Του Γιώργου Βλαντή
Το να κάνει κανείς μαθήματα ελευθεροφροσύνης στον Παναγιώτη Ανδριόπουλο, έναν από τους πιο θαρραλέους πολέμιους του σκοταδισμού που καπηλεύεται το όνομα της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα, είναι φαιδρό.
Ουκ ολίγοι στα καθ᾽ ημάς ακκίζονται εκθέτοντας παντοιοτρόπως την επιδερμική τους επαναστατικότητα, ενώ ταυτόχρονα συνάπτουν μεθοδικά σχέσεις με κάθε λογής κατεστημένα, αναλογιζόμενοι, φυσικά, την ώρα του ταμείου.
Αντιθέτως, επί χρόνια και με προσωπικό κόστος σημαντικό, ένας θεολόγος της Μέσης Εκπαίδευσης καταγγέλλει επωνύμως την υποκρισία, την ιδιοτέλεια, τον φονταμενταλισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία μέσα από αμέτρητες αναρτήσεις στα ιστολόγιά του. Παράλληλα, αναδεικνύει με πλειάδα εκδηλώσεων τα τιμαλφή μιας παράδοσης καίριας, από το βυζαντινό μέλος ως τον Γιάννη Χρήστου, από τον Ρωμανό έως τον Ελύτη. Συνάμα, δεν διστάζει να προβάλλει μορφές που βδελύσσονται πολλοί θρησκευόμενοι λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, όπως ο Καβάφης και ο Χατζιδάκις. Νομίζω πως με τον τρόπο αυτό διδάσκει αισθητική και υποβάλλει ένα ήθος.
Αλήθεια, τι έχουν πει όλοι όσοι έπεσαν να τον φάνε τώρα, για όσα εκείνος επί χρόνια καταγγέλλει; Πόσοι τον στήριξαν στις συγκρούσεις του με τους σκοταδιστές ορθοδοξοκάπηλους με το θάρρος της υπογραφής τους; Τι έκαναν για την ανάδειξη της ποίησης του Ελύτη, εκτός από χαβαλετζίδικα likes στη σελίδα ενός ανθρώπου που δεν ξέρει να κάνει τίποτε καλύτερο από το παράγει φτηνό χιούμορ για επαγγελματίες φραπεδόβιους; (Πρέπει να έχεις εντυπωσιακά πολύ χρόνο για να σπαταλάς το όποιο δράμι ευφυίας σου για την παραγωγή σκουπιδιών.)
Κι εγώ λέω όχι στις διώξεις και στις δίκες. Χαίρομαι όμως όταν βλέπω φίλους που έχουν την ευαισθησία της έκθεσης για αυτά που αγαπούν και θλίβομαι όταν οι συνήγοροι της ελευθερίας επενδύουν όλο το ζήλο τους στη μονοδιάστατη υπεράσπιση όλων όσων, αντί να μας σηκώσουν λίγο ψηλότερα, δικαιολογούν με το δήθεν χιούμορ τους την πόζα, την οκνηρία, την ισοπέδωση.
ΥΓ. Και για όσους προβάλλουν το επιχείρημα πως ο Ελύτης θα επικροτούσε την ιστοσελίδα αυτή λόγω του δήθεν ανατρεπτικού της χαρακτήρα:
1. Ο μεγάλος ποιητής δεν ήταν σοβαροφανής, αλλά όντως σοβαρός. Τα μεγάλα «επαναστατικά» ποιήματα της «Μαρίας Νεφέλης» αποτέλεσαν καρπό μακρόχρονης, ουσιαστικής επεξεργασίας• δεν ήταν αποφάνσεις καφενόβιου.
2. Ο Ελύτης υπήρξε αυστηρότατος στη διαφύλαξη της ιδιωτικότητάς του και ουδέποτε συμβιβάστηκε με οιασδήποτε μορφής κίτρινο τύπο.
3. Θυμίζω πως ο ποιητής αντέδρασε το 1995, όταν χωρίς την έγκρισή του δημοσιεύτηκαν κείμενά του στα περιοδικά All Nude και Ποίηση. Η τότε λιτή δήλωσή του πειθεί πως ο νομπελίστας δεν σήκωνε «αστειάκια».
4. Το συνημμένο βίντεο δείχνει έναν άνθρωπο που μέχρι το τέλος της ζωής του ζούσε σε 50 τετραγωνικά. Είναι άθλιο να πουλάς εξυπνάδα καπηλευόμενος τη μνήμη ανθρώπου που σάρκωνε τέτοιο μεγαλείο.
Ουκ ολίγοι στα καθ᾽ ημάς ακκίζονται εκθέτοντας παντοιοτρόπως την επιδερμική τους επαναστατικότητα, ενώ ταυτόχρονα συνάπτουν μεθοδικά σχέσεις με κάθε λογής κατεστημένα, αναλογιζόμενοι, φυσικά, την ώρα του ταμείου.
Αντιθέτως, επί χρόνια και με προσωπικό κόστος σημαντικό, ένας θεολόγος της Μέσης Εκπαίδευσης καταγγέλλει επωνύμως την υποκρισία, την ιδιοτέλεια, τον φονταμενταλισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία μέσα από αμέτρητες αναρτήσεις στα ιστολόγιά του. Παράλληλα, αναδεικνύει με πλειάδα εκδηλώσεων τα τιμαλφή μιας παράδοσης καίριας, από το βυζαντινό μέλος ως τον Γιάννη Χρήστου, από τον Ρωμανό έως τον Ελύτη. Συνάμα, δεν διστάζει να προβάλλει μορφές που βδελύσσονται πολλοί θρησκευόμενοι λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, όπως ο Καβάφης και ο Χατζιδάκις. Νομίζω πως με τον τρόπο αυτό διδάσκει αισθητική και υποβάλλει ένα ήθος.
Αλήθεια, τι έχουν πει όλοι όσοι έπεσαν να τον φάνε τώρα, για όσα εκείνος επί χρόνια καταγγέλλει; Πόσοι τον στήριξαν στις συγκρούσεις του με τους σκοταδιστές ορθοδοξοκάπηλους με το θάρρος της υπογραφής τους; Τι έκαναν για την ανάδειξη της ποίησης του Ελύτη, εκτός από χαβαλετζίδικα likes στη σελίδα ενός ανθρώπου που δεν ξέρει να κάνει τίποτε καλύτερο από το παράγει φτηνό χιούμορ για επαγγελματίες φραπεδόβιους; (Πρέπει να έχεις εντυπωσιακά πολύ χρόνο για να σπαταλάς το όποιο δράμι ευφυίας σου για την παραγωγή σκουπιδιών.)
Κι εγώ λέω όχι στις διώξεις και στις δίκες. Χαίρομαι όμως όταν βλέπω φίλους που έχουν την ευαισθησία της έκθεσης για αυτά που αγαπούν και θλίβομαι όταν οι συνήγοροι της ελευθερίας επενδύουν όλο το ζήλο τους στη μονοδιάστατη υπεράσπιση όλων όσων, αντί να μας σηκώσουν λίγο ψηλότερα, δικαιολογούν με το δήθεν χιούμορ τους την πόζα, την οκνηρία, την ισοπέδωση.
ΥΓ. Και για όσους προβάλλουν το επιχείρημα πως ο Ελύτης θα επικροτούσε την ιστοσελίδα αυτή λόγω του δήθεν ανατρεπτικού της χαρακτήρα:
1. Ο μεγάλος ποιητής δεν ήταν σοβαροφανής, αλλά όντως σοβαρός. Τα μεγάλα «επαναστατικά» ποιήματα της «Μαρίας Νεφέλης» αποτέλεσαν καρπό μακρόχρονης, ουσιαστικής επεξεργασίας• δεν ήταν αποφάνσεις καφενόβιου.
2. Ο Ελύτης υπήρξε αυστηρότατος στη διαφύλαξη της ιδιωτικότητάς του και ουδέποτε συμβιβάστηκε με οιασδήποτε μορφής κίτρινο τύπο.
3. Θυμίζω πως ο ποιητής αντέδρασε το 1995, όταν χωρίς την έγκρισή του δημοσιεύτηκαν κείμενά του στα περιοδικά All Nude και Ποίηση. Η τότε λιτή δήλωσή του πειθεί πως ο νομπελίστας δεν σήκωνε «αστειάκια».
4. Το συνημμένο βίντεο δείχνει έναν άνθρωπο που μέχρι το τέλος της ζωής του ζούσε σε 50 τετραγωνικά. Είναι άθλιο να πουλάς εξυπνάδα καπηλευόμενος τη μνήμη ανθρώπου που σάρκωνε τέτοιο μεγαλείο.
Σημείωση Ιδιωτικής Οδού: Ευχαριστώ θερμότατα τον φίλο Γιώργο Βλαντή γι' αυτή την απροκάλυπτη - και μοναδική ως τώρα - στήριξη. Ο Γιώργος κατανοεί απόλυτα πως οι παντοειδείς παρεμβάσεις μου είναι ζήτημα αρχών και ιδεών, και μόνο!
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου