LA BALLARINA (Opera Buffanesca)

Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 

Ὁ Μορφωτικὸς Σύνδεσμος Μόδα ὑπὸ τὴν Προεδρεία τοῦ Φ. Κάφτογλου καὶ μὲ τὴν σύμπραξη τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος Χαλκηδόνος, συνεχίζων εἰς πεῖσμα κάποιων "ντετονικῶν μελωδιῶν", τὴν μακρὰν καὶ ἐπιτυχῆ πολιτισμική του προσφορὰ καὶ παράδοση (θεατρικὲς παραστάσεις, διαλέξεις, μουσικὲς καὶ λοιπὲς ἐκδηλώσεις, προβολὴ ταινιῶν, ἐκδρομὲς κ.ἄ.), τὴν περασμένη Κυριακὴ ἔζησε καὶ πάλι ξέφρενα στὴν ἕδρα του τὸ ἀποκριάτικό μας καρναβάλι. 

Κατάμεστη ἦταν ἡ αἴθουσά του, ποὺ "ξεχείλιζε" ὡς τὰ ἔξω ἀπὸ Χαλκηδόνιους, φίλους τους στὴν Πόλη καὶ ἐπισκέπτας ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό. Μεταξύ τους ὑπῆρχαν κληρικοί, ἐπιστήμονες, καθηγητές, ἐπιχειρηματίες, φοιτητὲς κ.ἄ. 

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἐντύπωση προυκάλεσε καὶ πάλιν τὸ ἐπαγγελματικὰ ὀργανωμένο νέο μουσικὸ συγκρότημα τοῦ Συνδέσμου μὲ τὸν βετεράνο μαέστρο Σ. Αὐγερινὸ στὸ πιάνο καὶ τὸ ἁρμόνιο, τὸν Θ. Μαβινάκη στὴν κιθάρα καὶ τὸ μπουζούκι, τὸν Ἀ. Κατσώνη στὸ μπάσο, τὸν Σ. Πεταλᾶ στὰ κρουστὰ καὶ τὸ ἁρμόνιο καὶ τὴν γλυκεῖα Ἥ. Ντερμαντζῆ στὸ τραγούδι, τὴν ὁποία βέβαια συνόδευαν καὶ ὅλοι μαζί. Πλούσιο δὲ ἦταν τὸ ρεπερτόριό τους, ἀποτελούμενο ἀπὸ κομμάτια τοῦ 30-40, παραδοσιακὰ ἑλληνικὰ καὶ σύγχρονα λαϊκά. Πάντως ἡ χορευτικὴ πλευρὰ φέτος ἦταν κάπως περιορισμένη. Εἶναι δὲ χαρακτηριστικό, ὅτι ὁρισμένοι ἀπὸ τοὺς ἐκτελεστὲς τυγχάνουν καὶ ἱεροψάλτες τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, πρᾶγμα οὐχὶ ἀσύνηθες διὰ τὰ καθ’ ἡμᾶς. 

Μετὰ λοιπὸν τὴν σύντομη προσλαλιὰ τῆς Προέδρου τῆς Φιλοπτώχου καὶ τοῦ γράφοντος, ἄρχισε τὸ πρόγραμμα. Ἔτσι ἔβλεπε κανεὶς γύρω στὰ ὄμορφα τραπεζάκια, γαρνιρισμένα μὲ ἀγάπη καὶ πλούσια ἐδέσματα, Πριγκήπισσες (μὲ bonus-zgouri), Βαρωνέσσες, Ἀρχόντισσες, mondaines κυρίες, καθὼς καὶ τὴν Carmen, ἑλκυστικὲς μελανειμονοῦσες γοτθικὲς μάγισσες μὲ ὀξύκορφες καλύπτρες (Hennin), χαριτωμένες εὐτραφεῖς χίππισες, λεπτὲς σπανιόλες, ἀστυνόμες, κυρίες ντυμένες κατὰ τὴν μόδα τοῦ 1930, ἢ καὶ ὡς ἄνδρες, πρᾶγμα "ἀσυνήθιστο" γιὰ σήμερα!, κομψότατες τροτέζες, ἀνατολίτες, πειρατές, Zorro, γκάνγκστερ τῆς ἐποχῆς τῆς ποτοαπαγόρευσης, πολεμοχαρεῖς Vikings κ.ἄ. 

Ἕνα χάρμα δηλαδὴ χρωμάτων, σχημάτων καὶ μορφῶν, ποὺ γοήτευε τὸ μάτι καὶ τοὔδιδε χαρά, ἔστω καὶ γιὰ κάποιες ὧρες. 

Τὴν παράσταση ὅμως ἔκλεψε καὶ πάλι ὁ Πρόεδρος Γ. Στεφανόπουλος, ποὖχε τὸ εὑρετικὰ δύσκολο ἔργο τῆς μορφῆς τῆς μεταμφιέσεώς του μετὰ τὶς ἐπιτυχεῖς προηγούμενες τοῦ Σεΐχη, Barış Manço, Καρδιναλίου, Seyfi Dursunoğlu (Huysuz Virjin), Elvis Presley καὶ Mühteşem Süleyman. 

Ἔτσι ξεμπούκαρε τὴ φορὰ αὐτὴ ὡς ballarina grotesca, ὁλόλευκος, σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους -χωρὶς φτερά-, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ μεγάλος Δάσκαλός μου Ἐφέσου Χρυσόστομος δίδασκε, ὅτι οἱ ἄγγελοι "τυγχάνουν δυσκίνητοι πρὸς τὸ κακόν, οὐχὶ ὅμως καὶ ἀκίνητοι", ἢ ὡς ἕνα "μπαρὸκ Putto", ἔστω κι’ ἂν ἄγγιζε τὰ ὅρια τῆς κατηγορίας τοῦ αἰσθητικῶς ἄσχημου, "ἱματισμένος καὶ σωφρωνῶν" τὸ Tutu μὲ τὰ λοιπὰ ἀξεσουάρ. Στὴν εὐρεῖα πύλη τῆς εἰσόδου πρὸς τὴν αἴθουσα ἦταν στημένες οἱ "ραβδοῦχες" κατὰ τὴν βυζαντινὴ παράδοση, κρατῶντας "χάρτινους ὅλμους" ποὺ ἐκπυρσοκροτοῦσαν ἀνάμεσα στὶς ἰαχὲς καὶ τὰ ξεκαρδίσματα, προσθέτοντας ἑτέραν ἠχητικὴν συγχορδίαν. 

Μορφολογικὰ ἡ μπαλλαρίνα ἀνακαλοῦσε τὶς καλοθρεμμένες τοιαῦτες τοῦ Hisseli Harikalar Kumpanyası τοῦ Erol Evgin, καὶ ἡ ὁποία ἄρχισε νὰ χορεύει περίεργα, ὅμως καὶ μὲ κοφτὲς καὶ συνοπτικὲς κινήσεις ὥριμων καλλιτεχνῶν, ἐνθυμίζουσά πως τὴν μεγάλη Huysuz Virjin. Ἔτσι ὁ Πρόεδρος τὴν φορὰ αὐτὴ ἐμφανίσθηκε ὄχι ἁπλῶς λόγῳ τῆς ἐπιλογῆς του "κωμικός", ἀλλὰ καὶ ἕνεκα τῆς καρικατουροποιήσεως τῆς μπαλλαρίνας, τοῦθ’ ὅπερ ηὔξανε τὸν γέλωτα καὶ τὴν θυμηδίαν τῶν παρισταμένων. Νἆναι καλά. 

Οἱ δὲ πολλοί, ὡς συνήθως σήμερον, ἐρασιτέχνες φωτογράφοι-ισσες μὲ τὰ Smartphone καὶ τὰ Tablet ἔσπευσαν νὰ ἀπαθανατίσουν τὴν burlesque σκηνή, μεταδίδοντάς την ἀκαριαίως urbi et orbi πρὸς "εὔφρανσιν" καὶ τῶν "προμάχων τῆς πίστεως"! ἐκπροσώπων τοῦ ἀντιθέου φαρισαϊσμοῦ καὶ καρναβάλων διὰ βίου, κατὰ τὸ "διὰ βίου μάθησης"! 

Θερμὰ συγχαρητήρια σὲ ὅλους τοὺς συμβαλόντας στὴν ἐκδήλωση αὐτὴ καὶ εὐχαριστίες γιὰ τοὺς κόπους τους. Καὶ τοῦ χρόνου!