ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΙΝΩΑ ΒΟΛΑΝΑΚΗ (ΙΙ)

Από την "Ηλέκτρα" του Κ.Θ.Β.Ε.  σε σκηνοθεσία Μ. Βολανάκη (1975)

Διαβάζω στο δελτίο τύπου του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος: 

Την προηγούμενη Κυριακή 7 Ιουνίου 2015 , λόγω τεχνικού προβλήματος, η εκπομπή «Από Τέχνη σε Τέχνη» που αποτελούσε εκπομπή – αφιέρωμα στον Μίνωα Βολανάκη, δεν μεταδόθηκε. Η συγκεκριμένη εκπομπή προγραμματίστηκε να μεταδοθεί την Κυριακή 13 Ιουνίου 2015 (20:00-21:00). Με αφορμή τα 15 χρόνια από την κοίμηση του Μίνωα Βολανάκη, ο ιερέας και σκηνοθέτης π. Πέτρος Μινώπετρος συνομιλεί με τη θεατρολόγο Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη. Η εκπομπή έχει θέμα: «Αφιέρωμα στον Μίνωα Βολανάκη, τον κορυφαίο σκηνοθέτη και σημαντικό Έλληνα». 

Για την μετάδοση της εκπομπής την περασμένη Κυριακή, είχαμε αναρτήσει ένα σχετικό κείμενο το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ. 

Τώρα, με αφορμή το νέο δελτίο τύπου, σκέπτομαι ότι τέτοιες μέρες, πριν 40 χρόνια, ο Μίνως Βολανάκης θα έκανε πρόβες για την παράσταση Ηλέκτρα του Σοφοκλή, που ανέβασε με το Κ.Θ.Β.Ε. - του οποίου ήταν τότε διευθυντής – στις 2 Αυγούστου 1975 στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων και μετά στην Επίδαυρο (9 και 10 Αυγούστου). 

Ήταν η πρώτη φορά που ο Βολανάκης ανέβαζε τραγωδία σε ανοιχτό χώρο. Ήταν η πρώτη φορά που ανέβαζε Ηλέκτρα. Η πρώτη φορά που ανέβαζε Σοφοκλή και η πρώτη φορά που ανέβαζε έργο στην Επίδαυρο. Άλλωστε αυτή ήταν και η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το Κ.Θ.Β.Ε. στην Επίδαυρο, καταργώντας την μέχρι τότε αποκλειστικότητα του Εθνικού Θεάτρου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. 

Στο ρόλο της Ηλέκτρας η Άννα Συνοδινού. Η Νέλλη Αγγελίδου, Κλυταιμνήστρα, η Κατερίνα Χέλμη, Χρυσόθεμις, ο Αλέκος Πέτσος, Παιδαγωγός και ο Δημήτρης Καρέλλης, Ορέστης. Σκηνοθεσία-Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης. Σκηνικά – Κοστούμια: Διονύσης Φωτόπουλος. 

Σαράντα χρόνια πριν… 

Όταν ο Βολανάκης έλεγε: «Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς ν’ ανεβάζει όποια τραγωδία θέλει, όποια στιγμή θέλει για λόγους θεατρικής πολιτικής. Για να φθάσεις στο ρίγος που είναι η τραγωδία, πρέπει το έργο να έχει σχέση με το άγχος της στιγμής, ομολογητέο ή ανομολόγητο. Κι αυτό το άγχος εκφράζει η Ηλέκτρα… Η τραγωδία γεννήθηκε στη δημοκρατία, στη δημοκρατία αναπτύχθηκε, στη δημοκρατία πέθανε. Κι από αυτή την άποψη η Ηλέκτρα είναι έργο σημαδιακό». 

Π.Α.Α.