Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ π. ΠΕΤΡΟ ΜΙΝΩΠΕΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 89,5

Του Π.Α. Ανδριόπουλου

Το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 στο πλαίσιο της εκπομπής «Από Τέχνη σε Τέχνη», που μεταδίδεται κάθε Κυριακή 20:00-21:00, επιχειρεί να διαλεχθεί και να παρουσιάσει τα διάφορα είδη τέχνης μέσα από προσωπικές μαρτυρίες σημαντικών ανθρώπων που τα υπηρετούν. Αυτή την Κυριακή 10 Απριλίου 2016, με αφορμή την έκδοση του τελευταίου βιβλίου του Θανάση Βαλτινού «Επείγουσα ανάγκη ελέου» θα μεταδώσει σε επανάληψη εκπομπή με καλεσμένο τον Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών Θανάση Βαλτινό. Η εκπομπή έχει τα θέματα: α) «Οι επιρροές στο έργο του Θανάση Βαλτινού: ο λόγος των Ευαγγελιστών, οι ακολουθίες της Εκκλησίας και η παράδοση» και β) «Η συμβολή της λογοτεχνίας (Βιβλία: Ορθοκωστά και Ανάπλους) στην ιστορική διερεύνηση της αλήθειας για τον εμφύλιο (1943 – 1949)» και την επιμελείται και την παρουσιάζει ο ιερέας και σκηνοθέτης π. Πέτρος Μινώπετρος. 

Διαβάζοντας το παραπάνω δελτίο τύπου θυμήθηκα μια σχετική παλαιότερη ανάρτηση της Ιδιωτικής Οδού. Ο Θανάσης Βαλτινός αναφέρει σε κείμενό του: 

"Το κατά Κυριακήν Ευαγγέλιο εξακολουθεί να διαβάζεται στις εκκλησίες με δραστική απήχηση και σπαράγματα τραγουδιών του ακριτικού κύκλου περνάν ακόμα από χείλη σε χείλη. 

Προ χρόνων συνάντησα έναν ηλικιωμένο ξωμάχο που ήξερε από στήθους ολόκληρη την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Δεν επρόκειτο για μια μηχανική απομνημόνευση, δεδομένου ότι ο ίδιος αυτός αγράμματος περίπου ξωμάχος είχε και τις ερμηνευτικές του απόψεις. Παρενθετικά, αλλά όχι άσχετα, να σημειώσω εδώ ότι η παρανάγνωση κατά την πρόσληψη των κειμένων έχει την αισθητική της υποστήριξη. Το διάβασμα που δεν διεκπεραιώνει απλώς, αλλά συναρτάται με βαθύτερες ανάγκες του ανθρωπίνου πνεύματος, αποτελεί άσκηση, ποτέ διασκέδαση. 

Το επιχείρημα λοιπόν ότι μεταφράζοντας κατορθωμένες μορφές του πρόσφατου ελληνικού λόγου τις κάνουμε προσιτές σε ένα ευρύτερο κοινό είναι από μόνο του ευτελές. Γιατί αυτό που αποκλείει το ευρύ κοινό από τέτοιες υψηλές απολαύσεις δεν είναι βέβαια μερικές άγνωστες λέξεις."

Κι ακόμα θυμήθηκα ένα στιγμιότυπο από το Πάσχα των παιδικών χρόνων του Θ. Βαλτινού στην Αρκαδία, όπως το περιγράφει ο ίδιος:  

"Τη παραμονή της Λαμπρής μαζεύαμε ξύλα στην αυλή της εκκλησιάς, κυρίως δεμάτια με ξερές κληματόβεργες από το κλάδεμα των αμπελιών. Τα στοιβάζαμε σε ένα μεγάλο σωρό και τα ανάβαμε τη νύχτα προς την Κυριακή όταν ο παπάς έλεγε το Δεύτε Λάβετε Φως.. Αυτός ήταν ο «καλολόγος», έτσι τον λέγαμε. Μια τεράστια ελεγχόμενη φλόγα που τίναζε ψηλά σπίθες και μας συνάρπαζε. Πολύ αργότερα κατάλαβα ότι αυτό αντιστοιχούσε στο συμβολικό κάψιμο του Ιούδα. ΄Οτι είχε επίσης ένα ηθικό, καθαρτήριο χαρακτήρα πράγματα που δεν ήταν γνωστά, τα αγνοούσαμε τότε."

Και στη συνέχεια θυμήθηκα ότι ο ίδιος ο Βαλτινός περιηγούμενος τη ζωή του, στον «Ανάπλου» αναφέρει το πώς συνάντησε τον σπουδαίο εκείνο Μητροπολίτη Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό. Η συνάντηση των δύο προσώπων πραγματοποιήθηκε στα κατηχητικά αλλά κυρίως στις σελίδες ενός μικρού περιοδικού. Πρόκειται για το περιοδικό με τον τίτλο «Οι Νέοι». Ο μακαριστός Κοζάνης Διονύσιος ως αρχιμανδρίτης από το 1945 στην Τρίπολη ήταν υπεύθυνος των Κατηχητικών και συνήργησε καθοριστικά ώστε τα κατηχητόπουλά του που τον λάτρευαν, να εκδώσουν το χριστιανικό περιοδικό με τον τίτλο «Οι Νέοι». 

Από τα παραπάνω – άκρως ενδεικτικά – η συνέντευξη του Θανάση Βαλτινού στον π. Πέτρο Μινώπετρο αναμένεται με ξεχωριστό ενδιαφέρον. 

Δείτε τις αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού για τον Θανάση Βαλτινό.