστώντας έναν έκαστον για την παρουσία τους ούτε τους φιλοξενούσε με πολυδάπανα τραπέζια και φιέστες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή