 |
| Έργο του Ευθύμη Βαρλάμη από την σειρά "Ο Χριστός στην Ελλάδα σήμερα" |
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ειδικά κατά τις εθνικές επετείους, ακούγονται ουκ ολίγοι «εθνικού περιεχομένου» λόγοι από αρχιερείς και κληρικούς, οι οποίοι παιανίζουν το σύνθημα: «Χριστός και Ελλάδα μας χρειάζονται. Χριστός και Ελλάδα».
Αυτομάτως, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα: τα δύο «μεγέθη» - ας τα πούμε έτσι – εξισώνονται ισοπεδωτικά; Ο Χριστός, που είναι ο αρχηγός της σωτηρίας μας, η οδός, η αλήθεια, η ειρήνη, το φως, η ανάστασις και η ζωή, είναι ό,τι και η Ελλάδα για τον πιστό Έλληνα;
Και για να κυριολεκτούμε: Ποια Ελλάδα έχουν υπ’ όψιν τους οι σεβαστοί πατέρες και μας κραδαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι;
Την Αρχαία; Δε νομίζω. Δεν έχουν καμία σχέση με αυτή. Ενώ αντιθέτως οι Πατέρες της Εκκλησίας την ήξεραν απ’ έξω και ανακατωτά, γι’ αυτό και γέμουν από τα αρχαιοελληνικά συγγράμματα οι γραφές τους.
Την Αρχαία; Δε νομίζω. Δεν έχουν καμία σχέση με αυτή. Ενώ αντιθέτως οι Πατέρες της Εκκλησίας την ήξεραν απ’ έξω και ανακατωτά, γι’ αυτό και γέμουν από τα αρχαιοελληνικά συγγράμματα οι γραφές τους.
Το Βυζάντιο; Μα κι αυτό επιλεκτικά το γνωρίζουν. Ελάχιστα στην ουσία. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πόσους βυζαντινούς συγγραφείς μπορεί να έχουν διαβάσει.
Μήπως την Τουρκοκρατία; Άβυσσος! Αναμασούν κάτι δεκάρικους λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική αντίσταση και πνευματική παραγωγή του Γένους κατά την περίοδο αυτή.
Καταλήγω πως εννοούν Ελλάδα κάποιους ήρωες του ’21 και το «ΟΧΙ» του ’40. Και νομίζουν πως αυτή η Ελλάδα μπορεί να ταυτιστεί με τον Χριστό.
Πρέπει να σκεφτούμε πως το ίδιο λέει και η «Αγία Ρωσία». Χριστός και Ρωσία! Και μάλιστα στο όνομα του Χριστού (sic) κηρύσσει και ιερό πόλεμο εναντίον των Τζιχαντιστών.
Τα ίδια λέει και η Εκκλησία της Σερβίας: Σερβία και Χριστός!
Τελικά ο Χριστός είναι μία υπόθεση εθνική; Δεν είναι η προσδοκία των Εθνών; Ο Χριστός του σύμπαντος κόσμου;
Με κάτι τέτοια «Χριστός και Ελλάδα» έχουν αποδυθεί διάφοροι στο να αποδείξουν ότι ο Χριστός ήταν «Έλληνας»!
Κρίμα… Τόσα χρόνια σπαταλημένα μέσα στην Εκκλησία. Για να κραυγάζουν με χωριάτικη καυχησιά: «Χριστός και Ελλάδα». Και οι άλλοι «Χριστός και Ρωσία»!
Ο δε Ιησούς «ἀνεχώρησεν εἰς ἔρημον τόπον κατ' ἰδίαν…».
Αν αναλογιστούμε όμως πόσες τσέπες τσέπες γεμίσαν, πόσες μίτρες αγοράστηκαν, πόσες πανεπιστημιακές θέσεις πληρώθηκαν, πόσα ψηφοδέλτια σταυρώθηκαν, καταλαβαίνουμε νομίζω γιατί τέτοια συνθήματα καλά κρατούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο λείπει αυτός ο θεολογικός λόγος από την ελλαδική εκκλησιαστική πραγματικότητα. Τιμάτε την ιδιότητα του θεολόγου αναδεικνύοντας τέτοια θέματα που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Πολύ εύστοχα τα όσα επισημαίνετε σε σχέση με τα προβλήματα που δημιουργεί ο εθνοφυλετισμός που διαχρονικά δηλητηριάζει την ενότητα της καθόλου Εκκλησίας. Στα καθ΄ημάς, μια άλλη απόρροια του τραγικού εκφυλισμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε Ελληνορθοδοξία είναι ο υποβιβασμός του Θεού - της μόνης αναιτίου αρχής και Κυρίου των πάντων - σε συνεκτικό δεσμό του έθνους μέσα από από το παρωχημένο τρίπτυχο «ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» όπου ο Θεός όχι μόνο στριμώχνεται στη συμβατική έννοια της θρησκείας αλλά ιεραρχείται και δεύτερος (!) σε σχέση με τη Μητέρα Πατρίδα. Σαν να μην είναι αυτονόητο ότι ο Χριστιανός και το καθήκον του στην πατρίδα θα πράξει, αν και «οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν», και θα αναθρέψει οικογένεια «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου», αν και ο Κύριος διεύρυνε τολμηρά τη νέα αντίληψη περί οικογένειας λέγοντας «ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός μου ἀδελφός καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν».
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετικός Παναγιώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όμως οι σκέψεις σου αποτελούν μειοψηφία στην δρώσα εκκλησία!
Καλή δύναμη!
Κ. Πάνας
Πράγματι Παναγιώτη, πόσο δίκιο έχεις στο θέμα που έθιξες, και συμπλήρωσαν οι παραπάνω σχολιαστές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ. Κουρτζής