Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Μία ομάδα ιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος και ένας καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, μετέβησαν προ ημερών στην Γεωργία, με σκοπό να επηρεάσουν την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Γεωργίας εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, με δεδομένο ότι η συγκεκριμένη Εκκλησία δεν συμμετείχε στην Σύνοδο.
Η ομάδα – παρασυναγωγή από την Ελλάδα, απαρτιζόταν από τον κληρικό και ομότιμο καθηγητή Πατρολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Θεόδωρο Ζήση, τον καθηγητή Δογματικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Δημήτριο Τσελεγγίδη, τον εφημέριο της ενορίας αγίου Νικολάου της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, τον εφημέριο της ενορίας Προφήτου Ηλιού, Πετροκέρασα Θεσσαλονίκης, Μητροπόλεως Ιερισσού και Αγίου Όρους Πέτρο Χίρς, τον εφημέριο της ενορίας Παναγίας Οδηγήτριας, Λόφου Βώκου, Μητροπόλεως Πειραιώς Ματθαίο Βουλκανέσκου και τον μοναχό Σεραφείμ Ζήση.
Η συγκεκριμένη ομάδα έχει προβεί και εξακολουθεί να προβαίνει σε αλλεπάλληλες ανάλογες, σφοδρές ενέργειες εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, εντός και εκτός Ελλάδος.
Με δεδομένο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ομάδα δρα αντιεκκλησιολογικά και όλως αντιεκκλησιαστικά «επί σκανδαλισμώ των πιστών, επί προτροπή αυτών εις απείθειαν, επί καταφρονήσει της Κανονικής Εκκλησίας και της εν αυτή παραδεδομένης τάξεως» και με βάση το άρθρο 22 του εγκριθέντος από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» στο οποίο ρητά δηλώνεται ότι: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ καταδικαστέαν πᾶσαν διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ὑπό ἀτόμων ἤ ὁμάδων, ἐπί προφάσει τηρήσεως ἤ δῆθεν προασπίσεως τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας. Ὡς μαρτυρεῖ ἡ ὅλη ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ διατήρησις τῆς γνησίας ὀρθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον διά τοῦ συνοδικοῦ συστήματος, τό ὁποῖον ἀνέκαθεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπετέλει τήν ἀνωτάτην αὐθεντίαν ἐπί θεμάτων πίστεως καί κανονικῶν διατάξεων (κανών 6 τῆς Β’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου)», στους ανωτέρω κληρικούς πρέπει να επιβληθεί πάραυτα η ποινή της καθαιρέσεως και στον λαϊκό θεολόγο το επιτίμιο του αφορισμού.
Παρακαλώ, διόρθωσα τα προηγούμενα σχόλια. Να αντικαθίσταται απο αυτήν εδώ (ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ):
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτό που γράφετε φαίνεται ότι δεν πιστεύετε ότι χρειάζεται αποδοχή της "συνόδου" από τον λαό του Θεού. Αντιθέτως, φαίνεται να έχετε πιο παπική αντίληψη για την εκκλησία από τους ίδιους τους παπικούς. Γιατί; Απλούστατα, πολλά έχουν γράψει οι παπικοι για την ανάγκη της αποδοχής της Δευτέρας Βατικανής Συνόδου από τους πιστούς τους. . . Έχω ζήσει τους παπικός από κοντά και μπορώ να πω ότι τέτοιος φασισμός δεν είδε ούτε μεταξύ των παπικών.
Πως φαντάζεστε να γίνει η συζήτηση περι συνόδου; Χωρίς ελεύθερη έκφραση και συνομιλία μεταξύ των Ορθοδόξων;
Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι εμείς έχουμε προσφέρει ουσιαστικά επιχειρήματα για την θέση μας σχετικά με την σύνοδο. Με αυτά που γράφετε, χρησιμοποιώντας την γνωστή μέθοδο του Ad Hominem,* φαίνεσαι να μην έχεις ή διάθεση ή δυνατότητα να συζητήσετε ουσιαστικά θέματα γύρω από την Σύνοδο. Γιατί;
Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χιρς
*ad hominem (ad ˈhɒmɪnɛm/) - adverb & adjective 1. (of an argument or reaction) directed against a person rather than the position they are maintaining.
Αν δεν το ξέρετε πάτερ, στην Εκκλησία δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε ευλογία από τον επίσκοπό σας και σεις και οι ομόφρονές σας για όλη αυτή την δραστηριότητα που αναπτύσσετε εναντίον της Συνόδου;
Έχετε υποπτευθεί μήπως ότι η όλη συμπεριφορά σας είναι πέρα ως πέρα αντιεκκλησιολογική;
Αφήστε την "καραμέλα" ότι έχετε επιχειρήματα και δεν μπαίνουμε σε συζήτηση για τα "ουσιαστικά θέματα".
Και επίσης, μη μιλάτε εσείς για "φασισμό" σε μένα, γιατί τον έχω ζήσει ως το μεδούλι τον φασισμό των ομοφρόνων σας.
Δεν εκφράζετε απλώς μια άλλη άποψη. Σπείρετε ζιζάνια και προκαλείτε πανικό στην Εκκλησία.
Ελπίζω κάποια στιγμή να σας συνετίσει.
Επίσης, αν δεν σας αρέσει η Ορθοδοξία μας, να γυρίσετε εκεί που ήσασταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γίνατε ορθόδοξος για να γυρνάτε την οικουμένη και να μιλάτε εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας.
Χαχα! Απίστευτος, Παναγιώτη! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι τελευταίο π. Χιρς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ επίσκοπός σας, Σεβ. Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, συμμετείχε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας ως μέλος της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπέγραψε κανονικότατα τα εγκριθέντα κείμενα.
Θα έπρεπε να έχετε ζητήσει απολυτήριο, αν είχατε συνείδηση.
Φαίνεται πως δεν το έχετε κάνει.
Ελπίζω να σκεφθείτε σοβαρά την κατάστασή σας...
1. Φαίνεται ότι εσείς κάνετε ότι θέλετε και λέτε ότι θέλετε, ακόμα όταν μπαίνετε στα χωράφια των επισκόπων, και δεν υπάρχουν συνέπειες για σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Έπρεπε να ρωτήσετε τον εαυτό σας αν έχετε ευλογία από τον επίσκοπο σας για αυτά που κάνετε. Πότε έγινες αρμόδιος στο τημήμα ευλογιών; Πάντως εγώ έχω ευλογία. Κάθε ομιλία που έκανα και στην Πάτρα και στην Γεωργία ήταν με ευλογία.
3. Ή δραστηριότητές μας, αφού είναι με ευλογία, δεν είναι αντιεκκλησιολογικές αλλά είναι οπωσδήποτε αντι-αιρετικές. Και η αίρεση είναι εκκλησιολογική: η σχετικοποίηση της μοναδικότητας και άρνηση της αγιότητας της Εκκλησίας, με το να δέχονται κάποιοι προϊστάμενοι η αίρεση των Λατίνων ως μέρος του Σώματος του Χριστού - μια αίρεση που σταθερά, για πολλά χρόνια τώρα, προωθεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπολεως και οι oμονοούντες του.
4. Επιλαμβάνομαι: ποτέ δεν μπαίνετε στο κόπο να συζητήσετε την ουσία του θέματος αλλά πολύ εύκολα καταφεύγετε στο ad hominem. Αυτό δείχνει την αδυναμία σας.
5. Ακριβώς γιατί δεν μπαίνετε στην ουσία των πραγμάτων (θεολογικά εννοώ) είναι αδύνατον να καταλάβετε το ζητούμενο και πιστεύετε ότι *εμείς* δημιουργούμε "πανικό" στην Εκκλησία. Οι καινοτόμοι, και όχι οι Ορθόδοξοι, δημιουργούν την ταραχή και τις διαιρέσεις.
6. Η ελπίδα μου είναι στον Κύριο, και για την σύνεση όλων, αλλά και για την νίκη της Ορθοδοξίας και καταδίκη της αίρεσης που, δυστυχώς, ακολουθείτε και προωθείτε.
7. Με αυτά που κάνετε όχι μόνο δεν θα σώζετε το πατριαρχείο (το θεσμό εννοώ) αλλά σπεύδετε να το καταστρέφετε πιο γρήγορα. Αυτό που οι εξωτερικοί εχθροί δεν κατάφεραν (και δεν μπορούν να καταφέρουν ποτέ) εσείς οι "πατριαρχικοί" πραγματοποιούν καθημερινά: η αλλοτρίωση της πίστεως και του ήθους. . . Ελπίζω (και γρήγορα!) ο Κύριος να σας συνετίσει!
1. Αν έχετε "ευλογία" γι' αυτές τις κινήσεις σας, τότε η ευθύνη ανήκει στον επίσκοπό σας, ο οποίος όμως μετείχε στην Σύνοδο και σ' αυτό δεν απαντήσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Εγώ δεν είναι "πατριαρχικός", όπως θέλετε να με εμφανίζετε με μια ταμπέλα για ευκολία. Αγωνίζομαι να είμαι εκκλησιαστικός. Δεν αντιτίθεμαι στην Εκκλησία, στην οποία εσείς είστε απέναντι.
3. Ώστε "για πολλά χρόνια τώρα, προωθεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπολεως και οι oμονοούντες του" μια αίρεση!!! Και μόνο γι' αυτή σας την άποψη σάς πρέπει η καθαίρεση! Και, επιπροσθέτως, γιατί θεωρείτε ότι "οι "πατριαρχικοί" πραγματοποιούν καθημερινά: αλλοτρίωση της πίστεως και του ήθους...".
Ενώ εσείς! Είστε η ακεραιότητα της πίστεως και του ήθους!
Αν δεν το έχετε καταλάβει, ζείτε από τώρα στην κόλαση του εγωισμού σας.
Σε απάντηση στο #2 απάνω: Η Εκκλησία δεν ταυτίζεται με το θεσμό του Πατριαρχείο η της Αρχιεπισκοπής αλλά με το Πρόσωπο του Χριστού και τα πρόσωπα των Αγίων. Επομένως, αφού αντιτίθεμαι στην αίρεση που και οι Άγιοι αντιτίθενται και, μάλιστα, με τα δικά του λόγια πολεμώ την αίρεση που προωθουνται οι σημερινοί αιρετικοί-φανατικοί του οικουμενισμού, δεν είμαι απέναντι απο την Εκκλησία αλλά στέκομαι με και τα δυο πόδια μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε απάντηση στο #3 απάνω: ΤΩΡΑ καταλάβετε! Σε συγχαίρω που επιτέλους μπήκατε στην ουσία. . . Αλλά, με το κάλεσμα για καθαίρεση (πάλι;) δείχνετε ότι είστε του πνεύματος του παπισμου του 55' και όχι της Ορθοδοξίας. Άρα, απο την ουσία που μπήκατε για δευτερόλεπτα βγήκατε πάλι και γυρίσετε στο φασισμό (πάλι). Επιβεβαίωση ότι οι οικουμενισται-φουνδαμενταλισται ούτε αγάπη για την αλήθεια έχουν, ούτε για τον συνάνθρωπο (και κληρικό και ολας!).
Όσα αναφορά για το ενδιαφέρον που δείχνεις για την πνευματική μου κατάσταση (που είναι η αγαπολογια τώρα;), ευτυχώς έχω το παράδειγμά σας, την ταπεινή (που καλεί για καθαίρεση;), να ακολουθώ και να . . .σωθω! . . . Να εύχεσθε!
Ο π.Χιρς ισχυρίζεται ότι έχει την ευλογία του επισκόπου του! Ο επίσκοπος άνευ αδείας της Συνόδου στέλνειέναν κληρικό του στην Γεωργία! Είναι αυτό κανονικότης; Αν ο Ιερισσου θεωρεί ότι η Αγία και Πανορθόδοξη Σύνοδος εξετράπη της ορθής οδού τοτε γιατί υπέγραψε τις αποφάσεις και γιατί δεν προβαίνει ο ίδιος δια της κανονικής οδού στα δέοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πανορθόδοξη δεν είναι σύνοδος του Πατριαρχείου, αλλά της Εκκλησίας. Το μένος κατά του Πατριαρχείου εν Ελλάδι αριθμεί δεκαετίες τουλάχιστον, για να μην πω ότι ξεκινά αμέσως μετά την απελευθέρωση,,,δεν θα έπρεπε να είσθε τόσο κάθετος αγνοώντας την ιστορία του θέματος και την νοοτροπία του Ελλαδικού εκλησιαστικού επαρχιωτισμού.
Θέλετε να πιστεύετε ότι υπεραμύνεσθε της Ορθόδοξης Αλήθειας και όλοι οι άλλοι τί; πλανώνται;
"Η Εκκλησία δεν ταυτίζεται με το Πατριαρχείο αλλά με τα πρόσωπα του Χριστού και των αγίων". Ορθώς! Αλλά που μαθαίνει κάποιος για τον Χριστό και τους αγίους; διαβάζοντας βιβλία και εκπονώντας διατριβές; Τόσο εύκολα και γρήγορα τα μάθατε πάτερ ώστε να αυτοανακηρρύσεσθε δάσκαλος της πίστεως; Και αυτή η εμμονή σας με τον παπισμό τι φοβικά σύνδρομα κρύβει; Έχουν κι άλλοι προσέλθει στην Ορθοδοξία από τον ετερόδοξο χριστιανισμό, αλλά είναι νηφάλιοι χωρίς σύνδρομα φοβικά ή ακραιφνούς ορθοδοξότητος...θα έπρεπε να σέβεσθε περισσότερο τον χώρο που σας δέχθηκε και να ευχαριστείτε τον Θεό για όσα μάθατε έστω στην Καθολική Εκκλησία (δείτε ασ πούμε τι λέει ο π. Πλακίδας). Για τρραβήξτε λίγο την παραπάνω φράση και θα δείτε πόσο προτεσταντισμό κρύβει μέσα της...μην θεωρείτε πως επειδή γίνατε ορθόδοξος φθάσατε στο ύψιστο σημείο κατανοήσεως και πνευματικότητος...συγκρατηθείτε λίγο και μην θεωρείτε ως αιρετικούς όσους δεν συμφωνούν με εσάς και τους ομόφρονές σας. Ο π. Ζήσης ηταν για πολύ καιρό στους διαλόγους και συνεργάτης του Πατριαρχείου...και τότε τα ίδια έλεγαν οι ακραιφνείς, Αλλά αυτός παρέμενε. Και δεν πειθόμεθα με δηλώσεις μετανοίας πολιτικάντικου τύπου, έχουμε διαβάσει τα βιβλία του εκείνης της εποχής όπως γνωρίζουμε και τους ποικίλους τραμπουκισμούς του....
αναρχοχριστιανός
Να σημειώσω και τούτο π. Χιρς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Οικουμενικός Πατριάρχης - και όχι απλώς ο "Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως" όπως γράφετε - είναι μακρόθυμος, φιλάνθρωπος και πολυέλεος!
Εγώ θα είχα καθαιρέσει την σέκτα σας εντός ολίγων λεπτών.
Κ. Παναγιώτη, Αφού (απο αγάπη για τον Χριςτο και την Εκκλησία, βεβαίως), επιθυμείτε την καθαίρεση, την σωστή κίνηση (κανονικά) θα ήταν να ζητάτε καθαίρεση αυτών που μας δέχτηκαν, δηλ. του πατριάρχου Γεωργίας, κ.κ. Ηλία Β και οι 5 επίσκοποι με τους οποίους είχαμε συνολικά 8 ώρες συνομιλίας (και που μας γύριζαν στα προσκυνήματα με λεωφορείο του Πατριαρχειου, που μας φιλοξένησαν για 5 μέρες, που μας είχαν συνέχεια για δείπνο, κτλ. . . Με το σκεπτικό σας και το ζήλο σας και μεγάλη αγάπη των αδελφών που σας διακρίνει, περιμένω το επόμενο άρθρο σας να είναι "ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΣΠΕΙΡΟΥΝ ΖΙΖΑΝΙΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"!!! . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον ανώνυμο δεν απαντώ μέχρι να μας πει το όνομα του.
Βεβαίως και θα γράψω το άρθρο που μου υποδεικνύετε, αφού πρώτα μου στείλετε την επίσημη πρόσκληση που σας απηύθυνε το Πατριαρχείο Γεωργίας, προκειμένου να μεταβείτε εκεί για ...συνομιλίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει ο π. Πέτρος: «Πώς φαντάζεστε να γίνει η συζήτηση περί συνόδου; Χωρίς ελεύθερη έκφραση και συνομιλία μεταξύ των Ορθοδόξων;». Επίσης: «Εμείς έχουμε προσφέρει ουσιαστικά επιχειρήματα για την θέση μας σχετικά με την σύνοδο».
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε όλο τον σεβασμό, ο διάλογος για τέτοια θέματα γίνεται εκεί που πρέπει και με τις διαδικασίες που πρέπει. Είναι σοβαρή παρανόηση εάν κάθε ένας που εκφράζει μια άποψη θεωρεί ότι μόνον η δική του άποψη είναι «ουσιαστικά επιχειρήματα».
Για παράδειγμα, τα θεολογικά και θεολογικά ζητήματα διερευνώνται από τους ειδικούς με τους όρους της επιστημονικής έρευνας, στους κατάλληλους χώρους (επιστημονικά συνέδρια, επιστημονικές εκδόσεις κλπ.) και όχι με συνθήματα και αφορισμούς στα λεγόμενα θρησκευτικά ιστολόγια. Από την τήρηση των κανόνων της επιστημονικής δεοντολογίας δεν απαλλάσσεται κανείς, όσες ακαδημαϊκές περγαμηνές και αν διαθέτει. Για τα ζητήματα που θίγουν οι επικριτές της αγίας και Μεγάλης Συνόδου έχουν γραφεί άφθονες σοβαρές επιστημονικές μελέτες στις οποίες ουδέποτε παραπέμπουν, σαν να μην υπάρχουν. Είναι σοβαρός διάλογος οι διάφορες δημόσιες εκδηλώσεις που οργανώνουν οι ίδιοι ή τα στρατευμένα έντυπά τους, όπου ευλογούν τα γένια τους και όπου δεν έχουν τολμήσει, έστω για τα προσχήματα ή δειγματικά, να καλέσουν έναν ειδικό με διαφορετική προσέγγιση;
Η αντίστοιχη συζήτηση σε εκκλησιαστικό επίπεδο, η οποία ασφαλώς πρέπει να γίνεται, έχει τους κανόνες της, τον τόπο και τον τρόπο της. Κάθε διαφωνών, κατά την παράδοση της Εκκλησίας, οφείλει να απευθύνεται ιεραρχικά στον επίσκοπό του, με τεκμηριωμένες θέσεις ή καταγγελίες. Οι κανόνες της Εκκλησίας ορίζουν πότε και πώς θα προσφύγει σε ανώτερο επίπεδο και πότε επέρχεται τελεσιδικία. Απεναντίας, και στο ζήτημα αυτό, οι επικριτές δεν υπολογίζουν καμία εκκλησιαστική αρχή, εάν αυτή δεν συμφωνεί με το ιδιωτικό και ατομικό τους αλάθητο. Προκλητικότατα, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους υφιστάμενες αποφάσεις συνάξεων προκαθημένων, αποφάσεις πανορθοδόξων διασκέψεων και το σπουδαιότερο τις προγενέστερες αποφάσεις των οικείων τοπικών συνόδων των κατά τόπους αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ακόμη και τελεσίδικες συνοδικές αποφάσεις για διάφορες επικρίσεις και καταγγελίες που ήδη έχουν υποβληθεί. Λες και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος φύτρωσε από το πουθενά. Εάν διαφωνούν με όλους και με όλα, θεωρώντας ότι όλοι είναι αιρετικοί εκτός από τον εαυτό τους, τότε τι το εντιμότερο από να εξέλθουν από την Εκκλησία (το οποίο απεύχομαι). Όταν η Εκκλησία εν αγάπη «μακροθυμεῖ…, οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ» και επιπρόσθετα όταν «πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει», αυτό δεν είναι αδύναμία. Η συμμετοχή στην Εκκλησία δεν είναι υπόθεση μόνο (ορθής) «δόξας». Οι διαφωνίες για τις λέξεις όσο και αν είναι δικαιολογημένες δεν σημαίνουν τίποτε όταν καταργούν το έσχατο κριτήριο της αλήθειας: «ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι».
Υ.Γ.: Αλήθεια, μήπως ο π. Πέτρος, ο οποίος θεωρεί ότι πράττει με κριτήρια εκκλησιολογικά, μπορεί να μας εξηγήσει τι ονομάζουν οι ιεροί κανόνες ως «τυρεία, φατρία και παρασυναγωγή»;
Το ότι ο εν λόγω κληρικός αναφέρεται στον Οικουμενικό Πατριάρχη ως Πατριάρχη Κωνσταντινουπολεως αυτόματα αποδεικνύεται τι ακριβώς πρεσβεύει, που ανήκει ουσιαστικά, τι συμφέροντα εξυπηρετεί. Τώρα η τάχα υποστήριξη των κανόνων είναι ο μανδύας. Όλοι αυτοί που με τόση τάχα θερμη υποστηρίζουν τους κανόνες ζηλωτικα είναι και η πρώτοι που τους έχουν καταπατήσει. Και το ταξίδι τους αυτό το κάνει φανερό. Δεν είναι η αγάπη για την ορθοδοξία που του οδηγεί αλλά η θεραπεία σκοτεινών συμφερόντων διασπάσεως της ενότητας των ορθοδόξων ακολουθώντας το δόγμα του "διαιρη και βασίλευε". Και είναι γνωστό τοις πάσι ποιά εκκλησιαστική δύναμη επιθυμεί διακαώς να κυριαρχήσει επί της εκκλησίας μη σεβομενη κανόνες που οριοθετούν το πολίτευμα της εκκλησίας. Το έργο τους λέγεται " διαβολη" και είναι έργο του Διαβόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΡΚ
Πρέπει να υπάρξει λίγη σοβαρότητα όσοι πιο πολύ ασχολειτε κάποιος μαζί τους τόσο μεγαλύτερη αξία τους δίνει μάλλον δεν ξέρουν από διοίκηση οι άνθρωποι και συγκεκριμένα ιερείς, είπαν θα κάνουν σύνοδο θα καταδικάσουν ποιοι τι κάτι ανύπαρκτο έγινε κάποια ένωση ; Το θέμα είναι τι ορθοδοξϊα θέλουν κλειστή στον εαυτό της ; ανθρώπους με παρωπίδες ; Αν ήταν έτσι ούτε ο Ίδιος ο π.Peter θα γνώριζε την ορθοδοξία.Και τόσοι άλλοι Εκ δύσεως ορθόδοξοι .Το πρόβλημα είναι ότι εκμεταλλεύονται την κατάσταση κάθε είδους ζηλωτές σχισματικοι καθαιρεμενοι παλαιοημερολογητες και παρασύρουν αθώους πιστούς .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόψεις σχισματικών, στην ουσία, ζηλωτών κληρικών όπως οι εν λόγω μου θυμίζουν την εβραϊκή θρησκεία στην εποχή του Χριστού που ο Νόμος (Ευαγγέλιο στην περίπτωση μας) είχε ταφεί κάτω από τόνους σκόνης από το Ταλμούδ (κανόνες στην περίπτωση μας) πράγμα που έντονα στηλίτευσε ο Χριστός έντονα. Και τέλος πάντων η εμμονή των ζηλωτών στον Μουσειακό Χριστιανισμό και την αποστεωμένη ορθοδοξία εμποδίζει την καινοποιό δράση του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή κρατούν μία ομπρέλα πάνω από την εκκλησία και δεν ξέρω αν αυτό δεν είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος τότε τι είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε σεβασμό και χωρίς διάθεση μειώσεως του έργου οιουδήποτε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ π. Θ. Ζήσης κάποτε ήταν πρωταγωνιστής των θεολογικών διαλόγων τους οποίους σήμερα επικρίνει, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της εκκλησιαστικής πολιτικής του Οικουμενικού Πατριαρχείου την οποία σήμερα βδελύσσεται, θεωρούσε ως ακραιφνείς Ορθοδόξους εκείνους τους οποίους σήμερα καταδικάζει. Τα πιο χαριτωμένα περιστατικά αυτής της διαδρομής είναι γνωστά: Τα πάντα ήταν τέλεια όταν ο ίδιος ήταν στέλεχος του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών. Ο ίδιος (λαϊκός τότε) σήκωσε το βάρος της απάντησης προς τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, όταν ο τελευταίος έγραψε το γνωστό υπόμνημα για την ετοιμαζόμενη Σύνοδο. Ο ίδιος προσκαλούσε στα μαθήματά του τον μακαριστό π. Θεόκλητο Διονυσιάτη ο οποίος μπροστά του σε κάθε αφορμή εξαπέλυε μύδρους εναντίον των λεγόμενων «οργανώσεων». Ο ίδιος συνέβαλε στη μετεγγραφή του αειμνήστου π. Ρωμανίδη στο Ποιμαντικό Θεσσαλονίκης, από το οποίο ο τελευταίος τελικά παραιτήθηκε σφόδρα απογοητευμένος, για το «συνωμοτικόν περιβάλλον», όπως έγραψε (βλ. http://romanity.org/htm/rom.e.16.megas_basileios_grig_nissis_koina_k_akoinonita.01.htm). Αλήθεια γιατί ο π. Θ. Ζήσης σχεδόν κατά κανόνα αποφεύγει τις παραπομπές στο έργο του αειμνήστου Ρωμανίδη; Μήπως δεν τον θεωρεί τόσο «παραδοσιακό»; Επιπλέον, ο ίδιος ο π. Θ. Ζήσης συνέβαλε στον ερχομό του Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννη στο Ποιμαντικό Θεσσαλονίκης, ο οποίος όταν συνέβαλλε με το κύρος του στην ανύψωση του Τμήματος ήταν καλός, ενώ σήμερα καθυβρίζεται παντοιοτρόπως. Ακόμη και πολύ όψιμα (2002), δηλαδή πολύ μετά τη μεταστροφή του, ο π. Θ. Ζήσης συνυπέγραψε κοινή δήλωση καθηγητών του Α.Π.Θ. υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο πλαίσιο των τότε διαμαχών. Τι άλλαξε στη συνέχεια;
Ο π. Θ. Ζήσης, καθυστερημένα εκ των υστέρων και μόνον όταν του επισημάνθηκε με συγκεκριμένο τρόπο η παλινωδία, δήλωσε ότι αρχικά ήταν επηρεασμένος από τους «οικουμενιστές» ενώ κάποια στιγμή ανένηψε. Οι διακυμάνσεις και οι αναθεωρήσεις είναι ανθρώπινες και λίγο ή πολύ αυτά τα γεγονότα είναι γνωστά.
Παρ’ όλα αυτά, παραμένει μετέωρο ένα σοβαρό ζήτημα: Η επιστημονική στάση ενός ακαδημαϊκού, όταν διαπιστώσει ότι έχει κάνει κάποιο λάθος, δεν διορθώνεται με μια απλή τηλεοπτική διαδικτυακή δήλωση, όπως αυτή που έκανε ο π. Θ. Ζήσης. Εάν μιλούμε για επιστημονική και εκκλησιαστική συνέπεια, οφείλει να ξεκαθαρίσει, με επιστημονικούς όρους και συγκεκριμένα, ποια από τα συγγράμματά του πάσχουν από «οικουμενισμό» και ποια όχι. Μέχρι πότε δίδασκε και έγραφε ως «οικουμενιστής» και ποιές από τις θέσεις του δεν ισχύουν πλέον. Πώς εξηγείται το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα στην «αντι-οκουμενιστική» Θεοδρομία, την οποία εποπτεύει, στο βιογραφικό του αναφέρονται, χωρίς καμία διευκρίνιση ή εξαίρεση επί του θέματος, αδιακρίτως όλα όσα έγραψε και πριν και μετά τη μεταστροφή του, την οποία βεβαίως δεν αποκρύπτει; Εάν δεν υπάρχει διαφορά στο επιστημονικό έργο του πριν και μετά τη μεταστροφή του, και όλα είναι άψογα, τότε πού οφείλεται και πού τεκμηριώνεται η μεταστροφή;
Παρομοίως, ουδέποτε έχει μιλήσει για τις δικές του παλινωδίες ο έτερος εκ των επικριτών ακαδημαϊκός, ο κ. Τσελεγγίδης. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να πάρει μια μικρή γεύση από την κριτική του αειμνήστου Ρωμανίδη προς τον εν λόγω καθηγητή, όταν ο τελευταίος συνεργαζόταν με τους «οικουμενιστές» αείμνηστο Ν. Ματσούκα και τον καθηγητή Γ. Μαρτζέλο (βλ. http://romanity.org/htm/rom.e.16.megas_basileios_grig_nissis_koina_k_akoinonita.01.htm). Αυτό όμως είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία.
Κατατοπιστικό το σχόλιο 28 Αυγούστου-12:17 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω λίγο τον εαυτό μου να σκεφθεί: Ο Πατριάρχης Γεωργίας, εκφράζοντας και την περί αυτόν Σύνοδον, αγωνιών για την καθαρότητα της ορθοδόξου πίστεως η οποία απειλείται από την Πανορθόδοξη, στην οποία δεν συμμετείχε για να την διαφυλάξξει, στέλνει πρόσκληση, όχι στην Ι.Σ.Ι της εν Ελλάδι Εκκλησίας και τον πρόεδρο αυτής, αλλά στους μητ/τες Ιερισσού, Πατρών,Θεσ/κης, να του αποστείλλουν τους εν λόγω κληρικούς, προκειμένου να συσκεθφούν περί της ακυρώσεως της πανορθοδόξου και της διαφυλάξεως του ποιμνίου.......
και κάτι ακόμη: ναι γράφω με ψευδώνυμο, αλλά δεν σημαίνει πως αυτά που γράφω είναι λόγια του αέρα. Αν μη τι άλλο κάποιοι αναγνώστες ίσως περιμένουν απάντηση...
Πάτερ έχετε επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προ και μετά την Σύνοδο, μια δράκα άνθρωποι για να ποιήσετε έναν προσήλυτο...δεν αφήνετα και λίγο χώρο στον Θεό;
αναρχοχριστιανός
"Ο γνωστός πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, μιλώντας στην ημερίδα που οργάνωσε η Μητρόπολη Πειραιά στις 23.3.2016, έφτασε να πει ότι αν προχωρήσει η Μεγάλη Σύνοδος του Ιουνίου, όπως προβλέπεται, θα αναγκαστούν οι ορθόδοξοι Ελληνες να «αποτειχιστούν» και θα πάνε στην… Ουκρανία όπου θα μνημονεύουν τον επίσκοπο Λογγίνο! Ούτε τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο ούτε τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο."
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.efsyn.gr/arthro/oi-tzihantistes-toy-hristoy
ΓΙΑΤΊ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ Ο Π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ; ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ! ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ!
Οι συγκεκριμένοι που πήγαν στην Γεωργία, αλλά και άλλοι - κάποιοι Πειραιώτες, ο κληρικός Κύριλλος Κωστόπουλος της Μητροπόλεως Πατρών, ο κληρικός Νικόλαος Μανώλης της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, πρέπει να καθαιρεθούν "επί φατρία, τυρεία, παρασυναγωγή, αποσχίσει και καταφρονήσει της κανονικής Εκκλησίας και παροτρύνσει του Ιερού Κλήρου και λαού όπως αποκηρύξωσι την κανονικήν Εκκλησίαν και την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον της Ορθοδοξίας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι ποια Εκκλησία θα τους καθαιρέσει. Σε κάθε περίπτωση λογίζονται και είναι καθαιρετέοι.
Σχόλιο στην φράση: “Η Εκκλησία δεν ταυτίζεται με το θεσμό του Πατριαρχείο η της Αρχιεπισκοπής αλλά με το Πρόσωπο του Χριστού και τα πρόσωπα των Αγίων.”
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θεολογικά ορθή αυτή η άποψη; Πώς θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς χωρίς να φανεί ασεβής; Ας δούμε, όμως, μερικά θέματα που δημιουργούνται:
Α) “Με το πρόσωπο του Χριστού”—Πώς, όμως, εννοείται ο Χριστός εδώ; Ο ενσαρκωμένος Λόγος του Θεού, ο Ιησούς της Ναζαρέτ, δεν είναι πια μαζί μας με τον τρόπο που ήταν πριν την σωματική Του ανάληψη. Η σημασία της εορτής της Αναλήψεως παραθεωρείται από τους θεολόγους που σταματούν στην Ανάσταση. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι βαπτίστηκε μέλος της Εκκλησίας από τον Χριστό. Αν ο Χριστός είναι εδώ, ποιόν αναμένει η Εκκλησία ως τον ερχόμενο των εσχάτων; Σήμερα ο Χριστός α) είναι παρών μυστηριακώς στην Ευχαριστία και β) εικονίζεται από τον Επίσκοπο (ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι και ο προσφέρων την Ευχαριστία.
Επιπλέον, γνωρίζουμε τον Χριστό μόνο εντός της Εκκλησίας. Είναι η Εκκλησία που μας λέει ποιος είναι ο Χριστός και όχι ο Χριστός που «ταυτίζεται με την Εκκλησία» (Χριστομονισμός).
Β) “…και [με] τα πρόσωπα των Αγίων.” Ποίοι είναι η άγιοι; Δεν είναι όλα τα μέλη της Εκκλησίας (ώστε να αληθεύει το “τα άγια τοις αγίοις“); Οι άγιοι φανερώνουν την Εκκλησία ή η Εκκλησία τους αγίους;
Η Εκκλησία, συνεπώς, “δεν ταυτίζεται με το Πρόσωπο του Χριστού και τα πρόσωπα των Αγίων”αλλά (όσο και να μας ξενίζει) με το πρόσωπο του Επισκόπου ο οποίος είναι ο μόνος έχων το δικαίωμα “να πήξει θυσιαστήριο” και ο οποίος, διά της προσφοράς των μυστηρίων και δη της Ευχαριστίας, συνιστά την Εκκλησία.
Μια εκκλησιολογία “του Χριστού και των αγίων” είναι αμάρτυρη στην Ορθόδοξη θεολογία και πολλαπλώς επικίνδυνη.
π. Παντελεήμων Μανουσάκης
"Αν ο Χριστός είναι εδώ..ποιόν αναμένει η Εκκλησία ως τον ερχόμενο των εσχάτων;" Σε καλό σας! Με κάνατε και γέλασα! Μα ο Χριστός ως "Ο" Ων είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών! Το ήρθον είδον και...απήλθον, ανήκει σε θνητό βασιλέα που δεν ανελήφθει.... Και ποιος μπορεί να πει πού και πώς και αν βρίσκεται εντός του κόσμου τούτου ο Σωτήρας του, Χριστός; Είναι "παρών μυστηριακώς στην Ευχαριστία και εικονίζεται από τον επίσκοπό", μόνο; Ο Χριστός είναι, δεν ξέρω να σας πω, αλλά θα έλεγα ότι είναι είναι στο πλευρό αυτών που αναφέρει στους μακαρισμούς του, τους ελεήμονες, τους πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνη, αυτούς που έχουν καθαρή την καρδίαν... Είναι δίπλα σε αυτούς που τον ζητούν και τον αγαπούν περισσότερο από τον κόσμο τούτο. Αν ένας επίσκοπος αγαπάει τον Χριστό πάνω και πέρα από τον κόσμο αυτό, τότε ναι, πιθανώς εικονίζεται και σ' αυτόν. Ή μήπως, τώρα που λείπει, δεν κάνει θαύματα αν κάποιος "αιτηθει"; Μήπως, ο επίσκοπος, ως αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης (γέλια), κάνει τα θαύματα αντί αυτού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το Β. Τι να πω; Είναι όλα τα μέλη της εκκλησίας άγιοι; Σκοπός και πόθος όλων των πιστών είναι να μοιάσουν στο Χριστό, δηλαδή να γίνουν Άγιοι. Το έχουμε καταφέρει; Και οι περισσοτεροι από εμάς που μόνο χάρη στην υπέρμετρη ευσπλαχνία του Θεού ελπίζουμε να σωθούμε, είμαστε και εμείς άγιοι;
Όσο για το συμπέρασμα, δεν είναι κανείς να απορεί όταν βασίζεται σε τέτοιες θέσεις.
Η εκκλησία ταυτίζεται μόνο με το πρόσωπο του επισκόπου; Μόλις αφήσατε απέξω τους πιστούς (αγίους τους ονομάσατε), κεκοιμημένους και ζώντες, τους Αγίους, το Χριστό, την Παναγία και σκέπη μας, τον ίδιο τον Χριστό και θεό μας. Στη θέση αυτών βάλατε έναν άνθρωπο, τον επίσκοπο, αρχιεπίσκοπο, πατριάρχη. Μα αν αυτός ο άνθρωπος, άνθρωπος ων, κάνει λάθος; Ή μήπως στην ιστορία της εκκλησίας μας δεν έχουν υπάρξει επίσκοποι και πατριάρχες που λάθεψαν και καταδικάστηκαν ως αιρετικοί από ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, που επέλεξε να παραμείνει σώμα του Χριστού και της Αληθείας, και όχι σώμα του επισκόπου/πατριάρχη και των κακοδοξιών του;
Μια εκκλησιολογία άνευ Χριστού και Αγίων είναι αδιανόητη. Είναι ένα ανθρώπινο εν-κέφαλο αλλά ακέφαλο κατασκεύασμα που βασίζεται σε "ειδικούς" και χωρίζει τους ανθρώπους σε ειδήμονες και μη. Λες και ο Λόγος του Θεού έχει ανάγκη την ανθρώπινη λογική ή την εκκλησιαστική κατάρτιση για να γίνει κατανοητός ή να αφυπνήσει. Λες και ο Λόγος του Θεού, τότε που βρισκόταν στη γη φανέρωσε τη Σωτήρια Αλήθεια του στους Γραμματείς και Φαρισαίους- ειδήμονες της εποχής του και όχι σε αγράμματους φτωχούς ψαράδες, απλούς συμπολίτες του, ακόμη και σε πόρνες και τελώνες, δηλαδή απατεώνες της εποχής του.
Κύριε Ανδριόπουλε, για όσους γνωρίζουν δεν είναι εύκολα υλοποιήσιμη η πρόταση σας. Ποιος θα καθαιρέσει; Το Πατριαρχείο; Η Εκκλησία της Ελλάδος; Δύσκολα πράγματα... Καταφέρατε όμως με μια τελείως προσωπική πρόταση να γίνεται θόρυβος στο διαδίκτυο. Αυτό είναι μάλλον μια προσωπική σας επικοινωνιακή επιτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Απάντηση στο ανώνυμο σχόλιο 7: 22 μμ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κουραστικό να εξηγεί κανείς τα αυτονόητα: η ενσάρκωση του Λόγου δεν ακυρώθηκε μετά την εν σώματι Ανάληψη του Κυρίου (εκτός κι αν ο ανώνυμος σχολιαστής ενστερνίζεται κάποια δοκητιστική θεωρία). Αυτό το σώμα που έφερε ο Κύριος κατά την επίγειο παρουσία Του φέρει και μετά την Ανάστασή του (πρβλ., τις πληγές του πάθους τις οποίες καλεί το Θωμά να ψηλαφίσει) και φέρει ακόμα και σήμερα. Εφ᾽όσον κατανάγκη κάθε σώμα περιορίζεται στο χώρο, δεν μπορεί να είναι και πανταχού παρών, αν είναι παντού, τότε δεν είναι πουθενά.
Μα... ο Χριστός δεν ταυτίζεται με το σώμα του και μόνο! «Φως εκ Φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο». Άρα, αφού είναι ομοούσιος τω Πατρί και όχι κτίσμα του, Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού, είναι και πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού α θ ά ν α τ ο ς υ π άρ χ ω ν, και καταδεξάμενος διά την ημετέραν σωτηρίαν σαρκωθήναι εκ της αγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, α τ ρ έ π τ ω ς ενανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστέ ο Θεός, θανάτω θάνατον πατήσας, είς ών της Αγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τώ Πατρί και τώ Αγίω Πνεύματι, σώσον ημάς.
Δεν θα σας ενοχλήσω άλλο. Ευχαριστώ που με καταδεχτήκατε.
"Ο αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος μας επέβαλε την ποινή της αργίας από πάσης ιεροπραξίας αναρμοδίως και αντικανονικώς, διότι ως κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανήκουμε σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία στην οποία δεν είχε δικαίωμα να επέμβει. Το έπραξε βέβαια με την συγκατάθεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στην κεφαλή του οποίου δεν αρέσει επίσης ο παραδοσιακός Ορθόδοξος λόγος. Δεν υποκύψαμε όμως με τη Χάρη του Θεού και την συγκινητική συμπαράσταση πολλών αδελφών, εκ των εγγύς και μακράν."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου του ΚΑΚΗ ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
(Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ), ο κληρικός Θεόδωρος Ζήσης.
Η Εκκλησία θα πρέπει να επανέλθει στην περίπτωσή του, όχι πλέον μόνο με αργία...