Η ΜΕΓΑΛΗ ΡΩΣΙΔΑ ΠΙΑΝΙΣΤΡΙΑ MARIA YUDINA

Δημήτρης Μπαλτάς 

Мария Вениаминовна Юдина 

Προσφάτως στήν σειρά The Russian Archives ἐξεδόθησαν 3 cd μέ τίτλο Maria Yudina plays Bach, Beethoven, Brahms, Liszt, ἔκδ. Brillant classics 2012 (πρῶτες καταγραφές 1948-1958). 

Mέ ἀφορμή τήν ἔκδοση αὐτή θά σημειώσω σήμερα λίγα πράγματα γιά τήν σπουδαία μουσικό τῆς Ρωσσίας. 

Ἡ Μαρία Γιουντίνα (1899-1970) σπούδασε στό Ὠδεῖο τῆς Ἁγίας Πετρούπολης. Ἀναδείχθηκε μοναδική γιά τήν ἑρμηνεία ἐκ μέρους της ἔργων τῆς κλασσικῆς μουσικῆς. 

Εἶναι δέ γνωστή (καί ὄχι μόνον ἀπό τόν Ντμ. Σοστακόβιτς στά Ἀπομνημονεύματά του) ἡ ἱστορία τοῦ ὑπέρμετρου θαυμασμοῦ τοῦ Στάλιν γιά τό κοντσέρτο ἀρ. 23 τοῦ Μότσαρτ τήν ἐκτέλεση τοῦ ὁποίου ἄκουσε στό ραδιόφωνο νά ἀποδίδει ἡ ἴδια ἡ Γιουντίνα. Εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι ὁ Στάλιν ζήτησε καί ἠχογραφήθηκε μέσα σέ μία νύχτα τό ἕνα καί μοναδικό ἀντίτυπο τοῦ συγκεκριμένου ἔργου (μάλιστα ἡ κόπια σώζεται μέχρι σήμερα).

Ἀλλά, ἐνῶ ὁ Στάλιν ἐθαύμαζε τήν μεγάλη πιανίστρια, ἡ ἴδια ἐξέφραζε ἀνοιχτά τήν ἀντίθεσή της γιά τήν πολιτική τῶν συλλήψεων καί τῶν ἐκτελέσεων πού ὁ ἴδιος ἐφήρμοζε συστηματικά. Ὡστόσο, κατά παράδοξο τρόπο, ἡ Γιουντίνα οὔτε συνελήφθη, οὔτε βασανίστηκε (καί βεβαίως δέν ἐκτελέστηκε ἀπό τό σοβιετικό καθεστώς, ὅπως συνέβη μέ ἑκατοντάδες συγγραφεῖς καί καλλιτέχνες). 

Ἐκτός ἀπό τίς παρουσιάσεις ἔργων τοῦ κλασσικοῦ ρεπερτορίου ἐκ μέρους Ρώσσων μουσικῶν τοῦ 19ου καί τοῦ 20οῦ αἰ., πού ἐπανεκδίδονται τά τελευταῖα χρόνια, θά εἶχε ἐνδιαφέρον νά ἐκδοθοῦν κάποτε καί οἱ σπάνιες διαλέξεις τῆς Γιουντίνα πάνω σέ ζητήματα τέχνης πού εἶχε κατά καιρούς δώσει.