Γέροντος Χαλκηδόνος Αθανασίου: ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ;

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

"Σήμερον ἡ φύσις ἔχει τι τὸ ἀφύσικον, 

ὁ ἄνεμος καὶ ὁ καιρὸς ἐνεργοῦν μεθ’ ὑπερβολῆς". 

(G. Benn) 

Πολλὰς φοράς βλέπομεν εἰς τὴν ζωήν μας πράγματα ἀδιανόητα ἐκ ποικίλων αἰτίων καὶ συχνάκις ἀντιθετικά. Γνωστὴ ὡσαύτως τυγχάνει ἡ ἀκάθεκτος ἐν πολλοῖς καταστροφικὴ μανία τοῦ περιβάλλοντος ὑφ’ ἡμῶν παρὰ τὰ συνέδρια, τὰς ἐκδόσεις, τὰς διακηρύξεις καὶ τὴν σχετικὴν μπλα-μπλα-δολογίαν! Ἐδῶ θὰ ἴδωμεν μόνον διαπιστώσεις τινας τῶν ἐπιπτώσεων τῆς καταστροφῆς τῆς πανίδος, περιέργου χαρακτῆρος. 

Ὁ ψυχαναλυτὴς A. Mitscherlich ἤδη τὸ 1965 ἐξέδωσεν τὸ ἔργον του "Τὸ ἀφιλόξενον τῶν πόλεών μας" εἰς τὸ ὁποῖον κατακρίνει τὴν φονξιοναλιστικήν, ἄψυχον μεταπολεμικὴν ἀρχιτεκτονικήν -σήμερον μὲ τὰ κουτιά-κελλιά-φυλακὰς τῶν οὐρανοξυστῶν- καὶ τὰς ἀρνητικάς των ἐπιδράσεις διὰ τὴν ἀνθρωπίνην κοινωνίαν καὶ ἐπικοινωνίαν. Ἐπίσης, διὰ τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτὰ ἡ πόλις ἐπὶ μακρὸν μὲ τὰς μολύνσεις καὶ τὴν ἐνσκυροδεμάτωσίν της ἐθεωρεῖτο ὡς χῶρος, πλημμελὴς. Καὶ ὅμως κάπως ἐσφαλμένως! 

Αἱ πόλεις καὶ κατοικίες μας εἶναι προϊόντα φαντασίας καὶ ἀ-φαντασίας, μεγαλείου καὶ στενῆς ἰδιομορφίας παραλλάσσουσαι τμηματικῶς τὸ εἶναι καὶ τὴν συμπεριφοράν μας. Καθὼς εἰς τὰς φυτείας τῆς ὄρυζας ἐμφανίζεται ἡ ἐλονοσία, εἰς τὰ ὀρυχεῖα ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς κόνεως, εἰς τὴν μεσαιωνικὴν πόλιν ἡ πανώλη, οὕτω καὶ εἰς τὴν μεγαλούπολιν ἡ νεύρωσις. 

Σήμερον, σχεδὸν τὸ 74 % τῶν Γερμανῶν διαβιοῦν εἰς τὰς πόλεις, ὅπου ὁ χῶρος διαρκῶς στενοῦται, ἐν τούτοις ἑλκύει περισσότερα εἴδη ζώων πρὸς αὐτάς. Περίπου 4.000 ἀγριόχοιροι "συζοῦν" μετὰ τῶν ἀστῶν εἰς τὸ Βερολῖνον! Περιφέρονται εἰς τὰ πάρκα καὶ ἐξορύσσουν τοὺς κήπους διὰ τροφήν, εὐλογίαις τῶν ζωοφίλων! Ἄρκτοι πηδοῦν εἰς τὰς στέγας καὶ τρελλοποιοῦν τοὺς ἀνθρώπους ἢ φωλεύουν εἰς τὰ ὑπόγεια γκαρὰζ τῶν ξενοδοχείων. Λαγουδάκια ἐρωτοτροποῦν εἰς τὰς πρασίνους λωρίδας πολυδιαδρόμων, ὅπως, ὡς μὴ ὤφελε, καὶ πολλοὶ νεολαῖοι! Εἰς τὴν Ἕσσην ἐμφανίζονται συχνάκις 14 ἀλώπεκες εἰς κάθε τέταρτον χιλιομέτρου! 

Ἡ φυγὴ τῶν ζώων εἰς τὴν ὕπαιθρον -ὅπως καὶ τὸ ξερρίζωμα τῶν ταλαιπώρων προσφύγων καὶ μεταναστῶν ἐξ ἄλλων μοτίβων- σχετίζεται στενῶς μετὰ τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι καὶ τὰ δημιουργοῦν. Εἰς τὰ δάση καὶ τοὺς ἀγροὺς πολλάκις θηρεύονται ὁρισμένα εἴδη. Ὅμως τὸ σπουδαιότερον αἴτιον εἶναι ἡ ἐντατικοποίησις τοῦ ἀγροτικοῦ πεδίου. Μονοκαλλιέργιαι, ὑπερλίπανσις καὶ φυτοφάρμακα δὲν συνιστοῦν εὐλογίαν διὰ μίαν ὑπαίθριον ζωὴν καὶ εἰς ἕναν ἀγρὸν ἄνευ ξυλοταινιῶν κρασπέδου δὲν εὑρίσκει κάλυψιν οὐδὲ μία πέρδιξ. Μέγας ἀριθμὸς πτηνῶν τῆς ὑπαίθρου καταγράφεται εἰς τὴν ἐρυθρὰν βίβλον καὶ ὄχι εὐτυχῶς "γραμμήν"…!

Τελείως ὅμως διαφορετικὴ εἶναι ἡ κατάστασις εἰς τὰς πόλεις: Ἐκεῖ φύονται ὡσὰν μανιτάρια διαρκῶς γιγαντιαῖοι λίθινοι τόνοι, ἀσφάλτου, σκυροδέματος καὶ ὑάλου, οἱ ὁποῖοι μορφώνουν τεχνητῶς ὀγκώδεις βράχους, μετὰ πολλῶν σπηλαίων καὶ φωλεοτόπων, θερμῶν, ξηρῶν καὶ κάπως ἀσφαλῶν.

Ἰδιαιτέρως δὲ αἱ μέλισσαι ἐπωφελοῦνται ἐκ τῶν "πλεονεκτημάτων" τῆς πολικῆς ζωῆς. Εὑρίσκουν εἰς τὰ πάρκα καὶ τοὺς κήπους ἢ τοὺς ἐξώστας μεταξὺ Ἀπριλίου καὶ Νοεμβρίου ἄνθη πλήρη μὲ κάλυκας ἄνευ φυτοφαρμάκων, ὅπου καὶ ἡ θερμοκρασία εἶναι μεγαλυτέρα, πράγματα ποὺ συντελοῦν εἰς τὴν αὔξησιν τῶν μελισσοκόμων! 

Ἐντυπωσιακὴ ὡσαύτως εἶναι ἡ φυγὴ καὶ οὐχὶ ἀποδημία, πολλῶν εἰδῶν πτηνῶν εἰς τὰς πόλεις. Κλωσσοῦν πλησίον τῶν διοδίων, κάτωθεν τῶν γεφυρῶν σιδηροδρόμων, ἐπὶ τῶν καμινάδων ὅπως οἱ πελαργοί, ἢ εἰς τοὺς ὑψηλοτέρους οὐρανοξύστας. Πάντα ταῦτα ἀποτελοῦν ἀνατροπὴν τῆς φυσικῆς τάξεως, ἀλλὰ καὶ μίαν νέαν μορφὴν συνυπάρξεως μετὰ τῶν ἀνθρώπων, ἡ ὁποία καὶ μᾶς γοητεύει μὲ τὸ κελάδημα τῶν χελιδονίων καὶ τῶν λοιπῶν ἱπταμένων, τῶν ὁποίων αἱ φωναὶ εἶναι ἐντονότεραι ἀπὸ τὰς τῶν ὑπαιθρίων! 

Συγχρόνως ὅμως ὑπάρχουν ἀρνητικαὶ πλευραὶ καὶ τῆς πτηνοαστυφυλίας: Οἱ γλάροι ἐκκωφεύουν μὲ τὰς κραυγάς των, αἱ περιστεραὶ διὰ τῶν περιττωμάτων των καταστρέφουν, ὅπως εἰς τὰ τζαμιά, τὰ μνημεῖα καὶ τὰς κατοικίας, ἀποτελοῦν πηγὴν μολύνσεως καὶ ἀναγκάζουν τὰς ὑπηρεσίας πρὸς καθαρισμὸν αὐτῶν μετὰ μεγάλου κόστους ἢ ὁδηγοῦν εἰς τὴν στείρωσιν αὐτῶν. Καὶ ἂς τὰς τρέφουν οἱ πτηνόφιλοι καὶ ἐκλαμβάνοντες αὐτὰς ὡς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ὑπάρχουν δὲ χάριν προστασίας τῆς φύσεως, σύνδεσμοι (NABU) καὶ τῶν πετουμένων (LBV) μεθ’ ἱκανοποιητικῶν ἀποτελεσμάτων. 

Τοιουτοτρόπως, ἡ πόλις ἀποβαίνει ἀπὸ κόλασιν εἰς παράδεισον τῶν πτηνῶν, καίτοι ἐμφανίζονται καὶ ἀπρόβλεπτα προβλήματα, ὅπως ἡ ἰσχυρὰ ἐκ λόγων κλιματοπροστασίας ἀποκατάστασις τῶν παλαιῶν κτηρίων, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τὴν διάλυσιν τῶν καταφυγίων εἰς τὰς γωνίας καὶ τὰς σχισμὰς τῶν στεγῶν, ὥστε οἱ χῶροι οὗτοι ἐκκολάψεως καὶ ἀναπαύσεως τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ νὰ χάνονται.

EXTRA NATURAM NULLA SALUS! 

 __________________________________
1- B. Pieper, Die Landflucht der Tiere, Publik-Forum ἀρ. 19 (2015) 16.